شانس نگاه کن, درست برای مهمترین بازی فصل باید این دوتا بازیکن بخاطر مصدومیت از دست بدیم
پاتزینی و مکسس بازیکنانی هستن که روش حساب زیادی باز کرده بودیم, بدتر اینکه مهره هایی هم هستن که جایگزین
ندارن. امیدورام حداقل بتونیم مکسس رو داشته باشیم.
خوب در آستانه بازی بزرگ میلان و بارسا دوست دارم چند خطی در موردش بنویسم.
اجازه بدید برای شروع نگاهی گذرا به شرایط بازی برگشت, داشته ها و خواسته های دو تیم در این بازی بندازیم. در بازی برگشت
بارسا برای صعود باید با اختلاف بیش از دو گل میلان رو شکست بده که محتمل ترین گزینه برای بارسا شکست 3 بر هیچ میلان است.
البته این در حالیه که میلان موفق به ثمر رساندن گل نشه در غیر این صورت به عنوان مثال اگر میلان یک گل بزنه, بارسا باید 4 گل
وارد دروازه میلان کنه. حالا با توجه با این شرایط دوست دارم نگاهی به آمار این فصل دو تیم بندازیم تا ارزیابی نسبی از دوتیم داشته باشیم
اولین و مهم ترین نکته در مورد بارسا اینه که این تیم 13 بازی متوالی که نتونسته دروازه خودش رو بسته نگه داره و حداقل یک گل
رو از حریفان دریافت کرده, بارسا کلا 11 کلین شیت از مجموع 43 بازی این فصلش در همه رقابت ها داشته و آخرین کلین شیت این تیم بر میگرده
به 2013/01/10 در برابر تیم کوردوبا در جام حذفی. از طرفی با توجه به اینکه حداقل به نتیجه 3-0 نیاز دارند یعنی
به سه گل اختلاف احتیاج دارند, بارسا در کل مسابقات این فصل تا حالا تونسته 11 بازی رو با اختلاف 3 گل یا بیشتر ببره که حریفان
بارسا در این بازی ها کوردوبا, آلاوز,ختافه, اوساسونا,اتلتیکو مادرید, بیبائو, لوانته,رایو والکانو, سوسیه داد و اسپاتاک مسکو بوده.
خوب اونطرف میدان میلان قرار داره که نگاهی به آمار میلان میندازیم, اولویت اول بازی که همون اختلاف 3 گل هست رو برسی میکنیم.
آخرین بازی که میلان با اختلاف 3 گل شکست خورده. . . اصلا در این فصل میلان تا حالا با این اختلاف شکست نخورده, درحقیقت میلان در سه سال
گدشته فقط یکبار با نتیجه 3-0 شکست خورد و اون هم در برابر آرسنال در مرحله 1/8 چمپیونز لیگ سال گذشته بود. این نتیجه در حالی بدست
اومد که میلان در بازی رفت با نتیجه 4-0 به پیروزی رسیده بود و در مجموع 4-3 به مرحله بعد صعود کرد و حریف بارسا شد.
صحبت از آمار میلان رو اینطور ببندم که میلان در کل بازیهای این فصل فقط 3 بار با 3 گل و یا بیشتر شکست خورده که این بازی ها به این
صورت هستند: میلان2-3 لاتزیو , میلان1-3فیونتینا و میلان2-4 رم. ونکته آخر اینکه میلان در کل فصل در 7 بازی موفق به گل زنی نشده
که آخرین بازی اون 2013/01/13 در برابر سمپدوریا بود.
