البته میشه در اینجا بحث کرد که خوب و بد از نظر ما چی معنی میشه. ولی اگه خوب و بد بودن رو معادل با اونچه که از خیر و شر به طور عام در عرف جامعه یاد میشه بدونیم، میشه اینطور استناد کرد:
خدا اگه واقعا در نظر ما خدا باشه اونوقت نمیشه فرض کرد که خدای بدی باشه. چرا که هر خدایی برای خودش بهترین صفات و با کمالات ترین حالات ممکن رو میخواد داشته باشه. و اگه اون خدا، خدایی باشه که بهترین صفات ممکن رو در همه ی زمینه ها (یا حداقل در برخی از زمینه ها) دارا نباشه، این سوال پیش میآد که آیا این خدا، نمیتونسته صفات کمال و مثبتی که نداره رو برای خودش فراهم کنه؟ (چون دیگه فرض این مساله که خدا میتونسته ولی نمیخواسته ممکن نیست. چرا که همونطور که گفتم، خدا اگه واقعا تنها قادر مطلق عالم باشه، حتما در همه ی بهترینها میخواد که سرآمد باشه. نه اینکه مثلا مخلوقی از مخلوقاتش پیدا بشه که تو یکی از صفات خوب، ازش جلو بزنه) پاسخ به این سوال که آیا خدا نمیتونسته هم کار سختی نیست. اگه خدا نمیتونسته، پس ضعف داشته. و چون ضعف هم به نوعی از جمله ی صفات نقص و منفی برای خدا به حساب میآد بنابراین باز به همون دلیل قبلی که نشون میداد صفات نقص و بد و منفی در خدا اساسا و منطقا نباید وجود داشته باشه، بنابراین باز به تناقض میرسیم.
پس خدا اگه واقعا وجود داشته باشه حتما نمیتونه بد باشه.
موفق باشین.
89/9/21