دانستنيهاي حيوانات

[wichidika]

زنبور عسل با نام علمي Apis Mellifera mellifica يکي از زيرگونه‌هاي زنبور عسل معمولي است.


دکتر شهاب قاضي در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، منطقه کرمانشاه، گفت: زنبور عسل سياه با نام علمي Apis Mellifera mellifica از خانواده آپيده يکي از زيرگونه هاي زنبور عسل معمولي است که در بهار رشد جمعيتي کند دارد، در صورتي که در اواخر تابستان و پاييز به بيشترين رشد جمعيتي خود مي‌رسد که در واقع سود چنداني براي کندو ندارد و باعث مي‌شود مصرف کننده بيشتري براي زمستان به وجود آيد.
وي اظهار داشت: اين نوع زنبور عسل‌ها به رنگ سياه ديده مي‌شوند و طول زبان آن‌ها بين 7/5 تا 4/6 ميلي متر متغير و در واقع تا حدودي کوتاه است.
قاضي گفت: زنبور عسل سياه نسبت به امراض زنبور و پروانه موم خوار حساس است و تنها مزيت اين نژاد اين است که زمستان گذراني خوبي دارد که آن هم با توجه به مصرف زياد عسل طي اين مدت است.
وي ابراز داشت: زنبور عسل سياه از نظر رنگ و مناطق گسترش با کارنيولان شباهت زيادي دارد و به همين علت تشخيص اين دو زنبور کار مشکلي بوده و به راحتي از روي رنگ قابل تمايز نمي باشد.
قاضي تصريح کرد: شکم اين نژاد بر خلاف نژاد کارنيولان پهن است و يک ايندکس ظرافت شکمي برابر 6/78دارد که کمتر از همه نژادهاي آزمايش شده است.
انتهاي پيام

[wichidika]

/همه چيز در مورد زنبورعسل/‌٨
زنبور عسل ايتاليايي

زنبور عسل ايتاليايي از خانواده آپيده يکي از زيرگونه‌هاي زنبور عسل معمولي است.
دکتر شهاب قاضي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، منطقه کرمانشاه، گفت: وطن اصلي زنبور عسل ايتاليايي(طلايي)، شبه جزيره ايتالياست و از نظر جثه کوچکتر از زنبور عسل سياه است که داراي بدن ظريفتري نيز هست.
وي افزود: رنگ بدن زنبور عسل ايتاليايي معمولا زرد مايل به قهوه‌اي است و اين رنگ بيشتر به علت موهاي بدن زنبور است که با وجود موهاي روشن روي شکم و بدن در اثر تابش نور خورشيد به صورت طلايي رنگ ديده مي‌شود.
قاضي ابراز داشت: طول زبان در اين نژاد نسبتا بلند است و بين 3/6 تا 6/6 ميلي متر متغير است.
عضو هيات علمي دانشگاه رازي کرمانشاه گفت: اين نژاد داراي خصوصيات خوب رفتاري از جمله آرام بودن، تمايل کم به بچه دادن، توليد اندک بره موم، عسل آوري و رشد سريع كلوني در اوايل بهار است.
وي ادامه داد: اين نژاد زمستان سرد را به خوبي تحمل نمي‌کند و زمستان گذراني آن همراه با مصرف مقدار زيادي عسل است.
قاضي گفت: حس غارت در اين نژاد بسيار غني است و قدرت جهت يابي ضعيفي دارند، به طوري که گاها به اشتباه به کندوهاي ديگر وارد مي‌شوند.
وي تصريح کرد: به علت خصوصيت دريفتينگ اين نژاد، يعني اشتباه در پيدا کردن کلوني خود بايد در کندوهاي واحد و دور از كندوي ساير نژادهاي زنبور عسل نگهداري شوند.
انتهاي پيام

[wichidika]

/همه چيز در مورد زنبور عسل/‌٩
زنبورعسل قفقازي با نام علمي Apis mellifera.caucasica

