اصطلاحات مفید پزشکی

[raz72592]

تشخيص سرطان سؤالات زيادي را براي بيمار پيش مي آورد كه نياز به پاسخ هاي روشن و قابل فهم دارد. اين كتابچه با هدف كمك به درك بهتر اين نوع بيماري در افراد بيمار و خانواده و دوستان آنها تهيه شده است و اميدواريم ساير افراد نيز با مطالعه اين كتابچه مطالب بيشتري در مورد اين بيماري بياموزند. اين كتابچه دربارة علايم بيماري ،تشخيص و درمان آن بحث مي كند و هم چنين اطلاعاتي در مورد روش ها و منابع حمايتي بيماران در اختيار بيماران قرار ميدهد.
تحقيفات در مورد سرطان ، ما را به سوي پيشرفت هاي واقعي درباره بيماري هوچكين ،كاهش ميزان مرگ ومير و بهبود كيفيت زندگي بيماران هدايت مي كند. امروزه اغلب مبتلايان به بيماري هوچكين بهبودي مي يابند و يا بيماري آنها براي چندين سال كنترل ميشود. ادامه تحقيقات اين نويد را مي دهد كه در آينده اغلب بيماران به صورت كاملا موفقيت آميز ي درمان خواهند شد.
بيماري هوچكين چيست؟ هوچكين يكي از انواع سرطان است كه لنفوم ناميده ميشود. لنفوم اصطلاح عمومي سرطان هايي است كه در سيستم لنفاوي توسعه مي يابند. بيماري هوچكين يك نوع غير معمول لنفوم است كه در آمريكا كمتر از ۱% كل انواع سرطان ها را شامل مي شود. انواع ديگر سرطان هاي سيستم لنفاوي، لنفوم هاي غير هوچكين ناميده مي شوند.
سيستم لنفاوي قسمتي از سيستم ايمني بدن است كه به دفاع بدن در برابر بيماري و عفونت كمك مي كند. سيستم لنفاوي شامل شبكه اي از عروق ظريف لنفاوي مي باشد كه همانند عروق خوني به داخل بافت هاي سرتاسر بدن پخش شده است. عروق لنفاوي ،لنف را حمل مي كنند. لنف مايع بي رنگي است كه حاوي سلول هاي دفاعي بدن در برابر عفونت كه لنفوسيت نام دارند، مي باشد.
همراه اين شبكه عروقي ،نقاط كوچكي وجود دارند كه عقده هاي لنفاوي ناميده ميشوند. عقده هاي لنفاوي بصورت خوشه هايي در زير بغل،كشاله ران،گردن،سينه و شكم يافت ميشوند.
قسمت هاي ديگر سيستم لنفاوي طحال،تيموس،لوزه ها و مغز استخوان مي باشد. بافت لنفاوي هم چنين در قسمت هاي ديگر بدن همانند معده، روده و پوست يافت مي شود. براي درك كامل بيماري هوچكين بهتر است دربارة سلول هاي طبيعي و اينكه چه اتفاقي در زمان بروز سرطان براي سلول ها پيش مي آيد ،آگاهي داشته باشيد.
بدن از انواع مختلف سلول ساخته شده است .به طور معمول سلول ها تا زماني كه بدن به آنها احتياج دارد به رشد و تكثير خود ادامه مي دهند. اين روش رشد و تكثير منظم به سلامت بافت ها و بدن كمك مي كند. گاهي اوقات تكثير سلولي حتي زماني كه نيازي به سلول هاي جديد نيست ادامه يافته و در نتيجه يك توده و بافت اضافي ايجاد مي شود كه به اين توده عقده يا تومور مي گويند. تومور ها خوش خيم (غير سرطاني) و يا بدخيم (سرطاني) مي باشند.
در بيماري هوچكين سلول هاي سيستم لنفاوي غير طبيعي شده و رشد و تكثير اين سلول ها بدون كنترل و نا منظم مي گردد. از آنجايي كه بافت لنفاوي در سراسر بدن وجود دارد ، بيماري هوچكين مي تواند در همه جاي بدن ديده شود.
بيماري هوچكين ممكن است در يك عقده لنفاوي يا گروهي از عقده هاي لنفاوي و گاهي اوقات قسمت هاي ديگر سيستم لنفاوي نظير مغز استخوان و طحال ايجاد شود. اين نوع بيماري، تمايل به توسعه يافتن به روشي منظم و مرتب دارد (از يك عقده لنفاوي به عقده لنفاوي مجاور). براي مثال بيماري هوچكين كه در عقده لنفاوي گردن ايجاد شده است ابتدا به غدد لنفاوي بالاي ترقوه و سپس به غدد لنفاوي زير بغل و داخل قفسه سينه گسترش مي يابد و سر انجام ممكن است در تمام قسمت هاي بدن ديده شود.

