قیصر امین پور

[karin]

خبرگزاري فارس: وابسته فرهنگي و مدير مركز تحقيقات ايران درهند گفت: گزيده‌اي از اشعار نيمايي «قيصر امين‌پور»، با ترجمه شاعران و استادان ادبيات فارسي دانشگاه دهلي، به دو زبان هندي و اردو منتشر مي‌شود.

به گزارش خبرگزاري فارس، «عليرضا قزوه» وابسته فرهنگي و مدير مركز تحقيقات ايران درهند، با اعلام اين خبر به واحد خبر حوزه هنري گفت: تاكنون شعرهاي امين‌پور در مجموعه‌هاي شعر معاصر ايران به زبان چيني و اردو چاپ شده كه كتاب نخست را چند سال پيش، دانشگاه پكن و دومي را ماه گذشته رايزني فرهنگي ايران در اسلام آباد منتشر كرده است.
وي عنوان كرد: ترجمه كتاب در دست كار را يكي از شاعران معاصر هند زير نظر دكتر «چندر شكر»، استاد زبان فارسي دانشگاه دهلي، بر عهده دارد.
قزوه افزود: در نظر داريم تا سال آينده آثار 40 شاعر معاصر ايراني بعد از نيما را به زبان هندي و انگليسي ترجمه ومنتشر كنيم كه يك كتاب از اين مجموعه به قيصرامين‌پور اختصاص خواهد يافت.
اين شاعر از برگزاري مراسم يادبود زنده ياد امين‌پور خبر داد و خاطرنشان كرد: در اين مراسم كه عصر روز چهارشنبه 16 آبان ماه در دهلي برگزار مي‌شود، استادان «چندرشكر»، «اختر مهدي»، «كورش صفوي» و «عبدالمجيد ضيايي» و برخي از شخصيت‌هاي سياسي و فرهنگي هند، ايران و افغانستان حضور دارند.

[karin]

در مراسم نكوداشت «قيصر»:

سبزواري: «قيصر» بر دل ها حكومت خواهد كرد

خبرگزاري فارس: «حميد سزواري» در بزرگداشت «قيصر» در دانشگاه تهران گفت: مرگ «قيصر» براي من مرگ «اميد» بود. وقتي خبر را شنيدم به نياز اين روزهاي جامعه كه به او داشت گريستم.


به گزارش خبرنگار ادبي فارس، بزرگداشت «قيصر امين‌پور» عصر يكشنبه 13 آبان در تالار فردوسي دانشكده ادبيات با حضور خانواده اين شاعر و چهره‌هايي چون «كيومرث منشي‌زاده»، «مصطفي محدثي‌خراساني»، «حميد سبزواري»، «علي‌محمد مودب»، «حسين اسرافيلي»، «ضياء‌الدين شفيعي»، «جواد محقق» و چهره‌هاي ديگر برگزار شد.

**محقق: «قيصر» نخستين خبرنگاري بود كه با من مصاحبه كرد
«جواد محقق» پس از اشاره به خاطرات دوستي خود با «قيصر» و رفت و آمدهاي خانوادگي و همسايگي خود با وي، گفت: «قيصر» نخستين كسي بود كه پس از انتشار نخستين مجموعه شعر من در سال‌هاي 58 و 59 براي يكي از نشريات محلي با من مصاحبه كرد و من از همان‌ جا صفاي چهره او را ديدم. او آن وقت‌ها دانشجوي شهرستاني بود كه تازه به تهران آمده بود.
وي به خاطره‌ ديگري از خود درباره نخستين مجموعه شعر «قيصر امين‌پور» با عنوان «در كوچه آفتاب» اشاره كرد و ادامه داد: «قيصر» حدود 15 عنوان روي كاغذ نوشته بود و از من خواسته بود عنوان مناسبي از بين آن‌ها انتخاب كنم و من نيز همان وقت شعري را براي او سرودم كه مضمون آن چنين بود: از پرسش تو جواب را مي‌خواند ـ در چشم تو انتخاب را مي‌خواند / هر شب كه به دل غبار غم مي‌تابد ـ
در كوچه آفتاب را مي‌خوانم.

