>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

[talot]

ستاره غول پيكرجديدكشف شد
ستاره شناسان آمریکایی دو ستاره غول پیکری را کشف کرده اند که یکی از آنها درون مدار دیگری می چرخد...
ستاره شناسان آمريكايي دو ستاره غول پيكري را كشف كرده اند كه يكي از آنها درون مدار ديگري مي چرخد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران ، ستاره شناسان رصدخانه Inter-American دو ستاره را در
منظومه ستاره اي LH54-425 كشف كرده اند كه جرم آنها به ترتيب 62 و 37 برابر جرم
خورشيد است. سن اين دو ستاره سه ميليون سال نوري است و به فاصله دو روز از يكديكر در مدار خود مي چرخند. قدرت اين دو ستاره كه در گروه ستارگان جوان قرار دارند، برابر با 20 ستاره پير است.
براساس گزارش پايگاه خبري ناسا، اين ستاره شناسان جزئيات اين دو ستاره را در لحظه اي كه يكي از آنها درون ديگري مي چرخد بازسازي كرده اند.
برپايه اين شبيه سازي، ستاره كوچكتر در منطقه اي كه اين دو ستاره با يكديگر برخورد مي كنند، در دماي بسيار بالايي از خود گاز و تشعشات اشعه ايكس و فرابنفش ساطع مي كند.
با اين وجود، ستاره بزرگتر به طرز شگفت انگيزي ميزان زيادي مواد را به اطراف پرتاب مي كند. در حقيقت اين ستاره در هر ثانيه 500 هزار ميليارد تن ماده را با سرعت 7/8 ميليون كيلومتر برساعت در فضا پخش مي كند.

[Mohammad Hosseyn]

کشف قدیمی ترین منبع آب منظومه شمسی


گروهی از دانشمندان ژاپنی موفق شدند ردهایی از قدیمی ترین منابع آب را که مربوط به یک میلیارد سال قبل است کشف کنند.
این آب که غنی از ایزوتوپ های اکسیژن است، مربوط به زمانی که منظومه شمسی هنوز جوان بوده است.
کیهان شناسان، شیمی دانان و دیرینه شناسان دانشگاه هوکایدو کشف کردند که این آب غنی از ایزوتوپ های O۱۶ ،O۱۷ و O۱۸ اکسیژن است. ترکیبات ایزوتوپ اول برای دانشمندان شناخته شده است اما ترکیب ایزوتوپ های دوم و سوم هنوز شناسایی نشده است.
این محققان به منظور بررسی و مقایسه این آب با مواد کیهانی قدیمی به تحقیق درباره مواد یک سنگ آسمانی پرداختند و با تجزیه و تحلیل ترکیبات شمیمیایی این سنگ آسمانی بسیار قدیمی موفق شدند تنها یک ماده را کشف کنند که ویژگی هایش تاکنون در سنگ های آسمانی مشاهده نشده بود.
این سنگ آسمانی که Acfer ۰۹۴ نام دارد در دسته سنگ های آسمانی اولیه ای قرار دارد که از نمونه های فسیلی منظومه شمسی در آغاز تشکیل بشمار می روند.
براساس گزارش خبرگزاری ایتالیا، این ماده از اکسیداسیون آهن، نیکل و سولفیدهایی تشکیل شده است که در این آب نیز وجود دارند.
به اعتقاد این دانشمندان این ماده می تواند در تراکمات گاز و گردوغباری که منظومه شمسی در آن متولد شده است، تشکیل شده باشد.
در نتیجه این آب و ماده موجود در این سنگ آسمانی می توانند هردو ترکیبی از اولین منابع اکسیژن در این منظومه باشند.

