خواص خوراكیها

[Marichka]

dianella جان بي زحمت يه سوال داشتم؟
از يه نفر شنيدم که ميگفت جوانه گندم رو اگه با سس بخوري خيلي چاق کننده است
آيا درست است؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام
تا جايي كه من ميدونم جوانه گندم خودش به تنهايي هم خيلي مغذي هست و پروتئين زيادي داره (واسه افزايش حجم عضلات در بدنسازي هم خوبه مثل مالت جو).
در مورد سس هم اگه منظور مايونز باشه كه تخم مرغ خام داره و روغن يعني هم پروتئين و هم چربي پس اون هم چاق كننده هست. پس جفت اينها با هم كالري زيادي داره و وزن رو سريع زياد مي كنه.
موفق باشي renjer_babi جان
فعلا

[blacksun]

dianella جان بی زحمت یه سوال داشتم؟
از یه نفر شنیدم که میگفت جوانه گندم رو اگه با سس بخوری خیلی چاق کننده است
آیا درست است؟؟؟؟؟؟؟؟؟

دوست گرامی فرمایش شما کاملا درسته جوانه گندم بسیار مغذی و مفیده و شدیدا وزن رو افزایش میده.من یه زمانی بدنسازی کار میکردم (هی جوانی کجائی)اونجا یه مربی داشتیم که تو رژیم غذائیم شدیدا توصیه به خوردن جوانه گندم و مشتقات آن میکرد

[Marichka]

رييس دانشكده داروسازي مشهد گفت: طبق تحقيقات انجام شده،اثر ضد افسردگي زعفران در حد داروهاي “ايمي پرامين” و “فولكستين” مورد استفاده در درمان بيماري افسردگي ،است.

دكتر “حسين حسين زاده” در گفتگو با خبرنگار ايرنا افزود: اثر ضد افسردگي زعفران يكي از فوايد بسيار اين گياه در درمان بيماريها است.

استاد داروسازي دانشگاه علوم پزشكي مشهد كه تاكنون به همراه تيم مربوطه تحقيقات زيادي را در خصوص اثرات دارويي زعفران انجام داده، افزود: گياه زعفران به عنوان شادي آور، آرام بخش، خواب آور و توان بخش قلب در طب سنتي مطرح است.

وي ديگر اثرات درماني زعفران را از قبيل تقويت حافظه و يادگيري، كاهش فشار خون، ضد انعقاد ، كاهش چربي، درمان آسم و افزايش اكسيژن رساني به بافت‌ها،اثر ضد سرطان، ضد نفخ و قلنج،، ضد سرفه، اثر ضد پيري، ضد درد و التهاب عنوان كرد. وي گفت : نتايج تحقيقات نشان مي‌دهد، كه درگياه زعفران انواع ويتامين هاي ‪،b2 ‪b6، B1و ويتامين ‪cوجود دارد و اين گياه منبع مهمي از ويتامين ‪b2(ريبوفلاوين) است.

استاد دانشكده داروسازي مشهد بيان كرد: زعفران كلاله‌هاي قرمز گلهاي گياه زعفران است كه به طور عمده به عنوان طعم و رنگ‌دهنده در آشپزي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

دكتر حسين‌زاده گفت: ميزان مصرف زعفران سه گرم براي هر نفر در ماه توصيه شده است.

وي افزود: مصرف مقادير بيش از پنج گرم به‌صورت يك جا باعث عوارضي مانند سرگيجه، كاهش تعداد نبض، خون دماغ، استفراغ و برافروختگي صورت مي‌شود.

اين محقق بيان كرد: از زعفران مي‌توان به عنوان بهترين، ايمن‌ترين و بومي‌ترين رنگ‌دهنده و معطركننده طبيعي در تهيه فراورده‌هاي غذايي، صنايع دارويي، آرايشي و بهداشتي استفاده كرد.

وي در ادامه افزود: در اين صورت مي‌توان از بروز عوارض جانبي از جمله حساسيت و اثرات سرطانزايي ساير رنگ‌دهنده هاي مصنوعي كه اكنون به اغلب فرآورده‌هاي غذايي، صنعتي و نيز برخي داروها و لوازم آرايشي و بهداشتي افزوده مي‌شود، پيشگيري كرد

[Marichka]

فلفل كه به فلفل قرمز نيز معروف است، براي اولين بار از سوي سرخپوستان "كاراييب" به خارج آمريكا معرف شد. از آن زمان به بعد شهرت اين گياه فراگير شده است، و به عنوان يك چاشني مهم به ويژه در طبخ "كاجون و كرول" و در كازينوهاي جنوب شرق آسيا، چين، جنوب ايتاليا و مكزيك محسوب ميشود. "كپساسين" ماده اي در فلفل است كه سبب گرم بودن اين گياه ميشود. هر چند كه فلفل گياهي گرم است، اما كپساسين موجود در آن در واقع سبب كاهش درجه حرارت بدن ميشود كه يكي از دلايل اصلي تمايل مردم مناطق آب و هوايي گرم به مصرف زياد فلفل محسوب ميشود.

