یادداشتی از انگلیس : چرا آرسنال قهرمان لیگ برتر نمی شود؟
![]()
سایت گل - آه و حسرت هواداران آرسنال تا پایان هفته همچنان ادامه داشت، زیرا آنها در آخرین دیدارشان در لیگ برتر در خانه خود برابر وست برومویچ آلبیون که به تازگی به لیگ برتر صعود کرده، تحقیر شدند و با نتیجه 3-2 شکست را پذیرفتند.
مانوئل آلمونیا حداقل روی یکی از گلها مقصر بود اما در عوض در دقایق اولیه بازی یک پنالتی را برای آرسنال مهار کرد، پس در مجموع آلمونیا مقصر اصلی شکست آرسنال در این بازی نبود؛ آرسنالیها بسیار ضعیف بازی کردند و شایسته همان باختی که نصیبشان شد، بودند.
نکته اول اینکه، یکی از دلایل اصلی شکست آنها در این بازی غیبت بازیکن قهار خط میانی تیم یعنی سسک فابرگاس بود. سمیر نصری در این بازی در پست هافبک دفاعی به بازی گرفته شد ولی واقعاً آرسن ونگر را ناامید کرد. نصری یقیناً بازیکنی نیست که توان بازی در این پست را داشته باشد.
او بدون شک بازیکن بسیار با استعدادی است اما بازی کردن در جلوی مدافعان و رابط بین خط دفاعی و خط حمله، پست دلخواه و مطلوب وی نیست. آرسن ونگر با قرار دادن سمیر نصری در مرکز خط میانی در سیستم 3-3-4 اشتباه بزرگی را مرتکب شد؛ او از سمیر نصری خواسته بود تا آهنگ و سرعت بازی را تحت کنترل خود داشته و آن را به تیم القاء کند.
در سيستم 1-3-2-4، کنترل آهنگ بازی برای هافبک تهاجمی مرکزی وظیفهای بسیار دشوار است و در واقع انجام این کار با قرار دادن دو هافبک دفاعی در خط میانی مقدور میباشد، و آرسنال در این بازی دقیقاً از همین نقطه زمین آسیب پذیر بود.
ونگر در ابتدا تیمش را با ترکیب 3-3-4 به زمین فرستاد و نصری در پست هافبک میانی به بازی گرفته شد. وقتی که آرسنال دید نمیتواند ادامه بازی را در کنترل خود داشته باشد، ونگر به 1-3-2-4 تغییر سیستم داد و این بار سمیر نصری در نقش هافبک تهاجمی مرکزی و پشت سر تک مهاجم تیم بازی کرد.
بدون شک سمیر نصری برای بازی در این پست مناسب است اما کنترل جریان بازی برای هافبک تهاجمی مرکزی وظیفهای بس بسیار دشوار است زیرا فضای بسیار اندکی برای بازیسازی در اختیار دارد. در واقع کنترل جریان بازی باید به عهده دو هافبک دفاعی گذاشته شود که در این ترکیب بسیار عقبتر بازی کنند و فضای بیشتری در اختیار آنان قرار گرفته باشد.
مشکلی که آرسنال دارد اینست که آنها در غیاب فابرگاس هافبکي را ندارند که بتواند به بازی تیمش سرعت و نظم ببخشد. تنها بازیکنی که به خوبی از عهده این وظایف برمیآید جک ویلشر است، اما این بازیکن در حال حاضر خیلی جوان است و باید تجربه و پختگی لازم را به دست بیاورد.
بهترین بازی که تا کنون تیم آرسنال با بازی سمیر نصری به جای فابرگاس به نمایش گذاشته است، نیمه اول بازی در برابر تاتنهام هاتسپرز در جام حذفی بود. در این بازی سمیر نصری در کنار ویلشیر در ترکیب قرار گرفت، که تأثیر بسیار جالب توجهی را در روند بازی تیم گذاشته بود. با این وجود، بازی بسیار قابل ملاحظه ویلشیر در نیمه دوم افت پیدا کرد و آرسنال کنترل بازی را از دست داد. اما تا پیش از آغاز وقتهای اضافه بازی مردان تاتنهام کمکم خسته شدند و فضای مناسب در میانه میدان را در اختیار نصری قرار دادند تا کنترل بازی را در اختیار بگیرد و نصری با اعتماد به نفس لازم هر آنچه که لازم بود را انجام داد.
اما در برابر وست برومویچ چنین اتفاقی تکرار نشد و اصلاً فضای بازیسازی در خط میانی در اختیار سمیر نصری قرار نگرفت و برای این کار به هر دری زد. هر چند که او در این بازی دو گل برای تیمش به ثمر رساند اما بیش از آنکه در اختیار نداشتن فضای لازم برای بازیسازی موجب عملکرد ضعیف نصری شده باشد، باید اذعان داشت که سطح بازی سمیر نصری با بازی در این پست بسیار افت میکند.
اگر آرسن ونگر برای کسب مقام قهرمانی در لیگ برتر تلاش میکند، حتماً باید به دنبال یافتن گزینه مناسب برای بازی بین خطوط دفاعی و حمله باشد. نکته دوم اینکه در غیاب سسک فابرگاس، آرسن ونگر به بازیکنی نیاز دارد که بازیخوانی بهتری نسبت به سمیر نصری داشته باشد. از جمله این بازیکنان میتوان به روسیچکی یا ديابي یا حتی سانگ اشاره کرد، اما تمامی بازیکنانی که به آنها اشاره شد، قبلاً در این پست مورد استفاده قرار گرفتهاند و عملکرد بسیار پرنوسانی داشتهاند؛ یک روز بسیار عالی کار میکنند و روز دیگر بسیار افتضاح.
آرسن ونگر ضمن لزوم برطرف ساختن مشکلات درون دروازه تیمش، باید فوراً نقاط ضعف خط هافبک تیمش را برطرف سازد؛ در غیر اینصورت، هواداران آرسنال باید یک فصل را دیگر بدون قهرمانی سپری کنند.
محتوای مخفی: منبع خبر