خبرگزارى مهر

[Mohammad Hosseyn]

نتایج گزارش علمی جدیدی که به تازگی در خصوص اشکال جدیدی از حیات در فضا منتشر شده است، نشان می‌دهد که دانشمندان علوم فضا در جستجوی ارگانیسمهای جدید هوشمندی هستند که از آب استفاده نمی‌کنند.
گزارش "محدودیت های زندگی ارگانیکی درسیستم سیاره ای"که به تازگی در آمریکا منتشر شده است ، از اشکال جدیدی از حیات حمایت می کند که از آب به عنوان عنصر اساسی برای ادامه زندگی استفاده نمی کنند، بلکه مایعات دیگری مثل "آمونیاک" را مصرف می کنند.
این گزارش که از سوی شورای ملی تحقیقات با مشارکت ناسا منتشر شده، حاکی از آن است که این ارگانیسم های جدید می توانند برای رمزگذاری اطلاعات پایه از Dna یا Rna متفاوت با نمونه موجودات زمینی برخوردار باشند.
در این خصوص جان باروس، استاد اقیانوس شناسی دانشگاه سیاتل و رئیس این کمیته علمی اظهار داشت : "هدف از این تحقیق جستجوی زندگی هوشمند روی سیارات یا قمرهای دیگر است."
کشف میکروارگانیسم هایی که در محیط های دور از دسترس زندگی می کنند جوامع علمی را با این مسئله آشنا کرد که می توان در مکان های ناشناخته هم ارگانیسم های زنده را پیدا کرد.
براساس گزارش نیویورک تایمز، این گزارش از نظر ناسا اهمیت ویژه ای دارد، چرا که آژانس فضایی آمریکا تاکنون در ماموریت های خود در سیارات یا قمرها یافتن آب را شرط اصلی حضور نوعی از حیات درنظر گرفته است، این درحالی است که اکنون می تواند چشم انداز خود را تغییر دهد.

گزارش: خبرگزارى مهر

[Mohammad Hosseyn]

شناسایی کهکشان‌های "سپیده دم کیهانی"


گروهی از دانشمندان بین المللی موفق به رصد گروهی از قدیمی ترین کهکشان هایی شدند که اولین شاهدان "سپیده دم کیهانی" هستند.
این گروه از دانشمندان بین المللی با استفاده از تلسکوپ "کک ۲" در هاوایی خوشه ای از کهکشان ها را کشف کردند که در فاصله ۱۳ میلیارد سال نوری از زمین واقع شده اند.
این مجموعه از کهکشان ها در زمانی که ۵۰۰ میلیون سال از تشکیل کیهان می گذشت، تنها چهار درصد از سن فعلی خود را داشته اند.
براساس تئوری "انفجار بزرگ"، جهان در حدود ۷/۱۳ میلیارد سال قبل شکل گرفته است. پس از این دوره کیهان وارد یک دوره طولانی می شود که آن را به عنوان "عصر تاریک کیهان"(cosmic dark ages) معرفی می کنند. در این دوره هیچ ماده درخشانی دیده نمی شود. پس از آن عصر بیداری یا "سپیده دم کیهانی" شروع می شود.
بنابراین کهکشان هایی که به تازگی شناسایی شده اند، اولین شواهد "سپیده دم کیهان" هستند که نشانه ای از آغاز جهانی است که آن را می شناسیم.
براساس گزارش پایگاه خبری ناسا، این کیهان شناسان با استفاده از تلسکوپ "کک ۲" شش کهکشان ضعیف را شناسایی کرده اند که در آنها علائم جاذبه ۲۰ برابر قوی تر از کهکشان هایی است که در خوشه عقب تر از آنها قرار گرفته اند.

