درماتیت سبورئیک
درماتیت سبورئیک یک بیماری التهابی مزمن درسطح پوست می باشد کهبیشتردرپوست سر، ابروها ، شیارهای بین دهان وبینی ، سینه ، زیربغل ، ناف ،کشاله ران وناحیه شکاف باسن رخ می دهد . دراین بیماری پوسته ریزی چربوزردرنگ برروی سطح قرمزپوست ایجاد می شود . خارش دراین بیماری می تواندشدید باشد . شوره سردرحقیقت یکنوع خفیف همین بیماری درماتیت سبورئیک است . اگردرماتیت سبورئیک درسرایجاد شود معمولاً ازحاشیه موها فراتررفتهودرمناطق پیشانی وگوشها وپشت گوشها وگردن نیزمنتشرمی شود . درموارد شدیدبیماری تمام پوست سربا پوسته قهوه ای چرک دلمه مانند بدبویی پوشیده می شود .درشیرخواران پوسته ریزی زرد یا قهوه ای رخ می دهد که یکنوع ازهمین بیماریبوده وبه آن cradle cap می گویند .
قرمزی وپوسته ریزی اغلب درابروها نیزدیده می شود . لبه پلکها نیزممکن استگرفتاربوده ودچارقرمزی والتهاب باشند که به این حالت بلفاریت حاشیهای(marginal blepharitis ) می گویند .
درماتیت سبورئیک می تواند با یکسری ازبیماریها مانند پارکینسون ، دیابت وایدز تشدید یافته ویا همراه آنها ایجاد شود . یکسری ازداروها مانندهالوپریدول نیزمی تواند ضایعات پوستی شبیه به این بیماری را ایجاد نمایدویا گاهی واکنش به بعضی ازفلزات مانند آرسنیک وطلا نیز می تواند شبیه بهدرماتیت سبورئیک شود .
علت این بیماری خیلی مشخص نبوده وکمیپیچیده می باشد اما ممکن است با قارچی ازنوع مخمرها بنام pityrosporum ovale ارتباط داشته باشد . البته این مخمرتنها درافراد مستعد به اینبیماری باعث ایجاد ویا تشدید آن می شود .
درمورد درمان درماتیت سبورئیک باید گفت که این بیماری را به کمکاستروییدهای موضعی می توان کنترل نمود اما باید مراقب بود تا درطولانی مدتخود این داروها باعث قرمزی پوست بخصوص درصورت نشوند . ازداروهای دیگرمیتوان به ضد قارچها اشاره نمود که ازآن جمله است کتوکونازول ، کلوتریمازولو میکونازول که ازاین داروها نیزمی توان بصورت موضعی در درمان بیماریدرماتیت سبورئیک بهره برد . ازجمله داروهای دیگر می توان به پیمکرولیموسویا تاکرولیموس اشاره نمود که بتازگی دردرمان این بیماری استفاده می شود . درموارد مقاوم به درمان نیز می توان ازسولفاستامید سدیم استفاده نمود . برای درمان پوست سرمی توان ازشامپوهای سلنیوم سولفاید ، کتوکونازول ، تار،زینک پیریتیون ، فلوئوسینولون ورزورسین استفاده کرد . این شامپوها را میتوان هفته ای 2یا 3 باراستفاده نمود . خارش پوست سررا می توان بااستروییدهای موضعی ویا ضدقارچها کنترل نمود . برخی بیماران به استروییدهایقوی تری نیازمندند که می توان این داروها را بصورت هفته ای یک یادوبارنیزتجویزکرد .
درمورد پلک می توان ازسولفاستامید بصورت قطره ویا پماد چشمی ویاازتتراسیکلین خوراکی استفاده نمود . ازاستروییدهای موضعی دراین ناحیه بایدبا احتیاط استفاده نمود زیرا ممکن است درطولانی مدت درچشم باعث گلوکوم (آبسیاه ) ویا کاتاراکت (آب مروارید ) گردد . شستشوی روزانه با شامپوبچه روشخوبی جهت کاهش شدت درماتیت سبورئیک پلک می باشد . درموارد شدید می توانازآنتی بیوتیکهای خوراکی ویا داروهای ضدقارچ خوراکی نیزاستفاده نمود کهمصرف این داروها حتماً باید تحت نظرمتخصص پوست ویا چشم باشد .
بطورخلاصه درماتیت سبورئیک بیماری مزمنی است که بیشتردرسنین جوانیومیانسالی بخصوص درآقایان رخ داده وجهت کنترل ودرمان آن ، فرد مبتلا بایدتحت نظرمتخصص پوست بوده تا با تجویزداروهایی متناسب با شدت بیماری ،درماتیت سبورئیک تحت کنترل درآمده وفرد مبتلا بتواند مانند یک فرد سالمدرجامعه حضورفعال داشته باشد .