چرا ازدواج میکنم / نمیکنم ؟

[hamid_diablo]

منم همینو میگم خیلی نظرات یکجانبه بیان میشه
اقای 100دلاری منظور ایشون از اینکه میگن ازدواج مجدد تقریبا برای زن غیرممکن میشه اشاره به این مسئله هست که باتوجه به دید جامعه و شرایط اجتماعی این امر بعید هستش نه اینکه امکانش وجود نداشته باشه

من احساس میکنم با شرایط موجودی که الان تو جامعه حاکمه دیگه به یک مطلقه با دید 20 سال پیش قضاوت نمیکنند

البته از یه طرف هم هستند افرادی که فکر میکنند کسی که طلاق گرفته زندگی کردن باهاش غیر ممکنه.اما الان دید افراد متفاوت از قبله و راحت تر با یه مطلقه کنار میان.این چیزی بود که تو اطرافم دیدم.......شاید درمورد جامعه اماری شما صدق نکنه

[Hammy]

دقیقا اقای 100 دلاری
اما ایا فکر اینم کردین که اون خانومی هم که تا 20 سال ماهی ی سکه میگیره تا همون 20 ساله اینده نمیتونه ازدواج کنه چون تحت دینه مرده و اون مهریه اقساطی حق ازدواج مجدد و از خانوم میگیره؟

لول منم همچین قانونی رو نشنیده بودم! البته اگرم وجود داشته باشه واقعاً حقه! چون زنی که حاضر شده 20 سال تمام تلاش یک مرد (بلکم خیلی بیشتر، با این حقوق ها و قیمت سکه) رو بالا
بکشه، تا آخر عمرش نباید حق ازدواج داشته باشه که یکی دیگه رو بدبخت نکنه


پ.ن: البته منکر نمی شم که موارد استثنا (به نظر من کم) هم وجود داره، گاهی اوقات بعضی مردا واقعا حقششونه که پولشون بالا کشیده بشه

[needer]

از این لحاظا ایران مزخرف ترن کشور برای زندگیه

[کاربر شماره ی یک]

منظور ایشون از اینکه میگن ازدواج مجدد تقریبا برای زن غیرممکن میشه اشاره به این مسئله هست که باتوجه به دید جامعه و شرایط اجتماعی این امر بعید هستش نه اینکه امکانش وجود نداشته باشه!

خب اگه برید آمار ها رو ببینید خواهید دونست امر بعیدی نیست هیچ الان با این شرایط امر عادی هم هستش ، حالا این رو به عنوان نمونه میگم براتون ! این یه دیالوگ واقعی بین یه خانم که برای دومین بار طلاق گرفته و یه خانم که تازه ازدواج کرده هستش :
_ بازم طلاق گرفتی ؟
_آره بابا ، گفتن تا سه نشه بازی نشه !

[کاربر شماره ی یک]

منم همچین قانونی رو نشنیده بودم! البته اگرم وجود داشته باشه واقعاً حقه! چون زنی که حاضر شده 20 سال تمام تلاش یک مرد (بلکم خیلی بیشتر، با این حقوق ها و قیمت سکه) رو بالا
بکشه، تا آخر عمرش نباید حق ازدواج داشته باشه که یکی دیگه رو بدبخت نکنه


پ.ن: البته منکر نمی شم که موارد استثنا (به نظر من کم) هم وجود داره، گاهی اوقات بعضی مردا واقعا حقششونه که پولشون بالا کشیده بشه

نخیر اصلا هم حق نیست ، مردی که چنین دیوانه تشریف داره که اون همه سکه مهر زنش بکنه نه تنها بیست سال باید تلاش کنه و بده به زنه بلکه باید بعدش رو هم توی تیمارستان بگذرونه که حالش خوب بشه !
اون زن هم کسی رو بدبخت نکرده ، داره هزینه ی آرم مطلقه که باید روش زده بشه و مخارج زندگیش رو میگیره چون هیچی از زندگی اون مرد تا اون لحظه بهش نرسیده حتی اگه صبح و شب هم تلاش کرده باشه باز دستمزدش میشه این که به درد من نمیخوردی و این حرفا .....

من فمنیست مرد نیستم ولی جایی که داره در مورد حق کسی صحبت میشه چه زن چه مرد ، دوست دارم با عدالت بیشتر حرف بزنم !

