>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

[Mohammad Hosseyn]

ماده تاریک باعث خاموشی ستارگان اولیه شده است

به راستی ماده تاریک در دوران اولیه کیهان چه نقشی داشته است؟ از آنجا که بخش وسیعی از عالم، از ماده تاریک تشکیل شده ،روشن است که این ماده اسرار آمیز در روند عالم تاثیر به سزایی دارد.

گروهی از محققین بر این عقیده اند که مواد چگال تشکیل دهنده ماده تاریک، با شکل گیری ستارگان تاریک نخستین ، مانع از ورود نسل اولیه ستارگان به مرحله "رشته اصلى" شده اند.ستارگان تاریک به جای سوختن هیدروژن ( همجوشی هسته ای)،با نابودی ماده تاریک گرم می شدند و به احتمال زیاد این ستارگان هنوز هم در گوشه ای از کیهان وجود دارند.



تنها چندین صد هزار سال پس از انفجار بزرگ با سرد شدن تدریجی کیهان، مواد اولیه از ابر های گاز يونيده ابر گرم جدا شدند و در اثر گرانش گرد هم آمدند و ستارگان نخستین را شکل دادند.اما این ستارگان با ستارگانی که ما امروز می بینیم تفاوت های عمده ای داشته اند.آنها به طور کلی از هیدروژن و هلیم تشکیل می شدند و پس از این که جرم شان بسیار زیادی می شد با انفجاری مهیب تبدیل به ابر نو اختر می گشتند. انفجار های ابر نواختری پی در پی و همجوشى هسته اى این دست از ستارگان، باعث ورود عناصر سنگین تری به کیهان می شد.



ماده تاریک در دوران اولیه کیهان، حکم فرما بوده است. این ماده اسرار آمیز با گرانش خود مواد موجود در کیهان را به دور هم جمع کرده و هاله ای آز آنها تشکیل می داده است. همچنان که ستارگان اولیه در درون هاله هایی از ماده تاریک در کنار هم گرد می آمدند، پروسه ای که از آن تحت عنوان سرد شدن مولکولی هیدروژن یاد می شود،به ،فروپاشی آنها به داخل ستارگان کمک می کرده. البته این ایده متداولی است که مورد پذیرش شمار زیادی از اخترشناسان می باشد.



اما عده ای از محققین ایالات متحده بر این عقیده اند که ماده تاریک صرفا به واسطه گرانشش تاثیر گذار نبوده ، و به طور عمیق تری در کیهان درگیر بوده است.نتایج تحقیقات این گروه تحت عنوان " ماده تاریک و ستارگان نخستین : فاز جدیدی از تکامل تدريجى ستاره ای" به چاپ رسیده است.

هنگامی که ریز ذرات ماده تاریک به هم فشرده می شوند،از بین می روند.ذارت در فرایند نابودی مقدار زیادی حرارات ایجاد کرده و باعث اختلال در مکانیزم پروسه سرد شدن مولکولی هیدروژن می شوند. همجوشی هسته ای هیدوژن می ایستد و فاز نوین ستاره ای "ستاره تاریک" آغاز می گردد.بدین ترتیب گوی های پرجرمی از هیدروژن و هلیوم به جای همجوشی هسته ای از نابودی ماده تاریک حاصل می آیند.


نمایی خیالی از ستارگان نخستین


اگر این ستارگان به میزان کافی پایدار باشند، احتمال می رود شماری از آنها هنوز هم وجود داشته باشند.این بدان معنا است که جمعیت های ستارگان نخستین هیچگاه به مرحله "رشته اصلی" نرسیده اند و همچنان در پروسه توسعه نيافته نابودی ماده تاریک به سر می برند و به بیان دیگر عقب مانده اند.

همچنان که ماده تاریک در این فرایند به مصرف می رسد.مقادیر دیگری از ماده تاریک در سایر نقاط به عنوان جایگزین به سوی هاله جریان خواهند یافت تا هسته همچنان گرم بماند.بدین ترتیب همجوشی هسته ای هیدروژن همانند گذشته دیگر ادامه نخواهد یافت.



از طرف دیگر ممکن است ستارگان تاریک نتوانند برای مدت زیادی دوام بیاورند. همجوشی هسته ای مواد عادی ممکن است سرانجام فرایند نابودی ماده تاریک را مختل نماید.بنابر این سیر تکاملی این دست از ستارگان برای تبدیل شدن به یک ستاره عادی از حرکت نمی ایستد ، بلکه به تاخیر می افتد.



