اشعـار عاشقـانـه

[Snow_Girl]

نمیدونی چقدر دلم هواتو کرده
هوایه قهر و آشتی و نگاتو کرده
دلم می خواد باز شب باشه باز من بشم باز تو باشی
باز حرفایه نا تمومه ما دوتا
باز انکار و بازم تمنا
نمیدونی که اینجا واسه من بی تو جهنمه
هنوز آخرین نگاهه خیست تو ذهنمه
دلم می خواد دستای گرمت رو بگیرم
تو آغوشت گم بشم تا آروم بمیرم
از بوی تنت من مست بشم و تو تویه چشمام خیره بشی
باز دلهره باشه و باز بی تابی
نمی دوندی قلبه شکستم اینجا اسیره
نگفتی با خودت بری دلم میمیره
نمی دونم آسمون اونجا امروز چه رنگیه
آسمونه دله من که از روز سفر ابریه
شب که میشه اشک تو چشمام میشینه
اگه سو داره چشمام واسه اینه
لبخند زیبات رو یک بار دیگه ببینه

[Snow_Girl]

نمی دانم چه زمانی می آیی ...

نمی دانی هر روز که می گذرد چشم انتظاری من بیشتر می شود

آیا دلت همچون دل من که در پیش توست ، در گروی من است ؟

آیا در انتظار دیداری آغازین با من هستی؟
فرصتهای من گذشتند ، اما برای آن ها دلم تنگ نشد

اما هر لحظه دلم برای تو و آمدنت تنگ می شود

آیا دل تو هم برای این دلتنگ عاشق تنگ می شود ؟
نمی دانم چه زمانی می آیی ...

و مرا از این غربت سردی که وجودم را فرا گرفته رها می سازی

باز هم نمی دانم ... اما بدان غربت دلم تنها تو را می خواهد و بس!!!

[Lady parisa]

عصر بارانی

چه سنگین گذشت عصر بارانی ام
گویی نوازش نمی کرد، باران صورتم را
وامروز دوباره شکست
تکه ای از شکسته های قلبم
درآن گوشه ی پاییزی
گریه ام، فریادم، تنها سکوتی بود
تا حرفهایم
در بستری از بغض بخوابند
کاش گفته بودم…
کاش گفته بودم تو روزی بتی بودی
که قلبم ستایشت می کرد
دریغ از گوشه چشمی
که همان، بت شکنم کرد
وامروز…
بخشایش عذرم
مفهومی بی رنگ است
گمشده در اعماق تاریک قلبم…

[Lady parisa]

هنگام رفتن
در چشمان عشق نگریستن
آنچنان مشتاق ماندنت می کند
که پای رفتنت سست می شود
ورفتن را مرگ می پنداری
پس چشمانت را ببند
وپا در جاده بگذار
وهمیشه به یاد داشته باش
گاهی وقت ها برای بودن
باید رفت…

[Lady parisa]

در کوی تو مستانه … می افتم و می خیزم
دلداده و دیوانه … می افتم و می خیزم
من مست و پریشانم … می نالم و می مویم
مدهوش ز پیمانه … می افتم و می خیزم
تا آنکه تو را یابم …می گردم و می جویم
سر بر در آن خانه … می افتم و می خیزم
چو شمع شب عاشق … می سوزم و می گریم
از عشق چو پروانه … می افتم و می خیزم
گر دست دهد روزی … تا خاک رهت گردم
در پای تو جانانه … می افتم و می خیزم
گفتی که ز جان برخیز … در ملک عدم بنشین
زینروست که مستانه … می افتم و می خیزم
من مست قدح نوشم … از چشم تو مدهوشم
سلانه به سلانه … می افتم و می خیزم
دیوانه رویت من … چون گردم به کویت من
ای دلبر فرزانه … می افتم و می خیزم
بازای و گرنه می … هستی ز کفم گیرد
اینسان که به میخانه … می افتم و می خیزم

[ilta]

سلام ای کهنه عشق من ، که یاد تو چه پا بر جا
سلام بر روی ماه تو ، عزیز دل سلام از ما

تو یه رویای کوتاهی ، دعای هر سحرگاهی
شدم خواب عشقت چون ، مرا اینگونه میخواهی

من آن خاموش خاموشم ، که با شادی نمی جوشم
ندارم هیچ گناهی جز ، که از تو چشم نمی پوشم

