معرفی مشاهیر موسیقی ایران

[magmagf]

سپهر ارجمندي متولد سال 1346 در تهران است وي در خانواده اي اهل هنر متولد شد ، پدر ش رضا ارجمندي از نقاشان متبحر در ايران بود وعلاقه بسياري به موسيقي و بخصوص موسيقي فلامنكو داشت و بدين ترتيب وي با موسيقي فلامنكو اشنا گشت .

بدليل انكه سپهر ارجمندي به خوبي دريافته بود براي يادگيري هر چه بيشتر هنر فلامنكو ميبايست در همان محيط و فرهنگ زندگي كرد تمام سعي خود را براي عزيمت به اروپا ( اسپانيا ) و ديدار با اساتيد اهل فن اين رشته گذارد.

وي پس از دوران خدمت سربازي به تدريس موسيقي و ساز گيتار اهتمام ورزيد و به همت يكي از دوستان خود اقاي كيوان ميرهادي اولين كنسرت گيتار فلامنكو را در سال 1370 در تهران و در تالار پارك شهر به اجرا دراورد كه مورد استقبال بسيار مردم قرار گرفت ، سپهر ارجمندي در سال 1372 و به عشق ديدن پاكو د لوسيا و يادگيري اين رشته به اروپا عزيمت كرد و در كشور بلژيك مستقر شد و به سرعت به جامعه هنري اسپانيا نفوذ كرد و سالهاي متمادي با بزرگان گيتاريست معروف ان كشور مانند :MARQUITO VELEZبه نوازندگي پرداخت وي از ان زمان به صورت مستمر به مسافرتهاي متعدد به كشور اسپانيا همت گماشت و نزد اساتيد بزرگي چون :Paco Serrano,Manolo Franco ,Jose Antonio Rodriguez,Miguel Angel Cortes,Paco Peña,Jerardo Nuñez,Tomatito, Manal Sanlucar,Julio vallejo,Rafael Andujar,Vicente Amigo,Juan Manuel Cañizares,Enrique de Melchor,Miguel Rivera,Nino de Pura,Rafael Riqueni,Chicuelo به تحصيل موسيقي فلامنكو پرداخت و همچنين ديار فراموش نشدني ايشان با اقاي پاكو د لوسيا و بهره مند شدن از راهنمايي هاي اين استاد گرانقدر و بي همتاي موسيقي فلامنكو .

بدين ترتيب سپهر ارجمندي متوجه اين راز گرديد كه راه شناخت و نوارندگي همراهي با رقص و اواز موسيقي فلامنكو است و بدين ترتبيب مصمم به يادگيري اين هنر همراهي شد و از هيچ كوششي در اين را فرو گذار نكرد و در اين راه با اساتيد همچون :Moraito,Antonio de Palma,Antonio Patrociño,Merengue de Córdoba به اموختن اين مسئله همت گمارد.

از اخرين كنسرتهاي وي ميتوان به كنسرت سال 2000 ميلادي در شهر مادريد و 2002 در شهر پرتو كشور پرتعال اشاره كرد

[magmagf]

بهرام آقا خان متولد فرودين سال 1355 مي باشد وي داراي تحصيلات مهندسي عمران از دانشگاه آزاد اسلامي مي باشد . ايشان ابتدا از طريق مادرشان براي فراگيري گيتار تشويق و ترغيب شدند اما به علت آنكه وي بر اين تصور بود كه گيتار سازي است كه فقط جوانان براي گذراندن اوقات خوش آن را مي نوازند از پيشنهاد مادرش سر باز مي زند تا آنكه بعد از مدتي با شنيدن قطعات گيتار به شدت به اين ساز علاقه مند مي شود و بعد از آن اين ساز را نزد خواهرش كه مقداري با نوازندگي گيتار آشنايي داشت فرا مي گيرد و بعد از آن به مدت 2 سال نزد آقاي كيوان ميرهادي به فراگيري و آموختن اين سبك از طريق خود آموز مي كند