چگونه اخترشناسان می توانند به جستجوی ستارگان تاریک بپردازند؟



ستارگان تاریک بسیار عظیم اند و شعاع هسته آنها می تواند بیش از یک واحد نجوی باشد (فاصله بین زمین و خورشید، در حدود 150 میلیون کیلومتر). در نتیجه کاندیدا های مناسبی برای آزمایش عدسى گرانشی می باشند.در این آزمایش مشاهداتی از گرانش کهکشان های مجاور به عنوان تلسکوپ های مصنوعی برای کانونی کردن نور اجرامی که در دور دست ها قرار دارند، استفاده می شود. تا کنون این بهترین روشی است که اخترشناسان برای شناسایی و بررسی اجرام دور دست از آن بهره می برند.



این ستارگان همچنین از راه دیگری نیز قابل آشکار سازی هستند،اگر ماهیت ماده تاریک از تئوری "کنش و واکنش ضعیف ذرات پر جرم" پیروی کند، به هنگام نابودی ریز ذرات ماده تاریک، مقدار زیادی حرارت تولید می شود و بواسطه این گرمای زیاد ،تابش هایی در طیف گاما صورت می گیرد. علاوه بر این ذرات دیگری نیز در فضا پراکنده می گردند. بنا بر این اخترشناسان با بررسی آسمان در طیف گاما و جستجوی ذراتی همانند نوترينو و پاد (ضد) ماده می توانند به وجود ستارگان تاریک پی ببرند.



راه سوم برای یافتن این دست از ستارگان، تاخیر در ورود به مرحله "رشته اصلی" ستارگان اولیه است.ستارگان تاریک می توانند برای میلیون ها سال برای رسیدن به این مرحله تاخیر داشته باشند، که این امر خود باعث ایجاد شکافی غیر عادی در فرایند تکاملی ستارگان می باشد.



شاید ستارگان تاریک بتوانند اخترشناسان را در یافتن ماهیت حقیقی ماده تاریک یاری نمایند.



منبع ARXIV.org / Universe Today

[Mohammad Hosseyn]

مقاله کوتاه جهت آشنایی با دسته از کهکشان ها، که بی قاعده نام دارند


مقاله کوتاه جهت آشنایی با دسته از کهکشان ها، که بی قاعده نام دارند.

برای دریافت فایل به لینک زیر مراجعه کنید :

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Mohammad Hosseyn]

نخستین نقشه از سطح یک فراخورشیدی

برای اولین بار دانشمندان موفق شدند با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر نقشه‌ای را از سیاره‌ای ناشناخته که به دور ستاره‌ای همانند خورشید می‌چرخد، تهیه کنند.

این سیاره که متشکل از گاز است، فاقد سطح یک پارچه بوده و به همین علت به صورت توده‌ای غبار مانند نمایان است. تلسکوپ فضایی اسپیتزر یک «لکه داغ» را نیز در این سیاره کشف کرده است. «ه .ناتسن» (H. Knutson) از دانشگاه هاروارد می‌گوید:"احساس ما مانند گالیله در زمانی است که برای اولین بار مشتری را دید".

این تلسکوپ تنها برای تشخیص سیاره‌هایی بسیار داغ که فاقد آب مایع یا اثری از حیات هستند، به کار می‌رود. تلسکوپ فضایی «جیمز وب» که قرار است در سال ۲۰۱۳ پرتاب شود قادر به شناسایی سیاراتی مشابه با شرایط زمین نیز خواهد بود. از آن جایی که در ناحیه فروسرخ تفاوت درخشندگی سیاره و ستاره کمتر است، لذا راحت‌تر می‌توان سیگنال‌های سیاره را دریافت کرد.


گروه تحقیقاتی توانست با استفاده از دوربین فروسرخ در طی ۳۳ ساعت بیش از ۲۵۰ هزار اطلاعات را از سیاره HD۱۸۹۷۳۳b جمع آوری کند. این گروه با اندازه‌گیری تغییرات در هنگام چرخش سیاره نقشه‌ای طولی را تهیه کردند و سپس میزان روشنایی سیاره را از یک قطب تا قطبی دیگر را در طول نوارهایی اندازه گرفتند و سپس این نوارها را به صورت یک تصویر سرتاسری نشان دادند.

