اشعار سکوت، تنهایی و مرگ

[part gah]

دیشب خواب را شخم زدم

سحر، فقط اندکی گندم یافتم

و دهانم را شستم

که طعم بوسه های مرگ شبانگاهی را فراموش کنم..

[F l o w e r]

نبـــــودن هــایت را

با خیــــال بودنـتـــــــــ

بــﮧ هــــــم بـافـتــــﮧ ام

چـــﮧ ســنگیـــن شـــده ایـــن شـــال گــردن

دارد بـــغــضــم را در گلــــــو خفــــﮧمیکـنــــــد ..

[Elahe Goddess]

دلیل کمبودهایم
کم بودن هایت بود !

[.mehdi]

دلیلی دارد

هرکس

برای سکوت ..

آسوده بگذاریدش ؛

شاید دلش آسمانی شود ...

[part gah]

روزی هزار بار بر صفحه دل بنویس :

میان بود و نبودش تنها یک حرف فاصله است !

به همین سادگی !

ومن روز و شب جریمه سنگین رفتنت را پرداختم

وجز دل که روزی هزار بار خراش افتاد کسی نفهمید

که از ب بودنت تا نون نبودنت فاصله تا بی نهایت بود

[Elahe Goddess]

مــن بی تــــو بودن را...

با پرنده هایِ ایوان... با دو خط شعرِ شاملو...

با ابرهایِ نمناکِ آسمان...

با غزلی از حافظ -به همین سادگی- به سر میکنم. . .

[F l o w e r]

تــنـهــايـي يـعنــے

ذهنم پــر از تـو ،

خــالـے از ديگـران

امــــا

کنـارم خــالـے از تـو ،

پــر از ديگران ..

[sara_girl]

شاید رفتم,از هر جایی که هستم,از هر جایی که قرار است باشم

از هر جایی که آدمکها خوشحالند که آنجا پیدایم می کنند

برای رفتنی که شاید همین روزها بیاید

[Puneh.A]

من و تو مي دانيم كز پي هر تقدير حكمتي مي آيد...

من و فرسايش دل.

تو و تصميم و مكان، ما و تقدير و زمان!

چه شود آخر،دلتنگيها؟!

[Elahe Goddess]

خاطرات مثل اَسِتون نيست زود بپره...

مثل بوي رنگِ ، سر درد آور و طولاني ...

خاطرات بدُ و خوب ُزنده كردي ...