نثرهای عاشقانه

[jokvsms]

ای کـــاش مـــی تـــوانــستــــم بــا کـســی درد دل کـنـــم تـــا بـگــویـــم کــه .

مــن دیــگــر خـســتـــه تـــر از آنـــم کـــه زنــــدگـــی کـنــــم تـــا بـــدانـــد غــم

شـبــهـــا یــــم را....

تــــا بــفــهــمـــد درد تــــن خــستـــه و بـیــمــــارم را .....

قــانـــون دنــیـــا تــنـــهــایـــی مـــن اســـت و تـنــهــــایــــی مـــن قـــانـــون عــشـــق اســـت....

و عــشـــق ارمــغـــان دلــدادگــیــســت......

و ایـــن ســـرنــــوشـــت ســـادگـیــســــــــــت....

--------------------------------------

--------------------------------------

من آغاز يك تنهايي بودم.

اما ناگهان؛

تو آمدي.

از كجا بر قلبم نشستي؟ نمي دانم.

شايد از افق روشنايي.

چون كنار فرود تو هنوز غبارو ذرات متراكم نور غلتان بود.

دست مرا گرفتي و بردي.

مرا از ميان انديشه هاي هيچ

از ميان تنهايي هاي بي پايان گذر دادي.

تا در وجود معلوم خود به خويش پيوندم دهي.

من دستم را با جسارت بر سراسر پيكر تنهايي خود كشيدم.

ديگر وجود تنهايم سرد نبود

---------------------------------

---------------------------------

ميدوني وقتي خدا داشت بدرقه ات مي كرد بهت چي گفت؟

گفت: جايي كه ميري مردمي داره كه تو رو مي شكنند، نكنه غصه بخوري

من همه جا با تو هستم. تو تنها نيستي .....

توي كوله بارت عشق ميزارم كه بگذري

قلب ميزارم كه جا بدي

اشك ميدم كه همراهيت كنه

و مرگ كه بدوني برميگردي پيشم.

[Ghorbat22]

هر چه از فاصله ها گفتم..هر چه دل را در پستوی خانه ی قدیمی پنهان کردم
هر چه این بغض را در گلویم فشردم...هر چه بی تو نعره های بی صدا سر دادم
تو کجا بودی که دیگر اثری از این فریاد های نشنیده نیست.
افسوس که دیگر همه چیز به پایان رسید.

[heliacal_66]

ای کاش
دوقلوهای بهمچسبیده بودیم
یا ای کاش
چسب دوقلویی ما را بهممیچسباند
تا هیچ وقت
این روح که در دو بدن است
غم نیمه ی گم شده را نخورد

[MaaRyaaMi]

هنوز فرصت هست , بيا تا بارون بند نيومده توي خيابوناي خيس با هم قدم بزنيم و دوباره از گذشته هامون بگيم ,از غصه هامون.
من از ستاره بگم و يادگارش از زخم تبر روي دقيقه هاي آزرده ي درخت,از سالهاي بي بهار , بهار بي نارنج و ترنج
تو از هواي سالهاي دور بگي , از بن بست بهانه هاي خيست ,از يه دنيا آفتاب و سپيدي که ته خيالت مچاله شده بود.
بيا تا زير بارون مرگ فاصله رو جشن بگيريم
بيا تا حوصله هست و باد ورق سياه هاي بغض من رو پاره نکرده ,اين گريه هاي رنگ پريده رو با هم بخنديم ,بيا زير همين بارون از درخت و گياه و دريا بپرس که چقدر دلتنگ توام
تا دير نشده بيا که در انتهاي نگاهم جز نقش نگاه تو نيست...

[Ghorbat22]

نمی دانم چه خواهی کرد...
روزی که دریابی در جای جای این شهر ، برتن دیوارهای سنگی و گلی ، بر زمین و آسمان ، رد پای نگاه های خسته ام در جستجوی تو سنگینی می کند
روزی که دریابی روزگارانی نفست گرانقیمت ترین نفسها بوده است
نمی دانم چه خواهی کرد روزی که بدانی برایم از هر کس و هر چیز با ارزش تر بوده ای
روزی که بدانی در نبودت چه عاجزانه سوختم و در حسرتت چه ملتمسانه شکسته ام و در انتظارت
چه آرزومندانه تصویر عشق را رنگ زده ام

[Ghorbat22]

حالا که می خواهی در پناه آسمان تا ابد بمانی حرفی نیست...

فقط بگذار یک بار دیگر دشت های تنهاییم بوی باران بگیرد

و بگذار تا هوای دل ابریمان با یک لبخند آفتابی شود.

[Ghorbat22]

بگذار هر کسی هر چه دوست دارد بگوید.مهم این است که تو دردانه ی منی

ومن از تمام خوبی ها و بدی های این دنیا فقط و. فقط تو را می خواهم

گرچه نه اسمت در کنار اسم من...

نه سقفت هم سقف من....

نه دستت در دست من است.

[Ghorbat22]

عشق هیچ نمی ستاند مگر از خودش و هیچ نمی دهد الا از خودش

عشق مالک هیچ چیز نیست و در تملک کسی یا چیزی هم بر نمیاید

چرا که عشق را عشق لازم است.

[Ghorbat22]

بیا و ببین که تمام لحظه هایم را از حرفهای دلنشینت پر کرده ای...

بیا و ببین که چگونه عطر وجود تو در گوشه گوشه ی اتاقم نقش بسته.

شاید بیایی و دستانم را بگیری و شاید هم هیچگاه گرمی دستانت را احساس نکنم.
ولی من با تمام وجودم می خواهمت و به تو عشق می ورزم.
چه در کنارم باشی و چه دور از نگاهم.

[Ghorbat22]

دوست داشتم که اجازه ی ساختن خانه ای آکنده از عشق به من داده می شد.شاید آنگاه به تو نشان می دادم که معنی عشق چیست.به تو می گفتم که من از هیاهوی عشق چه چیزهایی که می دانم.ذره ذره ی آن را باتمام حرفهای دلنشینت پر می کردم و نمی گذاشتم که لحظه ای هر چند کوتاه دیدگانت را از من برداری.

چه کنم که همه ی اینها شاید به دست فنا سپرده شوند.
تو دور از منی و من نیز دور از تو...اما اینها بهانه ای نیستند برای نابودی عشق من.