زنبور عسل قفقازي با نام علمي Apis mellifera.caucasica از خانواده آپيده يکي از زيرگونه‌هاي زنبور عسل معمولي است.
دکتر شهاب قاضي در گفت وگو با خبرنگار سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، منطقه کرمانشاه، اظهار داشت: زنبور عسل قفقازي با نام علمي Apis mellifera.caucasica از خانواده آپيده يکي از زيرگونه‌هاي زنبور عسل معمولي است که موطن اصلي آن کوه‌هاي قفقازي و کشور گرجستان است.
وي گفت: رنگ بدن اين نوع زنبورها خاکستري روشن است و زبان آن‌ها معمولا بلندتر از ساير نژادها و در حدود 2/7 ميلي متر است.
قاضي تصريح کرد: اين زنبورها آرام‌اند و کمتر نيش مي‌زنند و جمعيت کلوني آن‌ها تا اواسط تابستان به حداکثر خود مي‌رسد و توليد عسل آن‌ها معمولا خوب بوده و در مناطق مختلفي از دنيا از اين نژاد استفاده شده است.
وي ابراز داشت: اين نژاد، عسل را نزديک نوزادها ذخيره مي‌کند و بر طبق اين غريزه عسل را در حداقل‌شان ذخيره مي‌سازد که فايده اين کار در انتهاي جريان شهد است و در موقعي که جريان شهد ناگهان قطع مي‌شود.
اين عضو هيات علمي دانشگاه رازي کرمانشاه افزود: استفاده بيش از حد از بره موم، ساخت شان‌هاي اضافي، مستعد بودن به بيماري نوزما و اشتباه وارد شدن به کلوني‌ها ديگر(دريفتينگ) از جمله صفات نامطلوب اين نژاد است.
قاضي تاکيد کرد: زنبورهاي قفقازي به بيماري نوزما حساسند و به همين دليل زمستان گذراني خوبي ندارند و مصرف غذاي آن‌ها در فصل زمستان زياد است.
انتهاي پيام

[wichidika]

/همه چيز در مورد زنبور عسل/‌١٠
زنبور عسل ايراني با نام علمي Apis mellifera meda

زنبور عسل ايراني با نام علمي Apis mellifera meda يکي از زيرگونه‌هاي زنبور عسل معمولي است.
دکتر شهاب قاضي در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، منطقه کرمانشاه، اظهار داشت: موطن اصلي زنبور عسل ايراني با نام علمي Apis mellifera meda کشور ايران است و اين نامي است که Goetze پروفسور دانشگاه بن آلمان بر روي زنبورهاي نژاد ايراني گذاشته است و کلمه meda را از نام سلسله پادشاهان ماد که قبل از هخامنشيان در ايران حکومت مي‌کردند، گرفته است.
وي افزود: شکل ظاهري اين نوع زنبور به اين صورت است که سه حلقه اول شکم به رنگ سياه بوده و بقيه حلقه‌ها به رنگ مايل به قهوه‌اي ديده مي‌شوند.
قاضي گفت: زنبور عسل ايراني در مناطق سردسير به خوبي شرايط آب و هوايي سرد را تحمل مي‌کند، علاوه بر اين رشد جمعيت اين نژاد در اوايل بهار خوب است و تا خرداد ماه به بيشترين شمار خود مي‌رسد.
وي تصريح کرد: اين نژاد، زنبوري صرفه جو بوده و زمستان را با حداقل ذخيره به پايان مي‌رساند و جمعيت کلوني آن در زمستان به پايين‌ترين حد خود مي‌رسد.
اين عضو هيات علمي دانشگاه رازي کرمانشاه، گفت: تعداد نيش‌زني اين نژاد تا حدودي زياد است که علت آن اين است که هيچ نوع فعاليت علمي براي بهتر کردن نژاد اين نوع زنبورها به عمل نيامده و زنبورهاي موجود در روستاهاي ايران عملا با زنبورهاي وحشي فرق زيادي نداشته و تمام حالات آن‌ها را از خود نشان مي‌دهند.
قاضي ابراز اميدواري کرد: اگر زنبورهاي اين نژاد را تحت کنترل دقيق قرار دهيم و چندسالي به تحقيق و انتخاب آنها بپردازيم، کم کم خواهيم توانست بعضي از خواص بد آن‌ها از جمله تعداد نيش زني زياد را تعديل کرده و خواص خوبشان را حفظ و حتي بهتر کنيم.
وي در ادامه گفت: امروزه زنبوري براي يک منطقه قابل توصيه است که بهترين نتايج اقتصادي را داشته باشد نه اين‌که بر اساس ملاحظاتي از قبيل رسومات، منشا بومي، رنگ و يا شکل حفظ شده باشد.
قاضي تاکيد کرد: اگر يک نژاد خارجي بعد از آزمون دقيق روي يک منطقه به عنوان نژاد برتر مورد قبول واقع شود، کل منطقه بايد توسط آن نژاد جايگزين شده و اين چيزي است که در برخي از کشورها اتفاق افتاده است.
انتهاي پيام