(اگر اشتباهی تو آمار هست بگیر ویرایش کنم, خودم دوبار چک کردم درست بود)
خوب بریم سراغ خوده بازی, با توجه با اینکه بارسا در نیو کمپ بازی میکنه و به گل زیاد و زودهنگام احتیاج داره بدون شک بدون
کوچکترین درنگی رو به بازی سراسر تهاجمی مخصوص خودش میاره و با فوق ستارگانی که در اختیار داره این کار نه تنها دور از انتظار
نیست بلکه براشون راحت هم هست. با توجه به احتمال آماده نبودن ژاوی گمانه زنی ها حاکی از اینه که مسی برای افزایش خلاقیت به خط
هافبک بارسا یک خط عقبتر بازی کنه و متمایل به میانه میدان شروع به توپ گیری کنه. این کار میتونه جای خالی ژاوی روکمرنگتر کنه
و اینکه تاثیر بسزائی رو نظم دفاعی میلان بزاره به این صورت که با سرگرم کردن چند بازیکن فضاهایی رو در بین بازیکنان میلان
برای استفاده به وجود بیاره. یکی از خطرناک ترین روش های بارسا برای ضربه زدن به تیم حریف همین روشه به این صورت که
با انجام پاسکاری های زیاد و سریع و یا حفظ توپ توسط بازیکنان تکنیکی در پشت محوطه تمرکز مدافعان رو بهم میزند و اونها رو
مجبور میکنند که عرض بازیشون کم یا زیاد کنند که این مسئله در صورت کم شدن عرض خط دفاعی فضای بسیار عالی رو برای
بالهای بارسا که اغلب آلوز و آلبا هستند ایجاد میکنه و در یک لحضه از پشت اضافه می شند و از فضاهای کنار دفاع استفاده میکنند.
و یا با زیاد شدن عرض خط دفاع فضای بین مدافعین زیاد شده و با فرار از روی خط آفساید از این فضاها استفاده می کنند.
کاری که میلان در بازی رفت برای خنثی کردن این روش انجام داد این بود که با توجه به نقطه ای که توپ هست, بواتنگ در سمت راست
و الشاراوی در سمت چپ به خط دفاعی 4 نفره اضافه میشدن و دفاع 5 نفره رو شکل می دادند که این موضوع هم تراکم و
هم عرض دفاع رو افزایش میداد و باعث میشد که با عرض زیاد و بدون دادن فضا با بارسا به بازی ادامه بدند.
از طرفی خط دوم دفاعی که همون هافبکهای میلان بودند به صورت کاملا منظم در فضاهای بین ژاوی, اینیستا و مسی قرار میگرفتند,
نکته جالب این بود که برخلاف اکثر تیم ها, کسی مامور مخصوص مسی نبود, اگر بخوام عمومی تر بگم بازیکنان میلان مامور مهار
فضاهایی بودن که به اونها اختصاص داده بودند. و همینطور وقتی مسی پا به توپ میشد 2 یا نهایتا 3نفر که معمولا آمبروزینی و مونتاری
بودند روی این بازیکن فشار میاوردند به این صورت که یک بازیکن جلو قرار میگرفت و خوده مسی رو کنترل میکرد و یک بازیکن
فضای سمت چپه مسی رو کنترل میکرد.
در اکثر دقایق بازی شاهد بودیم بازیکنان میلان زمان دفاع کردن نگاه به اطرافشون میکردند تا با توجه با شرایط بازی در جائی که باید
قرار بگیرند و فضاهای حیاتی رو ببندند. از طرف دیگه, اختصاص دادن فضا به بازیکن این امکان رو فراهم میکنه که نظم در چیدمان
دفاعی همواره حفظ بشه و امکان اینکه با تغییرات و جابجایی مهاجمین حریف احتمال از دست دادن تمرکز و به هم ریختن مدافعین کمتر
میشه. اینم اضافه کنم که به نظر من روش دیگه میلان برای جاگیری درست زمان دفاع این بود که بازیکنها با توجه جاگیری سایر
هم تیمی ها بهترین جا رو برای قرار گیری انتخاب میکردند. فکر میکنم که محوریت این حرکت با آمبروزینی بود و یک جورائی در
بعضی مواقع سعی می کردند با آمبروزینی خودشون مچ کنند و این نشون میده که بازیکنها همیشه سعی داشتند که آگاهی درست و خوبی
از جای سایر بازیکنهای هم تیمی داشته باشند.