[hamed29]

به نظرم باید این روند تغییر کنه؛
همه ما کم و بیش میدونیم چالش ها و موانع ازدواج چه ها هستند؛ نکته ی مهم اینه که چطور تا حد امکان این موانع رو کنار بزنیم.
ازدواج نکردن که هنر نیست. خیلی ها به خاطر اینکه عرضه ی این کار رو ندارند سراغش نمیرن ؛ به دست گرفتن سکان زندگی همچین کار راحتی هم نیست.
به نظر من بخشی از این سختی ها ناشی از سختی شرایط زندگی (اوضاع جامعه و...) هست ، اما بخشی هم مربوط به مواردی است که خود ما بی جهت بهشون دامن میزنیم.
این مورد بیشتر در مسائل مالی مشکل ساز میشه. هزینه های سنگینی که بی جهت بر خودمون تحمیل میکنیم ، به خیال اینکه با این کار خوش بختی رو برای خودمون به ارمغان میاریم.
نمیخوام بیش از این حرف بزنم چون لزومی نداره. همه مون میدونیم داستان چیه!

__________________________________________________ ____________


+ چرا میگویند به دلیل مسائل و مشکلات اقتصادی ازدواجتان را به تاخیر نیندازید؟

+ اگر در «ازدواج و انتخاب همسر» ، اسلام ، معیار و ملاک بود ، اکثر یا همه این مشکلات وجود نداشت. اما کدام اسلام ؟!

  محتوای مخفی: توضیح 

اگر در «ازدواج و انتخاب همسر» ، اسلام ، معیار و ملاک بود ، اکثر یا همه این مشکلات وجود نداشت. اما کدام اسلام ؟! ، به فرموده امام خمینی - اسلام ناب محمدی ، نه اسلام آمریکائی.

افسوس! که جامعهٔ ما هنوز از اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله فاصلهٔ زیادی دارد. دریغا! که هنوز چهرهٔ اسلام، در بسیاری از مسائل، پشت پرده مانده است و پرده‌های جهل و خرافات و عادات و آداب و رسوم جاهلی و خودخواهی‌ها و شرک‌ها و خودپرستی‌ها و نفس‌پرستی‌ها و… جلوی خورشید درخشان اسلام را گرفته و جامعه را از پرتو حیات بخش آن محروم ساخته است. اگر در «ازدواج و انتخاب همسر»، اسلام، معیار و ملاک بود، اکثر یا همهٔ این مشکلات وجود نداشت. اما کدام اسلام!؟، به فرمودهٔ امام خمینی- اسلام ناب محمدی، نه اسلام آمریکائی.
اسلام ناب،‌‌ همان است که نبی اکرم اجرا می‌فرمودند. مگر نخوانده و نشنیده‌ایم که: پیامبر بزرگوار در یک جلسه و در عرض چند دقیقه، تمام مراحل یک ازدواج را –از قبیل: خواستگاری، تعین مهریه، خواندن عقد و… – اجرا می‌فرمودند و دست زن و شوهر را به هم داده و روانهٔ منزلشان می‌کردند!؟ این‌ها که افسانه نیست، معجزه هم نیست. الآن هم اسلام ناب،‌‌ همان اسلام است و‌‌ همان توان و خاصیت را دارد؛ اما این ماییم که مسلمان ناب نیستیم (هر عیب که هست، از مسلمانی ماست)
نظر اسلام پیرامون هزینه‌های اقتصادی برای ازدواج