**سبزواري: مرگ «قيصر» براي من مرگ «اميد» بود
«حميد سبزواري» نيز در اين مراسم گفت: از شاعري كه براي مردم قلم دست گرفته، مي‌بايست اينچنين تقدير شود. مرگ «قيصر» براي من مرگ «اميد» بود و وقتي خبر را شنيدم در جا نشستم و به حال زار خود گريستم و همچنين به نيازي كه اين روزها جامعه به او داشت نيز گريستم.
اين شاعر تصريح كرد: من دلم مي‌خواست در مراسم خاكسپاري او شركت كنم ولي نمي‌توانستم . «قيصر»، قيصر دل‌ها بود و بعد از اين قطعا بر دل‌ها حكومت خواهد كرد.
«سبزواري» با بيان اينكه بسياري از حرف‌هايش را كه اكنون توان گفتن ندارد در مصاحبه‌ها عنوان كرده، اظهار داشت: نخستين بار او را در مسجد دزفول ديدم و او كسي بود كه خدمتگزار مردم بود و به فكر مال و منال نبود.

**نادمي: «قيصر» طلايه‌دار ادبيات انقلاب بود
«احمد نادمي»، منتقد شعر نيز در اين مراسم گفت: «قيصر امين‌پور»، «سيدحسن حسيني» و «سلمان هراتي» كاري كردند كه در نوع خود تاريخي بود و آنان طلايه‌داران حركتي هستند كه ما از آن به نام ادبيات انقلاب نام مي‌بريم.
وي با بيان اينكه ما قيصر را به عنوان كسي مي‌شناسيم كه از سروش نوجوان وارد جامعه ادبي شد، افزود: اين‌ها حنجره اعتقادات مردم شده‌اند. من اگر قرار باشد درباره شعر عاشورايي فكر كنم قطعاً «گنجشك و جبرئيل» سيدحسن حسيني را به ياد مي‌آورم و اگر قرار باشد درباره انتظار فكر كنم قطعاً اشعار قيصر امين‌پور به يادم مي‌آيد و اين‌ها كاري كردند كه ما نمي‌توانيم پديده شعر انقلاب را انكار كنيم.

**شفيعي: همه قالب‌هاي شعري ميزبان طبع بلند «قيصر» بودند
«ضياء‌الدين شفيعي» نيز گفت: «قيصر» در هر عرصه‌اي كه وارد شد تحولي در آن به وجود آورد و همه قالب‌هاي شعري ميزبان طبع بلند او بودند و تلاطم روح بيقرار او را درك كردند.
وي ادامه داد: مرگ هشت سال تمام بر گردن «قيصر» با مدارا قدم زد و سرانجام در حالي كه او چشمانش را بسته بود وي را در آغوش گرفت. بركت مرگ او كمتر از حياتش نيست و مرگ «قيصر» سبب مي‌شود كه پرده‌ها بيفتد و شعر او براي آناني كه در اين سال‌ها شعرش را درك نمي‌كردند، آشكار شد.
«اسماعيل حاكمي‌والا» استاد دانشكده ادبيات و استاد مشاور رساله دكتراي «قيصر امين‌پور» در حالي كه از بيماري پاركينسون رنج مي‌برد با خواندن اشعاري از مولانا و تفسير ابيات آن، درباره واقعه از دست دادن «قيصر امين‌پور» گفت: من در باب آثار او صحبت نمي‌كنم و تنها به ادب و اخلاق اين شاعر متعهد اشاره مي‌كنم.
«خليل عمراني»، شاگرد «قيصر امين‌پور» و آخرين كسي كه رساله دكتري خود را با عنوان «غزل انقلابي» با اين شاعر گذرانده در بيان ويژگي‌هاي «قيصر» گفت: «امين‌پور» دانشجوي پيرو خط امام بود و از آنجا كه امروز 13 آبان است روز ديگري از «قيصر» است. هر چه شخصيت ادبي «قيصر» رشد كرد فروتني او نيز بيشتر شد و با آنكه «قيصر» حضور فيزيكي ندارد اما او هرگز نمرده است و ما بايد ببينيم كه «قيصر» چه آرمان‌هايي داشت تا برويم آن آرمان‌ها را دنبال كنيم.
«استاد خاتم» از ديگر سخنرانان مراسم بزرگداشت «قيصر امين‌پور» ضمن اشاره به مقام والاي شاعران در فرهنگ و جامعه گفت: اغلب حكيمان شاعرند و اغلب شاعران حكيم ولي آنچه مهم است فطرت انساني است.
وي افزود: هر كس با هر تبليغي بخواهد مجلس ختمي را شلوغ كند نمي‌تواند، ولي همه جا از مجالس ختم «قيصر» استقبال كردند كه اين ارزشمند است.
«سعيد حداديان»، مداح اهل بيت نيز در اين مراسم گفت: در نجف اشرف و در حرم اميرالمؤمنين بوديم كه براي شنيدن اخبار آمديم و فهميديم ملت ايران اين شاعر فقيد را از دست داده و آنجا از اين شاعر ياد كرديم.
در اين مراسم شاعران جواني همچون «محمد خليلي»، «ميرهادي نائيني‌زاده»، «صابر موسوي»، «محمدمهدي صياد»، «محسن رضواني»، «ميلاد عرفان‌پور»، نمايندگان خانه دانشجويان دانشكده ادبيات دانشگاه تهران نيز سروده‌هايي را در باب از دست دادن استاد خود سرودند.
نكوداشت «قيصر امين‌پور» با پخش كليپي از مراسم تشييع جنازه او از دانشگاه تهران و پخش نماهنگي از «محمد اصفهاني» بر روي تصاوير در حالي كه حاضران را تحت تأثير قرار داده بود به پايان رسيد.