سبك آموخته هاي ايشان فلامنكو مدرن مي باشد كه از پيش گامان اين نوع سبك در جهان مي توان به پاكولوسيا و توماتيتو و وي سنته آميگو اشاره كرد.
ايشان كنسرتهاي متعددي را به همراه اقاي كاوه ناصحي به اجرا رسانده است ، البوم اواز ماتادور ها كه در پائيز 83 راونه بازار موسيقي شده است اخرين اثر اين نوازنده ميباشد

[magmagf]

متولد 1339 از 14 سالگي فراگيري گيتار كلاسيك را شروع نمود و در سال 1361 نوازندگي گيتار را تحت آموزش حرفه اي و علمي استاد باقر مؤذن بصورت جديدتري دنبال نمود. در سال 1371 در فرانسه دوره آموزشي كوتاهي را با شركت در كلاسهاي استادان مختلف گذراند و در سال 1374 موفق به كسب ديپلم نوازندگي از كالج ترينيتي لندن در زمينه اجرا شد.

[magmagf]

در تهران به دنيا آمد. نوازندگاني پيانو را نزد امانوئل مليك اصلانيان فراگرفت. نزد استاداني چون ايوب زركو، كارل اولريش اشنابل و ايلونا كابوش در امريكا، ايتاليا و انگلستان به تكميل تجربه پرداخت. او از سال 1357 به عنوان تكنواز با اركستر مجلسي صدا و سيما و اركستر مجلسي انگلستان همكاري مي كند و اكنون در دانشگاه تهران به آموزش پيانو مشغول است

[magmagf]

غلامرضا خان مين باشيان معروف به سالار معزز در سال 1240 در تهران متولد شد. تحصيلات موسيقي خود را در شعبه ي موسيقي دارالفنون انجام داد و پس از فراغت از تحصيل به تعليم در همانجا گمارده شد. سپس براي تكميل تحصيلات خود به روسيه سفر كرد ودر كنسرواتوار پطرزبورگ در كلاس ريمسكي كورساكوف از موسيقيدانان بزرگ روس به تحصيل پرداخت. پس از مراجعت به ايران در قزازقخانه كه تحت نظارت فرماندهان روس بود كاركرد و رياست دسته هاي موزيك آنجا را داشت. هنگام نهضت مشروطيت به خاطر علاقه و همكاري با مشروطه خواهان از دسته ي قزاق بيرون آمد و به فرانسه رفت. او پس از بازگشت از فرانسه با درجه‌ي سرتيپي به رياست كل دسته هاي موزيك نظام ايران محسوب شد و در سال 1300 اداره ي موزيك ارتش را تاسيس كرد. شعبه ي موزيك دارالفنون كه به نام «مدرسه ي موزيك» از سپاه تفكيك شده بود تا سال 1307 زيرنظر سالار معزز و فرزندش اداره مي شد. او علاوه بر موزيك نظام به موسيقي ايراني نيز وارد بود و از اولين كساني است كه موسيقي ايراني را به نت اروپايي نوشت و انتشار داد.
از آثار مهم وي مي توان به: ترجمه ي سه كتاب هم آهنگي، سازشناسي و اركسترشناسي با همياري مزين الدوله، ساختن سرودهاي مهيج و پرشور و برخي جزوه هاي آموزشي اشاره كرد. سالار معزز به سال 1314 دارفاني را وداع گفت

[magmagf]

در سال 1321 در خانوادهاي هنردوست در شهر همدان به دنيا آمد. او از سنين نوجواني نزد دايي خود به فرا گرفتن اصول اوليه موسيقي و نوازندگي ويلن پرداخت. از شروع فعاليت اپرايي در ايران نخست به عنوان خواننده كر، بعدها آسيستان و بالاخره رهبر گروه در اين رشته موسيقي فعاليت كرد و بعدها براي كسب تجارب بيشتري عازم اطريش شد. وي در مدت اقامت خود در اروپا در شهرهاي وين، بوداپست و آتن بارها برنامههايي شامل آثاري از موسيقي محلي ايران و آهنگسازان بينالمللي اجرا كرده است. بعد از انقلاب اسلامي در چند نوبت رهبر گروه كر مركز موسيقي، گروه كر «سوان» باشگاه آرارات، گروه جوانان زرتشتي و چندين گروه خردسال را به عهده داشته است. در سالهاي اخير هم در دانشگاه هنر و همچنين هنرستان موسيقي دختران به تربيت هنرآموزان اشتغال داشته است. گروه كر بارها به رهبري وي آثار بزرگي از آهنگسازان ايراني و بينالمللي را به اجرا درآورده است. ضمن اينكه همين گروه با رهبر دائمي اركستر سمفونيك تهران و يا رهبران ميهمان، سالانه برنامههايي ارائه كرده است