خبرگزارى مهر

[Mohammad Hosseyn]

کشف آب در اتمسفر سیاره‌ای خارج از منظومه شمسی

گروهی از دانشمندان اروپایی در اتمسفر سیاره ای که در مدار یک ستاره خارج از منظومه شمسی می چرخد، آب کشف کرده اند.
دانشمندان آژانس فضایی اروپا به کمک تصاویر مادون قرمز ماهواره "اسپیتزر" ناسا در اتمسفر سیاره خارج از منظومه شمسی که شبیه به سیاره مشتری است، آب کشف کردند.
این سیاره که با شناسه HD ۱۸۹۷۳۳b معرفی می شود، در مدار ستاره HD ۱۸۹۷۳۳ واقع در صورت فلکی "روباه" می چرخد. این ستاره ۶۴ سال نوری از زمین فاصله دارد.
این سیاره که از نظر ویژگی شباهت بسیاری به مشتری دارد، ۱۵ درصد از این سیاره غول پیکر بزرگتر است. رنگ این سیاره نسبت به زمین آبی تر است و به ستاره خود ۳۰ برابر نزدیکتر از فاصله زمین تا خورشید است.
همچنین صورت فلکی روباه بسیار گرم است، به طوری که دمای آن در حدود دوهزار درجه سانتی گراد است. این ستاره مادر تقریبا شبیه به خورشبد است، اما کمی سردتر از آن.
دانشمندان آژانس فضایی اروپا با همکاری کالج امپریال لندن که نتایج تحقیقات خود را در مجله نیچر منتشر کرده اند، اعلام کرده اند که این سیاره نور ستاره خود را جذب می کند که برای این پدیده تنها می توان توضیح داد که بخارات آب در اتمسفر این سیاره وجود دارد.
بنابراین گزارش، در بررسی های سیارات دوقلوی زمین تاکنون درحدود ۲۰۰ سیاره خارج از منظومه شمسی شناسایی شده اند، اکنون این دانشمندان HD ۱۸۹۷۳۳b را در شمار این سیاره ها قرار داده اند.
این محققان با استفاده از ابزارهای طیف نما و طیف سنجی بخارات آب موفق به شناسایی پارامترهای جذب نورشدند. به طوری که به کمک این ابزارها ۵۰۰ میلیون ویژگی مهم کشف شده است که وجود آب در اتمسفر این سیاره را تائید می کنند.

خبرگزارى مهر

[Mohammad Hosseyn]

كشف عناصر ضروری برای حیات بر روی قمر «كیوان»


فضاپیمای «كاسینی» بر روی قمر سیاره كیوان موسوم به «هیپریون» گودال هایی شبیه به دهانه‌های آتشفشانی پیدا كرده كه مملو از هیدروكربن‌ها هستند.
اخترشناسان معتقدند كه این یافته نشان می‌دهد مواد شیمیایی اساسی و ضروری برای حیات حضور گسترده‌تری در منطومه شمسی ما دارند.
این فضاپیما در حین نزدیك شدن به این قمر كیوان در ماه سپتامبر سال ۲۰۰۵، موفق به شناسایی آب، یخ‌ها دی اكسید كربن و نیز مواد تیره شده است.
ابزار و تجهیزاتی كه بر روی كاسینی تعبیه شده از جمله اسپكتروگراف تصویربرداری فرابنفش و طیف سنج مرئی و مادون قرمز می‌توانند از مواد و تركیبات معدنی و شیمیایی بر روی قمر هیپریون نقشه برداری كرده و این اطلاعات را به زمین مخابره كنند.
گفتنی است كه این اطلاعات وجود آب های منجمد بر روی این قمر را كه در گذشته و از زمین نیز رصد شده بود، تایید می‌كند. اطلاعات مزبور همچنین نشان می‌دهد كه دی اكسید كربن جامد (یخ خشك) به روشهای غیر منتظره‌ای با ــ یخ معمولی تركیب شده است.
به علاوه این نخستین باری است كه دانشمندان توانسته‌اند از مواد روی سطح قمر هیپریون نقشه برداری كنند.
هیپریون كه هشتمین قمر بزرگ كیوان است چرخش های نامنظمی دارد و هر ۲۱ روز یك دور به گرد كیوان می‌چرخد.

