شعر گمنام

[Rainy eye]

بازگشتن آرامم نمیکند
حتی به شعر!!!
راه رفتن آرامم نمی کند
که نخواست همگامم باشد آن دیگری!
اما چه بگویم!؟!
وقتی زخم ها در شعرم متولد می شوند!!
و اندامم در کلمات آرامش می یابند...
تار است کلماتی که به آن دلبسته ام
سر است روزهایی که درآن زندگی می کنیم
و خبری نیست از مقصدی که پیش رو داریم...

[Gharibane]

من به هیچــــــــ دردی نمیخورمـــــــــــ

اینــــــــ دردها هستند که چپـــــ و راستـــــ به من می خورند . . .

براي همين است
كه شيشه دلم ترك برداشته
و به زودي خورد خواهد شد ...

[Amir..H]

می ماند..اینجا...گوشه ی دلم..
یادت را می گویم..
نه تصویری از تو..نه تپش قلبی...نه اشکی..
تنها بیداری یک حس است
و
بعد
.....
تمام نمی شود
می ماند
همین جا
گوشه ی دلم

[rain of love]

دارد دير مي شود , پنجره‌ها را که بسته اي , در را که قفل کرده اي , ديگر دلواپس چه هستي ؟ شير ابر را که نمي تواني ببندي , کنتور رعد را که نمي تواني قطع کني بيا برويم !

محمد علی‌ بهمنی

[F l o w e r]

بیا برفها را پارو کنـــــــ
اینجا یک نفر از انتظار تو
به زمستانــــــــــ رسیده . . .

[F l o w e r]

تو میخواســــتی بشی " سنگ صبورمـــــــــ "

تو شدی "سـنگــــــ" و منم هنوز "صبورمـــــ"

[Consul 141]

یک وقت هایی ،
یک حرف هایی ،
یک آدم هایی را عجیب از چشمم می اندازد ... !

[Maryam j0on]

تو کجایی سهراب؟

آب را گل کردند

چشم ها را بستند

و چه با دل کردند...

وای سهراب کجایی آخر؟

زخم ها بر دل عاشق کردند

خون به چشمان شقایق کردند..

تو کجایی سهراب؟

که همین نزدیکی

عشق را دار زدند

همه جا سایه ی دیوار زدند...

وای سهراب دلم را کشتند

[sayehgostar]

شهادت بال نمي خواهد حال مي خواهد-

[Ghorbat22]

قـــار قــــار کلاغی

از کنار دیـــــوار دلم گذشت

بلند شدم

تــــــــــــو را نیافتم

خبــــر بدی بود


"مهنـــاز چـــالاکی"