مشاعره

[saye]

با منم بودي؟

یعنی شما به خودتون مطمئن نیستید !!!
نه منظورم شما نبودید ...
....................
هنگام ناشناس دلي
دارم بگو ، بگو چه کنم ؟
پرهيز عاشقي نکند
پرواي آبرو چه کنم ؟
اين ساز پر شکايت من
يک لحظه بي زبان نشود
اي خفتگان ، درين دل شب ، با ناله هاي او چه کنم ؟
گويد که وقت ديدن او دست تو باد و دامن او
گويم که مي کشد ز کفم
با آن ستيزه جو چه کنم ؟
گريد چنين خموش ممان
از عمق جان برآر فغان
گويم که گوش کرده گران
بيهوده هاي و هو چه کنم ؟
جوشيده و گذشته ز سر
صهباي اين سبو ، چه کنم ؟
معشوق کور باطن من
پرواي رنجشم نکند
من نرم تر ز برگ گلم
با اين درشت خو چه کنم ؟
اي عشق ، دير آمده اي
از فقر خويشتن خجلم
در خانه نيست ما حضري
بيهوده جست و جو چه کنم ؟
...

[magmagf]

من كه در اين حلقه بودم بيقرار
عاقبت كردم نگاري اختيار
مهر او به سرشت با بنياد من
كودكي شد محو ، بگذشت آن ز من
رفت از من طاقت و صبر و قرار
باز مي جستم هميشه وصل يار
هر كجا بودم ، به هر جا مي شدم
بود آن همراه ديرين در پيم
من نمي دانستم اين همراه كيست
قصدش از همراهي در كار چيست ؟

[saye]

چه مي بينم ؟ خدايا ! باورم نيست
تويي : همرزم من ! هم سنگر من
چه مي بينم پس از يک چند دوري
که مي لرزد ز شادي پيکر من
تو را مي بينم و مي دانم امروز
همان هستي که بودي سال ها پيش
درين چشم و درين چهر و درين لب
نشاني نيست از ترديد و تشويش
تو رامي بينم و مي لرزم از شوق
که دامان ت را ننگي نيالود
پرندي پرتو خورشيد ، آري
نکو دانم که با رنگي نيالود
تو را مي دانم اي همگام ديرين
که چون کوه گران و استواري
نه از توفان غم ها مي هراسي
نه از سيل حوادث بيم داري
غروري در جبينت مي درخشد
نگاهت را فروغي از امديست
تو مي داني ، به هر جاي و به هر حال
شب تاريک را صبحي سپيدست
ز شادي مي تپد دل در بر من
به چشمم برق اشکي مي نشيند
بلي ، اشکي که چشمانم به صد رنج
فرو مي بلعدش تا کس نبيند
...

[magmagf]

دفتر تازه بيار مشقاي من جريمه نيس
مشق شب رو پاره كن مشق طلوع رو بنويس
رنگ روزگار نباش !‌ يه دس صدا داره هنوز
بودنت تو دايره نقطه ي پرگار هنوز
وقتي دريا ميگه نه تو قطره باش بگو بله
دسته ي تيغ تبر ‚ چوب درخت جنگله

[Bedahe]

هامون به سخره گرفت آواز چکاوک را
نوید زندگی اینجا بیجان است
چکاوک میخواند !
زندگی جاریست ، حتی در تو !
تشنگی غالب شد
اینجا زندگی معنایش مرگ است !
چکاوک هنوز میخواند !
تو خود نیز جاری از آنی
آفتاب داغ تر شد
بهار تو هم اینجا کار ساز نیست !
و باز هم چکاوک میخواند
اما . . .
اکنون دیگر صدای چکاوک نیست
صدای مرگ است که او را میخواند !
و چکاوک مرد ! !
و هامون انگار تا ابد بیجان است ! ! !

[sali]

تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت .تا باز چه اندیشه کند رای صوابت

[Marichka]

تا بگويم كه چه كشفم شد از اين سير و سلوك
به در صومعه با بربط و پيمانه روم

آشنايان ره عشق گرم خون بخورند
نا كسم گر به شكايت سوي بيگانه روم

بعد از اين دست من و زلف چو زنجير نگار
چند و چند از پي كام دل ديوانه روم

[Bedahe]

میروم آنجا که هنوز
مستی و ذائقه ی خوش
دگر کفرم نیست
رایحه ، رایحه ی جان است
جانان خود گفت
تو اگر جانت هست
همه را از کرم من داری !
ز چه رو میگویند
ساده اندیشان ساروج سفت
که دگر مستی و پیمانه کشی کفر است !
خود جانان میگفت
رو به هر جا که روی
سو به هر انجمنی
سایه ی انکار تو رفت
ار توانی داری ، که تو خود میدانی
همه ی آن از فضل منست
باش تا آن دم
که تو را
دگر ، بار دگر هم
خود من باز آرم
رو به راه گم کرده ی خویش !

[magmagf]

شاعري غرق بحر انديشه
كاغذ و دفتري پراكنده
رفته روحش به عالم ملكوت
دل از اين تيره خاكدان كنده
خلوت عشق عالمي دارد
نقش روي پريرخي زيبا
نقشبندان صفحه دل اوست
پرتوي از تبسمي مرموز
روشني بخش و شمع محفل اوست

[Monica]

سلام ...


شبی از پشت یک تنهایی نمناک وبارانیتو را با لحجه گلهای نیلوفر صدا کردمتمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم..

پس از یک جستجوی نقره ای در کوچه های آبی احساس..

تو را از بین گلهایی که در تنهاییم روییدند با حسرت جدا کردم..

و تو در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم گفتی:

دلم حیران و سرگردان چشما نیست رویایی و من تنها برای دیدن زیبایی آن چشم تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم..

و این بود آخرین حرفت و رفتی....!