اين ماده همچنين به بسياري از خواص درماني فلفل كمك مي كند تا سيستم قلبي - عروقي را تحريك، سيستم هاضمه را تقويت، درد موجود روي پوست يا مفاصل بدن را تسكين بخشد، و به مثابه "داروي ضد احتقاق و ضد باكتري" عمل مي كند.

فلفل ميزان كلسترول خون را پايين مي آورد. كه اين امر باعث پايين آمدن فشارخون ميشود. اين گياه همچنين از انعقاد خون در رگهاي خوني جلوگيري مي كند، اين خواص فلفل به پيشگيري از بيماريهاي قلبي نظير آرترواسكلروز (سخت شدن رگها) كمك مي كند.

هر چند فلفل سبب سوزش زبان ميشود، اما اين گياه واقعاً مسكني قوي است. اين گياه ابتدا سبب تحريك درد ميشود، اما سپس شدت علايم درد را در بدن كاهش مي دهد. اين حالت، آنرا براي افرادي كه از درد مزمن رنج مي برند به طرز خاصي مؤثر كرده است چون چندين روز طول مي كشد كه نتايج قابل توجه آن معلوم گردد.

آنهايي كه از زونا، درد ناشي از ديابت، درد پس از برداشتن پستان (ماستكتومي) و ساير دردهاي پس از عمل جراحي رنج مي برند، مي توانند به ويژه از چندين نوع فلفل يا انواع "كرمهاي كپساسين" كه قابل دسترسي است، بهره ببرند

كپساسين موجود درفلفل نه تنها درد آرتروز و آرتريت روماتيسمي را تسكين مي دهد، بلكه به كاهش ميزان ورم ناشي از اين حالات وقتي كه به عنوان پماد موضعي مورد استفاده قرار گيرد، كمك مي كند.
فلفل با تحريك توليد مايعات هاضمه در معده و نابودي باكتريهايي كه مي توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را تقويت مي كند. خاصيت ضد باكتري فلفل همچنين از اسهال ناشي از عفونت جلوگيري مي كند.

اين گياه به عنوان داروي ضد احتقان، سبب رقيق و نازك شدن خلط و خارج شدن آن از ريه ها ميشود. از آنجا كه اين گياه بافت ريه را تقويت مي كند، در نتيجه براي آنهايي كه مبتلا به آمفيزم هستند نيز مفيد است.

معرفي گياهفلفل گياهي است كه در آب و هواي نيمه گرمسيري و گرمسيري مي رويد. ميوه آن در پوششهاي غلافي بلند كه به موازات رسيدن رنگ قرمز، نارنجي يا زرد به خود مي گيرد، مي رويد. ميوه اين گياه به صورت خام، پخته شده، خشك يا در قالب چاشني پودري در صنايع غذايي و دارويي، مصرف ميشود.
تركيبات گياهتحقيقات نشان داده است كه اسيد بيرنگ كپساسين به عنوان فعالترين عنصر موجود در فلفل، سبب كاهش ميزان كلسترول خون و كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن ميشود. اين ماده همچنين خاصيت ضد اكسيدي (كه سلولهاي شما ار از آسيب ديدن محافظت مي كند) و ضد باكتري دارد

اشكال موجودفلفل را مي توان با خوردن فلفل قرمز خام يا پخته شده مصرف كرد. پودر فلفل قرمز خشك نيز موجود است كه مي توان آنرا به غذا اضافه كرد، در مايعات، چاي يا شير مخلوط كرد يا كپسول آنرا مصرف كرد. شكل كرم آن نيز براي استعمال موضعي موجود است .