[raz72592]

عوامل خطر (ريسك فاكتورها ) محققين از طريق انجام مطالعات سعي دارند به علت بيماري و روش هاي مؤثر درماني پي ببرند. تاكنون، علت يا علل بيماري هوچكين شناخته نشده است و پزشكان نمي توانند توضيح دهند كه چرا يك فرد به اين بيماري مبتلا ميشود ولي ديگري مبتلا نمي شود.
البته واضح است كه بيماري هوچكين به دنبال صدمه يا ضربه ايجاد نمي شود و مسري و واگيردار نيست. محققين با مطالعه الگوهاي سرطان در جامعه ،دريافته اند عوامل خطر معيني در ايجاد بيماري نقش دارند ولي برخلاف انتظار ، ممكن است فردي با داشتن اين ريسك فاكتورها مبتلا به بيماري هوچكين نشود در حالي كه فرد مبتلا به هوچكين نيز، هيچ كدام از اين ريسك فاكتورها را نداشته باشد.
برخي از عوامل خطر بيماري هوچكين عبارت است:
سن/جنس: اغلب اوقات در افراد داراي سنين ۳۴- ۱۵ سال و يا افراد بالاي ۵۵ سال ديده مي شود . در مردان شايع تر از زنان مي باشد.
تاريخچه فاميلي: برادران و خواهران بيماران احتمال ابتلاي بيشتري دارند.
ويروس: ويروس اپشتين بار عاملي است كه احتمال ابتلا به هوچكين را افزايش ميدهد.
افراديكه در مورد احتمال ابتلا به هوچكين نگران هستند بايد با پزشك خود درباره بيماري و علايم آن و نيز برقراري برنامه منظم كنترل دوره اي، صحبت نمايد.
علايم و نشانه ها
نشانه هاي بيماري هوچكين شامل علايم زير مي باشد:
* تورم بدون درد در يكي از عقده هاي لنفاوي گردن، زير بغل يا كشاله ران
* تب هاي راجعه بدون علت
* تعريق شبانه
* كاهش وزن بدون دليل
* خارش شديد پوستي
وجود هر كدام از اين علايم ،حتما نشانه وجود بيماري هوچكين نيست . در اغلب موارد، اين علايم در وضعيت هايي كه زياد جدي نمي باشند همانند آنفلوانزا نيز ديده مي شوند.
بيماران در صورت تداوم اين علايم، بايستي هر چه زودتر به پزشك براي تشخيص و مراقبت و درمان مراجعه كنند ولي هرگز منتظر وجود درد نباشند چرا كه هوچكين در مراحل اوليه بدون درد است . بيماران براي اطمينان بيشتر ،بهتر است توسط پزشك معاينه شوند زيرا تنها پزشك متخصص ، قادر به تشخيص بيماري هوچكين است.

[raz72592]

تشخيص و تعيين مرحله بيماري براي تشخيص دقيق ،پزشك در مورد تاريخچه پزشكي بيمار سؤال مي كند و يك معاينه بدني كامل انجام مي دهد. معاينه شامل بررسي عقده هاي لنفاوي گردن ،زير بغل و يا كشاله ران از نظر اندازه و بزرگي آنها است و هم چنين ممكن است آزمايشات خوني و يا عكس برداري درخواست نمايد كه شامل موارد زير است:
- عكس برداري توسط اشعه ايكس: يك اشعه با انرژي بالا، براي گرفتن تصاوير نواحي داخلي بدن از قبيل سينه ،استخوان، كبد و طحال مي باشد.
- سي تي اسكن :يك سري تصاوير با جزييات بيشتر از نواحي داخلي بدن است . اين تصاوير توسط كامپيوتري كه به دستگاه عكس برداري متصل است،ايجاد مي شوند.
MRI - (تصوير سازي مغناطيسي): يك سري تصاوير با جزييات بيشتر از نواحي داخلي بدن است و توسط مغناطيس پر قدرتي كه به كامپيوتر متصل شده است ،ايجاد ميشوند.
البته تشخيص قطعي بيماري، بستگي به انجام بيوپسي (نمونه برداري )دارد. جراح قسمتي و يا تمام عقده لنفاوي مشكوك را بر مي دارد. سپس آسيب شناس نمونه را از نظر وجود سلول هاي سرطاني بررسي مي كند. آسيب شناس نمونه را از نظر وجود سلول هاي ريد اشترنبرگ (سلول هاي بزرگ غير طبيعي كه معمولا در بيماري هوچكين ديده مي شود) بررسي مي كند.
بيماري كه نياز به بيوپسي دارد ممكن است سؤالات زير از پزشك داشته باشد:
چرا نياز به نمونه برداري دارم؟
نمونه برداري چه مدت طول خواهد كشيد؟
چه موقع از نتيجه مطلع خواهم شد؟
در صورت تشخيص سرطان چه كسي در اين مورد با من صحبت خواهد كرد؟ چه موقع؟
اگربيوپسي وجود بيماري هوچكين را تاييد كند، پزشك معالج وسعت و درجه بيماري را تعيين مي كند. تعيين مرحله بيماري گامي مهم براي تصميم گيري در مورد درمان بيماري است.
پزشك براي تعيين درجه بيماري هوچكين نكات زير را در نظر مي گيرد:
* تعداد و محل عقده هاي لنفاوي درگير
*اين كه آيا غدد لنفاوي درگير در يك طرف ديافراگم قرار دارد يا هر دو طرف آن (ديافراگم ماهيچه ظريفي است كه زير ريه ها و قلب قرار دارد و قفسه سينه را از شكم جدا مي كند.)
* اين كه آيا بيماري به مغز استخوان ،طحال،يا بافت هاي ديگر مثل كبد توسعه يافته است يا خير؟
براي تعيين درجه بيماري علاوه بر همان آزمايشات تشخيصي اوليه، ممكن است نمونه برداري از كبد، مغز استخوان و يا بافت هاي ديگر بدن ،نياز باشد. ندرتا ممكن است جراحي تشخيصي كه لاپاراتومي ناميده ميشود مورد نياز باشد.