اول: هزینه‌های اقدام

اقدام به ازدواج، هزینه‌هایی مثل مراسمات، خرید عروس و داماد و… دارد. در این مورد می‌توان گفت که از نظر دین برای اقدام به ازدواج، خرج خاصی که لازم بوده و از توان مالی معمول مردم خارج باشد وجود ندارد [۱]؛ این امر از مقایسه دو آیه شریفه؛ وَأَنکِحُوا الْأَیَامَی مِنکُمْ وَالصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِکُمْ وَإِمَائِکُمْ إِن یَکُونُوا فُقَرَاءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ؛ «مردان و زنان بی‌همسر خود را همسر دهید، همچنین غلامان و کنیزان صالح و درستکارتان را؛ اگر فقیر و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز می‌سازد؛ خداوند گشایش‌دهنده و آگاه است. [۲]»
وَ لِلّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً؛ «و برای خدا بر مردم است که آهنگ خانه [او] کنند، آن‌ها که توانایی رفتن به سوی آن دارند. [۳]» معلوم می‌شود؛ زیرا در آیه اول به طور مطلق نسبت به اقدام برای ازدواج مجردان، امر کرده است و آن را مقید به استطاعت مالی- که اگر توانستید اقدام کنید- نکرده است، بر خلاف آیه دوم که وجوب حج را مشروط به استطاعت کرده است یعنی حج در صورتی بر شما واجب می‌شود که توانایی مالی داشته باشید.
در باب وجوب حج، انسان باید علاوه بر تأمین مخارج معمولی، قادر به مخارج فوق‌العاده برای انجام حج باشد؛ و اگر این مخارج فوق‌العاده در خصوص اقدام به ازدواج نیز لازم بود، می‌بایست در آیه‌ای که امر به ازدواج می‌کند قید می‌شد و چون شرطی ذکر نشده پس از امر عمومی آیه فهمیده می‌شود که برای ازدواج، رسوم مالی خاصی که از توان اغلب مردم خارج باشد وجود ندارد.

دوم: مهریه

در روایات از مهریه گزاف منع شده و پرداخت مهریه سبک نیز برای اکثر پدرانی که برای ازدواج پسرشان اقدام می‌کنند مقدور است. به چند روایت در این خصوص توجه بفرمایید:
۱. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «خَیرُ الصَّداقِ ایسَرُه؛ بهترین مهریه سبک‌ترین آن است.» [۴]
۲. در حدیثی دیگر از ایشان آمده است: «إنّ مِنْ یمنِ الْمَرأةِ تَیسیرُ خِطبَتِهَا وَ تَیسیرُ صداق‌ها؛ از میمنت زن این است که راحت خواستگاری شود و کابینش (مهریه‌اش) سبک باشد.» [۵]
از نظر دینی، ازدواج مشروط به متمکن بودن و دارا بودن شغل و مسکن و اسباب منزل مناسب نیست که در صورت عدم این موارد، از ازدواج، ممانعت به عمل آید یا اینکه توصیه به عدم آن شود
۳. هم‌چنین می‌فرماید: «تیاسَرُوا فی الصِّداقِ فَإنَّ الرَّجُلَ لَیعطِی الْمَرْأةِ حَتَّی یبْقِی ذَلِکَ فِی نَفْسِهِ عَلَیهَا حَسِیکَةً؛ در مهریه آسان بگیرید؛ زیرا مرد کابین» سنگین [زن را می‌دهد؛ اما در دلش نسبت به او کینه و دشمنی ایجاد می‌کند.] [۶]

سوم: لوازم اقتصادی تشکیل زندگی

از نظر دینی، ازدواج مشروط به متمکن‌بودن و دارابودن شغل و مسکن و اسباب منزل مناسب نیست که در صورت عدم این موارد، از ازدواج، ممانعت به عمل آید یا این‌که توصیه به عدم آن شود؛ بلکه در آیات و روایات سفارش شده که برای اقدام به ازدواج از فقر و نداری هراس نداشته باشید. قرآن کریم در آیه شریفه وَأَنکِحُوا الْأَیَامَی… [۷] می‌فرماید: برای ازدواج مجردان اقدام کنید و از فقر آن‌ها نترسید؛ چون اِن یَکُونُوا فُقَرَاءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ؛ «اگر فقیر باشند خدا آن‌ها را بی‌نیاز خواهد کرد.» این وعده و تضمین صریح و روشن خداوند است؛ و چه تضمینی مطمئن‌تر از تضمین خدا!؟