[magmagf]

محمدتقى مسعوديه هنرمند و موسيقى شناس در سال ۱۳۰۶ در مشهد متولد شد. او دوره ابتدايى تحصيلى را در دبستان علميه مشهد گذراند و ديپلم علمى خود را در سال ۱۳۲۴ از دبيرستان شاهرضا گرفت. سپس راهى تهران شد و يك سال بعد ديپلم ادبى ششم متوسطه را از دبيرستان دارالفنون دريافت كرد. مسعوديه تحصيلات دوره عالى خود را در دانشكده حقوق و علوم سياسى دانشگاه تهران پى گرفت و همزمان در هنرستان عالى موسيقى تهران به تحصيل موسيقى پرداخت و در سال ۱۳۲۹ دانشنامه حقوق و علوم قضايى و ديپلم عالى موسيقى را دريافت كرد. پس از آن براى ادامه تحصيل عازم فرانسه شد و به كنسرواتوار ملى موسيقى پاريس رفت. مسعوديه كه فراگيرى موسيقى را از سال هاى دبيرستان با خريد ويولن آغاز كرده بود، در فرانسه نيز همين ساز را به عنوان ساز اصلى خود برگزيد و نزد پروفسور لين تالوئل به ادامه فراگيرى آن پرداخت. او هارمونى را نزد پروفسور ژرژ داندلو و كنتراپوان را نزد نوئل گالان آموخت و موفق به دريافت فوق ليسانس هارمونى از مدرسه عالى موسيقى پاريس شد.
پس از آن مسعوديه با استفاده از بورس تحصيلى اتحاديه بين المللى دانشجويان براى ادامه تحصيل در مدرسه عالى موسيقى لايپزيك به آلمان رفت و در آنجا نزد دو تن از برجسته ترين آهنگسازان آلمان پروفسور اوتمار گرستر و يوهانس ويروخ به فراگيرى آهنگسازى پرداخت و در سال ۱۳۴۲ موفق به دريافت ديپلم عالى (معادل دكترا) در اين رشته شد. سپس به كلن رفت و در دانشگاه آن شهر به تحصيل موزيكولوژى (موسيقى شناسى تاريخى) نزد پروفسور كارل گوستاو فلرر و اتنوموزيكولوژى (موسيقى شناسى تطبيقى) نزد پروفسور ماريوس اشنيدر پرداخت و در سال ۱۳۴۷ موفق به اخذ دكتراى تخصصى (PhD) در اين رشته شد.مسعوديه پس از پايان تحصيلات عالى خود بى درنگ به ايران بازگشت و تا پايان عمر پربار خويش به مدت بيش از ۳۰سال در گروه موسيقى دانشكده هنرهاى زيباى دانشگاه تهران به تدريس پرداخت.در واقع مسعوديه نخستين كسى بود كه موسيقى شناسى تطبيقى را به طور گسترده به جامعه علمى و هنرى ايران معرفى كرد و موجب شد او را «پدر اتنوموزيكولوژى ايران» بنامند.تاريخ موسيقى اروپا، هارمونى پيشرفته و پراتيك، فرم و آناليز، سازشناسى، اركستراسيون، ترانسكرسيون و مباحث گوناگون اتنوموزيكولوژى و... برخى از درس هايى هستند كه توسط مسعوديه و براى اولين بار در دانشگاه تدريس شده اند.محمدتقى مسعوديه در طول حيات پربارش همواره موشكافانه به تحقيق و پژوهش در حوزه موسيقى محلى ايران و رديف موسيقى سنتى ايران پرداخت و هيچ گاه رابطه حرفه اى و عاطفى اش را با بستر و زمينه تحقيقى اش _ كه همان فرهنگ و هنر توده ها و رامشيان اقاليم ايران زمين بود _ قطع نكرد. او در اين زمينه گفته است: «ايران مانند همه فرهنگ هاى پيشرفته از يك سو داراى موسيقى سنتى (رديف) است و