خبرگزارى ايسنا

[Mohammad Hosseyn]

کهکشان های کهن

بنا به مشاهدات انجام شده تعدادی کهکشان جدید که تاکنون از دید بشر پنهان بودند در اعماق فضا و در فاصله ای حدود 13 میلیارد سال نوری از ما مشاهده و ثبت شدند

بنا به مشاهدات انجام شده تعدادی کهکشان جدید که تاکنون از دید بشر پنهان بودند در اعماق فضا و در فاصله ای حدود 13 میلیارد سال نوری از ما مشاهده و ثبت شدند. گزارش این موضوع به صورت تحقیقی در نشریه Astro Physic به چاپ رسید.

تیمی از اخترشناسان بین المللی اعلام کردند که اگر واقعا چنین کهکشان هایی وجود داشته باشند و مشاهدات آنها صحیح باشد، بدان معنی خواهد بود که این کهکشان ها در لحظات اولیه عالم یعنی حدود 500 میلیون سال بعد از مهبانگ به وجود آمده اند. این در حالی است که نور، تنها 300 هزار سال بعد از مهبانگ در جهان گسترشی قابل توجه داشته و قبل از آن هیچ چیز نمی درخشیده است، این دوره را زمان تاریکی می نامند.لذا این کهکشان ها نیز بسیار کم نور هستند.

کشف ستاره ها و کهکشان هایی که در نخستین لحظات عالم شکل گرفته اند یکی از اهداف کیهان شناسان است، ولی در بعضی موارد به علت آنکه تلسکوپ های موجود توان ثبت چنین اجرامی را ندارند، آنها را مجبور به استفاده از برخی قوانین فیزیکی می کند.

یکی از این قوانین، لنز گرانشی است که پیش بینی این پدیده توسط آلبرت اینشتن انجام گرفته بود. این پدیده سبب می شود تا به کمک تاثیر گرانشی توده کهکشان ها، نور منحرف و در نقطه ای کانونی شود و در این صورت ما می توانیم آنها را ثبت و مشاهده کنیم.

با کمک همین پدید بود که اخترشناسان پس از سه سال رصد با تلسکوپ کک بر فراز کوه موناکی در هاوایی توانستند 6 کهکشان را در چنین فاصله ای دور و نخستین لحظات تولد عالم کشف کنند زمانی که عالم تنها 4 درصد از عمر خود را گذرانده بود.

منابع : New Scientist Space و Nasa News
منبع [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Mohammad Hosseyn]

دنیای متخلخل هیپریون

دانشمندان پروژه کاسینی اطلاعات جدیدی درباره ظاهر غیرعادی هیپریون (یکی از قمرهای زحل) بدست آوردند. این اطلاعات شامل دهانه ها و گودال های فنجان مانند این قمر نیز می شود. این دهانه ها مملو از هیدروکربن هستند و میتوانند دید وسیعی را درباره مواد شیمیایی منظومه شمسی به ما بدهند. مواد شیمیایی که حیات را به وجود آوردند و یا مواد اولیه ای که منظومه شمسی را تشکیل داده اند.
به نظر می رسد یکی از عوامل تعیین کننده در تشکیل ظاهر متخلخل هیپریون چگالی بسیار کم آن است . دانشمندان پروژه با مقایسه عکس ها و اطلاعات بدست آمده از هیپریون طی سه سال گذشته این مطلب را تایید کرده اند.
سطح این قمر پر از دهانه های بزرگ و متوسط است.«دکتر پیتر توماس» (Peter Thomas) از اعضای تیم تحقیقاتی می گوید: «نقشه برداری دقیق از سطح این قمر نشان می دهد که ظاهر عجیب هیپریون به علت تقارب (هماهنگی) برخی عوامل متناوب در آن است.»
از نتایج رویارویی بسیار نزدیک کاسینی و هیپریون در سپتامبر ۲۰۰۵ اندازه گیریهای دقیق جرم و اندازه این قمر بود که نشان داد چگالی این قمر کمی بیشتر
دنياي متخلخل هيپريون
رنگ آبي: يخ آب - رنگ قرمز: يخ دي اکسيد کربن (يخ خشک) - رنگ بنفش: آب به علاوه دي اکسيد کربن - رنگ زرد: ترکيبي از دي اکسيد کربن و ماده اي نامعلوم
از نصف چگالی آب است.

