ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
من در اين کوه درست است که پژواک ندارم
ولي از بخشش فرياد خود امساک ندارم
پيش من نقطه ي گنگيست سماوات که ديريست
در فراموش تر خاکم و افلاک ندارم
چشم با هيچ که جز عقربه ي ساعت سستي
گوش با هيچ به جز زمزمه ي تاک ندارم
پاک از دست خودم رفته ام اي عشق نگاهي!
خوب شد غير تو را من دگر اي پاک ندارم
پس چرا چشم بدوزم به تو اي آبي بالا
من مگر عرصه ي پهناور اين خاک ندارم.
مست از کلامم می کنی هرگه سلامم می کنی
دنیا به نامم می کنی ای دلبر خوش خوی ما
هر گه جوابم می کنی خانه خرابم می کنی
از غصه آبم می کنی زرد از فراقت روی ما
آه
دیگر خیالم از همه سو راحتست
از فرط شادمانی
رفتم کنار پنجره با اشتیاق ششصد و هفتاد و هشت بار هوا را که از اغبار پهن
و بوی خکروبه و ادرار ‚ منقبض شده بود
درون سینه فرو دادم
و زیر ششصد و هفتاد و هشت قبض بدهکاری
و روی ششصد و هفتاد و هشت تقاضای کار نوشتم : فروغ فرخزاد
در سرزمین شعر و گل و بلبل
موهبتیست زیستن ‚ آن هم
وقتی که واقعیت موجود بودن تو پس از سالهای سال پذیرفته میشود
جایی که من با اولین نگاه رسمیم از لای پرده ششصد و هفتاد و هشت شاعر را می بینم
که حقه باز ها همه در هیات غریب گدایاین
در لای خکروبه به دنبال وزن و قافیه می گردند
دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل ادم بسرشتندبه پیمانه زدند
اسمان بارامانت نتوانست کشید
قرعه فال به نام من دیوانه زدند
ساکنان حرم ستروعفاف ملکوت
با من راه نشین باده مستانه زدند
جنگ افتاد و دوملت همه را عذر بنه
چون ندیدندحقیقت ره افسانه زدند
شکر ایزدکه میان من واوصلح افتاد
صوفیان رقص کنان ساغرشکرانه زدند
اتش ان نیست که از شعله اوخنددشمع
اتش انست که در خرمن پروانه زدند
کس چوحافظ نگشاداز رخ اندیشه نقاب
تا سرزلف سخن را به قلم شانه زدند
Last edited by magmagf; 17-11-2006 at 08:01.
دركوچه هاي خلوت پائيزوزمستان
صداي بي صدايي ازقدمهاي نيامدن ها مي آيد
همان پنجره ي گشوده ديروز وهمان پنجره بسته ي امروز
سرما دركوچه
خانه وكاشانه اي پرازتمناي بخشش سرگردان است
احساس مي كنم دلي دارم كه قطعات شكسته اش راباانگشت نمي توان شمرد
وپيامي دارم به ياران...
اوهم صداقتي داشت تنها درتصويروشعر!
حرفها درپي گفتن ازحقيقت مي ترسيدند
وآمدن را تامرزگفتن تصوير مي كردند
وآنگاه به سكوت پناه مي بردند
حال ازاين ناگفته هاكه خموشانه درخاكستر مي سوختند تنها پوزخندحقيقت برجاست
اين همان رنگ پريده ي تجسمي است كه برلبانبسته من نقش بست
و مي دانم بازهم درآسمان آبي خيالم باران خواهد باريد
پس از آن بازهم فراموش مي كنم كه روزي باران باريده است
وروزي ديگردوباره خواهدباريد!....
ديروز :
نگاهم را به نگاهت دوختم ،
تا شايد ؛
بخواني هر آنچه را كه در دل دارم .
امروز :
در انتظار دستان تو ،
تا شايد ؛
مرهمي شود بر زخم هاي دلم .
و فردا :
باشي يا كه نباشي ،
دل تو را مي خواند .
در عالم اب و گل در پرده ي جان و دل !
هم ايمني از عشقت وين فتنه و غوغا هم
زان طره ي روحاني زان سلسله ي جاني
زنار تو بر بسته هم مومن و ترسا هم !
من حكم مي كنم
تو آزادي
همانند واژه ي زيباي مرگ
همانا
فرمان داديم
كه در آزادي تام
مرگ را انتخاب كني
تو را وعده داديم
به مرگي سخت
در سرزميني آزاد
ديدي آن ترك ختا دشمن جان بود مرا
گرچه عمري به خطا دوست خطابش كردم
محكم ايستادم
به آسمان نگريستم
طناب دور گردنم را به ماه گره زدم
راحت پريدم
خاطرم ماندگار شد
قرار گرفتم در محل قرار
و به گذار انسو نگريستم
گريستم
باران شد
آه كشيدم
باد شد
چرا نمي آيد
حتي حال هم پاداشم نيست.
.
.
.
بسوزانيد مرا!
حيف بر اين آتش
حيف بر اين آتش كه مي سوزاند مرا
در اين چاله عميق حتي آتش هم بر من اسراف است
اگر وقت ارزشش بيشتر نبود
حتما من رها مي شدم
تا بميرم از تنهائي
واي بر من
واي بر من
هم اکنون 4 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 4 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
