بنده زیاد با زندگی مجردی موافق نیستم . دلیل اصلیم هم فراز و نشیب های زندگی و اتفاقات ناگوار مربوط به اون هستش .
تو دنیایی که ارتباطات در حد چت و پیامک و سایتهای ارتباط جمعی هستش ، اگر انسان تنها بمونه دیگه اوضاع بدتره .
بنده در دوران دانشجویی در خوابگاه زندگی کردم . ارتباطات بنده و خانواده در ارتباط روزانه ، سپس چند روز یک بار و در آخر هفتگی شد ...
فرض کنین با این وضعیت بخوام در خونه ی جدا از خانواده ی فعلیم زندگی کنم . خدای نکرده فردا روز افتادم مردم ، با این وضعیت فعلی حداکثر خانوادم یک هفته بعد متوجه موضوع میشن![]()



جواب بصورت نقل قول


و کلا احساس محدودیت هم ندارم تو خانواده فقط برخی مواقع اطرافیان قر می زنند که اونم زیر سیبیلی رد کنی حله.
اگر هی این نظریه های تکامل رو دنبال می کنی می بینی که اون موجودی که نتونسته خودشو با شرایط روز تطبیق بده و هی چسبیده به گذشته و دوران پر شکوه مردسالاری منقرض شده
ببین الان برای اینکه اط شما که خودتو نر برتر می دونی نسلی تولید بشه باید بتونی یه ماده برتر بیاری پای سفره عقد که زنت بشه به سلامتی بچه دار شید و نسل رو جلو ببرید. در حال حاضر ماده برتر معمول هست که نظریات شما رو قبول نداره پس شما شانستون برای داشتن یک جفت برتر پایین میاد (حالا چندتاشو که اصلا نمی دونم بتونی پیدا کنی با این طرز برخودت) بعد نسلت ادامه پیدا نمی کنه منقرض می شی تموم می شه دیگه مردم نمی آند اینجا جوابتو بدند در وقت گونه برتر صرفه جویی می شه

نمونه عوض میکنم مثلا ماهواره بین مردم باب شد طرح ریختن ک جمعش کنن ولی یکی نیومد بگه خوب صدا سیما ک این پول مردم داره بابتش میره رو درست کنن ک مردم بشینن برنامه های خودمونن نگاه کنن!! و این شد ک همچنان گرایش مردم به ماهواره روز به روز بیشتر میشه