ناتسن می‌افزاید:"می‌توان تغییرات درخشندگی سیاره را در زمانی که نواحی موجود در جو آن در اثر چرخش سیاره قابل رویت هستند و در زمانی که از دید ما خارج می‌شوند، مشاهده کرد. اندازه لکه داغ کشف شدهِ سیاره‌ HD۱۸۹۷۳۳b با درجه حرارت ۹۳۰ درجه سلسیوس دو برابر لکه داغ مشتری با درجه حرارت ۹۰- درجه سلسیوس است که تنها ۳۰ درجه گرم‌تر از نقاط اطراف آن است. «د. شاربونو» (D. Charbonneau) از هاروارد می‌گوید:"این سیاره دارای تندبادهایی با سرعت ۹۶۰۰ کیلومتر بر ساعت است. در صورتی که سرعت تندبادهای زمین ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت است".

بادهای گرم این سیاره احتمالا دلیلی بر شب‌های گرم آن هستند. در غیر این صورت جهتی که به سمت ستاره بود می‌سوخت و جهت مخالف آن یخ می‌زد! اختلاف دمای این دو قسمت حدود ۵۰۰ درجه است یعنی در شب سردترین نقطه دارای درجه حرارتی در حدود ۶۵۰ درجه سلسیوس است. ستاره‌‌ی مادر با فاصله‌‌ی ۶۰ سال نوری اندکی خنک‌تر و کوچک‌تر از خورشید ماست. این سیاره که کمی از مشتری بزرگ‌تر است با فاصله ۸/۴ میلیون کیلومتر به دور ستاره‌اش می‌چرخد و هر ۲/۲ روز یک دور کامل می‌زند.

منبع: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Mohammad Hosseyn]

دانشمندان به تازگي موفق به كشف پيرترين ستاره ي جهان شدند ستاره اي كه تقريبا پا با پاي جهان عمر كرده است. اما دانشمندان چگونه عمر ستارگان را تعيين مي كنند

نا به محاسبه ي دانشمندان 13.7 بيليون سال ازز عمر جهان مي گذرد . با اين حساب پيدا كردن ستاره اي با سن 13.2 بيليون سال بسيار شگفت انگيز به نظر مي رسد . اين دان معناست كه اين ستاره ي پير مدت زمان كمي پس از انفجار بزرگ بوجود آمده است يعني تنها چند صد ميليون سال از "جهان ما " كوچك تر است .

اين ستاره ي كهن سال كه به تازگي توسط رصد خانه اروژايي جنوبي VLT كشف شده است ، HE 1523-0901 نام گذاري شده .

ستاره شناسان با مشاهده ي چنين ستارگاني مي توانند پيش بيني كنند كه به ستاره اي كهن سال نگاه مي كنند اما آنها چگونه مي توانند سن اين ستارگان را به اين دقت محاسبه كنند ؟

تاريخ گذاري و تعيين سن ستارگان بسيار مشكل به نظر مي رسد . نحوه ي كار دانشمندان بسيار شبيه به كار باستان شناسان است ، باستان شناسان براي تاريخ گذاري بروي اجسام كشف شده در حفاري ها از شيوه اي موسوم به راديوكربن استفاده مي كنند و با بكارگيري ايزتوپ هاي كربن سن وسايل پيدا شده در حفاري ها را تعيين مي كنند .

ستاره شناسان براي تعيين سن اين ستاره با استفاده از رصد خانه VLT فراواني عناصر گوناگون راديو اكتيو مانند اورانيوم و توريم را در اطراف ستاره اندازه گيري مي كنند . اين عناصر راديو اكتو براي ستاره شناسان در حكم ايزوتوپ هاي كربن است براي كاوش گران آثار باستاني .

هنگامي كه يك ستاره شكل مي گيرد عناصر راديواكتيو شروع به واپاشي مي كنند و به عناصر سبك تر تبديل مي شوند . با دانستن آهنگ واپاشي و همچنين اندازه گيري دقيق ميزان اين عناصر دانشمندان قادر خواهند بود سن يك ستاره را تعيين كنند حتي اگر 13.2 بيليون سال از عمر ستاره اي گذشته باشد .



