خاموشی اینترنت ایران | Iran Blackout

[moslem-visual]

متاسفانه تلاش های افراد مثل من و شما به نتیجه ای ختم نمیشه. چرا با این قاطعیت عرض میکنم؟

اول اینکه بانیان کشور، یعنی کسانی که تشخیص میدن چی خوبه یا بده معتقد هستن (و دلایل خودشون رو دارن) که اینترنت خطرسازه و این یعنی اگر برای از بین بردن همین امکانات فعلی هم تلاش نکنن حداقل برای بهتر شدنش هم کاری نمیکنن و این یعنی محرومیت مردمی که تحت این سیستم زندگی میکنن.

مورد دوم، اگر قرار باشه با یک آگاه سازی و حرکت جمعی وضع تغییر کنه این رو از مردم ایران انتظار داشتن بسیار اشتباه! چرا؟ بر اساس تجریه ی تاریخی. مردم ایران برای احقاق حقوقشون در صدها سال گذشته سکوت کردن و جز در مواردی که شور مذهبی اونها رو میگیره حرکتی نداشتن و نخواهند داشت. اینترنت هنوز یک مساله ی غیر اساسی و بچه گانه ست در ایران، برای اکثر این ملت اینترنت یعنی کافی نتی که میرن برای ثبت نام یارانه و کارت سوخت و... شاید 10-15 درصد جامعه غیر از سرگرمی و دانلود فیلمهایی که هرگز نمیبینن و وقت گذرونی، روی اینترنت حساب ویژه ای باز کرده باشن. اگر حتی همه ی کاربران اینترنت ایران هم از وضع موجود ناراضی باشن و حتی حرکتی جمعی هم شکل بگیره، نهایتا سرنوشتی مثل کمپین خودرو در انتظارش هست که عده ای با 10 گیگ حجم رایگان یا دانلود شبانه راضی میشن! ضمنا اینکه مردم از اینترنت استفاده نکنن یا تحریمش کنن آرزوی قلبی خیلی ها در کشور هست و... "چه بهتر!".

واقعیت

[Iranblackout]

بیشتر دوستان این واقعیت تکرار می کنند که من یا دوستان دیگه اشتباهی یا به قول معروف از سر تخیلات یا رویا اسیر این نشده باشیم و فراموش نکنیم که کجا زندگی می کنیم و گذشته تاریخی ما چطور بوده و بعد از این سیر تاریخی و فراز و نشیب ها آلان کجا هستیم.

همه حرف ها و گوش زدها منظقی و درست هستند و بر اساس حقایقی نتیجه گیری شده اند که سال ها با تمام وجودمون اونها رو احساس کردیم و داریم می بینیم.

مثل موضوع بنزین
مثل موضوع مسکن مهر
مثل موضوع سهام عدالت
مثل موضوع گرانی
مثل موضوع یارانه
مثل موضوع کارت سوخت
مثل موضوع خرید خودورو
و...

بله دقیقن درست می فرمایید همگی این یاد اوری های چندین سال اخیر شما درسته، اگر بخواییم برگردیم به گذشته تر می رسیم به زمان امیر کبیر شاید ۵۰ تا ۶۰ سال قبل تر از اون که مردم کشور ما کم کم وارد یک فضای تخیلی شدن که ما دارای فرهنگ بسیار قدیمی هستیم، ما شکست ناپذیر هستیم، و همچنین حفاظت شده و به قولی دعا شده. اما همین طور با گدشت زمان در حال افول بودیم تا امروز همینطور ادامه داشته و عده ای هم از این موضوع استفاده های زیادی بردن و هنوز هم می برن.

اشکال اصلی اما اینجاست که این ما هستیم که همیشه رفع مسولیت کردیم و یک نیروی خارجی و یا داخلی قوی که بر همه ما سیطره داره انقدر توی ذهن های خودمون بزرگ کردیم که حتی توی رویاهامون هم قدرتی برای مبارزه با اون نمی بینیم.
اما برزرگترین و بدترین مشکل و دشمن واقعی این مردم خود همین مردم ما هستند، ما خودمون در مقابل خومون هستیم، در بیشتر شکست های هم که از نیروی های خارجی در طول تاریخ متحمل شدیم همیشه پای عده ای خیانت کار وسط بوده که برای منافع شخصی و کوتاه مدت خودشون منافع ملی کشور ما رو به بیگانگان واگدار کردن.

