داستانهای مینیمالیستی

[nil2008]

قلم را در دستش گرفت و روی یک نقطه از کاغذ نگه داشت. دستش همان جا ماند. نمی‌دانست چگونه شروع کند، اصلاً نمی‌دانست چه بنویسد. دستش را که از روی کاغذ برداشت، تنها یک نقطه سیاه به جا مانده بود. مداد را آرام‌آرام روی سرش کوبید تا شاید مطلبی به ذهنش برسد، اما بی‌فایده بود. سرانجام جعبه ذهنش را جست‌وجو کرد، اما به هر گوشه که سرک کشید، چیزی پیدا نکرد؛ حتی یک سر نخ کوچک. دفترش را ورق زد. بالای هر صفحه یک نقطه سیاه بود. مداد را کنار گذاشت و دفترش را بست. سهم امروز هم فقط یک نقطه بود!
مائده براتي

[nil2008]

جان، آجودان ستاد ارتش بود. از صبح که بیرون آمده بود ریگی توی کفشش حس می‌کرد.
با جمع کردن پا سعی کرد آن را به گوشه‌ای براند و ثابت نگه دارد تا در فرصت مناسب، کفش خود را دربیاورد و از شر ریگ راحت شود.
سر ظهر عرق از سر و رویش جاری بود. سر انجام وقتش رسید. پشت سر رئیس ستاد ارتش کنار ستون ایستاد و خم شد کفش را دربیاورد.
گلوله‌ای از بالای سرش صفیر کشید و مغز رئیس ستاد را به دیوار پاشید. جان، ریگ را حالا قاب کرده و هر روز می‌بوسد.
نوشته: مري كلارك
ترجمه :اسدالله امرایی

[amirtoty]

ساعت چهار بعداز ظهر :
-الو،سلام عزيزم
-سلام ،چي شده ؟
-هيچي مي خواستم بگم يه جلسه اضطراري پيش اومده،امشب شام نميتونم بيام خونه،شامتو بخور ... در ضمن ميدوني كه خيلي دوستت دارم.
-...بازم جلسه...خوب باشه .منم دوستت دارم.مواظب خودت باش .
ساعت هشت شب در رستوراني شيك در شمال شهر...
-گارسون،خانوم انتخاب كردن ميتوني منو رو ببري...
" ناهي "

میشه توضیح بدی یعنی چی؟ متوجه منظور نشدم!

[nil2008]

میشه توضیح بدی یعنی چی؟ متوجه منظور نشدم!

براي دوستاني كه احيانا" متوجه نشدند...

آقا به خانوم ِ اولش ميگه جلسه داره ولي بعد به جاي جلسه ... ميره سراغ ِ خانوم كوچيك ! (خانوم دومش) با هم ميرن به رستوران به صرف شام دونفره...

[nil2008]

مصطفی چترچی:

کنار خیابان منتظر تاکسی بودم. مردی با سر و وضع نامرتب در حالی که با صدای بلند صحبت می‌کرد نزدیکم ایستاد.دست او روی گوشش بود، گویا با تلفن همراه حرف می‌زد.شنیدم که می‌گفت: بارها بهشان گفتم که حالم خیلی خوب است و اجازه دهید مرخص شوم، اما باور نمی‌کردند و باز هم روزی یک مشت قرص آرام بخش می‌دادند. بالاخره امروز از آن جا فرار کردم. وقتی نگاه تعجب زده‌ام را دید همان دستی را که روی گوشش بود به طرفم آورد و غیرمنتظره با من دست داد. چیزی دستش نبود. خندید و دوباره دستش را نزدیک گوشش برد. در حال دور شدن بود که می‌گفت: باور کن حالم خیلی خوب...

[nil2008]

وقتی جوان بود دوست داشت ادای پیرمردها را در بیاورد،یک چوب دستی برمی‌داشت، دولا دولا راه می‌رفت و مثل پیرمردها با صدای لرزان صحبت می‌کرد و همه می‌خندیدند.
اما حالا که پیر شده، قوز کمرش اجازه نمی‌دهد راست بایستد و حتی یک لحظه ادای جوان‌ها را در بیاورد.



محمد احتشام

[nil2008]

رون پجت:
آمده بود وام بگیرد، باز. همه مدارکش را قبلا آماده کرده بود...وثیقه، بیمه و نشانی و مشخصات ملک مورد نظر...ملک کوچکی بود که در ایام بازنشستگی، آسایش او و زنش را فراهم می‌کرد. درست وقتی می خواست نامه نهایی را امضا کند، تلفن بانک زنگ زد.معاون شعبه گوشی را به او داد...زنش با صدای لرزانی می‌گفت وام لازم ندارند. عمه جان فوت کرده و در وصیت نامه‌اش خانه بزرگی را به آنها بخشیده‌است...

ترجمه اسدالله امرایی

[nil2008]

دبیر وارد کلاس شد... بعد از اتمام درس برای دانش آموزان در مورد امتحانات خرداد کلی صحبت کرد:
بله بچه‌های عزیزم، در امتحانات اضطراب و نگرانی نداشته باشید چون موفق نخواهید شد...هنوز 5 دقیقه به پایان کلاس مانده بود و آموزگار مضطرب از اینکه قرار بود ساعتی بعد، پایان نامه کارشناسی ارشد خود را ارئه بدهد!
علی صمدیار

[nil2008]

در روزهای نخست زندگی مشترک‌شان، آوای دلنشین و سحر آمیزی بود مانند آواز پری دریایی که بر سینه موج‌های سبک و لغزنده دریاهای دور می‌نشست.در سال‌های‌ ابتدایی این زندگی، همچون شباهنگ موزونی برخاسته از اصیل‌ترین دستگاه‌های موسیقی، در لطافت شب طنین می‌افکند و او را به رویاهای خوش می‌برد.و سال‌های بعدتر به آوای محزونی از دل یک قره‌نی شکسته می‌آمد که او را به اندوه غریبی سوق می‌داد و بدهکاری‌هایش را بیاد می‌آورد.و سال‌های دیرتر به شکل صدای ناهنجاری در ‌آمد که آلودگی صوتی بوجود آمده، خوابش را به آشفته‌ترین کابوس‌ها بدل می‌کرد.و اینک همان خرناس، کار را به جدایی و طلاق از همسرش کشیده است.
عبدالحمید حسین‌نیا

[nil2008]

نشست "مضرات سیگار" را استادجامعه‌شناس با تبحری ویژه در میانِ تشویق حاضرین به پایان برد...درهنگامِ خروجِ استاد ازسالن‌سخنرانی دربان دوباره به ایشان سلام کرد ... درست مانند زمان ورود ...و بازهم جوابی نشنید .دربان بی اعتنایی او را به حساب ترک ناگهانی سیگارش گذاشت و با ر‌ضایتِ فراوان ازتحلیل خود، عنوانِ سخنرانی راکه درتابلوی‌اعلانات نصب شده بود بازخوانی کرد :"مضرات ترک سیگار"...وسیگاردیگری آتش زد.
حسن دلخوش
ماخذ:shereno.ir