[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع universetoday.com

[Mohammad Hosseyn]

لكه جديد خوشيدي

لكه جديد خورشيدي با شماره 956 در غرب خورشيد پدیدار شده است. این لکه در روز 22 اردیبهشت ماه از غرب خورشید حرکت خود را آغاز کرده است و در روز هاي آينده وضعيت بهتري براي بررسي کردن پیدا خواهد كرد.

[Mohammad Hosseyn]

درخشان ترين ابر نواختري كه تاكنون ديده شده سوالات مهمي را در مورد چگونگي پايان عمر ستاره هاي عظيم به وجود آورده است.

چندين گروه از منجمان ابر نواختري را رويت كرده اند كه به نظر مي رسد 2 يا 3 برابر درخشان تر از ركورد قبلي باشد. تخمين زده مي شود كه اين ابر نواختر (ابر نواختر 2006gy ) حداكثر درخشندگي 50 ميليارد برابر خورشيد را دارد(با قدر مطلق -22) كه اين تخمين دور از واقعيت نيست. ابر نواختر 2006gy صد برابربيشتر از يك ابر نواختر معمولي نوع دوم انرژي پخش مي كند كه حاكي از مرگ يك ستاره بسيار بزرگ است.بعد از پيدا شدن اين ابر نواختر در 18 سپتامبر 2006 در فهرستNGC 1260 در پرسيوس حدود 70 روز طول كشيد تا به اوج خودش برسد در حالي كه اين زمان براي ابر نواختري معمولي 20 تا 30 روز است و اين ابر نواختر به طور حيرت آور صد روز بالاي قدر مطلق -20.5 باقي ماند.
يك گروه به رهبري نادان اسميت(nathan smith) از دانشگاه كاليفرنيا استدلال مي كنند كه اين ابر نو اختر براي اينكه به حداكثر درخشندگي اش برسد بايد حداقل چيزي به اندازه 100 برابر جرم خورشيد دفع مواد داشته باشد. به عبارت ديگر احتمالا واجد(به وجود آورنده )در هنگام تولد به اندازه 150 برابر جرم خورشيد را به بيرون انداخته و 110 برابر يا بيشتر در زمان مرگ آن.
مدلها پيش بيني مي كنند كه ستاره هاي پر جرم (بزرگ) بيشتر بسته هاي گازيشان را به كمك بادهاي عظيم پراكنده مي كنند كه آنها را شايد 10 تا 40 برابر جرم خورشيد قبل از انفجار كم مي كنند. اما در مقاله اي كه به نيچر(nature) اريه شد، اسميت و گروهش نتيجه گرفتند كه واجد ابر نواختر 2006gy نتوانسته است كه بيشتر بسته هاي گازي عظيمش را قبل از انفجار پراكنده كند. گروه استدلال مي كنند كه اين ابر نواختر توسط يك سحابي بزرگ كه در حال حاضر به كمك اين ابر نواختر روشن و درخشان شده است احاطه شده بود. اين شبيه سي بي هومون كولوس (homunculus) است كه دور تا دور اتاكرينا(eta carina) را فرا گرفته است كه جزء درخشان ترين و بزرگترين ستارگان كهكشان ما است.
اين مشاهدات اظهار مي كند كه اين ستاره هايي كه فوق العاده بزرگ و درخشان هستند مي توانند در چرخه زندگيشان زودتر از موقعي كه نظريه ها پيش بيني مي كنند منفجرشوند به عبارت ديگر آنها مي توانند بدون
اينكه حتي منبسط شده و برابر غول هاي قرمز تبد يل شوند و فقط وقتي كه ابر غول هاي آبي هستند برابر نواخته تبد يل شوند مثل (Betelgeuse)به نظر اسميت اين خبر بسيار بزرگي براي مطالعه تحولات ستارگان
است.
يكي از اعضاي گروه به نام ويدنگ لي(weidong li)اضافه مي كند:اين كه دقيقا ستارگان چگونه منفجر مي شوند كاملا واضع وروشن نيست و احتمالا كمي تعد يل در نظريه اخير مبني بر چگونگي منفجر مي شود
كاملا واضح وروشن نيست واحتمالا كمي تعديل در نظريه اخير مبني بر چگونگي انفجارستارگان بسيار بزرگ نياز است كه دماي واجد آنقدر زيادمي شود كه فوتون هاي پرتوي گاما كه در اثر فصل و انفعالات
هم جوشي هستند به وجود آمده است به جفت هايي از ذرات ماده و پاد ماده تبديل مي شود(طبق معادلهانيشتين
E=mc2)بدون پراكنده كردن انرژي كافي به بيرون از هسته، تمام ستاره فروپاشي ومنفجر شده و به اصطلاح
به يك جفت ناپايدار تبديل مي شود كه به طور قابل ملاحظه اي شديدتر از يك ابرنواخترنوع دوم است. نظريه ها پيش بيني مي كنند كه بعضي از اولين ستاره هاي جهان كه احتمالا صدها برابر جرم خورشيد را دارند. در اين انفجارات فوق العاده قوي نابود شده اند اما انتظار مي رود كه جفت ناپايدار در جهان امروزي كمياب يا ناياب باشد به خاطر اينكه چنين ستاره هاي عظيمي به علت عناصر سنگينشان هنوز تشكيل نشده اند.
يك گروه ديگر هم به رهبري اران افك (eran efek) كه اين واقعه را رويت كردند هم عقيده و هم راي اند كه احتمالا ابر نواختر 2006gy از انفجار يك ستاره عظيم در يك محيط چگال به وجود آمده است اما اين محققين در مقاله اي كه به مجله مقالات فيزيك نجومي ارايه دادند نتيجه گرفتند كه نور عظيم و حيرت انگيزي كه در اثر موج انفجار ابر نواختري به بيرون داده مي شود . سحابي اطراف آن را درخشان و داغ كرده
است. كه الزاماُ لازم نيست اشاره به يك واجد بسيار عظيم داشته باشد.احتمال ضعيف ديگر حاكي از اين است كه ابرنواختر حاصل انفجارات هسته اي يك كوتوله سفيد (ابر نواختر نوع Ia) در يك دو تايي باشد كه دو ستاره در يك بسته گازي معمولي جايگزين شده باشند. افك مي گويد: اين ممكن است بعضي از خصوصيات اين ابر نوااختر اسرار آميز را توضيح دهد.
اسميت معتقد است كه اطلاعات حاكي از يك ابرنواختر حاصل از ستاره هاي عظيم است. اين كه آيا توسط فعل و انفعالات يك ستاره در اطراف آن يا يك جفت ناپايدار نيرو مي گيرد را نمي دانم. اگر چه تكامل طيف نگاري و مشاهده اشعه x در آينده كمك زيادي خواهد كرد.
اسميت مدارك ديگري را مبني بر اينكه يك ابر غول آبي رنگ مي تواند به يك ابر نواختر تبديل شود پيدا كرد واجد نزديكترين ابر نواختري را كه در همين چند قرن پيش مشاهده شد يعني ابر نواختر 1987A يك ابر غول آبي بود وقتي كه منفجر شد. اسميت هم چنين سه ابر غول ديگر در كهكشان ما پيدا كرد كه توسط حلقه هايي از مواد احاطه مي شوند و اين شبيه تصاويري بود كه تلسكوپ فضايي هابل از اطراف ابر نواختر1987 گرفته بود.اتا كرينا سحابي هومون كولوس چنين حلقه هايي را دارد كه اشاره به اين دارد كه اين هم شايد آماده انفجار باشد. طبق گفته اسميت به نظر نمي رسد كه اين ستاره ها در مرحله اي از زندگيشان باشند وقتي آماده انفجار هستند شايد هم باشند.
Sky & telescope aprill 2007
ترجمه: اطهر كاظمي

