سـر الــکــس فــرگــوســن باز نشسته شد /// خداحافظ پــیــرمــرد تـمـام نــشــدنـــــــی ...

[arashsard]

اینم جمله معروفش...

پس از اينکه به عنوان سرمربي منچستر انتخاب شد: چالش بزرگ من آن نيست که اکنون به عنوان سرمربي منچستر انتخاب شده‌ام، چالش بزرگ من شکست دادن ليورپول لعنتي است.

[mohammad.asghari]

سرمربی جدیدمون

[mohammad.asghari]

بعد از فینال 99:
Oh,I can't believe that,I can't believe that.Football,Bloody hell

فرگوسن فقط سرمربی نبود...فرگوسن پدر منچستریونایتد بود

[mohammad.asghari]

روز یکشنبه وقتی منچستر یونایتد به مصاف سوانسی برود ، پته مولینیوکس یک تکه مقوای کهنه را بالای سرش میبرد درست مثل دسامبر 1989 که الکس فرگوسن به دیوار سرد تکیه داده بود و جو الدترافورد پر از نارضایتی و ناامیدی بود .پیام روی تکه مقوا در ان شب سرد کوتاه ولی پر از نکته بود " سه سال پر از بهانه و ما همچنان مزخرفیم ، خداحافظ فرگی " پته با تکه مقوایش به شهرت رسید و به تاریخ یونایتد در دوران فرگوسن پیوست .حالا پته 58 ساله قصد دارد ورژن جدید ان تکه مقوا را بسازد اینبار بخشی از پیام رویش به عذرخواهی معطوف شده و بخش دیگرش به تشکر کردن از فرگوسنپته مثل خیلی دیگر از هوادارای یونایتد در 1500 مین و اخرین بازی سر الکس فرگوسن به عنوان مربی منچستر یونایتد در حالیکه جلوی اشک هایش را میگیرد تکه مقوایش را بالای سر میبرد و اینبار رویش نوشته شده است " بیست و سه سال جام از جنس نقره و همچنان در صدریم ، خداحافظ فرگی "این بار خداحافظی واقعی است ، سر مت بازبی وقتی 62 ساله بود از مربیگری کناره گیری کرد . شنکلی در 60 سالگی لیورپول را ترک کرد و پیزلی تا 64 سالگی در انفیلد ماند . برایان کلاف وقتیکه 58 ساله بود مربیگری را کنار گذاشت . و حالا فرگوسن در 71 سالگی در حالیکه یک تنظیم کننده ضربان قلب در سینه اش قرار دارد و وقت عمل جراحی لگن خاصره اش در چند ماه اینده رزرو شده است تصمیم به کناره گیری میگیرد و اولین واکنش ها پر از تعجب و حتی عصبانیت است .یک روزنامه همیشه او را مردی که نمیتواند بازنشسته شود مینامید . چند وقت پیش تو یکی از کنفرانس هایش یکی ازش پرسید باید حضور شما در اینجا طی سال های اینده را تضمین شده بدانیم دیگر که او جواب داد " قرص های جادویی " هنوز دارد جواب میدهد . همیشه استعداد خوبی در عوض کردن موضوع بحث داشت . میراثش درست به اندازه الدترافورد جاییکه حالا مجسمه اش با پالتو بلند ، چهره مصمم ، دست به سینه پشت جایگاهی که به سال گذشته به نام او مزین شد ایستاده محکم است .سیزده لیگ برتر ، دو لیگ قهرمانان ، دو جام باشگاه های جهان ، یک جام برندگان اروپا ، پنج جام حذفی ، چهار جام اتحادیه ، جام خیریه هم حساب میشود ؟ 10 تا از ان ها هم موجود است و اگر جام های ان سال های حضور در ابردین که به سلطه Old Firm پایان داد را حساب کنیم تعداد جام هایش چقدر میشود ؟ 49 . مربی برتر سال ؟ 10 بار . مربی برتر ماه ؟ 27 . داریم به مرز های مسخرگی میرسیم : ایا تا حالا مربی بوده که جمع تعداد جام هایش تبدیل به یک مسئله دشوار ریاضی شود ؟
-----------------------------------------------------------
آنچه یونایتد را از 2000 تا 2005در اروپا کم‌توان کرده بود، نبودِ گرایشِ فکریِ غیربریتانیایی روی نیمکت و کم شدنِ روحِ لاتین در این تیم بود
سایت گل- یونایتدِ 2006 تا 2009 تیمِ نسلِ چهارمِ فرگوسن و شاید بهترین تیمی بود که در دورانِ حضور او ساخته شد. نقشِ کارلوس کیروش در طراحی و برپاییِ این تیم کم‌تر از فرگوسن نبود. پس از بازگشتِ کیروش از رئال به یونایتد، فرگوسن دو فصلِ پیاپی قافیه را به چلسی و مورینیو باخت. درتابستان 2006 اما زمانِ تغییراتِ اساسی فرا رسید. فن‌نیستل‌روی فروخته شد به رئال‌مادرید و ساها جای او را در ترکیبِ اصلی یونایتد گرفت. کریک خریداری شد تا در پست روی کین بازی کند. البته با استیلِ بازیِ کاملن متفاوت. رونالدو و فلچر و رونی هم به بلوغِ کافی برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی رسیده بودند. کیروش، فرگوسن را متقاعد کرده بود که با سیستم 3-3-4 یا 1-3-2-4 به خصوص در بازیهای اروپایی سرعت تیمی و بازدهیِ فنیِ یونایتد افزایش خواهد یافت. منچستر در این فصل جام قهرمانیِ لیگ برتر را ازچلسی پس گرفت و در اروپا در نیمه‌نهایی مغلوب میلان شد. در پایانِ فصل فرگوسن و کیروش به این نتیجه رسیدند که توانِ نیرویِ انسانیِ یونایتد از نظرِ کمی برای قهرمانی در انگلیس و اروپا کافی نیست. از این رو پس از چندسال، فرگوسن تابست انِشلوغی را از سر گذراند. نانی و اندرسون و تبس و هارگریوز به تیم اضافه شدند.یونایتد حدود 80 میلیون یورو برای جذبِ این چهار بازیکن هزینه کرد.