[karin]

فردي با كلاه و پالتو در حال عبور بود. باد و باران و آفتاب ادعا كردند مي‌توانند كلاه و پالتو آن فرد را از تنش در آورند... .


باد هر چه سريعتر وزيد، آن فرد خودش را بيشتر جمع و جور كرد، همينطور باران، ولي آفتاب آرام آرام تابيد تا اينكه آن فرد هم آرام‌آرام متاثر شد و كلاه و پالتو از تن بدر شدند... .
به گزارش خبرنگار ادبي فارس مرحوم «قيصر امين‌پور» مانند بسياري ديگر از اهالي فرهنگ صاحب نظراتي بود كه اگر چه مدون و مكتوب ارائه نشده‌اند اما اطرافيان و علاقمندانش در محافل مختلف آنها را شنيده‌اند. گزين‌گويه‌هاي زير توسط يكي از علاقمندان «قيصر» و از يكي از اين محافل روايت شده كه در اختيار خبرگزاري فارس قرار گرفته است.
- امروز، اولين روز از روزهاي باقيمانده عمر ماست كه مي‌توانيم دوباره بياغازيم... .
-شاعران، يقولون مالاتفعلون اند، الا الذين آمنوا و عملوا الصالحات و ذكرو الله كثيرا ... .
-امام (ره) مي‌فرمود وظيفه ما انجام تكليف است، ما به نتيجه كاري نداريم ... .
-عصر امروز، دوران ترديد، بدگماني و بي‌ايماني است در اين فضا بايد از معنويت دفاع كرد... .
-بايد دريابيم با چه زباني با جهان معاصر ارتباط برقرار كنيم تا بتوانيم موثرتر باشيم ... .
-با هنر مي‌توان مخاطب را تا لبه سكوي پرش پيش برد ولي بايد بگذاريم در نهايت خودش بپرد... .
-هنر اصالتا" يك كار فردي است، نبايد منتظر بود ديگران بيايند. هر كس بايد سلوك خود را داشته باشد و البته آنرا در جمع عرضه كند. راه‌ها متفاوت است مهم اين است كه جهت يكي باشد... .
-تنوع در فعاليتهاي هنري رحمت است نه زحمت فقط بايد راه بهره‌برداري بهتر از اين تنوع‌ها و بعضا تضادها را فرا بگيريم. در اين راه كشف فضاهاي تازه و خلاقيت‌هاي جديد هم مهم است... .
-بودند كساني كه به ما انتقاد مي‌كردند چرا براي امام (ره) شعر مي‌گوييم ولي خودشان براي هر كسي شعر مي‌گفتند... . (دفاع استاد از سابقه شعر انقلاب)
-ما مي‌خواهيم با زبان هنر بگوييم جهان معنا دارد، دارد و به سمت و سويي روان است... .
-همه 124 هزار پيامبر آمده‌اند يك حقيقت را بگويند، ابوسعيد هم گفت: «خدايش بيامرزد آنكه برخيزد و قدمي فرا پيش نهد. »... .
-آن منتقد عرب مي‌گفت اگر همه هنرمندان جهان فقط يك جور حرف بزنند، دنيا جهنم مي‌شود ولي اگر همه سياستمداران جهان فقط يك جور حرف بزنند، دنيا بهشت مي‌شود. البته بنده معتقدم سياستمداران هم مي‌توانند هر كدام نظر خود را داشته باشند اين تضادها را بايد ار ج نهاد... .
-زبان عشق و زبان هنر، زبان آشتي بين‌المللي است... .
-در كنار نگاه آرمان گرايانه (ايده‌ال) به آينده نگاه واقع بينانه (رئال) هم داشته باشيم ... .
-در اوايل كار حوزه هنري، نه رييس بود نه مرئوس نه از تاك نشان بود نه از تاك نشان، امكانات هم نبود، حتي راهي هم نبود كه پاي خود را جاي آن بگذاريم بايد مسيرهاي جديد تجربه مي‌شد... .
-در جهان امروز بايد ياد بگيريم چگونه از حقيقت دفاع كنيم... .

