امیدوارو خبر هارو کسی نزده .
تغييرات جواب نداد اضطراب «نبردن» استقلال را برد!وقتى پرسپوليس تيم‌هايى مثل ابومسلم و پيکان را شکست مى‌داد منتقدان اين تيم مى‌گفتند قطبى چون با ته جدولى‌ها بازى مى‌کند راحت به پيروزى مى‌رسد! اين استدلال در زمان خودش طرفدارانى داشت اما حالا ديگر همه مى‌دانند فرق زيادى بين تيم‌هاى بالا و پايين جدول وجود ندارد و اگر استقلال و پرسپوليس خوب بازى نکنند به نتيجه دلخواه نمى‌رسند. پيکان با تغييرات هفته‌هاى اخير، تيمى معمولى به حساب مى‌آمد و ما انتظار داشتيم استقلال روز راحتى را پشت‌سر بگذارد اما شاگردان حجازى مقابل همين پيکان پيروزى را با شکست عوض کردند تا معلوم شود هرگز نبايد آنها را از پيش برنده دانست.
3 گل با دفاع چهار نفره
باز هم دفاع چهارنفره، باز هم گل خورده، باز هم شکست! بعد از بازى با پرسپوليس که کاملاً خنثى و بدون هيجان بود کادرفنى استقلال تصميم گرفت در بقيه مسابقات نيز با چهار دفاع به ميدان برود، غافل از اينکه خصوصيات مدافعان فعلى اين تيم به درد سيستم چهار دفاعه نمى‌خورد و بازى با اين روش خيلى زود نتايج غيرقابل جبران به بار مى‌آورد. روش موردنظر مربيان استقلال 2 ايراد عمده داشت: -1 قربانى و اميرحسين صادقى قابليت‌هاى لازم براى بازى در پست دفاع ميانى را ندارند و مثل همين بازى مرتکب اشتباهات فاحشى مى‌شوند، -2 نفراتى مثل نوازى و منيعى (غير از اين بازي) در خط دفاعى حبس مى‌شوند. اين دو نفر که اصلاً مدافع نيستند به خاطر دفاع چهار نفره هم از حضور در برنامه‌هاى تهاجمى محروم مى‌شوند، هم دفاع را آسيب‌پذيرتر مى‌سازند.
واقعاً ارزشش را دارد؟
تغييرات جواب نداد
تغييراتى که استقلالى‌ها براى اين مسابقه انجام دادند به اندازه کافى مفيد نبود. اميرآبادى تلاش زيادى کرد و به خوبى در حملات شرکت داشت اما آن چند بارى که دريبل خورد و به مهاجمان حريف اجازه نفوذ به درون محوطه جريمه را داد باعث مى‌شود نتوانيم برايش نمره خوب در نظر بگيريم. اميرآبادى از منيعى ضعيف‌تر نبود اما زياد هم بهتر از ميثم به نظر نرسيد. (به‌خصوص در کارهاى دفاعي). در مورد نامدارى هم 3 گلى که پذيرفت گوياى همه چيز بود. اشکان در استانداردهاى تيم بزرگى مثل استقلال به نظر نمى‌رسيد و جذبش از همان ابتدا اشتباهى بزرگ بود ضمن اينکه ما نمى‌دانيم چرا وحيد طالب‌لو به روى سکوها تبعيد شد.
او مثل هر دروازه‌بان ديگرى مى‌تواند در مقاطعى کم‌انگيزه باشد و گل وحشتناک بخورد. اينجور مواقع معمولاً بازيکن کم‌انگيزه را روى نيمکت مى‌نشانند. مى‌دانيد چرا؟ چون سکونشين شدن دروازه‌بانى که داعيه پيراهن ملى دارد ممکن است تيم را به حاشيه ببرد، طالب‌لو دير يا زود به ترکيب اصلى برمى‌گردد البته با اين تفاوت که حالا از مربيان تيمش دلخور است!
تعويض‌هاى عجيب
جبارى داشت يکى از بازيهاى خوبش را براى استقلال انجام مى‌داد. او حتى يکى از آن پاس‌هاى معروف خود را براى برهانى فرستاد تا گل دوم استقلال شکل بگيرد اما حتى اين کار، حجازى را از تعويض او منصرف نکرد. منصوريان که جاى جبارى را در ترکيب قرار گرفت نتوانست تغييرى در وضعيت بازى به‌وجود بياورد و بدتر از او اصغر نادعلى بود که نفهميديم چرا در مسابقه‌اى با اين درجه حساسيت به ميدان رفت و قرار بود چه کارى انجام دهد؟ وقتى بازى 2-2 است و استقلال به پيروزى احتياج دارد بايد يک بازيکن آماده و ميدان ديده به ميدان برود نه يک جوان که از چمن ورزشگاه آزادى هم خجالت مى‌کشد!
البته با اين تعريف به ميدان فرستادن منيعى تصميم درستى بود.
ترس از نبردن = شکست
شايد حرف
خبر ورزشی
جواب بصورت نقل قول