[wichidika]

همه چيز در مورد زنبور عسل/‌١١
بدن زنبورعسل داراي اسکلت خارجي است

عضو هيات علمي دانشکده کشاورزي دانشگاه رازي کرمانشاه گفت: بدن زنبور عسل مشابه ساير حشرات داراي اسکلت خارجي است و اسکلت خارجي آن از قطعات و حلقه‌هاي سخت ساخته شده است.
دکتر شهاب قاضي در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، منطقه کرمانشاه، اظهار داشت: کالبد يا بدن هر موجود زنده شامل مجموعه‌اي از ياخته‌ها، بافت‌ها، اعضا و اندام‌هايي است که به نحو خاصي و به صورت ثابت در قسمت‌هاي مختلف بدن و در ارتباط با يکديگر قرار گرفته‌اند به نحوي که اين مجموعه به بدن شکل خاصي را مي‌دهد و تداوم مطلوب زندگي موجود را باعث مي‌شود.
وي گفت: زنبور نيز مانند ساير موجودات براي زنده ماندن به رشد، توليد و توليد مثل نياز دارد و به همين منظور بايد قادر باشد که مواد غذايي و اکسيژن مورد نياز خود را از محيط زندگي به دست آورد و پس از مصرف آن توسط اندام‌هاي مختلف اين مواد را به تمام بافت‌ها و سلول‌هاي بدن خود برساند و در عين حال مواد زائد حاصل از سوخت و ساز بدن خود را دفع كند، همچنين بتواند تطابق لازم بين اندام‌هاي خود و محيط زندگي را به وجود آورد.
دکتر قاضي ادامه داد: زنبور عسل مشابه ساير حشرات و برخلاف حيوانات مهره دار داراي اسکلت خارجي و اسکلت خارجي آن از قطعات و حلقه‌هاي سخت ساخته شده است، به نحوي که اجزاي نرم بدن را احاطه کرده و آن را در مقابل آسيب‌ها و ضربات فيزيکي محافظت مي‌کند.
عضو هيات علمي دانشکده کشاورزي دانشگاه رازي کرمانشاه گفت: حلقه‌هاي مختلف بدن زنبور عسل، بدن اين حشره را به سه قسمت سر، سينه و شکم تقسيم مي‌کند که چشم ها، شاخک‌ها و قطعات دهاني بر روي سر واقع شده‌اند و پاها و بال‌ها به عنوان ضمائم حرکتي بر روي قسمت سينه قرار گرفته‌اند و بخشي از دستگاه گوارش، اندام تناسلي خارجي و نيش در قسمت شکم قرار گرفته است.
قاضي ابراز داشت: سر يا جمجمه سخت زنبور عسل در جلوي بدن قرار دارد و شکل آن از روبه رو مثلثي و از عقب فرو رفته است و در همين ناحيه فرو رفته به وسيله يک اندام نرم که گردن ناميده مي‌شود، سر به قسمت سينه متصل مي‌شود.
انتهاي پيام

[alirezaghanbari]