دنياي متخلخل هيپريون
رنگ آبي: يخ آب - رنگ قرمز: يخ دي اکسيد کربن (يخ خشک) - رنگ بنفش: آب به علاوه دي اکسيد کربن - رنگ زرد: ترکيبي از دي اکسيد کربن و ماده اي نامعلوم

«نیکلو ریپاپورت» ( Nicole Rappaport) سرپرست تیم تحقیقاتی می گوید: «پرواز کاسینی در نزدیکی این قمر به ما این امکان را داد تا بتوانیم انحنای مدار کاسینی را اندازه بگیریم. با مقایسه این مقدار با اندازه پیش بینی شده توانستیم محاسبات دقیقی را روی چگالی آن انجام دهیم.»
نخستین تحقیقات در سطح هیپریون گمان ها را به سوی ماده ای تیره برد، به طوریکه همگان بر این باور بودند ماده ای تیره رنگ در درون دهانه های سطح این قمر انباشته شده است، نور خورشید آن ها را گرم می کند و باعث می شود که بیشتر به درون این قمر نفوذ کند. در حالیکه تحقیقات جدید نشان می دهد چگالی کم سیاره و در نتیجه گرانش کم آن باعث می شود شکل دهانه های این قمر با اجرام چگالتر منظومه شمسی متفاوت باشد.
«دال کروکشانک» ( Dale Cruikshank) از دانشمندان علوم سیاره ای ناسا توضیح داد: «مواد اصلی تشکیل دهنده هیدروکربن ها هستند. هیدروکربن ها از اتمهای کربن و هیدروژن تشکیل شده است و در دنباله دارها، شهابسنگ ها و غبار میان ستاره ای نیز یافت می شود. این مواد هرگاه به صورت یخ زده باشند و در معرض نور فرابنفش قرار گیرند مولکول های جدیدی را درست می کنند که در علم زیست شناسی اهمیت بسیار دارند. باید توجه داشت که این به معنی یافتن حیات نیست بلکه نشان دهنده آن است که مواد شیمیایی اساسی برای حیات در کل جهان پراکنده است.»
نقشه برداری از سطح قمر نشان می دهد که در آن آب یخ زده وجود دارد اما آنچه در بررسی های جدید مورد توجه است وجود یخ خشک یا دی اکسید کربن در این قمر است که با پیوندهایی خاص با دیگر مولکول ها و به صورت مخلوط یافت می شود. همچنین در محدوده ای دیگر کریستال های یخ به شکل بلورهای یخ در سطح زمین دیده می شود.
کروکشانک افزود: «یخ های هیپریون به صورت مخلوطی از یخ آب و غبار مواد آلی است و حضور یخ خشک بسیار محسوس. البته باید توجه کرد که یخ این هیدروکربن خالص نیست و با مولکول های دیگر پیوند برقرار کرده است. داده های فضاپیمايي پيشين از دیگر قمرهای زحل و مشتری نیز وجود چنین ترکیباتی را تائید کرده بود به همین دلیل ما تصور می کنیم که دی اکسید کربن طی یک دوره بلند مدت از سطح قمرهای بخار شود اما از طرفی به نظر می رسد دی اکسید کربن با تشکیل پیوند و به صورت یخ زده پایدارتر است.»
«کارولین پروکو» از سرپرستان تیم تحقیقاتی می گوید: «در حال حاضر همگان در صدد پی بردن به فرایند تشکیل سیاره های مختلف هستند و تحقیقات اخیر یکی از نمودهای تجربی این هدف است.»