[Mohammad Hosseyn]

کهکشان تاریک

هیچ ستاره ای در این کهکشان تاریک نمی درخشد

روهی از اخترشناسان بین المللی اخیرا مدرکی قطعی مبنی بر کشف کهکشان تاریک ارائه دادند، در واقع این جرم هم اندازه با یک کهکشان است اما ماده تشکیل دهنده آن، ماده تاریک است. این جرم با نام VIRGOHI21 شناخته می شود که در سال 2000 مشاهده شد.

اما معمولا اخترشناسان تصمیم در مورد تعاریف جدید را به آرامی و دقت بررسی می کنند از این رو نتیجه نهایی دیر منتشر شد.در تحقیق جدید که لینک آن را می توانید مشاهده کنید می توانید مدارکی جدید در مورد کهکشان های اسرار آمیز را مشاهده کنید:

21-cm synthesis observations of VIRGOHI 21 – a possible dark galaxy in the Virgo Cluster

اکنون ما مشاهده خوبی را از این جرم اسرار آمیز انجام داده ایم که حاصلی از تلسکوپ رادیویی Westerbork Synthesis Radio Telescope (WSRT) است، در مشاهدات دقیق تر نیز می توان مقداری از گاز هیدروژن را مشاهده نمود. همچنین با کمک تلسکوپ هابل مدرکی برای ستاره های این جرم پیدا شده است.