بنابراین، از نظر قرآن، ازدواج و ورود به زندگی با فقر (بدون شغل و مسکن و لوازمات زندگی) نه تنها منع نشده، بلکه از اسباب رفع فقر هم قلمداد شده است. در روایات نیز نه تنها فقر را مانعی از ازدواج ندانسته‌اند؛ بلکه جهت برطرف‌شدن فقر و تنگدستی، ازدواج را توصیه فرموده‌اند و کسانی که از ترس فقر ازدواج نمی‌کنند را مذمت نموده‌اند.
رسول مکرّم اسلام (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند: «زَوِّجُوا أَیَامَاکُمْ فَإِنَّ اللَّهَ یُحْسِنُ لَهُمْ فِی أَخْلَاقِهِمْ وَ یُوَسِّعُ لَهُمْ فِی أَرْزَاقِهِمْ وَ یَزِیدُهُمْ فِی مُرُوَّاتِهِم؛ جوا‌‌ن‌هایتان را زن دهید؛ زیرا با این کار خداوند اخلاق آن‌ها را نیکو می‌گرداند و روزی‌هایشان را زیاد می‌کند و بر جوانمردی‌های آنان می‌افزاید.» [۸] ایشان در حدیث دیگر می‌فرماید: «اتَّخِذُوا الْأَهْلَ فَإِنَّهُ أَرْزَقُ لَکُم؛ همسر بگیرید که روزی شما را زیاد می‌کند.» [۹]
امام صادق (علیه السلام) در کلامی گهربار ترک ازدواج را به خاطر ترس از تنگدستی، مذمت کرده و می‌فرمایند: «مَنْ تَرَکَ التَّزْوِیجَ مَخَافَةَ الْفَقْرِ فَقَدْ أَسَاءَ الظَّنَّ بِاللَّهِ عَزَّوَجَلَّ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ: إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ؛ هر که از ترس تهیدستی ازدواج را ترک کند، به خدای عزوجل گمان بد برده است. خداوند عزوجل می‌فرماید اگر تهیدست باشند خداوند از فضل خود توانگرشان می‌سازد. [۱۰]
قرآن کریم در آیه شریفه وَأَنکِحُوا الْأَیَامَی… می‌فرماید: برای ازدواج مجردان اقدام کنید و از فقر آن‌ها نترسید؛ چون اِن یَکُونُوا فُقَرَاءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ؛ «اگر فقیر باشند خدا آن‌ها را بی‌نیاز خواهد کرد.» این وعده و تضمین صریح و روشن خداوند است؛ و چه تضمینی مطمئن‌تر از تضمین خدا!؟

نویدهای رهبران اسلام

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله که امین اسرار خداوندند دربارهٔ امدادهای الهی به نوجوانان مجرد چنین می‌فرمایند: «زوجوا أیاماکم، فإن الله یحسن لهم فی أخلاقهم و یوسع لهم فی أرزاقهم و یزیدهم فی مرواتهم؛ بی‌همسرانتان را همسر دهید، زیرا خداوند در پرتو ازدواج، اخلاق آنان را نیکو می‌گرداند و رزق و توان مالی آن‌ها را وسعت می‌دهد، و بر مروت و ارزش‌های انسانیشان می‌افزاید.
باز ایشان در این باره می‌فرمایند: «من ترک التزویج مخافة العلة، فقد ساء ظنه بالله؛ إن الله یقول: إن یکونوا فقراء، یغنهم الله من فضله؛ کسی که ازدواج را از ترس فقر و ناداری ترک کند، همانا به خداوند گمان بد برده است، زیرا خداوند می‌فرماید: اگر فقیر باشند، خداوند با فضل و رحمت خویش آنان را بی‌نیاز می‌سازد.‌‌ همان بزرگوار خطاب به جوانان می‌فرمایند: «إتخذوا الأهل، فإنه أرزاق لکم»؛ همسر بگیرید، که بیقین، رزق شما را زیاد می‌کند.
امام صادق – علیه السلام – می‌فرمایند: «الرزق مع النساء و العیال»؛ رزق، همراه زنان و خانواده است. به این نمونهٔ زیبا، توجه کنید: جوانی بدون همسر، که به شدت فقیر و نادار بود، حضور پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمد و از فقر و تهیدستی، شکایت کرد و از آن حضرت راهنمائی خواست که:‌ای رسول خدا! چه کنم تا از حالت سخت ناداری و پریشانی در آیم؟
حضرت فرمودند: «تزوج»: ازدواج کن! جوان، تعجب کرد و با خود گفت: «من که مخارج خودم را نمی‌توانم تأمین کنم، چگونه ازدواج کنم و مخارج همسر و زندگی مشترک را به دوش گیرم»!؟ اما چون به درستی فرمودهٔ پیامبر صلی الله علیه و آله، ایمان داشت، اقدام به ازدواج کرد و کم کم در زندگی‌اش گشایش ایجاد شد و از تهیدستی به در آمد.
توجه عمیق به این «نوید‌ها» و «وعده‌های صادق»، اطمینان به «امدادهای خداوندی» را در دل انسان به وجود می‌آورد و به انسان، شهامت و دلگرمی می‌بخشد تا با توکل به خداوند، به ازدواج اقدام کند و از مشکلات و موانع نهراسد؛ و مسلم است که: هرگاه جوانی، برای رضای خداوند و اجرای دستور او و پاک ماندن از فساد‌ها و بیماری‌های روحی و جسمی و برای رشد و تکامل و سعادت، اقدام به ازدواج کند، لطف و رحمت خداوند شامل حالش می‌شود و «امدادهای الهی» به کمک او خواهند آمد و او را در هدف مقدسش یاری خواهند کرد.