[Mohammad Hosseyn]

پيشينه تماشايي يك كوتوله نو اختر

نواختر ها و كوتوله هاي نواختر وجود دارند . برخلاف شبيه بودن نامهايشان ، انها با مكانيزمي كاملا" متفاوت به وجود مي آيند و ستاره شناسان هنوز فكر مي كنند كه ستاره هاي مشابه هردو كار را انجام ميدهند .

z زرافه ، يك كوتوله نواختر در آسمان شمالي دور ، كوتوله اي آشنا براي نسل آماتور رصد كنندگان ستارگان متغير بوده است . اين كوتوله هر سه هفته يا بيشتر با قدر10تا 13 روشن است و بعضي اوقات در ميانه راه متوقف مي شوند .اين فعاليت بر اين مبنا استوار شده است كه ناپايداري در صفحه گازي پيوسته سبب از بين رفتن تدريجي يك ستاره معمولي و كاهش يافتن آن به يك كوتوله سفيد مي شود . در فاصله هاي زماني منظم ، اين صفحه پيوسته داراي بار اضافي شده و ناگهان چسبندگي خود(اصطكاك سيال ماده ) را تغيير داده و محتويات خود را در كوتوله رها مي كند. در زماني ديكر اين چرخه جهش و انفجار شكسته مي شود و گاز به آرامي كاهش مي يابد.يك چنين ستاره اي بايد هر چند هزار سال يا بيشتر با شيوه اي متفاوت و بسيار بزرگتر منفجر شود . لايه نازكي از هيدروژن تازه كه بر سطح كوتوله سفيد جمع شده است بايد به تدريج عميق و متراكم شود كه بتواند مانند يك بمب هيدروژني منفجر شود .ولي هيچ يك از كوتوله هاي نو اختر از زماني كه كشف شده اند چنين فرايندي را نداشته اند .
سرانجام منجمان يك توپ دودزا پيدا كرده اند .ميشل ام شارا Micheal M. Shara) (و 15نفر از همكارنش در شماره ي 8 مارس مجله ي نيچر گزارش دادند كه Z زرافه چندين سال نوري توسط حلقه اي از گازهاي متراكم فرا بنفش احاطه شده است . آنها حلقه ها را در منطقه وسيعي جايي كه ماهواره محقق تحولات ناسا (GALEX NASA) در پي بررسي كهكشان نزديك بود ، كشف كردند. مطالعات بعدي ثابت كرد كه حلقه ها با سرعت زيادي بيرون ريخته مي شوند . جرم بدست آمده از پوسته با آنچه كه از نواختر كلاسيك انتظار مي رفت تطابق داشت ولي به هيچ روش ديگري با اين موضوع كه ستاره گاز را به بيرون مي اندازد تطابق نداشت .انفجار نواختر ممكن است چندين هزار سال گذشته اتفاق افتاده باشد – وفتي كه زرافه فروتن Z به طور موقت با قدر 1 يا 2 درخشان شود .



تصوير : در اين تصوير كه با اشعه فرابنفش از ماهواره GALEX كرفته شده است ، پوسته نازك گاز توده اي نشان مي دهد كه سالها پيش انفجار يك نواختر كامل بر روي كوتوله نواختر Z زرافه اتفاق افتاده است (بالاي مركز) .زرد، نور فرابنفش را با طول موج حدودا"230 نانومتر نشان مي دهد؛ آبي فرابنفش قوي در 150 نانومتر است . چهارچوب دو سوم درجه مربع است .زرافه Z 530 سال نوري دور است كه اين بدان معناست كه روشنترين قوس 2سال نوري با ستاره فاصله دارد .


منبع Sky&Telescope

[Mohammad Hosseyn]

کشف بخار آب در یک سیاره ی فراخورشیدی

رصدهای جدید تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا نشان می دهد در جو یک سیاره ی فراخورشیدی داغ ٬بخار آب وجود دارد.

