مشاعره

[Alipacino]

ماییم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه پر درد شراب
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب
آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

[saye]

برايم داستان مي گفت
برايم داستان از روزگار باستان مي گفت
و من خاموش
سراپا گوش
و با چشمان خواب آلود در پيكار
نگه بيدار و گوش جان بر آن گفتار
...

[john_mcdollar]

روزي ما دوباره كبوترهايمان را پيدا خواهيم كرد
و مهرباني دست زيبايي را خواهد گرفت.


روزي كه كمترين سرود، بوسه است
و هر انسان
براي هر انسان
برادريست

روزي كه ديگر درهاي خانه شان را نمي بندند
قفل
افسانه ايست
و قلب
براي زندگي بس است...

و من آن روز را انتظار مي كشم
حتي روزي
كه ديگر نباشم.

[babi]

مژده وصل تو کو کز سرجان برخیزم *** طایر قدسم و از دام جهان برخیزم
بولای تو که گر بنده خویشم بدانی *** از سر بندگی کون و مکان خیزم

[john_mcdollar]

مردي چنگ در آسمان افكند
هنگامي كه خونش فرياد و
دهانش بسته بود.

خنجي خونين
بر چهره ي ياباور آبي!

عاشقان چنين اند.

كنار شب
خيمه برافراز،
اما چون ماه برآمد
شمشير از نيام برآر
و در كنارت
بگذار.

[babi]

رنج را گفتم که صبرش اندک است ****** اشک را گفتم مکاهش کودک ست
گرگ را گفتم تن خردش مدر ********* دزد را گفتم گلوبندش مبر
بخت را گفتم جهانداریش ده ********* هوش را گفتم که هشیاریش ده

(پروین اعتصامی)

[john_mcdollar]

هر جا گل هاي نشايش رست، من چيدم. دسته گلي دارم،
محراب تو دور از دست: او بالا من در پست...
"سهراب سپهري"

[babi]

تو پنداری نمیخواهد ببیند روی ما را نیز کو را دوست میداریم
نگفتی کیست باری سرگذشتش چیست؟
پریشانی غریب و خسته ره گم کرده را ماند
شبانی گله اش را گرگها خورده
وگرنه تاجری کالاش را دریا فرو برده
و شاید عاشقی سرگشته کوه و بیابانها
...


(( مهدی اخوان ثالث))

[pishy]

اي واي بر اسيري كز ياد رفته باشد ..... در دام مانده صيد و صياد رفته باشد

[babi]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند ----------------------- گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند
ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت ---------------------- با من راه نشین باده مستانه زدند


(( حافظ ))