مشاعره

[رويا خانوم]

منعمان، ناله حسرت زدگان كي شنوند
زآنكه اين قوم سبك مغز گران كوشانند

در دایره ای کامدن و رفتن ماست
آنرا نه بدایت نه نهایت پیداست

کس می نزند دمی درین معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست

(حکیم عمر خیام - رباعیات)

--------------------------
حيف كه وقت اداري تموم شد. در غير اينصورت من و مونيكا خانوم بايد كلي ، كل كل مي كرديم.

[Asalbanoo]

تا از آن سازيم ساز خويش را // تا دهد تسكين دل پر ريش را
ما جدا کردیم اورا زاصل خویش// غصّه و غم در دلش کردیم بیش

[Monica]

حيف كه وقت اداري تموم شد. در غير اينصورت من و مونيكا خانوم بايد كلي ، كل كل مي كرديم.

خانوم خانوما من که به گرد پایه شما هم نمی رسم
------------

با تو که باشم
بالهایم را می گشیم
اوج می گیرم
و فریاد می زنم:
ای ادمیان
خداحافظ
بکشید و بمیرید
ستم کنید و ستم کشید
من رفتم

معشوق ابدی من مرا نجات داد

تنها بیا
یک بوسه ات کافیست
مرگ
معشوق رهایی بخش من!

[Asalbanoo]

نسیتمی لایق این لطف تو// من چکنم این همه شرمندگی
نیست زبانی که بگویم ثنا // چون منم و این همه درماندگی

[Monica]

يادت هست كه چه قولي به من داده اي
دوباره مي گويم
يادت باشد
زماني كه مرا در آغوش ميگيري
و بوسه اي جاودانه بر پيگيرم مي نهي
قول خوييش از ياد نبري
من مي دانم كه شايد دوست ابديم نباشي
اما من يكي از ميهمانانت هستم
رسم مهمان نوازي چه مي شود؟
اي دوست مي گويند ميهمان حبيب خداست
پس اين حبيبت را درياب
تو قول دادي
كه در هنگام وصل
چون خواستي مرا به ديگر سو رهنمون نمايي
لبخندم را در مرگ جاودانه نمايي
و با لبخند در ديگر بر رويم بگشايي

[Asalbanoo]

یک لحظه بخود گفت که گیرد ببرش تنگ// زین فکر تن خویش به آغوش خر انداخت
آن ماده خرهم گفت هواخواه تو هستم// این گفته ی معشوق به جانش شرر انداخت

[mohammad99]

ترک ما سوی کس نمی‌نگرد
آه از اين کبريا و جاه و جلال

[Monica]

لبش لرزید و حیران در من‌آویخت
مرا با دست های کوچک خویش

[Asalbanoo]

شكرشكن شوند همه طوطيان هند
زين قند پارسي كه به بنگاله مي رود

[Monica]

درست مي گفت
مردک کثيف و فقير
خموده در کنار خيابان :
ــ روزگار از تفي پست تر است
کبريت داري ؟
مي خواهم ته مانده ي سيگار ديروز را روشن کنم ــ