از تیمِ انگلیسی تا تیمِ اروپایی
آنچه یونایتد را از 2000 تا 2005در اروپا کم‌توان کرده بود، نبودِ گرایشِ فکریِ غیربریتانیایی روی نیمکت و کم شدنِ روحِ لاتین در این تیم بود. یونایتد در این سال‌ها یکسره بریتانیایی بود و فرگوسن دوباره به سیستم 2-4-4 و اسکلتِ تیمیِ بریتانیایی گرایش پیدا کرده بود. از 2005 به بعد اماکارلوس کیروش از یک دستیار با اختیاراتِ سنتی تبدیل شد به مردی که نه نفر اول بود و نه نفرِ دوم؛ همچنان که خودِ فرگوسن گفته، کیروش در این سال‌ها حتا بیشترین نقش را در تجهیزِ دوباره‌ی دپارتمانِ پزشکیِ من‌یونایتد داشت. فرگوسن در مصاحبه‌ی خداحافظیِ خود با سرمربیگریِ یونایتد، چندبار به قدرتِ عالیِ دپارتمانِ پزشکیِ تیم اشاره کرد. کارلوس کیروش که با افزایشِ نقش‌اش روی نیمکتِ یونایتد، روحِ لاتینیِ یونایتد را تقویت کرده بود؛ خریدِ بازیکنانِ پرتغالی و بزریلی و آرژانتینیِ بیشتری را به فرگوسن پیشنهاد داد. در تیمِ 2006 تا 2009 یونایتد، امید به زندگیِ شمالی،با شور و «فوتبالِ آزاد» لاتین ترکیب شده بود: هم روی نیمکت(بدنه‌ی فکری) و هم درزمین(بدنه‌‌ی اجرایی). می‌توان این دوره را مدر‌ن‌ترین و کامل‌ترین دوره‌ی یونایتدِ فرگوسن در تمام 27 سال سرمربیگری‌اش در این تیم توصیف کرد. چنانکه یکی ازروزنامه‌نگارانِ انگلیسی نوشت:«کیروش یونایتد را از یک تیم انگلیسی، دوباره بهتیمی اروپایی تبدیل کرد.»
عصرِ چندکاره‌ها
آنچه کارلوس کیروش از 2006 به استیلِ بازی یونایتد ترزیق و فرگوسن در اجرای آن عالی عمل کرد؛ فوتبالی مدرن بود برپایه‌ی استفاده از «بازیکنانِ میانِ خطوط» و سیستم‌های شناور(سیستم در سیستم). در این دوره که اوجِ آن دو فصل2008-2007 و 2009-2008 بود؛ از رونالدو بازیکنی ساخته شد که هم مهاجم بود و هم هافبک و: در همان حال، نه هافبک بود، نه مهاجم. تبس و رونی هم همین کارکرد را دربلندمدت پیدا کردند. گیگز و پارک نیز کیفیتِ بازی در پست‌های مختلف راداشتند. آنچنان که در تصویر می‌بینید؛ این بازیکنان در پست‌های مختلفِ سیستمِ1-3-2-4 بازی می‌کردند. تغییرِ متناوبِ پست سه بازیکن از چهار بازیکنِ خط سوم وچهارم با هم(دو بال و مهاجمِ مرکزی) از دیگر شاخصه‌های بازی یونایتد در فاز حمله بود. در فازِ دفاع یونایتد همیشه سعی می‌کرد دستِ کم 7 نفر و حداکثر 10 نفر راداشته باشد. آنها در لیگ قهرمانان 2009-2008 در مراحل حذفی تا پیش از فینال، تنهادر دو بازی(مسابقه‌ی رفت با پورتو و بازی برگشت با ارسنال) گل خوردند.
رونالدوی لیگ برتر، رونالدوی لیگقهرمانان
رونالدو نخستین بار در بازی با رم در مارچِ 2008 برای یونایتد در پست مهاجم مرکزی بازی کرد(در تصویرِ زیر می‌بینید)و در بازی رفت نیمه‌نهایی 2008-2007 روبروی بارسلونا نیز همین نقش را داشت. در اینبازی تبس در پست 10 پشت رونالدو بازی کرد، رونی سپرِ سمت راست بود و پارک سپر چپ.در فینال 2008برابرِ چلسی، رونی و تبس در سیستمِ پایه‌ی 2-4-4 دو مهاجمِ مرکزیبودند(هرچند هر دو در عمل، مهاجمِ سایه بودند) رونالدو در چپ بازی می‌کرد و هارگریوز هافبک راست بود. فرگوسن و کیروش چه در چینش، چه در سیستم و چه در اجرا؛ یک تیم باکاراییِ چندگانه را ساخته بودند که متاثر از توانایی‌های چندگانه‌ی نیروهای هجومی‌اش،حریفان را در انتخابِ استراتژی و تاکتیکِ دفاعی سردرگم می‌کرد و از سوی دیگر توانِ کنشیِ یونایتد را همیشه در حدِ مطلوب نگه می‌داشت. یونایتد با این رویکرد تیمی شده بود که از نظر کمی و کیفی میتوانست بهره وری ای بالاتر از یک تیمِ 11 نفره ایجاد کند. دو مربیِ یونایتد پس از قهرمانی با خوش‌شانسی در مسکو اما به این نتیجه رسیدند که روبروی تیم‌های متوسط باید از کناره‌ها بیشترین فشار را بیاورند و در بازی‌های حدفیِ لیگ قهرمانان، باید در کناره‌ها بیشتر دفاع کرد و از مرکز ضربه‌ی نهایی را زد. از همین رو در فصل 2009-2008 رونالدو در لیگ برتر اغلب هافبک راست یاچپ بازی می‌کرد اما مهمترین گل‌هایش در لیگ قهرمانان به پورتو و آرسنال را درحالی زد که در پست 9 یعنی مهاجمِ مرکزی بازی می‌کرد و رونی و پارک(گیگز) در چپ و راست بیشتر کارِ دفاعی انجام می‌دادند

