بازم كه ت افتاد به ما
همه ي هستي من آيه ي تاريكيستكه
تو را در خود تكراركنان
به سحرگاه شكفتن ها و رستن هاي ابدي خواهد برد
من در اين آيه تو را آه كشيدم،آه
من در اين آيه تو را
به درخت و آب و آتش پيوند زدم
بازم كه ت افتاد به ما
همه ي هستي من آيه ي تاريكيستكه
تو را در خود تكراركنان
به سحرگاه شكفتن ها و رستن هاي ابدي خواهد برد
من در اين آيه تو را آه كشيدم،آه
من در اين آيه تو را
به درخت و آب و آتش پيوند زدم
مارا ببخش ای خداوند عظیم...جانم که شدم دلی خطا پذیر...
---------------------------------------------------------------------
یا الله ببخشا مرا...
تا چند اسير عقل هر روزه شويم ---------- در دهر چه صد ساله چه كي روزه شويم
ما که هر جا میرویم دلداده نیست...ای خدا مارا ببر بهر دلی...
يكي پهلوان بود دهقان نژاد
دلير و بزرگ و خردمند و راد ..
دستم بگیرو از دلم راز بشنو ای گل...مرا به امید دل بی کس یاس مانده دان ای گل...
نردبان اين جهان ما و منيست
عاقبت اين نردبان بشكستنيست
لاجرم هركس كه بالاتر نشست
استخوانش سخت تر خواهد شكست
تو همه کار جهان را همچین ********** کن قیاس و چشم بگشاد و ببین
از که بگریزیم از خود این محال ******** از که برتابیم از حق این و بال
لحظه و ساعت عمر من تويي
تو كه نيستي من زمانو نمي خوام
من تو رو مي خوام اونا رو نمي خوام
نفسم تويي هوا رو نمي خوام
فالاي جور واجور رو نمي خوام
نامه هاي راه دور و نمي خوام
واسه چي برم ستاره بچينم
ماه من تويي كه نور و نمي خوام
من تو رو مي خوام اونا رو نمي خوام
نفسم تويي هوا رو نمي خوام
آذر و خرداد و تير نمي خوام
آدماي سر به زير نمي خوام
من خودم تو چشم تو زندونيم
حق دارم بگم ، اسيرو نمي خوام
من تو رو مي خوام اونا رو نمي خوام
نفسم تويي هوا رو نمي خوام
من مانده ام تنهاي تنها...من مانده ام تنها ميان سيل غم ها...
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)