پی‌نوشت‌ها:

[۱]. مواردی مثل ولیمه عروسی نقض گفتار فوق نیست؛ چون هم مستحب است و هم انجام آن به صورت ساده به گونه‌ای که به امر مستحبی عمل شده باشد در توان اکثر افراد هست.
[۲]. نور / ۳۲.
[۳]. آل عمران / ۹۷.
[۴]. کنزالعمّال، المتقی الهندی، ج ۱۶، ص ۳۲۰، ح ۴۴۷۰۷.
[۵]. ه‌مان، ج ۱۶، ص ۳۲۲، ح ۴۴۷۲۱.
[۶]. ه‌مان، ص ۳۲۴، ح ۴۴۷۳۱.
[۷]. نور/ ۳۲.
[۸]. بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۱۰۰، ص ۲۲۲.
[۹]. ه‌مان، ج ۱۰۰، ص ۲۱۷، ح ۳۸.
[۱۰]. نورالثقلین، الشیخ الحویزی، ج ۳، ص ۵۹۷، ح ۱۴۱.



___________________

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Vallio]

من ازدواج میکنم اما به موقع اش ، هر موقع شرایط مالیم خوب شد بعد حالا میخاد 25 سالم باشه یا میخاد 35 سالم باشه ،
دلیل هایی هم که ازدواج نمیکنم فعلاً اینها هستند :

مسائل مالی و آینده ی مبهم

عدم اعتماد به جنس مخالف

توی این مورد آخری متاسفانه شدیداً دچار بدبینی شدم ، در حدی که به هیچکس اعتماد دیگه نمیکنم .

[Hidden-Hunter]

منم بگم از روش زن گرفتم ، گرچه شاید از نظر اسلام درست نباشه ولی من روش خودم را پیش می کشم و کاری هم به سنت های عرب گونه ندارم !!!!!! ( منظورم اینه من نمی خوام با یک ساعت و یک تشریفات اولیه برم سراغ انتخاب همسر )

من گفتم درسم که تموم بشه و حدود 30 سالگی هم تموم میشه.

و اگر قصد ازدواج داشتم ، نه میرم خواستگاری نه هیچی چون تو 1 ساعت نمی شود تمام زندگی را گفت و از هم دیگر باخبر شد چه گذشته چه رفتار و چه اخلاقیات.

من گفتم تو دانشگاه یا بیرون دانشگاه.. اگر کسی را جستم که دیدم از نظر فکری و اخلاقی و کرداری و رفتاری بهم خورد ، که باهاش اشنا می شم و فقط یک حلقه هم تو انگشت هم می کنیم که یعنی باهم هستیم و باهم بمونیم ولی عقد نمی کنیم ، چون باید طی یک سیر دوستی از گذشته هم دیگر از دیدگاه هم دیگر اشنا و باخبر بشیم و بتونیم مشکلات را باهم سرو سامان بدیم ...ولی اینکه بیایم حلقه دست هم بکنیم و عقد بخونن و بعد باهم اشنا بشیم نه چون کار از کار گذشته و نمیشه به زندگی ادامه داد ...( چون این حق هر زوجی هست که طرف مقابل را خوب بشناسند )
هرچی ادم ها هم دیگر را بشناسند راحت تر می تونند در کنار یکدیگر زندگی کنند و با ارامش و خوشبینی مشکلات را برطرف کنند.
و باز هم بگم با 1 ساعت صحبت در یک اتاق ان هم در یک محیط خفقان نمی شه هم چیز را پرسید یا اصلا ادم شاید به زبونش نیاد و بعد در زندگی مشکل ساز بشه.
این رویه من برای ازدواج هست و می خوام هم عملی کنم...
و خانواده هم با این طرز فکر من برای زندگی مشکلی ندارند..