استراتژیِ دوگانه در استفاده از رونالدو‌
فرگوسن و کیروش فهمیده بودند رونالدو وقتی در کناره‌ها بازی می‌کند؛ همان‌قدر که برای حریف خطرناک است، به دلیلِ دفاع نکردن در طولِ زمین و حمایت نکردن از مدافعِ کناریِ پشتِ سرش؛ برای یونایتد هم خطرساز می‌شود.تیم‌های متوسطِ لیگ برتر(غیر ازچلسی و ارسنال و لیورپول) نمی‌توانستند از این زاویه به یونایتد ضربه بزنند اما در اروپا هر تیمی در مرحله‌ی حذفی می‌توانست این کار را انجام بدهد. همان‌جور که چلسی در فینال 2008 انجام داد(صحنه‌ی گل چلسی را به یاد بیاورید. اسین دفاع راست چلسی با خیال اسوده به لمپارد پاس گل داد و رونالدو چندمتر دورتر از پشتِ سر نگاه‌ش می‌کرد.)

توانایی و تنوعِ کیفیِ رونالدو ورونی و تبس و گیگز(در تابستان 2008 برباتوف به این جمع اضافه شد) چنان بالا بود که فرگوسن، هافبک‌های مرکزی‌اش را بازیکنانی با خصلت سرویس‌دهنده و نه طراح انتخاب می‌کرد.درواقع طراحی در یک‌سوم دفاعی حریف و توسط تبس و رونالدو و رونی انجام می‌شد و نه از سوی فلچر و کریک و اندرسون.
همزمانی با بارسای گواردیولا
اگر بارسا در فصل 2009-2008 در آن فرمِ شگفت‌انگیز نبود؛ سیکلِ سه ساله‌ی یونایتد از 2006 تا 2009 با دو قهرمانی دراروپا به پایان می‌رسید. این دوره اما دستاوردِ سه قهرمانی در لیگ برتر، یک بارفتح لیگ قهرمانان و یک نایب قهرمانی در اروپا، یک قهرمانی در جام اتحادیه و یک نایب قهرمانیِ اف.ای کاپ را برای فرگوسن و کیروش ثبت کرد. در تابستان 2009 هم رونالدو از تیم جدا شد، هم تبس و هم کارلوس کیروش. در همان تابستان بار دیگر تاثیرگذاریِ کیروش در یونایتد روشن شد؛ زمانی که فرگوسن برای خریدِ جانشینانِ تبس و رونالدو(دوبازیکنِ مدرنِ میانِ خطوط) رفت سراغِ اوون و والنسیا(دو بازیکنِ یک‌کاره و متعلق به جریانِ اواخرِ دهه 90). درواقع فرگوسن با این تغییرِ رویکرد، ظرفیتِ فنیِ تیم‌اش را پایین آورد و دوباره به تیمی انگلیسی بازگشت. هرچند او با یک تیمِ متوسط در فصل2011-2010 باز قهرمانِ انگلیس شد و به فینال اروپا رسید اما عملکردِ یونایتد درفینال برابرِ بارسا به فرگوسن ثابت کرد که راهی نیست جز روی آوردنِ دوباره به بازیکنانِ میانِ خطوط. خریدِ کاگاوا و استفاده از کلورلی و ولبک در پست‌های مختلف(با هدفِ پرورشِ آنان برای بازی در چندین پست) بازگشتِ فرگوسن به رویکردی بود که کیروش