اخترشناسان ابتدا بر این گمان بودند که در حضور کهکشان NGC4254 در آن ناحیه نیز کهکشانی مرئی یافت شود.این مشاهده ای غیر عادی از کهکشانی بود که در حال آماده شدن برای برخورد با یکی از کهکشان های همدم خود بود.تمام مدارک معمول از آماده شدن برای تصادم بر این اساس است که گازها از کهکشان به صورت لوله ای نازک شروع به جریان می کنند و یکی از بازوهای مارپیچی به سمت بیرون کهکشان کشیده و به سمت دیگر جرم می رود.

اما در این برخورد همدم دیگر در جریان این فرآیند قابل دیدن نبود.اخترشناسان با محاسبات خود به این نتیجه رسیدند که این جرم با جرمی معادل 10 بیلیون جرم خورشیدی باید به اندازه 100 سال به سمت NGC4254 کج شده باشد و جریان های گازی تشکیل بدهد همچنین بازوها شروع به کشیده شدن کرده باشند. چنین مشاهداتی به زیبایی روشن می ساخت که احتمالا کهکشانی به ماده تاریک در این اطراف پنهان شده است.

جزئیات این تحقیق سبب شناسایی این جرم با نامVIRGOHI21 شد که در 50 میلیون سال نوری از زمین واقع است. در این ناحیه کهکشانی معمولی وجود دارد که شما می توانید آن را با تلسکوپ های قدرتمند آماتوری مشاهده کنید، اما در واقع هیچ چیزی نخواهید دید. حتی در رصد تلسکوپ هابل نیز هیچ سیگنالی مبنی بر درخشش ستاره ای در این ناحیه پر جرم از فضا ثبت نشد.این جرم تنها در رادیو تلسکوپ ها آشکار خواهد شد که می تواند تابش هیدروژن خنثی را که در این ابر بزرگ واقع اند را ثبت کند.

هنگامی که این تیم اولین نتایج تحقیق خود را مدتی پیش منتشر کرد انجمن هایی از منجمان به دلیل نوع نگرش خاص و سعی در فهم موضوع تئوری های زیادی را برای توضیح این جرم اسرار آمیز پیشنهاد کردند.دکتر Robert Minchin رهبر این گروه محقق از رصدخانه Arecibo می گوید: هیچ نشانه ای از درخشش ستاره در این جرم به وسیله رصد با قدرتی مانند هابل یافت نشد.

برای این جرم ممکن است خاستگاهی بسیار کهن از زمان مهبانگ وجود داشته باشد، به عبارتی تشکیل آن از ماده تاریک و هیدروژن خنثی بعد از انفجار بزرگ. این جرم همواره در جهان در حال گشت زنی بوده و باعث در هم گسیختگی کهکشان ها نیز از راهشان شده است.هر چند که در این موضوعات وانمود می شود که ماده تاریک از کهکشان متمایز است اما در حدود کمتر از یک ماه پیش هابل توانست حلقه ای از ماده تاریک را که خوشه ای کهکشانی را احاطه کرده بود ثبت کند.شاید VIRGOHI21 نیز جرمی باشد از چنین خوشه ای که ذرات ماده تاریک را به بیرون فضا پرتاب می کند.

شاید مقدار بسیار زیادی از این نوع کهکشان های تاریک وجود داشته باشد. در نقشه برداری جدید از آسمان توسط تلسکوپ رادیویی Aricebo شاید بسیاری از این نوع اجرام را برای ما آشکار کند این پروژه نیز Arecibo Galaxy Environment Survey (AGES) نام دارد.

نتایج بیشتر و دقیق این تحقیق در مجله Astrophysical چاپ خواهد شد.

منبع : Universe Today

منبع [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[Mohammad Hosseyn]

خطرات ابر نو اختر ها

زندگی هر ستاره ابر غول دارای بیش از 10 جرم خورشیدی در انفجاری عظیم به نام ابرنواختر پایان می یابد.