[raz72592]

درمان درمان بيماري هوچكين به درجه بيماري ،اندازه عقده هاي لنفاوي بزرگ شده، علايم بيماري، سن و وضعيت عمومي بيمار و نيز ساير عوامل بستگي دارد.
بيماران با تشخيص بيماري هوچكين بر عليه آنفلوانزا ،ذات الريه و مننژيت واكسينه مي شوند. معمولا درمان بيماري هوچكين، توسط گروه تخصصي شامل پزشك متخصص انكولوژي، پرستار انكولوژي و متخصص راديوتراپي انكولوژي ،انجام مي گيرد.
براي درمان يك يا چند روش درماني بكار گرفته مي شود كه شامل شيمي درماني و پرتو درماني است. شركت كردن در كارآزمايي هاي باليني (مطالعات تحقيقي) براي توسعه روش هاي اميد بخش جديد در درمان بيماري هوچكين، نقش اساسي براي بسياري از مبتلايان به اين بيماري ايفا مي كند.
اخذ نگرشي نو
ممكن است بيمار قبل از شروع درمان بخواهد ، براي تاييد تشخيص و برنامه درماني خود ،نظر پزشكان ديگر را نيز جويا شود. در مواردي ممكن است پزشكان بيماران را به ساير متخصصين ارجاع دهند.
آمادگي براي درمان
اغلب بيماران با تشخيص سرطان ،مايل هستند همه چيز را درباره بيماري خود و روش هاي درماني آن بياموزند.در اين صورت آنها راحت تر مي توانند در مورد درمان خود، تصميم گيري نمايند.
وقتي فردي به بيماري سرطان مبتلا گرديد شوك و تنش ناشي از آن ،يك پاسخ طبيعي مي باشد و اين حالات ،فكر كردن در مورد سؤالاتي كه آنان ميتوانند از پزشك خود داشته باشند، را مشكل مي كند.
بيماران ممكن است سوالات زير را قبل از شروع درمان از پزشك خود داشته باشند:
تشخيص دقيق بيماري من چيست؟
بيماري در چه مرحله اي است؟
انتخاب هاي درماني بيماري من چيست؟
روش هاي درماني پيشنهادي من چيست؟ و چرا؟
شانس موفقيت درمان من چقدر است؟
هزينه درمان من چه مقدار خواهد بود؟
عوامل خطر و اثرات جانبي هر درمان چيست؟
طول مدت درمان چه مدت است؟
احتمال موفقيت آميز بودن درمان چقدر است؟
آيا درمان فعاليت هاي روز مره زندگي مرا متاثر خواهد نمود؟
آيا درمان هاي جديد تحت مطالعه وجود دارد؟
آيا كارآزمايي باليني مناسب ،جهت مشاركت من وجود دارد؟
هزينه درماني چقدر است؟
روش هاي درماني
درمان هاي معمول بيماري هوچكين راديو تراپي و شيمي درماني مي باشد.
*راديو تراپي
در راديو تراپي از يك اشعه با انرژي بالا براي نابودي سلول هاي سرطاني استفاده ميشود. البته راديو تراپي ممكن است هم زمان با شيمي درماني نيز باشد. راديو تراپي يك درمان موضعي است كه فقط بر سلول هاي سرطاني ناحيه درمان اثر مي كند. راديو تراپي مورد استفاده براي هوچكين راديو تراپي خارجي مي باشد كه توسط يك دستگاه ،اشعه روي ناحيه خاص بدن متمركز ميشود. راديو تراپي خارجي موجب راديو اكتيويته شدن بدن نمي شود و اغلب درمان بصورت سرپايي در كلينيك انجام ميشود.
بيماران قبل از راديو تراپي ممكن است سؤالات زير را از پزشك داشته باشند:
هدف اين درمان چيست؟
خطرات و عوارض جانبي درمان چيست؟
در طول درمان چه احساسي خواهم داشت؟
كدام عوارض جانبي را بايد گزارش كنم؟
طول مدت درمان چقدر است؟
در طول درمان براي مراقبت ازخود، چه كاري بايد انجام دهم؟
چگونه مي توانم بفهمم كه درمان مؤثر بوده است يا نه؟
چگونه درمان فعاليت هاي روز مره زندگي مرا متاثر مي كند؟
* شيمي درماني
شيمي درماني بكارگيري داروها براي نابود كردن سلول هاي سرطاني است. براي درمان هوچكين معمولا از تركيب چند نوع دارو استفاده ميشود.شيمي درماني معمولا طي دوره هايي داده مي شود. به اين ترتيب كه يك دوره درمان و متعاقب آن دوره بهبودي و سپس دوره بعدي درمان .
داروهاي شيمي درماني معمولا بصورت تزريق داخل وريدي و يا خوراكي داده مي شوند.
شيمي درماني درمان سيستميك مي باشد و بعد از تزريق ، داروها وارد گردش خون شده و به سرتاسر نقاط بدن منتقل ميشوند. معمولا شيمي درماني بصورت سرپايي در كلينيك ، مطب پزشك و يا خانه انجام مي شود ولي ممكن است يك دوره كوتاه بستري در بيمارستان نيز لازم باشد.