نکته دیگه در مورد میلان, کاهش فاصله بین خط دفاع و خط هافبک بود که در کنار رعایت نکات بالا کار رو بشدت برای بازیسازهای
بارسا یعنی ژاوی و اینیستا سخت کرده بود. مبلان هوشیارانه اجازه میداد که بازیسازهای بارسا تا نزدیکیها و پشت محوطه جلو بیان و
اونجا بود که با ترفند تراکم زیاد و فضای کم تونست این بازیکنان رو از کار بندازه.
و آخرین چیزی که در مورد میلان می تونم اضافه کنم این که مشخص بود تک تک حرکات تیمی و فردی بارسا بارها و بارها
مورد تحلیل قرار گرفته بود و بازیکنان و آمادگی ذهنی وتاکتیکی خوبی روبروی بارسا قرار گرفتند.
اما در مورد بازی پیش رو پیش بینی میشه که بارسا با ترکیب 3-4-3 پا میدان بزاره, که احتمالا به این صورت خواهد بود
---------------والدز-----------
-------آلبا------پیکه------آلوز
--------------بوسکتس---------
-----اینیستا-----مسی------تیاگو
-----تیو--------ویا--------پدرو
در مقابل به عقیده من میلان با ترکیب 1-5-4 به صورت زیر بازی می کنه:
-------------آبیاتی-----------نکته قابل توجه حضور تیو و پدرو میتونه باشه که برای اور لب کردن دفاع میلان میتونن بشدت خطرناک باشند با توجه به اینکه در سمت
کنستانت---مکسس---زاپاتا---آباته
---مونتاری--آمبروزینی----مونتولیوو--
------الشاراوی-----بواتنگ----
--------------پاتزو-------------
راست آباته حضور داره که هم سرعت بالایی داره و هم اینکه اخیرا پیشرفت زیادی داشته میشه گفت خیالمون راحته اما در سمت چپ
به احتمال زیاد کنستانت خواهیم داشت که بازیکن سریعی نیست ولی با توجه با اینکه الشاراوی قدرت دوندگی و سرعت بالایی داره
وخیلی خوب به دفاع کمک میکنه تا حدودی میشه امیدوراز بود که فضاهای کناری خط دفاع بسته بشه.خط دفاع باید دقت کنه که تا
اونجایی که ممکنه از انجام خطاهای غیر ضروری مخصوصا پشت محوطه خودداری کنه, البته ناگفته نمونه که مسی و اینیستا رو
گاهی فقط باید با خطا متوقف کرد.
به نظر من 5 نفر برای میلان کلیدیترین نقش رو بازی خواهند کرد, الشاراوی,بواتنگ,مونتولیوو, ونتاری و آمبروزینی.
این 5 نفر باید با بستن کمربند میانی میلان بارسا رو دور از محوطه نگه دارند و کانال های ارتباطی بین بازیکنان بارسا رو مسدود کنند.
از طرفی وقتی شما با مسی و اینیستا روبرو هستی حق کوچکترین اشتباه نداری در غیر این صورت این بازیکنها نهایت استفاده رو از
فرصت ایجاد شده میبرن.
اما قرار نیست که میلان فقط روی دفاع متمرکز باشه, با در نظر گرفتن این موضوع که میلان با زدن تنها یک گل میتونه تمام محاسبات
بارسا رو بهم بزنه و کار روتا حدود زیادی یکسره کنه پس حتما نگاهی هم به دروازه بارسا خواهد داشت. حالا باید ببینیم شرایط
تهاجمی میلان به چه صورت خواهد بود.
