شعر گمنام

[Ar@m]

خاموش شو پرنده
پرنده ي خرفت
اينجا زمين است
كه از پشت آفتاب
طلوع ميكند

[aminxa]

قلم..
دست بردار از سر این برکه ی در حال تبخیر
از التهاب بی پایان
از زخمهای بی انتها
از خلوتهای خون و خونابه!

[mehrdad21]

بی خیال عشق !
می خواهم
لای موهای طلایی ات بمیرم

[mehrdad21]

وقتی شاعری می میرد
اول از همه
خدا خبردار می شود.

[شاهزاده خانوم]

آزاد شو از بند خویش٬زنجیر را باور نکن

اکنون زمان زندگی ست٬تاخیر را باور نکن

حرف از هیاهو کم بزن از آشتی ها دم بزن

از دشمنی پرهیز کن٬شمشیر را باور نکن

خود را ضعیف و کم ندان٬تنها در این عالم ندان

تو شاهکار خلقی٬تحقیر را باور نکن

برروی بوم زندگی هرچیز میخواهی بکش

زیبا و زشتش پای توست تقدیر را باور نکن

تصویر اگر زیبا نبود٬نقاش خوبی نیستی

از نو دوباره رسم کن٬تصویر را باور نکن

خالق تورا شاد آفرید٬آزاد آزاد آفرید

پرواز کن تا آرزو٬زنجیر را باور نکن

[شاهزاده خانوم]

و ناگهـــــــــــــــان روزي
در همين نزديكي به پايان خواهم رسيد
آه ...! اي روزهاي رفته
چه اندازه من پرم
از اندوه فرداهاي نامعلوم

[Diosa!]

خوب من
هرگز به قصد تاراج غرور من
خیز برندار

چرا که بی آن
بسان ناخدایی بی کشتی می شوم

Diosa

[karin]

نه آدمم، نه گنجشک
اتفاقی کوچکم
هربار می‌افتم
دو تکه می‌شوم
نیمی را باد می‌برد
نیمی را مردی که نمی‌شناسم ..


گراناز موسوی

[aminxa]

تنها مي نويسم بيا
بيا و لحظه اي كنار فانوس نفس هاي من آرام بگير
نگاه كن
ساعت از سكوت ترانه هم گذشته است
اگر نگاه گمانم به راه آمدنت نبود
ساعتي پيش
اين انتظار شبانه را به خلوت ناب خواب هاي تو مي سپردم

[amir 69]

فعلاً تا این برنج کهنه ی هندی قد بکشد
از کهنه ترین شرابمان که چهار ساله است وُ
یادگار قرن ماضی
دو گیلاس لب به لب
بگذار کنار دستمان
شراب خوب هر جرعه اش
برای از یاد بردن یک قرن کافی است
جرعه جرعه
آنقدر می توانیم عقب برویم
که بعد از شام
سر از نخلستان های مهتابیِِ بین النهرین در آوریم
و حوالی نیمه شب
از بدویتی برهنه و بی مرز!

عباس صفاری

---------- Post added at 08:39 PM ---------- Previous post was at 08:36 PM ----------

روزی که به مردی برخوردی
که یاخته های تنت را به شعر بدل کند
و با پیچش موهایت شعر بسازد
روزی که به مردی برخوردی
که قادرت کند - مثل من -
با شعر حمام کنی
سرمه بکشی
و موهایت را شانه کنی

آن روز می گویم: تردید نکن
با او برو
مهم نیست مال من باشی یا او
مهم این است مال شعر باشی

نزار قبانی