[raz72592]

عوارض جانبي درمان در درمان بيماري هوچكين علاوه بر سلول عاي سرطاني ،سلول ها و بافت هاي طبيعي بدن نيز تخريب شده و سبب بروز عوارض جانبي درمان مي شوند. عوارض جانبي بستگي به نوع و وسعت درمان دارد. هم چنين عوارض جانبي درمان در همه افراد ودر تمامي درمان ها يكسان نمي باشد.
پزشكان و پرستاران معمولا عوارض جانبي احتمالي درمان را توضيح داده و به اين ترتيب در كنترل و كاهش عوارض جانبي درمان ها ،تاثير بسزايي دارند.
* عوارض راديو تراپي
عوارض جانبي راديو تراپي به دوز درماني و ناحبه تحت درمان بستگي دارد . در طي راديو تراپي بخصوص در هفته هاي آخر درمان، خستگي مفرط براي بيماران پيش مي آيد. البته استراحت در برطرف كردن آن خيلي مهم ا ست.ولي معمولا پزشكان توصيه مي كنند تا بيماران حتي الامكان، همان فعاليت هاي قبل از درمان را داشته باشند.
معمولا موهاي ناحيه درمان كم مي شود. پوست ناحيه درمان قرمز ،خشك و حساس شده و يا دچار خارش مي شود. هم چنين ممكن است پوست ناحيه درمان تيره شده و يا برنزه شود.
هنگامي كه ناحيه قفسه سينه و گردن تحت راديو تراپي قرار مي گيرد ،بيماران اغلب گلو درد،خشكي گلو و بلع دردناك دارند. گاهي اوقات تنفس كوتاه و سرفه هاي خشك نيز دارند.
راديو تراپي شكم ممكن است سبب استفراغ، تهوع، اسهال و يا مشكلات ادراري شود. معمولا با تغيير رژيم غذايي يا استفاده از داروها، اين مشكلات بر طرف مي شود.
راديو تراپي هم چنين سبب كاهش تعداد گلبول هاي سفيد (سلول هايي كه از بدن بر عليه عفونت مراقبت مي كنند) و كاهش پلاكت ها(سلول هايي كه به انعقاد خون كمك مي كنند) مي شود. در صورت بروز اين حالات ،بيماران بايد از منابع عفونت دوري نموده و از ايجاد صدمه خودداري نمايند.هم چنين در طول راديو تراپي، پزشك بايد مرتبا شمارش سلول هاي خوني را كنترل كند.در صورت لزوم درمان بايستي تا طبيعي شدن تعدادسلول هاي خوني به تعويق افتد.
اگرچه عوارض جانبي راديو تراپي مي تواند مشكل باشد ولي معمولا قابل كنترل و درمان هستند. اين عوارض در اغلب موارد دايمي نمي باشند. هم چنين راديوتراپي ميتواند بر قدرت باروري و توليد مثل بيماران نيز اثر نمايد. كاهش قدرت باروري ممكن است موقتي و يا دايمي باشد و بسته به اين كه تخمدان يا بيضه ها راديو تراپي شده اند يا نه و سن بيمار، تغيير مي كند. در خانم ها ممكن است به دنبال راديو تراپي، دوره هاي قاعدگي متوقف شده و يا حالت گر گرفتگي و خشكي واژن پيش آيد كه با قطع شدن راديو تراپي بخصوص در بيماران جوان تر ،قابل برگشت است.
* عوارض جانبي شيمي درماني
عوارض جانبي شيمي درماني ارتباط مستقيم با نوع دارو و مقدار داروي دريافتي دارد و همانند درمان هاي ديگر از فردي به فرد ديگر متفاوت است.
داروهاي ضد سرطان بر روي سلول هايي كه سرعت رشد بالايي دارند اثر مي گذارد ولي شيمي درماني علاوه بر سلول هاي سرطاني ، سلول هاي خوني سالم را نيز تحت تاثير قرار مي دهد. از قبيل گلبول هاي سفيد كه باعفونت ها مقابله مي كنند، پلاكت ها كه در انعقاد خون تاثير دارند و گلبول هاي قرمز كه اكسيژن را به تمام سلول هاي بدن مي رسانند.
هنگامي كه سلول هاي خوني تحت تاثير داروهاي شيمي درماني قرار مي گيرند، بيماران بيشتر مستعد عفونت ،كبودي و خونريزي خودبخودي شده و نيز احساس ضعف و خستگي مي كنند.
سلول هاي ريشه مو نيز با سرعت تكثير مي شوند، بنابراين شيمي درماني سبب ريزش مو نيز مي شود. نگراني اصلي بيشتر بيماران ريزش مواست. شدت ريزش مو بستگي به نوع دارو دارد ،بطوري كه برخي از داروها سبب ريزش كامل موهاي بدن شده ولي برخي ديگر تنها سبب نازك شدن و سست شدن موها مي شوند. اگر پيش از شروع درمان در مورد ريزش مو با بيماران صحبت شود از نظر روحي با اين مشكل راحت تر كنار مي آيند.
سلول هاي دستگاه گوارش نيز سرعت تقسيم بالايي دارندو اغلب در طي شيمي درماني آسيب مي بينند، در نتيجه عوارضي چون كاهش اشتها ،تهوع، استفراغ و زخم هاي دهان و گلو پيش مي آيد.
اغلب عوارض درماني به تدريج در فواصل درمان يا بعد از اتمام آن از بين مي روند.
تغذيه بيماران در طول درمان
تغذيه خوب در طول درمان به اين معني است كه كالري و پروتئين كافي كسب مي شود تا از كاهش وزن جلو گيري شده و در كسب مجدد نيرو كمك گردد. تغذيه خوب سبب ميشود بيماران احساس بهبودي كرده و انرژي بيشتري داشته باشند.
معمولا بيماران نمي توانند يك رژيم متعادل غذايي را رعايت كنند،زيرا به علت دريافت داروها اشتهاي آنان كاهش يافته است و نيز وجود عوارضي از قبيل تهوع،استفراغ ويا زخم هاي ناحيه دهان و گلو ،غذا خوردن را براي آنها مشكل مي كند. اغلب طعم غذاها تغيير مي كند. هم چنين افرادي كه تحت درمان قرار دارند ممكن است درست همانند مواردي كه خسته يا ناراحت هستند، ميل به غذا نداشته باشند.
پزشكان،پرستاران و متخصصين تغذيه توصيه هاي لازم براي كسب كالري و پروتيين كافي در طول درمان، ارايه مي دهند و نيز بيماران مي توانند جزوه هاي آموزشي ،نحوه تغذيه در طول درمان را مطالعه كنند.