از تمامی این ها بگدریم...

به شخصه بارها و بارها با خودم و دوستان دیگه برای همین موضوع صحبت کردیم به این جمله رسیدیم "آخرش تغییری هم صورت می گیره" و با کنار هم قرار دادن تمام این مواردی که از گدشته تا همین امروز شاهدش بودیم تغییری که ما انتظار داریم خیلی دور از انتظار به نظر میاد یا به دست آوردنش زمان زیادی می بره که به عمر من شما نمی رسه نا بتونیم شاهد به ثمر رسیدن میوه اش باشیم.

اما همیشه و بارها با خودم اینو تکرار کردم و شاید بشه کاری کرد، شاید همین روزنه های امیدی که گاهی توی دل من شما این احساس به وجود میاره که تلاشی داشته باشیم، شاید همین ها تبدیل به آتش روشنی درون قلب تک تک ما بشه تا بتونیم تغییر درست و اثر کذاری توی آینده خودمون بدیم.

شاید همین حرف های من رویایی به نطر برسه اما این یک رویای متعلق به شخص من نیست این یک روی مشترک هست که خیلی ها دوست دارن که توی واقعیت ببیننش و این به یاد داشته باشین که همگی ما سال هاست که داریم این رویا رو از نسلی به نسل دیگه منتقل می کنیم به امید این که شاید یک روز بالاخره یک نسل از ما توی آینده ای که ما آرزوشو داشتیم به صورت واقعی زیست کنه.

به شخصه تنها کاری می تونم انجام بدم اینکه بگم منم امیدی به ادامه اینکار ندارم، اما!!! دست از تلاش بر نمی دارم، من شاهد این بودم که مردم ما می گفتن که ماشین به درد نخور ایرانی مثل پراید و پژو و سمند و... نخریم. حق هم داشتن چون سال ها به وجود اینکه همگی ما می دونستیم شرکت پژو یکی از بدترین تولید کننده های اتومبیل در دنیاست باز هم محصولات درجه پایین این کشور و وارد می کردیم و تازه با تغییر طراحی (چراغ ترمز) به عنوان یک خودروی جدید با نامی جدید و با قیمتی بسیار بالاتر باز هم به مردم می فروختیم.
به نظر شما مردم ما واقعا اطلاع ندارن که پراید ۱.۵ میلیونی که به نظر من ۸۰۰ هزار تومنم قیمت نداره با بهایی به قیمت ۴۷ میلیون تومان فروخته میشه و تازه با وامی که به اونها داده میشه باید حداقل ۵۶ تا ۵۸ میلیون تومان ظرف جند سال به بانک ها و شرکت های خودرو سازی بر گردونن؟

چرا مردم ما کاملا اینو می دونن اما مشکل اینجاست که مردم ما عادت ندارن برای آرزوی که دارن می خوان به اندازه کافی صبر و تلاش کنند، دقت کنید هم صبر و هم تلاش در کنار هم ما مشکلی که داریم که اینکه نمی تونیم برای این دو تا تعادل قائل بشیم.

۱- گاهی انقدر صبر و انتظار می کشیم بدون تلاش که خیلی دیر میشه و کار از کار می گذره
۲- گاهی انقدر تلاش می کنیم و صبر و فراموش می کنیم و دوست داریم سریع به خواسته هامون برسیم که تبدیل میشه تخلیه انرژی و احساس چه از طریق تحریک مذهبی و چه محرکت های احساس و لحظه ای دیکه ای.
۳- گاهی هم نه صبر داریم و نه تلاش کلا ناامید و خنثی می شیم احساس می کنیم هیچ کاری قرار نیست بیافته و در آخر هم به پوچی می رسیم و فقط به گذران وقت به هر طریقی فکر می کنیم. یک جوری تلاش می کنیم صورت مسئله ها رو دور بزنیم یا اصلا نا دیده بگیریم.