از سوى ديگر موسيقى بومى يا به اصطلاح محلى. در اين گروه بندى بايد همچنين موسيقى مذهبى را اضافه كرد. اصولاً موسيقى سنتى يا به اصطلاح هنرى در درجه اول به علت دارا بودن قواعد تئوريك مدون نسبت به موسيقى بومى تمايز مى يابد. گرچه خصوصيات ديگرى مثل ارائه موسيقى توسط موسيقى دانان حرفه اى و گرايش براى ويرتوئوزيته يا نشان دادن تبحر و تسلط اجراكننده نيز موسيقى سنتى را از موسيقى بومى متمايز مى كند.»
مسعوديه در موسيقى شناسى تطبيقى داراى سبكى ويژه بود كه عمدتاً مبتنى بر آموزه هاى مكتب برلين و تا حدودى متاثر از جنبه هايى از رهيافت هاى جديد اتنوموزيكولوژى (مكتب آمريكا) بود. او آوانويسى و تجزيه و تحليل متن هاى موسيقايى را به اوج دقت رساند كه شيوه خاص او در آوانويسى و تجزيه و تحليل موسيقى هاى غيرغربى شهرتى جهانى دارد. مسعوديه به دليل سفرهاى پژوهشى بسيارى كه به نقاط مختلف جهان داشت، در بررسى فرهنگ هاى موسيقايى داراى بينشى عالمانه و نگرشى عميق بود و حيطه پژوهش هاى او گستره اى بسيار وسيع را دربرمى گرفت. از مباحث نظرى مربوط به موسيقى شناسى تطبيقى و اتنوموزيكولوژى گرفته تا تحليل و بررسى رديف موسيقى سنتى ايران، موسيقى و سازهاى نواحى مختلف ايران، موسيقى مذهبى ايران و جهان اسلام و نيز بررسى و پژوهش در زمينه فرهنگ هاى موسيقايى غيرغربى به ويژه موسيقى خاورميانه اسلامى، بررسى نسخ خطى مربوط به موسيقى در جهان اسلام و... به گونه اى كه به جرأت مى توان گفت تاكنون دامنه فعاليت هاى هيچ موسيقى شناسى در ايران تا بدين حد وسيع و عميق نبوده است.از ميان كتاب هاى فارسى او مى توان به «تجزيه و تحليل چهارده ترانه محلى ايران»، «موسيقى بوشهر»، «موسيقى تربت جام»، «موسيقى بلوچستان»، «رديف آوازى موسيقى سنتى ايران»، «مبانى اتنوموزيكولوژى»، «موسيقى مذهبى ايران»، «موسيقى تركمنى»، «سازشناسى» و «سازهاى ايران» اشاره كرد.كتاب هاى «آواز شور» (درباره تغيير و تحول ملودى در موسيقى هنرى ايران)، «ملودى مثنوى در موسيقى هنرى ايران» و «نسخ خطى فارسى درباره موسيقى» نيز از جمله آثار منتشر شده او به زبان هاى آلمانى و فرانسوى است. همچنين از مسعوديه در حدود ۲۰ مقاله نيز به زبان هاى فارسى و لاتين برجاى مانده است.او در كنفرانس ها و همايش هاى بين المللى بسيارى در زمينه اتنوموزيكولوژى شركت مى كرد و عضو «گروه مطالعاتى مقام» در «شوراى بين المللى موسيقى سنتى» بود و نيز در بخش موسيقى «همايش بين المللى تاريخ علم در ايران» حضورى فعال داشت.اين استاد بزرگ موسيقى ايران به هنگام نگارش صفحه هشت قطعه سمفونيك ناتمام در روز دوازدهم بهمن ماه ۱۳۷۷ در تهران درگذشت و به رغم آنكه آرزو داشت در شهر نيشابور و در جوار خيام، عطار و كمال الملك به خاك سپرده شود در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاك سپرده شد.

