« ان الحکم الا لله یقص الحق و هو خیر الفاصلین » (انعام 57)
فرمان جز در دست خدا نیست . خدا به دنبال حق می رود ( وکار هایش برابر حکمت انجام میشود ) و او بهترین جدا کنندۀ ( حق از باطل ) است .
« یریدون ان یتحاکموا الی الطاغوت وقد امروا ان یکفروا به » (نساء 60)
می خواهند داوری را به پیش طاغوت ببرند( وحکم او را به جای حکم خدا بپذیرند ؟ ! ) و حال آنکه بدیشان فرمان داده شده است که ( به خدا ایمان داشته و ) وبه طاغوت ایمان نداشته باشند
و عسی ان تكرهوا شیئاً و هو خیرٌ لكم (بقره 216)
چه بسا از چیزی شما کراهت داشته باشید، ولی آن چیز برای شما خیر باشد.
«یا ایها الناس انتم الفقراء الى الله و الله هو الغنى الحمید» (فاطر 15)
«اى مردم شما (همگى) نيازمند به خدائيد تنها خداوند است كه بىنياز و شايسته هر گونه حمد و ستايش است!»