معاون پژوهشکده فناوری جنین دام دانشگاه شهرکرد از تولید شناسنامه ژنتیکی اسبهای اصیل ایرانی خبر داد و گفت: با توجه به اختلاط نژادی گونه های با ارزش اسب ایرانی با گونه های نامرغوب پروژه تحقیقاتی در زمینه شناسایی ژنتیکی نژاد اسب اصیل ایرانی کردیم.دکتر علی محمد احدی در گفتگو با خبرنگار مهر، شناسایی و میزان آمیختگی نژاد اسب اصیل ایرانی با سایر نژادها را از اهداف اجرای این پروژه نام برد و افزود: فدراسیون سوارکاری برای تشخیص و شناسایی اسبهای اصیل ایرانی، نمونه های ژنتیکی مورد نظر را به خارج کشور ارسال می کرد که این امر موجب خارج شدن ذخایر ژنتیکی کشور شده است.
وی با بیان اینکه با خارج شدن نمونه های ژنتیکی علاوه بر خارج شدن اطلاعات ژنتیکی، اطلاعات استخراج شده از این نمونه ها به کشور ارائه نمی شد گفت: از این رو با همکاری تعاونی اسبداران اصفهان پروژه تحقیقاتی تعیین شناسنامه ژنتیکی برای نژاد اسب ایرانی در پژوهشکده فناوری جنین دام شهرکرد اجرایی شد.
معاون پژوهشکده فناوری جنین دام دانشگاه شهرکرد با بیان اینکه این پروژه بر روی اسبهای نژادهای "کرد"، "عربی" و سایر گونه های دیگر اجرایی شد ادامه داد: با اجرا شدن این پروژه اقدام به جمع آوری اطلاعات مربوط به شناسه ژنتیکی اسبهای اصیل ایرانی با استفاده از مارکرهای (نشانگر) ژنتیکی کردیم.
وی یادآور شد: با استفاده از مارکرهای ژنتیکی خاص از ساختار ژنتیکی نژادهای مختلف اسبها اطلاعات بسیار مفیدی به دست آمد که با انجام آزمایشهای بهینه سازی شده، امکان شناسایی اسبهای اصیل در کشور فراهم شد به گونه ای که توانستیم اطلاعاتی در زمینه اسبهای اصیل و میزان اختلاط نژادی این حیوانات را به دست آوریم.
احدی با اشاره به نتایج به دست آمده از این پژوهش خاطرنشان کرد: با استفاده از اطلاعات به دست آمده از این پروژه تحقیقاتی می توانیم گامهای بلندی در زمینه خالص سازی و جداسازی نژادهای اسب های اصیل ایرانی که برخی از گونه های آن در حال انقراض هستند برداریم. ضمن آنکه با ارائه این اطلاعات، اسبداران می توانند با کاربردی کردن این فناوری در تکثیر اسبهای اصیل و نژاد خالص از اختلاط نژادهای نامناسب و نامرغوب جلوگیری کنند.
معاون پژوهشکده فناوری جنین دام دانشگاه شهرکرد با ابراز تاسف از انقراض برخی از گونه های با ارزش اسبهای ایرانی اضافه کرد: اسب عربی یکی از نژادهای با ارزش اسبهای ایرانی است. این حیوان از زیباترین، "پرخون ترین" (با ارزش) و گران ترین نژاد اسبهای ایرانی است که متاسفانه در حال حاضر تنها 200 راس از این حیوان زیبا در کشور وجود دارد.

وی آمیختگی این نژاد با ارزش اسب ها با سایر نژادهای نا مرغوب را از دغدغه های اسبداران نام برد و به مهر گفت: تعیین ژنتیکی اسب ها نیاز به تجهیزات آزمایشگاهی پیچیده ای ندارد ولی تاکنون نسبت به شناسایی ژنتیکی این پستانداران اقدام نشده بود که امیدواریم با اجرای این پروژه بتوان گونه های در معرض خطر را احیا کرد.
احدی علم ژنتیک مولکولی را علوم نوین خواند و یادآور شد: صنعت اسبداری از جمله صنایع سودآور است از این رو به نتایج تحقیقات پژوهشگران در این زمینه اهمیت داده نمی شد که اجرا شدن این طرح تحقیقاتی می تواند زمینه هایی را برای تکثیر نژادهای خالص در کشور فراهم کند.



