گاهی آدم واقعا درمونده می مونه چیکار کنه.من بیش از یک میلیون پول هدفونای بیخودی رو دادم و یک دهم اون انتظاری که از یه هدفون متوسط (و نه حرفه ای) میشه داشت رو برآورده نکرده. همیشه این جوری شروع میشه:ذوق زدگی بیش از حد از نگاش کردن تو سایت تا خوندن ریویها ی خارجی تا اونجایی که چند نمره چشمت بیاد پایین و نظرات ضد و نقیض کاربرهای حرفه ای تا کاریرهای آماتور که صدای یه هدفون زیر پنجاه دلاری براشون از هدفون های بالای هزار دلاری دلنشین تره.در بهترین حالت دچار سرگیجه ،افسوس و در یک کلام یک احساس بد میشین.چون مشکلات ما تو انتخاب خیلی بیشتره ،اینجا با مغازه دارای کم سوادی طرفیم که حتی از ساده ترین مفاهیم صدا و هدفون بی اطلاعن و دیدن یه عده بچه هایی از بالا همیشه هستن که می تونن به خیلیهاشون جنسای فیک و درجه چندم چینی رو بهشون قالب کنه و حتی یه عدشون نفهمن که فروشنده نامحترم جی جوری خونین و مالینشون کرده.(این بیسوادی یه عده از خریدارا متاسفانه اونا رو گستاخ تر میکنه و باعث میشه این رویه رو ادمه بدن)به هر حال هدفون هم یه جور کالای فرهنگیه و یه عده مخاطبی داره درکشون از هنر موسیقی عمیق تره و مثل خیلی ها نمی تونن تو مترو با هدفون کلاسیک خود گوشیشون چشماشونو ببندنو از موسیقی پاپ ابرانی کمال لذت رو ببرن.جدا از این بحث اگه هدفون دلخواه پیدا بشه تو این بازار وانفسا بعد از چند ساعت گوش دادن متوجه میشی نه! این چیزی نبود که انتطارشو داشتم و نا امیدانه میزاریش کنار بقیه و به کلکسیون اضافه میکنی.اما یه سوال منطقی:آیا این همه هزینه برای شنیدن موزیک کار منطقی و عاقلانه ایست؟خیلی دوس دارم به این سوال جواب نه بدم اما راستش مگه دلخوشی های یه زندگی چقدر هستش که موسیقی با عظمت حداقل 500 سالش و تعالی اون در دوران مدرن بره یه گوشه ای و ما خودمونو مشغول روزمرگی و لذت بردن از دنیای حقیرمون (بدون موسیقی)کنیم.شاید برا خیلیها پیش بیاد که با خودشون فکر کنن صدایی که الان دارم از هدفونم می شنوم آیا رنگ بندی صوتی که آهنگساز در نظر داشته و واقعی هست دارم میشنوم یا اینکه هیچ تناسبی با اونچه اون موسیقیدان و آهنگساز تولید کرده نداره. رفتن به دنبال این سوال تقریبا مساویه با رفتن تو چرخه اعتیاد آور تعویض های نه چندان ثمربخش هدفونهای مختلف.اما اینکار چقدر میتونه اون حد لذت شنیداری و کاملا ذهنی رو به شنونده بده که برای لحظاتی احساس کنه هاله ای از صدا اون رو در بر گرفته و انگار از زمین کنده شده.ببخشید خیلی پرت وپلا گفتم و زیاده گویی کردم.اینا چیزایی که فکرش خیلی شبا منو بیدار نگه میداره.به هر حال.
حالا بعد از روضه مفصلی که خوندم یه سوال:
تو سبک کلاسیک چقدر میتونم رو صدای EX1000 حساب کنم.در مورد کامفورت بودنش چطور؟البته رضای عزیز در این مورد صحبت کردن ولی اگه جزییات بیشتری ازش نوشته بشه فک کنم برای انتخاب یه هدفونی که اگه اصل باشه با قیمتی که داره 100 درصد می ارزه بتونه مفید باشه.از دوستان که این درد ودل نامه آشفته رو خوندن ممنونم.سپاس.