در ابتدا به چگونگی شکل گیری و تشکیل یک ابر نو اختر می پردازیم .

تشکیل ابرنو اختر : زندگی هر ستاره ابر غول دارای بیش از 10 جرم خورشیدی در انفجاری عظیم به نام ابرنواختر پایان می یابد. این انفجار آنچنان پر انرژی است که شاید از کهکشان کاملی با میلیاردها ستاره، درخشنده تر شود. شاید تا مدتی از دید ناظر زمینی این ابر نواختر به صورت ستاره تازه و خیلی درخشان به نظر برسد. اگر از این انفجار، هسته ای با 4/1 الی 3 جرم خورشیدی بجای ماند، هسته کوچک می شود و ستاره نوترونی تشکیل می دهد. اگر جرم هسته از 3 جرم خورشیدی بیشتر باشد، جاذبه آن را وا می دارد که بیشتر منقبض شود تا حفره سیاه تشکیل بدهد.

برای نمونه به شکل 1 که سحابی خرچنگ است و از انفجار یک ابرنواختر پدید آمده توجه کنید .


شکل 1)

انرژی ابرنواختر : انرژیی که از انفجار هر ابرنواختر آزاد می شود، می تواند دهها هزار سیاره نظیر زمین را ویران کند. همگی ابرنواختر ها ویرانگر نیستند، ولی این انفجارها عناصر بوجود آمده در درون ستارگان را در فضای میان ستاره ای منتشر می کنند تا در انجا به ستارگان و سیارات تازه تبدیل شوند. اتم های کربن که بخشی از مولکولهای تشکیل دهنده اکثر غذاها و بدنمان هستند، برای نخستین بار در داخل ستارگان ایجاد شده اند.

اگر چه ابر نواختر ها حوادث نادری هستند .آنها خیلی قوی هستند و می توانند بر زندگی روی سیاراتی که نزدیک ستارگان دور می زنند تاثیر بگذارند . در حقیقت انفجارات ابر نو اختر ها در مدت ها قبل ممکن است بر روی آب و هوای زمین و تحول زندگی تاثیر گذارده باشند .اگر ابرنواختری حدود 50 سای نوری اتفاق بیافتد بشر اجبار داردکه سطح را رهاکرده ودر زیر زمین حداقل برای چند دهه زندگی کند .انفجار پرتوهای گاما و ذرات پر انرژی از انفجار ابرنواختر ها میتواند اشکال زندگی بسیاری را بکشد و موجب ضرر و زیان ژنتیکی در دیگران شود .تنها راه جلوکیری از این تابش جابجایی جمعیت در داخل تونل های زیرسطح زمین خواهد بود. ابته اگر یک ابر نو اختر صورت بگیرد ما فرصت کافی برای حفر تونل را نداریم .

حتی اگر ما به مدت طولانی در تونل ها برای رادیواکتیو روی سطح زمین زنده بمانیم نبایستی زمین را دوست داشته باشیم هنگامی که در القاء متقابل ژنتیکی که توسط رادیو اکتیویته می توانست زندگی گیاه و حیوان را به طور جدی اصلاح کند.غذا های اساسی بشر شیر کره تخم مرغ گندم سیب زمینی کاهو و گوشت و سبزیجات و... که در شکل های مختلف می باشند .غذا های دریایی صرفاً از اقیانوس به عمل می آید و زندگی گیاهی که باید همچنین اصلاح شود یا توسط انفجار ابرنواختر محلی صدمه ببیند حتی اگر زندگی سطحی تابش را نگه دارد آن به لایه های بالاتر ظریف جو مان که باید آب و هوا را یه طور بر جسته اصلاح کند صدمه می زند . ابرنواختر های محلی پیشنهاد شده اند به عنوان یک علت ممکن برای تغییرات آب و هوای اتفاقی و خاموشی ها در گذشتۀ کرۀ زمین . امکان دارد که هرچند صد میلیون سال یک ابر نو اختر نزدیک به زمین اتفاق بیافتد.چنین انفجاری پیشنهاد شده است به عنوان یک بیان نظری از خاموشی دایناسور ها.