منبع:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[wichidika]

/همه چيز در مورد زنبور عسل/‌١٢
زنبور عسل گوش ندارد!

يک عضو هيات علمي دانشکده کشاورزي دانشگاه رازي کرمانشاه، گفت: شنوايي به مفهوم دريافت امواج صوتي و تبديل آن به صدا به حالتي که در پستانداران ديده مي‌شود، در زنبور عسل وجود ندارد.
دکتر شهاب قاضي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، منطقه کرمانشاه، اظهار داشت: امروز قادريم در مورد تعدادي از حس‌هاي زنبور عسل به خصوص حس بينايي و تشخيص رنگ‌هاي مختلف اظهار نظرهاي قاطعي کنيم و به کمک آزمايش‌هاي مختلف، وضع و قدرت تعداد ديگري از حس‌ها مثل حس شنوايي، بويايي و لامسه و ... تا حدودي روشن شده است.
وي گفت: تحقيق درباره حواس مختلف زنبور عسل در قرن‌هاي اخير و در آزمايشگاه‌هاي مختلف جهان نشان مي‌دهد که در زنبور عسل حس‌هايي وجود دارد که در انسان ديده نمي‌شود.
قاضي سپس در مورد حس شنوايي زنبور عسل، گفت: اگر مقصود از شنوايي دريافت امواج صوتي بسيار توسط عضو خاصي از بدن و تبديل آن به صدا باشد، يعني همان کاري که گوش در بدن انسان و ساير پستانداران انجام مي‌دهد، چنين عضوي در زنبور عسل وجود ندارد و زنبور عسل اصلا گوش ندارد.
وي اظهار داشت: هر گاه زنبور روي جسم سخت و محکمي مثل تخته ايستاده باشد و ضربه‌اي به تخته وارد شود، فورا عکس‌العمل نشان داده و خود را جمع و يا پرواز مي‌کند، ولي اين دليل بر شنيدن صداي ضربه به وسيله زنبور نيست، بلکه وي به وسيله دست و پاهايش و به علت ظرافت فوق‌العاده آن‌ها تنها امواج لرزشي را حس كرده و واکنش نشان مي‌دهد.
قاضي ادامه داد: به کمک آزمايش‌هاي متعدد معلوم شده که زنبورها فقط امواج با طول موج خيلي بلند که مربوط به صداهاي کلفت است را دريافت کرده و در مقابل آن واکنش نشان مي‌دهند، اين موضوع باز هم دليل بر داشتن حس شنوايي و گوش نيست.
وي تاکيد کرد: زنبورها قادر نيستند بين صداهاي کلفت مختلفي که دريافت مي‌کنند فرق گذاشته و تفاوت‌هايشان را درک كنند، در صورتي که همين صداها در گوش ما بسيار مختلف است و با هم فرق دارند که البته همين صداي منحصر به فرد را هم زماني مي‌توانند تشخيص دهند که محل توليد صدا به شاخک‌هايشان نزديک باشد.
انتهاي پيام

[wichidika]

همه چيز در مورد زنبور عسل/‌١٣
حس چشايي زنبور عسل از انسان ضعيفتر است!