البته انجام این روش بنده ، بستگی به درامد خوب هم داره ...
که ایشالا اکی بشه
اگر هم نشد باید تنها بگذرونیم

[Atghia]

منم بگم از روش زن گرفتم ، گرچه شاید از نظر اسلام درست نباشه ولی من روش خودم را پیش می کشم و کاری هم به سنت های عرب گونه ندارم !!!!!! ( منظورم اینه من نمی خوام با یک ساعت و یک تشریفات اولیه برم سراغ انتخاب همسر )

من گفتم درسم که تموم بشه و حدود 30 سالگی هم تموم میشه.

و اگر قصد ازدواج داشتم ، نه میرم خواستگاری نه هیچی چون تو 1 ساعت نمی شود تمام زندگی را گفت و از هم دیگر باخبر شد چه گذشته چه رفتار و چه اخلاقیات.

من گفتم تو دانشگاه یا بیرون دانشگاه.. اگر کسی را جستم که دیدم از نظر فکری و اخلاقی و کرداری و رفتاری بهم خورد ، که باهاش اشنا می شم و فقط یک حلقه هم تو انگشت هم می کنیم که یعنی باهم هستیم و باهم بمونیم ولی عقد نمی کنیم ، چون باید طی یک سیر دوستی از گذشته هم دیگر از دیدگاه هم دیگر اشنا و باخبر بشیم و بتونیم مشکلات را باهم سرو سامان بدیم ...ولی اینکه بیایم حلقه دست هم بکنیم و عقد بخونن و بعد باهم اشنا بشیم نه چون کار از کار گذشته و نمیشه به زندگی ادامه داد ...( چون این حق هر زوجی هست که طرف مقابل را خوب بشناسند )
هرچی ادم ها هم دیگر را بشناسند راحت تر می تونند در کنار یکدیگر زندگی کنند و با ارامش و خوشبینی مشکلات را برطرف کنند.
و باز هم بگم با 1 ساعت صحبت در یک اتاق ان هم در یک محیط خفقان نمی شه هم چیز را پرسید یا اصلا ادم شاید به زبونش نیاد و بعد در زندگی مشکل ساز بشه.
این رویه من برای ازدواج هست و می خوام هم عملی کنم...
و خانواده هم با این طرز فکر من برای زندگی مشکلی ندارند..

البته انجام این روش بنده ، بستگی به درامد خوب هم داره ...
که ایشالا اکی بشه
اگر هم نشد باید تنها بگذرونیم

میتونین همون حلقه رو هم دستتون نکنید! چرا که همزمان میتونید با چندین نفر این ارتباط رو برقرار کنید ببینید کدومیک به شما شبیه تر هستند (بهتر نیست؟) وقتی تعهدی نباشه لزوما حلقه داشتن نمیتونه نشون بده که تعهدی وجود داره یا نه!
بدون حلقه هم میشه گفت من در دلم با فلانی ارتباط دارم!
آقای کاربر شماره یک اون حرف منو صفحه قبل نقل کردی داداش، من تایید و رد که نکردم عزیزجان، من فقط توضیح دادم حرف یکی دیگه رو،همین

[hamid_diablo]

واقعا الگوی مناسبی برای شناخت طرف مقابل وجود نداره

یه عده دوستی رو انتخاب میکنند و یه عده هم مخالف دوستی هستند.اما هر کدومش مزایا و مضراتی هم داره........

اما با ان حال تا 2 طرف وارد زندیگ نشن و به اصطلاح زیر یه سقف نرن .نمیشه گفت واقعا همو شناختند و میتونن تو همه شرایط همدیگه رو درک کنند.دیدم کسانی که قبل از ازدواج و در دوران دوستی از نظر عشق و علاقه زبانزد عام بودن و اما بعد از ازدواج اختلافها تازه خودشو نشون داده

من فکر میکنم تو 1 ماه بشه کلیات سخصیتی و اعتقادی طرف مقابل رو فهمید..............اما برای شناخت جزئیات تا ابد باید باهاش زندگی کنی......