مشاعره سنتی

[maralz]

يوسف ز مي وصل تو در چاه فرو شد
منصــور ز شوقـت بـه سر دار بـرآمـد



....

[4MaRyAm]

دختران دارم چون ماه پس پرده دل
ماه رويان سماوات مرا دامادند

دخترانم چو شکر سرتاسر شيرينند
خسروان فلک اندر پيشان فرهادند

.
.

همه لب بر لب معشوق چو ني نالانند
دل ندارند و عجب اين که همه دلشادند

مولانا

[haj mohammade]

در مشهد و یزد و قم و سمنان و لرستان
لطفی ست که در کلگری و نیس و پکن نیست

در دامن بحر خزر و ساحل گیلان
موجی ست که در ساحل دریای عدن نیست

در پیکر گلهای دلاویز شمیران
عطری ست که در نافهّ آهوی ختن نیست

آواره ام و خسته و سرگشته و حیران
هرجا که روم هیچ کجا خانهّ من نیست

[sasan816]

تو بنده یی گله از پادشاه مکن ای دل
که شرط عشق نباشد شکایت از کم و بیش

ز سنگ حادثه خواهی که منحنی نشوی
مباش همچو ترازو تو در پی کم و بیش

[haj mohammade]

شهپر شاه هوا ، اوج گرفت
زاغ را دیده بر او مانده شگفت
سوی بالا شد و بالاتر شد
راست با مهر فلك ، همسر شد
لحظه‎ یی چند بر این لوح كبود
نقطه ‎یی بود و سپس هیچ نبود

[sasan816]

دلا غـافـل ز سبحـانی چه حاصـل
مطیع نفس و شیطانی چه حاصل
بـود قــدر تو افــزون از مــلایـک
تو قدر خود نمیدانی چه حاصل

بابا طاهر

[4MaRyAm]

ليلي اگرچه شور عرب شد به دلبري
شيرين زبان من ز عرب تا عجم گرفت

.
.
عيد است و هرکه هست بتي را گرفته دست
امروز نيست بر من مست اي صنم گرفت

محتشم کاشانی

[mahdishata]

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود
حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است
بر همانیم که بودیم و همان خواهد بود

[هشت بهشت]

در ره او چو قلم گر به سرم بايد رفت
با دل زخم کش و ديده گريان بروم

نذر کردم گر از اين غم به درآيم روزي
تا در ميکده شادان و غزل خوان بروم

[4MaRyAm]

من عاشقم و چو عاشقان خوشخويم
ور رحم کني زخم زني اين گويم

ناساز از آنيم که سازي داريم
بد خوي از آنيم که نازي داريم

مولانا