يک عضو هيات علمي دانشکده کشاورزي دانشگاه رازي کرمانشاه، گفت: حس چشايي زنبور عسل از انسان ضعيفتر است، به طوري که قند ساکارز(قند و شکر معمولي) از نظر زنبور عسل شيرين نيست.
دکتر شهاب قاضي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، منطقه کرمانشاه، اظهار داشت: در زنبور عسل شاخک‌ها اعضايي هسند که وظيفه لمس کردن را بر عهده دارند و روي هر يک از شاخک‌ها، بين برجستگي‌ها و فرو رفتگي‌هاي مربوط به حس بويايي جنگلي از موهاي بسيار ريز ديده مي‌شود که کارشان لمس کردن اجسام است.
وي گفت: موهاي لامسه در اشتراک با حس بويايي باعث مي‌شود که زنبور بتواند شکل اجسام را فقط با بوييدن تشخيص دهد، بدون اين‌که جسم را ديده باشد.
قاضي در ادامه در خصوص حس چشايي زنبور عسل ابراز داشت: زنبور عسل نيز همانند انسان قادر به تشخيص مزه‌هاي ترش، شيرين، شور و تلخ است که حس چشايي شيرين زنبور از انسان ضعيفتر است که حکمت آن اين است که زنبور در جست و جوي شهدهاي غليط باشد.
وي گفت: بيش از 25 نوع از قندها در دهان انسان شيرين است، ولي از نظر زنبور عسل بي مزه‌اند، به عنوان مثال قند فروکتوز در دهان زنبور عسل شيرين، اما قند ساکاروز بي مزه است، در صورتي که هر دو قند مذکور در دهان انسان شيرين و حتي به يک اندازه شيرين هستند.
قاضي تاکيد کرد: مقدار قند موجود در شهد گل‌ها متفاوت است و معمولا بين 25تا 75 درصد است که هر چه درصد قند شهد زيادتر باشد، زنبور عسل زودتر به سمتش جلب مي‌شود.
انتهاي پيام

[saeeddz]

دانشمندان انگلستان و ايالات متحده با همكاري گياه‌شناسان چند كشور ديگر در يك ارزيابي جامع و فراگير كل گونه‌هاي گياهي گلدار را برآورد كردند.



برآورد جديد حاكي از وجود 400 هزار گونه گياه گلدار است. البته 600 هزار نوع به دليل تكراري بودن از ليست قبلي حذف شدند.قرن‌هاست كه گياه‌شناسان در گوشه و كنار زمين مشغول جمع‌آوري، طبقه‌بندي و نامگذاري گياهان هستند.
در نتيجه و به شكل غيرعمدي بسياري از گياهان چندين بار نامگذاري شده و ليستي بالغ بر يك ميليون گونه گياه گلدار به وجود آمده بود.براي اولين بار يك ليست از كل نمونه‌هاي گياهان گلدار توسط يك سيستم اتوماتيك قانونمند ارائه شده است.

به دنبال همايش تنوع زيستي كه در سال 2002 برگزار شد يك خواست جمعي مطرح شد كه در نتيجه آن پروژه‌اي طولاني به مدت 3 سال و تحت نام «ليست گياهي» كليد خورد و‌آغاز به كار كرد.قبل از انجام اين كار بزرگ‌ترين نگراني اين بود كه بدون انجام اين كار غيرممكن است بتوانيم گونه‌هاي گياهي در معرض خطر را شناسايي كنيم و يا از ميزان موفقيت تلاش‌هاي انجام شده در حفظ و بقا گونه‌هاي مختلف گياهي باخبر شويم.
بعضي گياهان 2 يا 3 نام دارند اما گياهان سودمند مانند گياهان خوراكي به دليل استفاده گسترده و جهاني بسيار بيشتر از اين تعداد نام دارند. اين بدان معناست كه محققان به دليل جستجوي يك نام از بسياري اطلاعات لازم در مورد آن گونه محروم مي‌مانند.
طي همكاري گروه‌هاي مختلف گياه‌شناس سعي شده با جستجو در بانك‌هاي مختلف گياهي به يك اجماع وتوافق نظر در رابطه با هر گونه گياهي برسند و پس از آن اين نام (با تمام نام‌هاي ديگر نسبت داده شده به آن گياه) در ليست جديد گنجانده شود.
تاكنون در اين پيش‌نويس جديد 301 هزار گونه مورد قبول (با 480 هزار نام تكراري) ثبت شده و بررسي 24 هزار گونه ديگر باقي‌مانده تا از بين آنها نام‌هاي تكراري حذف شود.ليست نهايي حدودا تا پايان امسال تهيه خواهد شد. دانشمندان معتقدند كه تعداد صحيح گونه‌هاي گياهي شناخته شده نبايد بيش از 400 هزار نوع باشد.
منبع:Physorg

[saeeddz]

محققان به تازگي دريافته اند توانايي کوسه ها در رديابي سريع بوي يک قطره خون کوچک در ميان دريايي از آب، افسانه اي بيش نيست.

