تو تاپيك اصفهانىها، پست nw_nk عزيز رو ديدم كه در مورد ديدار خودش از اصفهان گفته بود. گفتم براى خالى نبودن عريضه، از ديد خودم كمى در مورد شيراز بنويسم. (من ساكن يكى از شهرهاى نزديك اصفهانم كه اينجا اسمش رو به دلايل امنيتى نمىگم!
.gif)
)
بار اول كه اومدم، اولين چيزى كه نظرم رو جلب كرد، محصور بودن شيراز بين كوهها بود!
شهر در مقايسه با كلان شهرهايى مثل اصفهان، تهران، يا مشهد، شهر بسيار جمع و جورتريه. اكثر خيابونها كاملا عريض و سرراست هستن. كلا ياد گرفتن شهر كار آسونيه، طورى كه من با 4-3 روز موندن، اونجا رو از اصفهان بهتر بلدم! وضعيت خيابونهاى شمال شهر، من رو ياد خيابونهاى سانفرانسيسكو مىنداخت!!

(به دليل شيبهاى تند)
وضع رانندگى مردم هم خيلى باحال بود، چرا كه به هيچ وجه فاصله رو رعايت نمىكردن! البته در كل، ترافيك خوب و روونى داشت. نكتهاى كه برام عجيب بود، خلوت شدن
كامل خيابونها از آخراى شب تا صبح روز بعد بود (عيد امسال).
فضاى سبز شيراز به نظر من تو بين شهرهايى كه تا به حال تو اين مملكت ديدم، از همه سرتره. بزرگى و قامت درختها و همين طور تنوع اونها در بافت فضاى سبز شهر جالب توجه بود، باغهاى ديدنى و باحال شهر بماند...
جاهاى ديدنى شهر بيشتر حالت باغ و فضاى سبز داشتن تا جاهاى تاريخى (به نسبت اصفهان).
چيزى كه تو اخلاق مردم اين شهر - از پليس گرفته تا مردم كوچه بازارى - خودش رو نشون مىده، همين ريلكس بودنشونه، تا حدى كه ما براى باز شدن مغازهها تا ظهر بايد منتظر مىمونديم!
.gif)
كلا ازشون خوشم اومد (اين رو نه فقط به خاطر تعلق عاطفىاى كه دارم مىگم!

).
در كل خيلى حال مىكنم با اين شهر! اميدوارم هر چه زودتر بتونم براى بار سوم بيام.
قربون همگى، موفق باشين!