[raz72592]

*هبودي و مراقبت اين يك مساله طبيعي است كه بيماران درباره آينده خود نگران باشند.درك ماهيت سرطان و موارد مورد انتظار بيماران و اطرافيان آنها كمك مي كند تا براي درمان خود، تغييرات در سبك زندگي، بهبود كيفيت زندگي وتصميم گيري هاي مالي برنامه ريزي نمايند.
بيماران مرتبا از پزشك خود سوال مي كنند يا خودشان پاسخ اين سوال را جستجو مي كنند كه پيش آگهي بيماري من چه خواهد شد؟
پيش آگهي يك پيش بيني درباره آينده و نتيجه بيماري و نشانه هاي بهبودي است . پيش آگهي بيماري هوچكين تحت تاثير عوامل متعددي از قبيل درجه بيماري، پاسخ به درمان بيماران، سن بيماران و وضعيت عمومي سلامتي بيماران قرار دارد.
افراد ممكن است از نتايج آماري براي سنجش احتمال بهبودي خود استفاده كنند. آمارها منعكس كننده تجربه گروه زيادي از بيماران مي باشند، از اين نتايج براي پيش بيني درمان يك بيمار نمي توان استفاده كرد، چرا كه هيچ دو نفري يكسان نيستند و درمان و پاسخ به درمان افراد خيلي متفاوت مي باشد. حتي زماني كه درمان يك بيمار كاملا موفقيت آميز باشد، پزشكان از اصطلاح پاسخ كامل به درمان بيشتر از بهبودي استفاده مي كنند،زيرا امكان عود مجدد بيماري وجود دارد.
مراقبت هاي پي گيري
مبتلايان به هوچكين بايستي آزمايشات منظمي را بعداز درمان و در طول زندگي خود انجام دهند. مراقبت هاي پي گيري بخش مهمي از مراحل درمان است، چرا كه در افراد مبتلا به هوچكين احتمال عود مجدد بيماري و يا احتمال ابتلا به بيماري هاي ديگر همانند لوسمي، لنفوم غير هوچكين،سرطان هاي روده بزرگ،ريه، استخوان، تيروييدو پستان بالا مي باشد. هر تغيير جزيي در سلامتي بيماران بايد بررسي شود.(از نظر عود بيماري و يا وجود بيماري جديد)
منابع حمايتي
براي بيماران سرطاني و افرادي كه از آنها مراقبت مي كنند، مشكلات زيادي پيش مي آيد و اگر اطلاعات مفيد و سيستم حمايتي مناسب، در اختيار بيماران قرار داشته باشد آنها به راحتي از عهده مشكلات بر خواهند آمد.
شركت در گروه هاي حمايتي و صحبت با بيماران ديگر و افراد گروه مي تواند كمك كننده باشد تا بيماران در مورد بيماري و درمان خود مطالب بيشتري بياموزند. البته بايد توجه داشت كه عليرغم ابتلا به يك نوع بيماري،روش هاي درماني از فردي به فرد ديگر متفاوت است. زيرا افراد متفاوت مي باشند. افراد مبتلا به سرطان معمولا درباره آينده خود از جمله آينده شغلي، خانوادگي، ارتباطات شخصي و فعاليت روزانه نگران هستند.
پزشكان،پرستاران و افراد تيم درمان مي توانند به سوالات بيماران در مورد آزمايشات،روش هاي درماني، طول مدت بستري و درمان آنها پاسخ دهند.
گفتگو و مشاور ه با مددكار اجتماعي،مشاور، روانشناس و يا افراد مذهبي براي بيان احساسات بيماران بسيار مفيد خواهد بود .اغلب مددكاران مي توانند گروه هايي را براي انجام نوتواني،حمايت هاي عاطفي،كمك هاي مالي، نقل وانتقال ويا يا مراقبت منزل پيشنهاد كنند.