اولین چیزی که دوست دارم بهش شاره کنم اینه که معتقدم هرچقدر که بارسا تمرکزش روی حمله باشه با وجود همه ترسناکیش
تا حدودی به نفع ما خواهد بود. بارسا چه با 3 دفاع چه با 4 دفاع بازی کنه چندان تفاوتی نخواهد داشت چون زمانی که این تیم
بخواد خیمه روی محوطه حریف بزنه خواه ناخواه مجبوره که یکی از مدافع های کناریش برای تکمیل بازیشون به جلو تیم اضافه
بشه و همین امر فضاهای خوبی رو برای ضد حمله به وجود میاره. با توجه با اینکه بواتنگ و الشاراوی بازیکنان سرعتی و پا به توپی
هستند, مخصوصا الشاراوی که خیلی خوب خودشو در جاهای خالی سمت راست دفاع حریف قرار میده و مضافا اینکه پاتزینی در نوک
پیکان خط حمله میلان یک پوچر فوق العلادس می تونیم امیدورا باشیم که بتونیم روی ضد حمله های برنده میلان حساب باز کنیم.
برای اجرای این ضد حمله ها طبیعتا علاوه بر توپ گیری های خوب در یک سوم دفاعی احتیاج به یک بازیساز خوب هم داریم که سال های
سال پیرلو با بازی کردن جلو خط دفاعی این کار رو به خوبی انجام میداد اما حالا مونتولیوو داریم که اخیرا با عهده گرفتن نقشی
شبیه به پبرلو تونسته جای خالیش برامون پر کنه. خوب با وجود مونتولیوو و آمبروزینی که پاس های بلند و با دقتی رو میتونن ارسال
کنن شرایط برای ضد حمله بهتر هم خواهد شد.
حرف آخر اینکه , از دیدگاه من 15 دقیقه ابتدایی برای میلان میتونه سرنوشت ساز باشه. خیلی مهمه که میلان تو این مدت گلی دریافت
نکنه و بتونه بارسا و البته بازی رو کنترل کنه. بعد از اون هرچقدر که زمان بگزره شرایط برای میلان بهتر میشه و کنترل کردن
بازی راحتر میشه. اگه تا نیمه ابتدائی نیمه اول گلی دریافت نکنیم به احتمال قوی بارسا بی مهاباتر شروع به حمله میکنه چون زدن حداقل
یک گل در نیمه اول برای بارسا خیلی مهم خواهد بود, اینجاست که با بیشتر جلو آمدن بارسا احتمالا فرصت های خوبی برای ضد حمله
ایجاد خواهد شد که میشه با درایت استفاده کرد و ضربه ناگهانی به بارسا وارد کرد.
دقایق ابتدایی نیمه دوم هم از این نظر که نباید گلی دریافت کنیم مهمه و باید با دقت کامل و بدون اشتباه بازی کنیم واگه شرایط به نفع
ما بود با یک بازی کنترلی اجازه بدیم زما بازی بگزره.
معتقدم روی کاغذ شانس میلان بیشتر از بارساست, اما نتیجه بازی روی کاغذ مشخص نمیشه بلکه نتیجه بازی توی زمین مشخص
میشه و چیزی که واضحه حداقل 90 دقیقه سخت و طاقت فرسا در مقابل یکی از بهترین تیم های تاریخ در نیو کمپ داریم.بارسا تیمی
که خیلی راحت در چند لحظه میتونه کارهای غیر ممکن رو ممکن کنه و همه محاسبات بهم بریزه (که البته امیدواریم نکنه این کارُ)
آرزو میکنم داوری روی بازی هیچ کدام از تیم ها و نتیجه بازی تاثیر نزاره تا نتیجه بازی بکام طرفداران چه پیروز چه حذف شده
تلخ نشه.
متاسفانه طبق آخرین اخبار امکان داره که پاتزو و مکسس به بازی نرسن, ولی چندان روی اصل استراتژی میلان تاثیر نمیزاره, ولی حتما اگر
این دو بازیکن نداشته باشیم کیفیت کارمون افت خواهد کرد.
در آخر امیدورام بازی زیبایی رو شاهد باشیم و تا سالهای سال ازش به عنوان یک خاطره فوتبالی زیبا یاد کنیم.
.gif ":دی")