همه مي دانند که کوسه ها از قدرت بويايي شگفت انگيزي برخوردارند، کافي است تکه اي ماهي را درون استخر يا محل زندگي آنها پرتاب کنيد تا شاهد اين باشيد که کوسه ها به سرعت غذا را رديابي کرده و به سراغ آن مي روند.
به گفته محققان در آواريوم مونتري اين جانداران مي توانند بو را به محض برخورد با آب احساس کنند، اما آيا اين سگهاي شکاري آبي واقعا مي توانند همانطور که در داستانها و فيلمهاي مختلف نمايش داده مي شود، يک قطره خون را در ميان استخري به بزرگي استخرهاي شناي المپيک رديابي کرده و بو بکشند؟
اين افسانه براي دانشمندان کمي دور از ذهن بود از اين رو آنها با آزمايش دريافتند کوسه ها از شهرتي که در فيلمهاي علمي تخيلي براي آنها مصور شده، برخوردار نيستند. به گفته دانشمندان با وجود اينکه اين ماهي ها از حس بويايي قوي برخوردارند، اما اين حس از حس بويايي يک ماهي معمولي پا را فراتر نمي گذارد. بر اساس آنچه اکنون مشخص شده کوسه ها توانايي بو کشيدن يک قطره از هيچ ماده اي را در ميان استخري متوسط نيز ندارند، چه برسد به استخري در ابعاد استخرهاي المپيک.
افسانه دماغ تند و حساس کوسه ها مي تواند در ترس انسان از اين شکارچي خونخوار دريايي ريشه داشته باشد اما اين افسانه در چرخه علمي بر اساس آناتومي بدن کوسه مورد بررسي قرار مي گيرد. کوسه ها بر خلاف انسان براي بو کشيدن و تنفس کردن از دريچه هاي مجزا و متفاوتي برخوردارند. آبششها در دو طرف سر کوسه اکسيژن آب را دريافت مي کند در حاليکه دو حفره بيني بر روي صورت کوسه آب را به درون حفره هاي بويايي مي کشاند، جايي که بوهاي مختلف رديابي مي شوند.
ميزان نسوج موجود در اين حفره ها در کوسه نسبت به ديگر ماهي ها بسيار انبوه است و از اين رو دانشمندان براي مدتها گمان مي بردند اين بالاتر بودن سطح تماس، حس بويايي بيشتري را براي کوسه ها در پي دارد.
به منظور آزمايش اين ايده محققان بر روي پنج گونه مختلف کوسه آزمايش کرده و تجهيزاتي متشکل از يک لوله با توانايي آزادسازي 20 نوع مختلف آمينو اسيد و الکترودي با توانايي محاسبه ميزان پالسهاي الکتريکي که در حفره بويايي کوسه با واسطه دريافت عوامل محرک ايجاد مي شود را به پوزه آنها وصل کردند.
نتايج نشان دادند بالا بودن ميزان سطح داراي سلولهاي گيرنده عوامل محرک بويايي در کوسه ها به هيچ وجه منجر به بالارفتن توانايي رديابي رايحه هاي رقيق و کم شدت نخواهد شد، به طوريکه هر پنج گونه از کوسه هايي که در اين مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند نسبت به ماهي هاي معمولي توانايي بويايي بالاتري نداشتند و در بهترين حالت کوسه ها توانستند يک قطره رايحه را در ميان ميلياردها قطره آب تشخيص دهند.
بر اساس گزارش ديسکاوري، يکي از دلايل اين محدوديت در توانايي بويايي مي تواند اين باشد که اگر کوسه ها مي توانستند با دقتي بالاتر بوها را رديابي کنند، تشخيص يک وعده غذايي واقعي و تميز دادن آن با ديگر مواد غير سودمند براي آنها بسيار دشوار مي شد.