[magmagf]

تاريخ تولد : دي 1360 - تهران

تحصيلات : فارغ التحصيل رشته موسيقي از دانشگاه تهران

حرفه : آهنگساز و نوازنده ويولا

فعاليت هاي هنري

§ آغاز فراگيري مقدمات موسيقي ، پيانو و سازهاي ايراني تحت تعليمات علي مروستي ( پدر) ازسن 5 سالگي

§ آغاز فراگيري ويلن تحت تعليمات آقاي امير حسين زنديان از سن 12 سالگي

§ آغاز فعاليت ارکستري با حضوور در ارکستر سمفونيک پارس در سال 1373

§ آغاز فراگيري ويولا تحت تعليمات آقاي والوديا تار خانيان در سن 17 سالگي

§ عضويت در ارکستر فرهنگسراي نياوران در سال 1378

[magmagf]

نوازندگي پيانو را از 5 سالگي نزد خانم بازيل آغاز كرد كه سه سال ادامه داشت. بعد از فلوت بازيل به مدت 6 سال نزد ژيتا غازاريان به اين كار ادامه داد. پس از بازگشت مليك اصلانيان از آلمان در كلاس هاي خصوصي ايشان طي مدت 7 سال به فاگيري رموز نهائي نوازندگي پرداخت.
در اين سالها در برنامه هاي زنده تلويزيون ملي ايران كه اختصاص به نوازندگان جوان ايراني داشت، شركت كرد و نيز در همين دوره در موسسه موسيقي «هاي يرگ» كه توسط لودويگ بازيل و واهه خوجايان، فارغ التحصيلان كنسرواتوار سانتا چيلچيلياي رم، تاسيس شده بود در رشته هاي هارموني، تئوري، سلفژ و خوانندگي شركت و همزمان اقدام به برگزاري كنسرتها و رسيتالهاي متعددي در كليساي سفارت ايتاليا نمود.
در سال 1966 عازم آلمان شده و در هنرستان موسيقي مونيخ تحت تعليم اريك تنبرگ قرار گرفت و سه سال بعد با مدرك ليسانس نوازندگي پيانو فارغ التحصيل شد. پس از بازگشت به ايران كنسرتهاي متعددي را در تالار رودكي، انجمن فيلارمونيك و سفارت آلمان برگزار و برنامه هاي متعددي در تلويزيون ملي ايران اجرا كرد و از طريق انجمن فيلارمونيك تهران به عنوان نوازنده به ديگر انجمن ها معرفي شد و با نوازندگان خارجي همكاري نمود.
او 36 سال است كه به تدريس پيانو مشغول است و از اين طريق دانش و تجربه خود را براي پرورش استعدادهاي جوان به كار بسته و موفق به تربيت شاگردان برجسته اي شده كه اكثرا در دانشگاه هاي بزرگ آمريكا، كانادا، آلمان و اتريش به ادامه تحصيل در رشته موسيقي مشغولند

[magmagf]

در سال 1345 در تهران متولد شد. مشوق اصلي او براي تحصيل موسيقي پدرش بود كه ايشان خود از شاگردان ويولن استاد ابوالحسن صبا بودند.
در 10 سالگي وارد هنرستان عالي موسيقي شد و در رشته نوازندگي ويولن از محضر اساتيدي چون خانم ماريكو مانوكيان و آقاي ابوالقاسم طالب زاده بهره مي برد. ليسانس موسيقي را از دانشكده موسيقي دانشگاه هم دريافت نمود.
فعاليت هاي او از 16 سالگي با ورود به اركستر سمفونيك تهران و صداوسيما به عنوان نوازنده ويولن آغاز شد. در تداوم اين فعاليت ها با اركسترها و گروه هاي مختلف نيز همكاري داشته است. از فعاليت هاي ديگر او تدريس در هنرستان هاي موسيقي، دانشگاه تهران و دانشكده موسيقي دانشگاه تهران مي باشد. گروه كوارتت زهي تهران را در سال 1375 پايه گذاري كرد كه كنسرتهايي در تالارهاي مختلف تهران توسط اين گروه اجرا گرديد.
در سال 1380 رهبري اركستر زهي فرهنگسراي نياوران را به عهده داشت كه كنسرتهايي با اين اركستر در تهران و شيراز برگزار گرديد و آثاري از پنجامين بريتن، لئو ياناچك، ساموئل باربر و ژان سيبليوس، براي اولين بار پس از انقلاب در ايران اجرا شد