رصدهای جدید تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا نشان می‌دهد در جو یک سیاره‌ی فراخورشیدی داغ ٬بخار آب وجود دارد.
این سیاره که با نام HD ۱۸۹۷۳۳b شناخته می‌شود٬ در فاصله‌ای بسیار نزدیک به دور ستاره‌ی مادر خود می‌گردد و دوره‌ی تناوب مداری آن تنها دو روز است. این منظومه با فاصله‌ی ۶۳ سال نوری از ما٬ در صورت فلکی روباهک قرار دارد.
تا پیش از این اخترشناسان پیش‌بینی می‌کردند که در جو این دسته از فراخورشیدی‌ها موسوم به مشتری‌های داغ٬ بخار آب وجود داشته باشد٬ اما مدرک قطعی در این رابطه پیدا نکرده بودند. رصدهای جدید نشان داد که این پیش بینی درست بوده است.
«جیووانا تینتی»(Giovanna Tinetti) یکی از اعضای آژانس فضایی اروپا می‌گوید:"ما از پیدا کردن نشانه‌های قطعی وجود آب در سیاره‌ای که میلیاردها کیلومتر با ما فاصله دارد هیجان زده شدیم". وی مسئول انتشار مقاله‌ای در این رابطه در مجله ی نیچر(Nature) بود.
با این که آب یکی از عناصر اصلی پیدایش حیات است اما سیاراتی نظیر این سیاره بستر مناسبی برای پیدایش حیات نیستند.این سیاره با دمای میانگینی معادل ۱۰۰۰ درجه‌ی کلوین(حدود ۷۲۵ درجه ی سانتی گراد)٬ جهنمی سوزان برای موجودات زنده است.


تصویری خیالی از گذر سیاره از مقابل ستاره ی مادر

اخترشناسان امیدوارند با به کارگیری ابزاری نظیر طيف‌نگار اسپیتزر٬ نشانه‌های وجود آب را در سیارات سنگی فراخورشیدی پیدا کنند. «شان کری»(Sean Carey) از مرکز علمی اسپیتزر ناسا می‌گوید:"وجود آب در این سیاره نشان می‌دهد که می‌توان امیدوار بود در سیارات فراخورشیدی سنگی نیز آب یافت شود".
بررسی جو سیارات فراخورشیدی از شاخه‌های جدید در بررسی سیارات فراخورشیدی است.

امسال اسپیتزر موفق شد برای اولین بار جو دو سیاره ی فراخورشیدی با نام های HD ۱۸۹۷۳۳b و HD ۲۰۹۴۵۸b را بررسی کند. نخستین بار اسپیتزر با رصد پنهان شدن سیاره در پشت ستاره‌ی مرکزی موفق شد اولین طیف یک سیاره‌ی فراخورشیدی را ثبت کند. اما در آن زمان موفق به کشف آب در جو سیاره نشد که دلیل این امر احتمالا ساختار جو سیاره است. ساختار جو آن به گونه‌ای است که پیدا کردن آب در آن مشکل است.
پس از آن تیمی از اخترشناسان به کمک تلسکوپ فضایی هابل موفق شدند با رصد گذر HD ۲۰۹۴۵۸b از مقابل ستاره‌ی مادر خود در نور مرئي شواهدی از وجود آب در جو این سیاره پیدا کنند.

و امروز تینتی و تیمش با رصد گذر سیاره‌ی HD ۱۸۹۷۳۳b از مقابل ستاره‌ی مادر خود موفق شدند در جو این سیاره بخار آب پیدا کنند.اخترشناسان در این روش با رصد تغییرات نور٬ هنگام گذر سیاره از مقابل ستاره‌ی مرکزی ترکیبات جوی سیاره را بررسی می‌کنند. این بار آن ها با رصد این گذر در ۳ طول موج متفاوت در ناحیه ی فروسرخ و مقایسه‌ی آن‌ها با هم موفق به کشف آب در جو سیاره شدند.
تینتی می‌گوید:" با مقایسه‌ی نتایج رصد در ۳ طول موج متفاوت متوجه شدیم که تنها وجود آب می تواند کلید حل معما باشد. رصد گذر سیاره در طول موج‌های مختلف فروسرخ٬ بهترین راه پیدا کردن آب در این سیارات است".

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]