اشعار سکوت، تنهایی و مرگ

[sara_girl]

همیشه در ریاضیات ضعیف بودم

سالهاست

دارم حساب میکنم

چگونه من بعلاوه تو

شد فقط من ؟

[mostafa 1981]

عمری باقی نمانده است
او
قول داده بود
تعطیلات آخر ھفتھ بیاید
اما
آن سوی ھرچھ راه و فاصلھ ست
ھوای آشنایی ما
منقلب است
تمامی پروازھا
با تاخیر می رسند .

[sara_girl]

برو ای خوب من ، هم بغض دریا شو ، خداحافظ !

برو با بی کسی هایت هم آوا شو ، خداحافظ !

تو را با من نمی خواهم که « ما » معنا کنم دیگر …

برو با یک « من» دیگر بمان « ما » شو ، خداحافظ !

[sara_girl]

اگر میتوانستم همه دیروز ها را
به هم وصله پینه میکردم ..
همان دیروز هایی که
مطمئن بودم از بودنت...

[Puneh.A]

در حباب کوچک
روشنائی خود را می فرسود
ناگهان پنجره پر شد از شب
شب سرشار از انبوه صداهای تهی
شب مسموم از هرم زهرآلود تنفس ها
شبـــــــــــــ .......
گوش دادم
در خیابان وحشت زده تاریک
یک نفر گویی قلبش را
مثل حجمی فاسد زیر پا له کرد
در خیابان وحشت زده تاریک
یک ستاره تـــرکیــــــــــــــــــــــــ ــد
گوش دادم ..............

[maryam & m]

نه بيا

و نه حرفي از آمدن بزن

بگذار در من بي تو حل شود اين تنهايي[COLOR="Silver"]

[vahidhgh]

زندگی قافیه شعر من است
شعر من وصف دلارایی توست
در ازل شاید این
سرنوشت من بود
می سرایم به امیدی که تو خوانی
ورنه آخرین مصرع من
قافیه اش مردن بود

[part gah]

چشمــــ تا بــــاز کنم

فرصت دیـــدار گذشتـــــ


همه ی طول سفـــــر


یک چمـــــدان بستن بــــود.

[part gah]

سـکـوتــم از رضـایت نیســت دلــم اهــل شــکایت نیســت

هزار شـــــاکی خـــودش داره خـــــودش گیــــــره گرفتــــاره

همون بهتر که ســــاکت باشه این دل جــــدا از این ضوابط باشه این دل

از این بدتر نشه رسوایی ما که تنـــــها تر نشه تنهــــایی ما

که کار ما گذشته از شکایت هنوز هم پایبندیم در رفاقت

می ریزه توخودش دل غصه هاشو آخه هیچ کس نمی خواد قصه هاشو

کسی جرمی نکرده گر به ما این روزها عشقی نمی ورزه

بهایی داشت این دل پیش ترها که در این روزا نمی ارزه

[Lady parisa]

از خواب پريدم

چشام پر اشک بود

بلند شدم و يه راست رفتم سمت کمد

تنها يادگاری از تو

عطرت بود که روی پيرهنم جا مونده بود

سر کشيدم بوی نبودنت رو

...