تهيه وتنظيم: مژگان سرمد
پرستار بخش فوق تخصصي هماتولوژي انكولوژي
زير نظر دكتر علي اصفهاني
مركز تحقيقات هماتولو‍ژي انكولوژي دانشگاه علوم پزشكي تبريز
منبع مورد استفاده:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

topics/wyntk/hodgkins .

[raz72592]

تومور ويلمز عبارت است از يك تومور بدخيم و مختلط (حاوي چند نوع سلول ) كليه كه به طور اوليه در كودكان (۹۰% موارد تنها يك كليه را درگير مي كند) رخ مي دهد. معمولاً كودكان زير ۷ سال را مبتلا مي كند و حداكثر بروز آن بين ۴-۳ سالگي است . در موارد نادري تا بزرگسالي ظهور نمي كند.
علايم شايع
بزرگي شكم . به آساني مي توان يك تومور بزرگ ، سفت و صاف را در جدار شكم لمس كرد.
فشار خون بالا
خون در ادرار (ادرار ممكن است كدر به نظر برسد).
درد شكم (گاهي )
استفراغ مكرر
تب
كاهش وزن
علل
ناشناخته
عوامل افزايش دهنده خطر
عوامل ژنتيك . تومور ويلمز در كودكان دچار ساير اختلالات مادرزادي شايع تر است .
پيشگيري
در حال حاضر قابل پيشگيري نيست .
عواقب مورد انتظار
با درمان آن دورنماي آن بهتر از بيشتر تومورهاي بدخيم كودكان است . در بيشتر موارد، تومور ويلمز با جراحي ، پرتو درماني و داروهاي ضدسرطان قابل علاج است . اگر تومور قبل از گسترش يافتن ، تشخيص داده شود، ميزان بقاي ۵ ساله ، ۹۰% خواهد بود.
عوارض احتمالي
نارسايي كليه
گسترش تومور به ريه ها، استخوان ها، كبد يا مغز در صورت عدم درمان
واكنش مضر از جمله ريزش مو در اثر پرتو درماني و داروهاي ضد سرطان
درمان
اصول كلي
آزمون هاي تشخيصي مي توانند شامل سونوگرافي ، اوروگرافي ، آرتريوگرافي ، سونوگرافي از وريد اجوف ، پيلوگرافي پس گرا، سي تي اسكن و راديوگرافي باشند.
جراحي براي برداشتن تومور و كلية مبتلا و در صورت گسترش تومور بافت مجاور
پرتو درماني و داروهاي ضد سرطان
داروها
داروهاي ضدسرطان
داروهاي ضدتهوع
مسكن ها
آنتي بيوتيك ها در صورت رخ دادن عفونت در طول درمان با داروهاي ضد سرطان
ملين ها براي پيشگيري از يبوست به دنبال جراحي
فعاليت
محدوديتي وجود ندارد. كودك مي تواند در حد توان خود فعال باشد.
رژيم غذايي
رژيم غذايي خاصي ندارد.
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد
اگر كودك شما علايم تومور ويلمز را داشته باشد.
اگر در طول درمان موارد زير رخ دهند: ـ استفراغ ، درد شكم يا يبوست ـ تنگي نفس ـ تورم پا يا مچ پا
اگر شما دچار علايم جديد و غير قابل توجيه شده ايد. داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبي ايجاد كنند. خارش زمستاني (اگزماي خشك )

[raz72592]