در یونایتد جا انداخته بود. یکی از دلایلِ پیشرفتِ تاکتیکیِ یونایتد در فصلِ اخیر بازگشت به همینِ رویکردِ مدرن بود. از 2006 تا 2009 فرگوسن و کیروش، یکی ازبهترین و تاکتیکی‌ترین تیم‌های تاریخ را در حافظه‌ی فوتبال ثبت کردند که هنوز دنباله‌ی برخی نوآوری‌های آن تیم، در فوتبالِ اروپا زنده و تاثیرگذار است؛ تیمی که اصل را بر ترکیبِ فوتبالِ شمال و جنوبِ اروپا و ترکیبِ پست‌ها و شرحِ وظایف گذاشت و به ایده‌های تازه رسید.


goal

[Pessimist]

میزان پیام های تشکر از فرگوسن در شبکه های اجتماعی تمامی نقاط مختلف جهان

[charlize]

26 سال حرف..از اون حرفا...

[Pessimist]

ونگر: فرگوسن از بازنشستگی خود لذت می برد
آرسن ونگر انتظار دارد با وجود علایق سر الکس فرگوسن در خارج از زمین، او از دوران بازنشستگی خود لذت ببرد.



سر الکس فرگوسن بعد از کسب بیست و پنجمین قهرمانی مهم خود در منچستر یونایتد، اعلام کرد که در پایان فصل از مربیگری این تیم کناره گیری می کند.

فرگوسن پست جدیدی در بخش مدیریت باشگاه خواهد داشت و آرسن ونگر باور دارد وی به کار خود ادامه خواهد داد.

" او خوش اقبال تر از من است زیرا اسب ها را دوست دارد، گلف را دوست دارد، پس قطعا می تواند بار دیگر زندگی جالبی داشته باشد!

اما البته وقتی برای چنین مدت طولانی در هر بازی حضور دارید... کار ما همواره نگاه به جلو برای دیدار بعدی است بنابراین همواره این انگیزه وجود دارد. در ابتدای بازنشستگی تحمل جای خالی آن سخت است."

آرسن ونگر از شنیدن خبر بازنشستگی فرگوسن متعجب نشد و او می داند که چرا اکنون زمان مناسبی برای انجام این کار بود.

" خیلی وقت پیش به کارکنانم گفتم فکر می کنم این آخرین فصل حضور الکس فرگوسن خواهد بود بنابراین کاملا از این بابت متعجب نشدم. در طول فصل با چندین نشانه روبرو شدم که این می تواند سال آخر حضور او باشد. یکی از آنها پیش از شروع فصل وجود داشت.

از این بابت مایوس شدم؟ نه، شما باید به این تصمیم احترام بگذارید، باید بپذیرید که با 71 سال سن، او این حق را دارد که تصمیم بگیرد.

بعد از 26 سال، او همچنان فاتح لیگ برتر شد، او می داند که حتی برای منچستر یونایتد سخت تر خواهد بود تا همانند گذشته با ثبات ظاهر شود زیرا تیم های زیادی هستند که قدرت مالی بالایی دارند."



[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]