خرید لپ تاپ استوک
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
برای رسوایی این دل بیچاره
تنها همین گونه های خیس
همین دستهای یخ کرده
و همین لبهای لرزان
کافی ست
به خدا
تا وقتی که دستهای مهربان تو
آرامش بخش این تن تنهاست
از هیچ کس و هیچ چیز نخواهم ترسید
تو که می دانی ؛
برای شکستن این دل بیچاره
تنها یک چین پیشانی
یک خم ابرو
یک نگاه طوفانی
و یک تهدید برای تحریم دستهایم از گرمی دستان تو
کافی ست
من که به جز تو کسی را ندارم
غریبه بگو که حرفهایم را باور می کنی ...
مي دانم
ندانم و بميرم هم
خيلي فرقي نمي كند ...
با اين همه
تو فكر مي كني
كه زنده ها
تعدادشان بيشتر است
يا مردگانِ جهان؟
-عبدالحمید ضیائی
کد:برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
هیچ کس تنهائیم را حس نکرد ،
برکه طوفانیم را حس نکرد ،
او که سامان غزل هایم از اوست ،
بی سر و سامانیم را حس نکرد . . .
حاصلی از هنر عشق تو جز حِرمان نیست
آه از این درد که جز مرگ مَنَش درمان نیست
گاه می اندیشم
خبر ِ مرگ ِ مرا با تو چه کس می گوید ؟
آن زمان که خبر ِ مرگ مرا
از کسی می شنوی ، روی تو را
کاشکی می دیدم
شانه بالا زدنت را ،
ــ بی قید ــ
و تکان دادن ِ دستت که ،
ــ مهم نیست زیاد ــ
و تکان دادن ِ سر را که ،
ــ عجیب ! عاقبت مُرد ؟
ــ افسوس !
کاشکی می دیدم !
من به خود می گویم :
« چه کسی باور کرد
جنگل ِ جان ِ مرا
آتش ِ عشق ِ تو خاکستر کرد ؟ »
مرگ
از پنجره بسته به من می نگرد
زندگی از دم در
قصد رفتن دارد
روحم از سقف گذر خواهد کرد
در شبی تیره و سرد
تخت، حس خواهد کرد
که سبک تر شده است
در تنم خرچنگی است
که مرا می کاود
خوب می دانم من
که تهی خواهم شد
و فرو خواهم ریخت
توده زشت و کریهی شده ام
بچه هایم از من می ترسند
آشنایانم نیز
به ملاقات پرستار جوان آمده اند
عمران صلاحي
خدایا...
در این دالان پر پیچ و خم مرگ
کمی هم زندگی نصیبم کن...
سخت دلم از هم می شکند...
و جدا می شود از عمق دلم ، تاریکی
به درون می افتم...
به ته گردابِ بی نهایت رفتم...
همه جا تاریک است...
قلب من می گیرد...
به تلاطم افتاد ،
دلم از تپش مرگِ هر روزه ی من می میرد...
تن من می لرزد..
من در این تنهایی ،
من در این ظلمت بی هنگام ،
جان می کنم...
کاش می مردم...
و صدای نفس آخرِ من
از همین شعرِ دلم بر می خواست...
من ولی زنده ام و
در همین اندوه بی پایان
که بی وزن ،نامش نهادند زندگی ... می میرم ...
ای فلک گر من نمیزادی اجاقت کور بود؟
من که خود راضی بر این خلقت نبودم زور بود؟
من که باشم یا نباشم کار دنیا لنگ نیست
من بمیرم یا بمانم هیچکس دلتنگ نیست
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
