مشاعره سنتی

[t.s.m.t]

ای ساچین دؤرؤنده مستور آفیتاب
وی یؤزؤن عالمده مشهور آفیتاب
اوتانیر حؤسنؤنده ن،ای حور،آفیتاب
سنده ن اولدی مست و مخمور آفیتاب

عمادالدّین نسیمی

[دل تنگم]

با من بت من تیغ جفا آخته دارد
صبر از دل من جمله برون تاخته دارد
او را دلم آرامگه‌ست و عجبست این
کارامگه خویش برانداخته دارد

حکیم سنایی

[t.s.m.t]

دؤنیا چؤن جیفه دئدی موصطفا
آدم اولان اولمایا طالیب آنا
ایت یئمیدیر دؤنیا،آنی وئر آنا
ایته لاییقدیر چو موردار گورؤنا

عمادالدّین نسیمی

[Rude Boy]

آزاد کن از دریچه فردا
این خسته شهر بند غربت را
هان ای مزدا درین شب دیرند
بگشای دریچه ی اجابت را

محمدرضا شفیعی کدکنی

[دل تنگم]

آنرا که خدا از قلم لطف نگارد
شاید که به خود زحمت مشاطه نیارد
مشاطه چه حاجت بود آن را که همی حسن
هر ساعت ماهی ز گریبانش برآرد


حکیم سنایی

[t.s.m.t]

دل خاص تو و من تن تنها اینجا
گوهر به کفت بماند و دریا اینجا
در کار توام به صبر مفکن کارم
کز صبر میان تهی‌ترم تا اینجا

افضل الدّین خاقانی شیروانی

[دل تنگم]

وانرا که قبولش نکند عالم اقبال
گر گلشکری گردد کس را نگوارد
حقا که به مردم سقر نقد ببینی
گر هیچ ترا حسن به خوی تو سپارد


حکیم سنایی

[t.s.m.t]

دیوانه کؤنؤل بسدی،فغان ائیلمه چوخ
راز دلمی خلقه عیان ائیلمه چوخ
خاموش اوتور فیض ازل تاپ ئوزؤنؤ
ابنای زمانی همزبان ائیلمه چوخ

حکیم نباتی

[دل تنگم]

خیره سر تا کی زنی همچون زنان لاف دروغ
ناچشیده شربت وصل و ندیده درد عشق
ای سنایی توبه باید کردن از معنی ترا
گر بر آید موکب رندان و بردا برد عشق


حکیم سنایی

[t.s.m.t]

قطره گوهر می‌شود در دامن بحر کرم
آبروی خویش در میخانه می‌ریزیم ما
در خطرگاه جهان فکر اقامت می‌کنیم
در گذار سیل، رنگ خانه می‌ریزیم ما

صائب