[cityslicker]

از تمام رمز و راز های عشق
جز همین سه حرف
جز همین سه حرف ساده ی میان تهی
چیز دیگری سرم نمی شود
من سرم نمی شود
ولی..
راستی
دلم که می شود

[cityslicker]

امشب تمام حوصله ام را
در یک کلام کوچک
در " تو" خلاصه کردم
ای کاش می شد
یک بار
تنها همین یک بار
تکرار می شدی
تکرار…

[cityslicker]

اگر داغ رسم قدیم شقایق نبود
اگر دفتر خاطرات طراوت
پراز رد پای دقایق نبود

اگر ذهن آیینه خالی نبود
اگر عادت عابران بی خیالی نبود

اگر گوش سنگین این کوچه ها
فقط یک نفس می توانست
طنین عبوری نسیمانه را
به خاطرسپارد

اگر آسمان می توانست یکریز
شبی چشمهای درشت تو را
جای شبنم ببارد

اگر رد پای نگاه تو را
بادو باران
از این کوچه ها آب و جارو نمی کرد

اگر قلک کودکی لحظه ها را پس انداز می کرد
اگر آسمان سفره ی هفت رنگ دلش را
برای کسی باز می کرد

و می شد به رسم امانت
گلی را به دست زمین بسپریم
و از آسمان پس بگیریم

اگر خاک کافر نبود
و روی حقیقت نمی ریخت

اگر ساعت آسمان دور باطل نمی زد

اگر کوه ها کر نبودند
اگرآب ها تر نبودند

اگر باد می ایستاد

اگر حرف های دلم بی اگر بود
اگر فرصت چشم من بیشتر بود

اگر می توانستم از خاک
یک دسته لبخند پرپر بچینم

تو را می توانستم ای دور
از دور
یک بار دیگر ببینم

[cityslicker]

هر لحظه حرفی در ما زاده می شود
هرلحظه دردی سر بر می دارد
و هر لحظه نیازی
از اعماق مجهول روح پنهان و رنجور ما جوش می کند
مگر این قفس کوچک استخوانی
گنجایشش چه اندازه است ؟

[cityslicker]

سه شنبه ،
چرا تلخ و بی حوصله
سه شنبه ،
چرا این همه فاصله
سه شنبه ،
چه سنگین چه سرسخت فرسخ به فرسخ
سه شنبه ،
خدا کوه را آفرید

[cityslicker]

دختران شهر
به روستا فکر می کنند
دختران روستا
در آرزوی شهر می میرند

مردان کوچک
به آسایش مردان بزرگ فکر می کنند

مردان بزرگ
در آرزوی
آرامش مردان کوچک می میرند

کدام پل
درکجای جهان
شکسته است
که هیچکس به خانه اش نمی رسد؟

[cityslicker]

فرصتی نمانده است
بیا همدیگر را بغل کنیم
فردا
یا من تو را می کشم
یا تو چاقو را در آب خواهی شست

همین چند سطر...
دنیا به همین چند سطر رسیده است
به این که انسان
کوچک بماند بهتر است
به دنیا نیاید بهتر است

اصلاً این فیلم را به عقب برگردان
آنقدر که پالتوی پوست پشت ویترین
پلنگی شود
که می دود در دشت های دور
آنقدر که عصا ها
پیاده به جنگل برگردند
و پرندگان دوباره بر زمین...
زمین...
نه !
به عقب تر برگرد

بگذار خدا
دوباره دست هایش را بشوید
در آینه بنگرد
شاید...
تصمیم دیگری گرفت