شكايات منجر به مراجعه
• خانواده‌ها ممكن است به جهت سردرگمي يا برآشفتگي بيمار تقاضاي كمك كنند.
• دليريوم ممكن است در بيماراني كه به سبب مشكل طبي بستري مي شوند، رخ دهد.
• بيمار ممكن است هراسناك به‌نظر رسيده ياهمكاري نداشته باشد.
نماهاي تشخيصي
سردرگمي: بيمار اغلب گيج به نظر مي رسد وتلاش مي‌كند محيط اطراف خودرادرك كند.
ابرگرفتگي تفكريا آگاهي، كه اغلب همراه است با:
اختلال حافظه
بر آشفتگي يا کندي
ناراحتي هيجاني
فقدان جهت يابي
سرگرداني
شنيدن صداهايي (توهمات شنوايي)
انزوا از ديگران
توهمات بينايي يا خطاهاي ادراكي بينايي(illusions)
بدبيني
اختلال درخواب (معكوس شدن الگوي خواب)
اختلال در توجه
علايم تحريك سيستم اتونوم (نظير تعريق- تپش قلب)
- علايم اغلب به سرعت به وجود آمده وممكن است از ساعتي به ساعت ديگر تغيير يابند.
- اين حالت هم ممكن است دربيماراني كه پيش‌تر حالت رواني طبيعي داشته اند ايجادشود وهم در كساني كه دچار دمانس بوده‌اند.
- دربيماران مسن ويا مبتلايان به دمانس، استرس‌هاي خفيف (نظير مصرف دارو يا عفونت‌هاي جزيي) مي‌تواند ايجاد دليريوم كند.
تشخيص افتراقي
سعي كنيد كه هر نوع علل جسمي سردرگمي راشناخته واصلاح كنيد.علل رايج عبارتند از:
- مسموميت يا بازگيري الكل
- مسموميت يا بازگيري دارويي(ازجمله داروهاي تجويز شده به وسيله پزشك )
- عفونت‌هاي شديد
- ضربه به سر
- هيپوكسي
- صرع
- تغييرات متابوليك (حملات کتو اسيدوز ديابتي DKA، بيماري كبدي،كم آبي بدن Dehydration)
- حملات DKA يا اغماي هيپر اسمولار
درصورتي‌كه علايم تداوم يابند يا هذيان‌ها واختلال‌هاي تفكرغالب باشند، به بخش مربوط به اختلال‌هاي سايكوتيك حاد F۳۲ رجوع شود.

اطلاعات مورد نياز براي بيمار وخانواده
تكلم يا رفتار عجيب نشانه بيماري طبي است و نشان دهنده اختلال روان‌پزشكي پايدار نمي‌باشد.
مشاوره با بيمارو خانواده


۱. اقداماتي درجهت جلوگيري ازصدمه رسانيدن به خود يا اطرافيان (نظيردور كردن اشيا خطرناك از دسترس بيمار ‌درصورت نياز به فيكس كردن بيمار) انجام دهيد. ۲. ملاقات‌هاي حمايت‌گرانه با افراد آشنا ممكن است در جهت كاستن از سردرگمي بيماركمك كننده باشد. ۳. براي كاهش سردرگمي زمان و مكان را به طور مرتب به بيمار يادآوري كنيد.


۲. ملاقات‌هاي حمايت‌گرانه با افراد آشنا ممكن است در جهت كاستن از سردرگمي بيماركمك كننده باشد.
۳. براي كاهش سردرگمي زمان و مكان را به طور مرتب به بيمار يادآوري كنيد.
درمان دارويي

۱) از استفاده از داروهاي خواب آور يا آرام بخش احتراز كنيد. (به جز براي درمان بازگيري الكل يا داروهاي آرام بخش)
۲) درصورتي‌كه استفاده از داروهاي ضدروان‌پريشي براي كنترل برآشفتگي لازم باشد. مي‌توان آن‌ها را تجويز كرد (براي مثال هالو پريدول۲-۱ميلي گرم خوراكي يا تزريقي تا سقف سه باردرروز )
۳) به عوارض جانبي داروها (داروهاي با خصوصيت آنتي كولينرژيك وداروهاي ضدپاركينسون موجب ايجاد دليريوم شده يا آن را تشديد مي‌كند) وبه تداخلات دارويي توجه كنيد.
مشاوره با متخصص
ممكن است بستري كردن بيمار به علت آشفتگي يا به علت بيماري طبي منجر به دليريوم لزوم پيداكند. ميزان مرگ ومير همراه با دليريوم قابل توجه است. ممكن است نياز باشد تا بيماران را به منظور تشخيص ودرمان بيماري طبي زمينه در بخش‌هاي مرتبط بستري كرد.

[raz72592]

کاردیو میوپاتی یک بیماری عضله قلب است. نام آن از ریشه کاردیو به معنی قلب، میو به معنی ماهیچه و پاتی به معنی بیماری است. علت های شناخته شده کاردیو میوپاتی زیاد هستند، و شامل بیماری عروق قلب و دریچه ای قلب می شود.
کادیومیوپاتی در ۳ شکل عمده اتفاق می افتد، همه آنها بر توانایی قلب شما برای پمپ خون و رساندن آن به بقیه بدن شما اثر می گذارد.
درمان کاردیومیوپاتی بستگی به نوعی است که ممکن است شما داشته باشید و ممکن است شامل داروها، کاشت وسایل یا، در موارد شدید ، یک پیوند قلب باشد.
علائم ونشانه ها
بعضی افراد که دچار کاردیومیوپاتی می شوند ممکن است هیچ علائم و نشانه ای در مراحل اولیه بیماری نداشته باشند. اما همینطور که بیماری پیش میرود، علائم و نشانه ها معمولا ظاهر می شوند.این علائم و نشانه ها همان هایی هستند که اغلب همراه با سندرم موسوم به نارسایی قلبی احتقانی هستند. آنها ممکن است شامل:
- تنگی نفس با فعالیت و حتی در حال استراحت
- ورم اندام تحتانی
- باد کردن شکم با مایع
- خستگی و کوفتگی
- ریتم نامنظم قلب
- سرگیجه، دوران سر و غش وضعف
اهمیتی ندارد که شما کدام نوع از کاردیو میوپاتی رادارید، علائم و نشانه ها گرایش به پیشرفت دارند با مرور زمان اگر درمان نشود.در برخی افراد، این بهم خوردگی شتاب سریعی می گیرد ، در حالی که در دیگران ، بیماری ممکن است به یک سطحی برسد و برای مدتی از زمان متوقف شود. در برخی از موارد کاردیومیوپاتی گشاد شده ، شایعترین نوع از ۳ نوع ، بیماری ممکن است بخودی خود کاملا بهبود یابد.