حالا همگی ما نظاره گر این هستیم که سیستم اینترنت شامل قیمت زیاد، سرعت کم و فیلترنیگ به چه علت به وجود آمده چطوری داره کار می کنه و چطور داره بزرگ می شه و وسعت پیدا می کنه، طوری که انگار هیجی جلودارش نیست و کاری هم نمیشه کرد.

قیمت زیاد: و انحصاری که در اینترنت ما وجود داره و خیلی بیشتر از قیمت اولیه و خریداری شده داره به کاربرهای نهایی مثل من و شما فروخته میشه شکی نیست مثلا چیزی بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ دلار خریداری و با ۴۰ برابر قیمت به من و شما فروخته میشه

سرعت اینترنت: درسته که شاهد تبلیغات هستیم که سرعت های مثل ۲۴ مکابیت بر ثانیه در حال فروخته شدن هست اما با چه قیمتی و چه شرایطی با فروش ترافیک بیشتر و بیشتر به شما، خیلی ها قدرت خریداری چنین اینترنتی و ندارن و اینکه ما از نظر امنیتی هم نمی تونیم اعتماد کنیم که این سرعت پایدار خواهد بود و به دلایل زیادی قطع نمیشه یا سرعتش کم نمیشه.

فیلترینگ: اینکه آلان یک عده دارن از این طریق نون می خورن و با این شیوه و سازگار با وعده ای های مثل اینترنت هوشمند و بهینه ساری بهتر قصد دارن کار خودشون خوب جلوه بدن مثلا مبارزه با مسائل غیره اخلاقی و غیره. از طرفی شاهد هستیم عده ای هم کلا همین شیوه و قبول ندارن و کلا دنبال این هستن که ارتباط اینترنت بین المللی ما بسیار محدود تر از این بشه و با هر جور فشار که شده شما رو سوق بدن به سمت سایت ها و نرم افزارهای داخلی و به قولی هاست ها و اینترانت داخلی با اسم های مثل امنتیت فضای مجازی و غیره و...

حالا من و خیلی ها مثل شما به این مسئله به این صورت نگاه نمی کنیم که با یک اعراض یک شبه یا یکماهه یا به قول یکی از دوستان با استفاده نکردن و در آخر از اون طرف با جایزه های مثل ۱۰ گیگ ترافیک مجانی یا کم کردن قیمت برای مدت کوتاهی تا همه آب ها از آسیاب بیافته و دوبازه روز از نو...

این کار باید همراه با صبر و تلاش باشه و صورت مستمر در غیر این صورت ثمر بخش نیست. تلاش می کنیم چون اعتقاد داریم که امکان این وجود داره که بتونیم برای بهتر شده امروز و آینده خودمون کاری انجام بدیم اونم به دست خودمون، آگاهی هر طور شده بالا ببریم و اینو گسترش بدیم که از هر ابزاری و تکنولوژی که به دست بشر امروزی به وجود میاد استفاده های مفیدی میشه کرد و به قولی بهره ها و استفاده های اون بیشتز از ضررهاش می تونه باشه چون در کشورهای دیگه شاهد هستیم.

و با این عقیده مخالف هستیم که اگر استفاده از این ابزار در بین مردم و کشور ما بیشتر بشه و دچار ضربه ها و فرهنگی و اجتماعی بیشتری میشیم. اگر ما انقدر از این مسئله احساس نگرانی می کنیم و البته نگرانی جدی هم هست بهتره که خودمون ایمن تر کنیم اونم با آگاهی بیشتر نه محدودیت بیشتر.

[حیزون]

تو همین کشور ترکیه مگه فیلترینگ نیست ؟ از ایران هم هوشمندتره ! اگه یه سایت ضد اخلاقی رو یه بار باز کنید دفعه ی دوم فیلتره !! دیگه احتیاجی به گزارشات مردمی و جلسه ی کارگروه هم نیست ... ولی پینگ حداقل به اندازه ای پایینه که آدم بتونه چارتا بازی آنلاین با مردم بقیه دنیا بکنه ، اخه تفریح دیگه ای که نیست آدم اینا رو به کی بگه؟!