اشعـار عاشقـانـه

[iranzerozone]

يار تو گشتم كه باشي همدم و غمخوار من

من چه دانستم كه هستي دشمن غدّار من

با تو پيوستم، نكردم ترك يكساعت ترا

ليك بودي بي‌مروت- در پي آزار من

ساده و بيچاره من بودم كه بودي سالها

مايۀ آرامش و تسكين تو در پندار من

رنج و دردم را فزون كردي، نبودي مرهمم

فتنه‌ها كردي تو هر روز و شب اندر كار من

من نه تنهايم كه از بي‌رحميت بردم نصيب

اي بسا مجروح زخمت چون دل بيمار من

بعد از اين هم اي بسا بيچارگان ساده دل

حالشان زار است از تو، همچو حال زار من

بوسه‌هاي تلخ تو ديگر نخواهم نارفيق!

از براي ديگران باش اي گل پرخار من!

من «محبّ» چون تويي كي باشم؟ از نزدم برو

وقت آن آمد كه تركت گويم اي سيگار من!!!

رامین ناصح

[iranzerozone]

من مست چشــم دلبــــرم، زان بـــاده ریـزان ساقیـــا

کز خود روم بیخود شوم، مدهوش و حیران ساقیـــا

دل در برم پر شور و شر، چون موج از پا تا به سـر

بیتاب و از خود بی خبر، از عشق و حرمان ساقیـــا

از درد توفان می کنـــد ،از شـــــوق جو لان می کنــــد

در دیده پنهــــان می کند ،این اشک غلتـــــان ساقیــــا

گم گشتــه در شـــــام غمش، پا بســــته در دام غمش

مدیون انعـــــام غمش، کین جاست مهمــــان ساقیـــا

من پُر شــــدم از بی کسی ،از حــــیرت و دل واپسی

آگه نیـــــم من از کسی، با نفس عــریـــــان ساقیــــا

چون شمع دور از منزلــم، وز عاجزی در مشکلـــم

کین شعله تا سازد گِلم، در پــــای جــــانـــان ساقیـــا

«واهب» ز سعـی نارسا ، گم بود در اندیشه هــــا

روشن شــد از آیینــه هـــا٬ رمز سبحــــان ساقیــــا

صالحه وهاب واصل

[iranzerozone]

دیشب دخیل به نزد خدا کرده ام تو را

در پیشگاه حق چه دعا کرده ام تو را

گفتم که ای خدای بزرگ مهلتش بده

دردش دوا نما و بسی عزتش بده

گفتم خدا که یار مرا خون جگر مکن

آن ناله های قلب مرا بی اثر مکن

فریاد آشنای دلم را غمین مساز

دیگر نگار جان مرا دل حزین مساز

گفتم خدا به عزت سالار " مصطفی"

هرعاشقی که غصه ای دارد بده شفا

رحمی نما تو بر دل افسرده ی« مسیح»

چون سالهاست به درد غریبی شده اسیر!

[rahgozare tanha]

رفت و طاقت عشق من آوار شد
رفت و عشق دلم بر ،دار شد
رفت و گويي طاقتم را باد برد
يوسف اميد من در چاه مرد
اين هم از يك عمر مستي كردنم
باز هم شبنم پرستي كردنم
اي دل شوريده مستي مي كني
باز هم شبنم پرستي مي كني
من كه گفتم اين بهار افسردنيست
من كه گفتم اين پرستو رفتنيست ....

[بنفشه ناز]

مهم نیست که

که رویاهای مرا می دزدند

یا به لحن ترانه های کودکی ام می خندند

می دانم

به زودی

در زیر عبور این لحظه های پر شتاب دفن خواهم شد

ولی

تو را قسم به هر چه از بی قراری دریا شنیده ای

مگذار کسی هوای بارانی چشمت را

به گریه تعبیر کند...

[rahgozare tanha]

پيراهن خيس ابر تن پوش من است
صد باغ تبر خورده در آغوش من است
اين زندگي كبود، اين تلخ بنفش
زخمي ست كه سالها بر دوش من است ...

[بنفشه ناز]

همیشه منتظرم
منتظر ساعت عبور تو
از کوچه های خاطراتمان
چشمها را می بندم
و گوشها را نیز
منتظر بوی تن بارانیت می شوم
وقت رسیدن توست
وقت پرسه زدن من...

[بنفشه ناز]

چشمایم را شستم
زیر باران رفتم
ولی ندیدمت
فقط باران بود و چشمهایم
بعدها
وقتی کویر دلم، تشنه باران شد
فهمیدم که تو
همان بارانی...

[بنفشه ناز]

ک سمت تویی و عشق: مرگی ساده

یک سمت جهان به قتل من آماده!

می ترسم! مثل بچّه گنجشکی که

در دست دو بچّه ی شرور افتاده

[بنفشه ناز]

گفتی بمان

می خواستم... اما نمی شد

گفتی بخند

بغز گلویم وا نمی شد

گفتم که می ترسم من از سحر نگاهت

گفتی نترس ای خوب من... اما نمی شد

می خواستم ناگفته هایم را بگویم

یا بغز می آمد سراغم... یا نمی شد.

گفتی که تا فردا خدا حافظ ولی آه...

آن شب نمی دانم چرا فردا نمی شد..