بر میگرده به قضیه ی اسید پاشی در اصفهان. دختری که صورتش از اسید اینطور شده و آینه ای که همونطور که انسان های دیگر انسانیت ندارند او داره، آینه اشک میریزد از بلایی که انسان بر انسان میآوره.
به قول یه بزرگ :
« از همان روزی که دست قابیل، گشت آلوده به خون هابیل،
آدمیت مرد، گرچه آدم زنده بود ... » ( با اندکی تلخیص : دی )