دو جور موفقيت داريم
يكي نتيجه گرفتن
يكي پرورش يه نسل طلايي براي حدودا يك دهه در فوتبال ماست
البته ميشه هردوي اينها رو در كنار هم به دست آورد ولي معمولا سخته
من به شخصه پرورش يك نسل طلايي رو بيشتر دوست دارم
در تركيب فعلي ايران به راحتي ميشه يه دايي يه باقري و يه خداداد رو ديد كه نيازمند هدايت شدن توسط يه مربي كاربلد در مسير پيشرفت هستن
خوب اغلب هم معیار موفقیت ، کسب نتیجه در نظر گرفته می شه ( به غلط یا درست ) در صورتی که شاید کار پرورش نسل به مراتب با ارزش تر باشه و نتیجش در دراز مدت به کسب نتیجه ختم بشه ،
نمونه ی داخلی : مایلی کهن ؛ که نسل طلایی فوتبال ایران که حدود 10 سال هم به تیم ملی کمک کردند رو پرورش داد ، ولی هیچ وقت ازش به عنوان مربی موفق یاد نشده .
هرچند هنوز معلوم نيست كه ايشون مربي ايران بشه
ولي براي پرورش يه نسل خوب کارلوس کوئیرش يه گزينه خوبه
ظاهرا که منتفی شده ، اما باز هم چیزی قطعی نشده ،
گفته می شود کرش از ایران تضمین خواسته که در هر شرایطی
3 سال روی نیمکت تیم ملی بنشیند، این در حالی است که مدیران فدراسیون فوتبال ایران، میخواهند
ماندن او در این پست را به صعود از مرحله انتخابی جام جهانی منوط کنند.
دوستان فدراسیون که 3 سال فوتبال ایران رو با فرصت دادن به قطبی و دایی ناکام کردند ، 3 سال به کوئیرش زمان دادن فکر نمیکنم مشکل خاصی بوجود بیاره ، ضمن اینکه تیم ملی ایران به قدری ناکام بوده در چند سال گذشته که احتمالا درصد نتیجه گرایی جامعه هم کاهش محسوسی داشته .