ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
خواستم تا بری دلدارم
نامه ای عاشقانه بنگارم
بنویسم که عاشقت هستم
بنویسم که دوستت دارم
بنویسم مکن فراموشم
بنویسم بیا به دیدارم
بنویسم که زندگی زیباست
تا من ای مهربان تو را دارم
کم کم از شوق دست من لرزید
خون چکید از نگاه غم بارم
لب خود را به گریه آغشتم
تا بر آن نامه بوسه بگذارم...
هرگز نخواستم که به داشتن تو عادت بکنم
بگم فقط مال منی، به تو جسارت بکنم
گر همچو من افتادهٔ این دام شوی
ای بس که خراب باده و جام شوی
ما عاشق و رند و مست و عالم سوزیم
با ما منشین اگر نه بدنام شوی
می نویسم " تـــــــو "
واین "تو" ، یعنی همه چیز
تمام من
تمام ناتمامِ من
همه ی من
می نویسم از " تو "
ناگاه تمام واژه هایم خیس می شوند
ناگاه اشک هایم پر میشوند از عطر وجودت
و می بارم
برای " تو "
می نویسم " تو "
نگاهت مرا به ستوه می آورد
" تو " تکرار نشدنی هستی
کدام واژه بعد از تو برایم معنا خواهد داشت
می نویسم " تو "
و " تو " را پنهان میکنم در پستوی سینه ام
در تمام لحظات خیالم
خودم را آنگونه خواهم ساخت که تو دوست می داری
تا به روزگار بودن با تو، بهترین باشم برای تو .
چشمان عاشقم همچنان تورا می نگرند تا بدرون تو ره یابند
و موجی از دوست داشتن و عشق را به درون تو جاری سازند
من با تو خواهم ماند ، تا ابد ، چنان كه عهد كرده بودم ..
و تو را برای تو خواهم خواست،
و خودم را برای تو
اگر خسته شدی به من تکیه بده
من عاشق شانه های تو هستم
چرا که در چشمان خسته تو خودم را می یابم و شوق فداکاری را ..
من همواره امیدوار خواهم ماند
كه روزی از روزگاران با تو باشم و برای تو و بهترین برای تو
هرگز نمیپرسم/
هر روز می پرسی که: آیا دوستم داری؟
من، جای پاسخ بر نگاهت خیره می مانم
تو در نگاه من، چه می خوانی، نمی دانم
اما به جای من، تو پاسخ می دهی:آری!
ما هر دو می دانیم
چشم و زبان، پنهان و پیدا، رازگویانند
وآنها که دل به یکدیگر دارند
حرف ضمیر دوست را ناگفته می دانند،
ننوشته می خوانند
من« دوست دارم» را
پیوسته، در چشم تو می خوانم
نا گفته، می دانم
من، آنچه را احساس باید کرد
یا از نگاه دوست باید خواند
هرگز نمی پرسم
هرگز نمی پرسم که: آیا دوستم داری
قلب من و چشم تو می گوید به من: آری
فریدون مشیری_دریچه ماه.1384
Last edited by Lady Negar; 12-09-2010 at 04:49.
در لبانت فرشته می‌خندد؛ در نگاهت ولی دو تا شیطان...
گونه‌های تو میوه‌های بهشت، که حرامند بر منِ انسان
باغِ آغوش: چشمه‌ی کوثر؛ امر و نهی تو آیه‌های عذاب
چشم دارند از عسل نخورد کافری در میان باغ جنان
اخمِ ابروت:شیخِ ازرق پوش؛
بر لبت خنده پیر گلرنگ است
ما نداریم در طریقت تو اعتقادی به غیر پیر مغان
من تو اَم؛ تو منی که حلاّجم. جرممان روشن است پیش جُنید
اهل صورت هنوز هم دارند قصد آزار عاشقان جهان
کاش می‌شد زبان شکسته شود، واژه‌ی نفی از میان برود.
فکر کن جان من چه می‌شد اگر تا ابد «نه» نیاوری به زبان!
زاده‌ی ماهِ ماهیم، باشد...
دختر برجِ عقربی، چه کنم...؟
این ز خود بی‌خودی که من دیدم نیش و نوش تو را خریده به جان
کاش بی نقش شوم پیراهن در غزل‌چین دامنت باشم...
ای پری‌های آسمان مبهوت در تو از فرط پاکی دامان
امید نقوی/ آبان88
قبرستان عشق....
داشتم توي خيابان عشق قدم مي زدم
گذرم افتاد به قبرستان عشق
خيلي تعجب كردم تا چشم كار مي كرد قبر بود
پيش خودم گفتم
اين قدر قلب شكسته وجود داره ؟؟؟
همين طور كه مي رفتم متوجه يك دل شدم
مثل اينكه تازه خاك شده بود
جلو رفتم و ديدم روي سنگ قبر چند تا برگ افتاده
كنار قبر نشستم و براش دعا كردم
وقتي برگها را كنار زدم
ديدم......
اون دل همون كسي بود
كه باعث شده بود دل من خيلي پيش ها بمیرد!!!
من داغ بودم
تو داغ بودی .. .
حالا فرصت داریم به کارهایمان فکر کنیم
به رفتارهایمان ... .
به عوض شدن هایمان ... .
حالا فرصت داریــم
به هــم فكر كنيم .
طاري که مرا به سوي تو مي آورد
پر از صداي دلهره است
و چرخ هايش روي ريل هاي شک مي لغزد
قطاري که مرا به سوي تو مي آورد
هميشه در ساعتي که ميخواهم به مقصد نميرسد
و من دلم را به اين خوش ميکنم
که از پنجره اين قطار
ميتوان باز به زندگي
نگاهي دوباره کرد
-------
هوا تر است به رنگ هواي چشمانت
دوباره فال گرفتم براي چشمانت
اگر چه کوچک و تنگ است حجم اين دنيا
قبول کن که بريزم به پاي چشمانت
بگو چه وقت دلم را ز ياد خواهي برد
اگر چه خوانده ام از جاي جاي چشمانت
دلم مسافر تنهاي شهر شب بو هاست
که مانده در عطش کوچه هاي چشمانت
تمام آينه ها نذر ياس لبخندت
جنون آبي در يا فداي چشمانت
چه مي شود تو صدايم کني به لهجه ي موج
به لحن نقره اي و بي صداي چشمانت
تو هيچ وقت پس از صبر من نمي آيي
در انتظار چه خاليست جاي چشمانت
به انتهاي جنونم رسيده ام کنون
به انتهاي خود و ابتداي چشمانت
من و غروب و سکوت و شکستن و پاييز
تو و نيامدن و عشوه هاي چشمانت
خدا کند که بداني چه قدر محتاج است
نگاه خسته من به دعاي چشمانت
حکایت ِ من و تو، حکایت ِ کبریت و آتش است.
کنارت که باشم،
شعله میکشم...
میسوزم...
و تماماً در تو نیست میشوم.
و من چنین سوختن را دوست میدارم، جان ِ دل!
هم اکنون 4 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 4 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول