سلام.
پست های دوستان رو خوندم. نظرات خیلی جالبی داده بودند. منهم در این پست بعضی از نظرات خودم را بیان می کنم.
یکی از عادات ما ایرانی ها،
ایرانیزه کردن فرهنگ و محصولات فرهنگی سایر کشور هاست. متاسفانه در عصر حاضر باید بپذیریم در شکل دهی فرهنگ جهانی نقش بسیار ناچیزی داریم. دلایل هم متفاوت هستند. دوست ندارم بحث تاریخی پیش بیاید اما باید واقع بینانه بپذیریم در دران گذشته ما بسیار در ایجاد فرهنگ اسلامی موفق بوده ایم (دوران ادبیات کلاسیک ایران) اما هم اکنون این غرب است که در عرصه تولید فرهنگ و جهانی کردن فرهنگ خود پیشتازانه می تازد...
آیا ما همانند غرب از بهترین وسایل برای اشاعه فرهنگ مورد نظرمان (صرف نظر از خوب و بد بودن آن) استفاده می کنیم؟ یا سعی می کنیم با محدود کردن این وسایل به گمان خودمان مانع گسترش فرهنگ غرب بشویم؟ (که این خیال باطلی بیش نیست)
یکی دیگر از مواردی که در همین تاپیک در مورد آن بحث شد این است که «هر چیز غربی بد و هر چیز ما خوب است»! این جمله را می توان به شکل زیر ویرایش کرد:
«هر چیز غربی بد است چون ما خودمان آن را تولید نمی کنیم اما همین چیز غربی بد را اگر خودمان تولید کنیم خوب می شود!»
مثال های متعددی هم در این زمینه وجود دارند مثل لوازم خانگی، موبایل، فیلم، موسیقی، نرم افزار،
نوشابه
و بسیاری موارد دیگر...
شاید دیده باشید که خیلی ها وقتی بحث غذای حرام را مطرح می کنند سریعا" نام کوکاکولا را می آورند و نوشابه های آن را تحریم می کنند و می گویند خیلی ضرر دارد و حرام است و... اما آیا این حرف ها در مورد زمزم زده می شود؟
در ضمن یکی از معضلات بدی که فراگیر شده است این است که چون غربی ها خیلی به موضوع دین در بعد اجتماعی نمی پردازند و یا بی دین هستند پس هر چه می گویند نادرست و باطل است. به عبارت دیگر ما اول بررسی می کنیم که
چه کسی می گوید به جای این که بررسی که کنیم
چه می گوید. یعنی گاهی اوقات شخص گوینده از مطلبی که می خواهد بگوید مهم تر است!
موفق باشید.
محتوای مخفی: ...
نوشته شده توسط کاربر شماره ی یک
جواب بصورت نقل قول