تو غم در شکل آوازی ، شکوه اوج پروازی
نداری هیچ گناهی جز ، که بر من دل نمی بازی

مرا دیوانه میخواهی ، ز خود بیگانه میخواهی
مرا دلباخته چون مجنون ، ز من افسانه میخواهی

شدم بیگانه با هستی ، ز خود بی خودتر از مستی
نگاهم کن نگاهم کن ، شدم هر آنچه میخواستی

سلام ای کهنه عشق من ، که یاد تو چه پا بر جا
سلام بر روی ماه تو ، عزیز دل سلام از ما

بکش دل را شهامت کن ، مرا از غصه راحت کن
شدم انگشت نمای خلق ، مرا تو درس عبرت کن

بکن حرف مرا باور ، نیابی از من عاشق تر
نمی ترسم من از اقرار ، گذشت آب از سرم دیگر

سلام ای کهنه عشق من ، که یاد تو چه پا بر جا
سلام بر روی ماه تو ، عزیز دل سلام از ما ...

[Gharibane]

دستم بگیر
دستم را تو بگیر
التماس دستم را بپذیر
درمانی باش پیش از آنکه بمیرم

آوازی باش پرواز اگر نیی
همدردی باش همراز اگر نیی
آغازی باش تا پایان نپذیرم

گلدانی باش گلزار اگر نیی
دلبندی باش دلدار اگر نیی
سبزینه باش با فصل بد و پیرم

از بوی تو
چون پیراهن تو
آغشته شد جانم با تن تو
آغوشی باش تا بوی تو بگیرم

لبخندی باش در روز و شب من
در هم شکست از گریه لب من
بارانی باش بر این تشنه کویرم

آهنگی باش دراین خانه بپیچ
پژواکی باش از بگذشته که هیچ
آهنگی نیست در نایی که اسیرم

[شاهزاده خانوم]

کوچکتر که بودیم ، دل بزرگتری داشتیم
بزرگ که شدیم
به زخم هامان دل بستیم ...
و با خیال ِ بی خیالمان ستاره چیدیم !
بهانه کردیم قناعت ِ شمع را ...
که اندکی سکوت ، خود ِ دوست داشتن هامان بود !

بزرگتر که شدیم
معصومیت ِ آینه مان شکست ...
و عقل ، جسارت عاشقی نیافت !

آری ،
به جاده ها دل بستیم ،
و عهد کردیم ، بد عهد نباشیم ...
اما خنده بیخ گلویمان گیر کرد و کلاف ناخوشی هامان گم شد !
بزرگتر که شدیم
سرمان جا ماند و دلمان نجوا کرد :
خوشا به حال ماهی ها که چشمشان شوره زار دلشان نیست !

[SamirH]

ایـــن همـــه فاصله را چگونه تاب بیاورم؟

ایـــن همــــه روز را چگونه به تنهایی دوره کنم؟

ایـــن همـــه شمع را با چه رنگی از امیّد، روشن نگه دارم؟

ایـــن همــــــه فصل را تا به کی،خط بزنم؟

چگونه دوستت دارم ها را ترسیم کنم

که کلمه ای حتی،از یاد نرود؟

قصه ی ایـــن همــه دلتنگی را،

با کدام قلم،برایــت بنگارم؟

آخــــر برای تک تک واژه های بی قراریم،

قلمها را طاقتی نیست!

.....

نازنینم!

به اندازه ی تمامـی ابرهای دنیــا،

دلم گرفته است!

به دیدار ایــــن دل غمگین بیا!

شانه هایــت را برای ایــــن هــمه بارش،کم دارم!

[Gharibane]

نمیشه غصه ما رو،یه لحظه تنها بذاره
نمیشه این قافله،ما رو تو خواب جا بذاره


دلم از اون دلای،قدیمیه از اون دلاست
که می خواد عاشق که شد،پا روی دنیا بذاره


دوست دارم یه دست از آسمون بیاد ما دو تا رو
ببره از اینجا و،اونــــــــــور ابــــــــــــــرا بـــــذاره


تو دلت بوسـه می خواد من میدونم اما لبت
سر ِ هر جمـــــــله دلش،میخواد یه امــــــا بـــــذاره


بی تو دنیا نمی ارزه، تو با من باش و بذار
همه ی دنیا من و،همیشــــــه تنهــــــــا بذاره


...

من می خوام تا آخر دنیا تماشات بکنم
اگه زندگی بـــــــــرام،چشم تماشــــــا بذاره
....