مــا مبحوس شده در پشت هیچستان طعم پایان خط را چشیدیم
و حال آنکه
چگونه قدم زنیم به رویای شیرین آینده
وقتی
لحظه هایمان در خاطرات تلخ گذشته یکی شده است
اکنون همین جا در پس سکوت تنهایی هایت منتظر طلوع فردا می مانم
تا شاید که با هم قفل این زندان را در هم شکنیم .
شاید که ...