پس ما به نظر میرسد که برای لحظه ای نسبتاً امن باشیم . هیچ ستاره ای داخل 50 سال نوری شناخته نشده است که یک غول سنگین قابل انفجاری مانند یک ابرنواختر باشد . یک داوطلب، ستارۀ متغییر ویژه اتاکارینا(eta carina) می باشد که به طور ضعیفی درک شده است اما بعضی از ستاره شناسان پیشنهاد می کنند که آن یک ستارۀ سنگینی که در حال کاهش بسته اش می باشدو به فرو ریزش نهائی اش در چند میلیون سال آینده نزدیک می شود .در فاصلۀ 3700 سال نوری ما بایستی صدائی داشته باشیم ، اگر چه از قرار معلوم جایگاه مطمئنی است .البته ، یک کوتلۀ سفید ، در حال سرد شدن لبه حد چاندراسکار را میبیند که می تواند فرو ریزش کند و یک انفجار ابرنواختر نوع 1 را تولید کند .حتی یک کوتولۀ نزدیک کاماً ضعیف خواهد بود و بنابر این بایستی بدون هیچ توجهی وجود داشته باشد تا اینکه فرو ریزش کند .



شکل 2 )
شکل2و 3 ) سی بی کارینا یک محل برجسته ای از شکل گیری ستاره است . گاز به توسط تعدادی از ستارگان روشن داغ تحریک شده است که یکی از آنها خود اتای کارینا ظاهراً سنگین ومتغیر است.بعضی از ستاره شناسان گمان می کنند که آن در چند میلیون سال آینده ابرنواختر خواهد شد.


شکل 3 )


منبع : آسمان پارس

[Mohammad Hosseyn]

سحابی رزت
شکوه آفرینش در 4500 سال نوری از ما. تنها چیزی که برای لذت بردن از آن نیاز است یک جفت چشم بینا و تلسکوپی کوچک که به سوی صورت فلکی تکشاخ نشانه رفته است. همین و بس. نام دیگر آن ان.جی.سی 2244. آثار بعضی از عناصر در این نما به زیبائی دیده می شود مثل : سولفور( قرمز تیره ) و هیدروزن( سبز ) و اکسیزن( آبی ). در این فصل اصلا به دنبال آن نباشید چون در 20 درجه ای خورشید قرار گرفته است. باید تا زمستان صبر کنید. اما همین تصویر آنقدر زیباست که می تواند خاطره یک شب خوش رصدی را به ارمغان آورد. به راستی که مشاهده و درک قدرت خداوند پایانی ندارد.


برگرفته از : آسمان پارس

[Mohammad Hosseyn]

دو فاجعه در يک کهکشان

ابرنواخترها پدیده هایی نادر اند که در هر 25 تا 100 سال یکبار در کهکشان رخ می دهند...


ابرنواخترها پدیده هایی نادر اند که در هر 25 تا 100 سال یکبار در کهکشان رخ می دهند. به همبن دلیل سازمان فضایی ناسا از کشف چنین پدیده ای بسیار حیرت انگیز شد، این واقعه در حالی رخ داد که ماهواره سوئیفت توانست دو ابرنواختر با فاصله 16 روز از انفجار را در یک کهکشان ردیابی کند.

تاکنون اخترشناسان ابرنواختری به اینگونه؛ MCG +05-43-16 مشاهده نکرده بودند، که ناگهان انفجاری مهیب رخ می دهد. این دو ابر نواختر با نام های SN 2007ck و SN 2007co شناخته می شوند.

اخترشناسان بر این باورند که این پدیده بسیار نادر و متمایز است، SN 2007ck ابرنواختری نوع II است و هنگامی رخ می دهد که ستاره بسیار پرجرم تر از خورشید است در این هنگام ستاره شروع به بیرون ریزی شدید ماده و در نهایت انفجاری مهیب را به وجود می آورد و واقعه ای عظیم پدیدار می شود سیاهچاله، ستاره نوترونی یا دمیدن پوسته های گازی ستاره به دیگر نواحی فضا.

ابرنواختر بعدی، یعنی، SN 2007ck از نوع Ia است و در حالی رخ داده که ماده کوتوله ای سفید توسط همدمی غیر قابل دید ربوده شده است تا جایی که ستاره توانایی نگهداری هیچ ماده ای را بر خود نداشته سپس انفجاری مهیب و پرصدا و حجیم رخ داده است.
در حقیقت این پدیده تصادفی و نادر در دو بازه زمانی کم سبب پر نور تر شدن کهکشان به اندازه دهها هزار بار بیشتر از آنچه بوده شده است.

منبع : Universe Today
منبع [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]