[raz72592]

علل
علل شایعترین شکل کاردیو میوپاتی شامل:
- کاردیومیوپاتی گشاد شده.این شایعترین شکل کاردیومیوپاتی است. در این اختلال ، بطن چپ قلب – حفره اصلی پمپاژ قلب شما – بزرگ شده( گشاد شده) و توانایی پمپ آن کم قدرت می شود.اگر چه این نوع می تواند افراد با هر سنی را درگیر کند، اغلب در افراد با سن میانه اتفاق می افتد، با شیوع بیشتری در بین مردان تا زنان. برخی از افراد با کاردیومیوپاتی ممکن است وضعیت را به ارث برده باشند.
- کاردیو میوپاتی هیپر تروفیک.این نوع گرفتار می کند رشد غیر طبیعی یا کلفت شدن ماهیچه قلب شما، عمدتا تاثیر بر ماهیچه بطن چپ دارد. با کلفت شدن قلب، میل به سفت شدن پیدا می کند و اندازه حفره پمپ کننده ممکن است کوچک شود، و تداخل با توانایی قلب برای رساندن خون به بدن می کند.کاردیو میوپاتی هیپرتروفیک می تواند در هر سنی اتفاق افتد،اما این وضعیت تمایل به شدت بیشتری در آنهایی که در دوران طفولیت تشخیص داده می شوند دارد.تحقیقات معین کرده ژن های غیر طبیعی افراد را مساعد به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک می کند.بیشتر افراد درگیر دارای سابقه فامیلی از بیماری هستند.
- کاردیومیوپاتی محدود سازندهRestrictive . ماهیچه های قلب در افراد با نوع Restrictive سخت شده و قابلیت انعطافی آن کم می شود، و تداخل با باز شدن و پر شدن بطن های قلب با خون در بین ضربانات قلب یا انقباضات می کند.در حالیکه کاردیومیوپاتی restrictive می تواند در هر سنی اتفاق افتد، آن اغلب تمایل به تاثیر بر افراد پیرتر دارد.و از نسبت شیوع کمتری نسبت به دیگر انواع کاردیومیوپاتی برخوردار است. کاردیو پاتی restrictive می تواند بی هیچ دلیل شناخته شده ای اتفاق افتدidiopathic (ناشناخته) یا ممکن است در نتیجه بیماری های دیگری در بدن که تاثیر بر قلب دارند ایجاد شود. یک مثال، آمیلوئیدزAmyloidosis است ، یک وضعیت نادر که در آن پروتئین های غیر طبیعی حاضر در خون بر روی قلب رسوب می کنند.
در اغلب افراد، علت کاردیو میوپاتی ناشناخته است. در برخی افراد، هرچند، پزشکان قادر به معین کردن یک علت یا عوامل همکار، شامل برخی از آنهایی که تاثیر بر قلب و سیستم قلبی عروقی می گذارند.برای مثال، هر کدام از وضعیت های زیر ممکن است علت یا در ارتباط با گشاد شدن و کاهش عملکرد قلب باشد:
- فشارخون بالای دائمی
- مشکلات دریچه ای قلب
- صدمه به بافت قلب در نتیجه حمله قلبی اخیر
- بالا بودن ضربان قلب به صورت مزمن
- اختلالات متابولیک، مانند بیماری تیروئید یا دیابت
- سوء تغذیه از ویتامین های اساسی و املاح معدنی مانند تیامین( ویتامین ب-۱)، سلینیوم، کلسیم و منیزیم
- حاملگی
- استفاده بیش از حد از الکل در سالهای زیاد
- سوء مصرف کوکائین یا داروهای ضد افسردگی، مانند ضد افسردگی های ۳ حلقه ای
- استفاده از داروهای شیمی درمانی برای درمان سرطان
- برخی عفونت های ویروسی، که ممکن است صدمه به قلب بزنند و کاردیو میوپاتی را برانگیزانند.
هموکرماتوز Hemochromatosis اختلالی است که در آن بدن شما بطور شایسته ای متابولیسم آهن را انجام نمی دهد، و موجب تجمع آهن در ماهیچه قلب شما می شود. این می تواند منجر به ضعیف شدن ماهیچه قلب، و در نتیجه ظهور یک کاردیو میوپاتی گشاد شدهDilated شود.