من فکر میکنم چون اون موقع خیلی جو ناراحتی گرفته آدمو و شدیدا احساسی داره فکر میکنه، نمیتونه یه جمله منطقی مثل "از من بدتر هم هست" بگه. نمیتونه با اون اوضاع روحی، این حقیقت رو قبول کنه! در صورتی که در حالات دیگه، مخصوصا وقتی میخواد به یکی دلداری بده همه ش همین جمله رو میگه!من دیشب یکی از بدترین شبای زندگیم بود ولی این جمله نتونست بهم کمک کنه .
همه آدما رو مثال نمیزنم خودمو میگم : چرا نمیتونم تو شرایط سخت به جمله های خوب فکر کنم ؟ چرا ؟
--
چرا وقتی افسردم یا غم دارم یا دلم تنگه هیچ جمله امیدوار کننده ای نمیتوونه بهم امیدواری بده ؟ چرا ؟
ولی آخرش، اگه سعی کنیم همیشه این جمله رو به خاطر داشته باشیم، میتونیم وقتی هم ناراحتیم اینو تو ذهنمون بیاریم و باورش کنیم.
یا حتی هر جمله دیگه رو!!!!
یاد یکی از دوستام افتادم، دیوارهای اتاقشو پر از جملات این طوری + اعتماد به نفس و اینا کرده بود! راست میگن وقتی یه چیزو خیلی تکرار کنی یا بخونی، باورت میشه.