نحوه مصرفچون فلفل براي قلب خيلي مفيد است، اضافه كردن مرتب ان به غذا يا مصرف كپسول آن مي تواند از بيماري قلبي پيشگيري كند. هر چند فلفل يك چاشني محسوب مي شود، اما اين ماده واقعاً به هضم بدن كمك مي كند و براي اغلب زخم ها تحريك آور نيست. اين ماده حتي در ميزان مصرف پايين نيز قوي است، لذا بهتر است كه بيشتر از مقداري با غذا ميل مي كنيد از اين ماده استفاده نكنيد.

كرم يا پودر فلفل به عنوان نوعي مسكن مي تواند در تسكين درد دندان، زونا، آرتريت، پسوريازيس و ساير انواع دردهاي مزمن مفيد باشد، هر چند ممكن است مصرف اين ماده سبب سوزش يا خارش نسبي گردد، اما اين عارضه به زودي از بين مي رود. چون فلفل ابتدا با تحريك و سپس كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن مؤثر واقع ميشود، لذا ممكن است درد كمي شدت پيدا كند، سپس بايد ظرف چند روز اول مصرف، اين اثر تا حد زيادي از بين برود.کرم كپساسين به عنوان يك مسكن موضعي (وقتي كه روي پوست مصرف ميشود)، (حاوي 0.075 - 0.025 درصد كپساسين) را مستقيماً مي توان روي نقطه آسيب ديده روزي چهار بار ماليد (عناوين تجاري اين ماده عبارت است از Axsain, Zostrix و Capzasin-P).

به منظور بهبود هضم و پيشگيري از بيماري قلبي، مي توان كپسولهاي كپساسين (30 تا 120 ميلي گرم روزي سه بار) را مصرف كرد. مي توانيد با اضافه كردن 1.4 تا 1.2 قاشق چايخوري پودر كپساسين به يك ليوان آب جوش (دم كرده) اين ماده را نيز تهيه و سپس ميل كنيد

[Marichka]

كليات گياه شناسي
زردچوبه گياهي است از خانواده زنجبيل بارتفاع حدود يك متر و نيم كه داراي ساقه متورمي است . گلهاي زردچوبه بصورت سنبله و برنگ سبز مايل به زرد مي باشد .
زردچوبه در هندوستان و چين و نقاط حاره زمين مي رويد . از كنار بگهاي غلاف در قاعده ساقه ،شاخه هاي كوچك و ساتوانه اي شكل ضخيمي خاج مي شود كه بصورت مورب در زمين فرو رفته و هر يك ايجاد ريشه مي كنند و مرتبا پايه هاي جديدي بوجود مي آروند .
قسمت مورد استفاده اين گياه ساقه زيرزميني آن است كه پس از خارج كردن از زمين تميز كرده و رشه هاي آنرا جدا مي كنند و در آب جوش قرار يم دهند و پس از تيمز كردن بمدت چند روز آنرا خشك مي كنند .
زردچوبه رنگ زرد يا خاكستري مايل به قهوه اي درد بوي آن معطر و طعم آن تلخ است

تركيبات شيميايي:
زردچوبه داراي اسانسي مركب از اسيدهاي والرينيك ، كاپرليك و فلاندون مي باشد و همچنين داراي سابي نين ، سينئول ، بورنئول و الكل تورمرول و ماده كوركومين مي باشد كه رنگ زرد زردچوبه بعلت خمين ماده كوركومين مي باشد.

خواص داروئي:
زردچوبه از نظر طب قديم ايراني گرم و خشك است و براي استفاده درماني مي توان آنرا مانند چائي دم نمود و استفاده كرد البته جديدا در بازار كانادا و آمريكا كپسول آن هم به بازار آمده است :

زردچوبه داراي خواص درماني زير است :
1)گرفتگي و انسداد صدا را باز مي كند و براي تميز كردن كبد بكار مي رود .
2)مخلوط يك قاشق غذا خوري زردچوبه و يك قاشق انيسون و سركه براي درمان يرقان مفيد است .
3)براي رفع دندان درد آنرا در دهان انداخته و بجويد .
4)زردچوبه بهترين داروي ضد تورم است و در اروپا و آمريكا از آن بدين منظور استفاده مي كنند كه مي توان از سه فنجان دم كرده زردچوبه در روز و يا مقدر 2 كپسول سه بار در روز استفاده كرد.
5)براي خشك كردن زخم ها و رفع درد آنها مي توان گرد خشك زردچوبه را روي آنها ريخت.
6)زردچوبه بادشكن ، تصفيه كننده خون ، تب بر ، محرك و انرژي زا مي باشد .
7)زردچوبه براي رساندن دمل نيز مفيد است ..
9)از زردچوبه براي درمان كمر درد ، پشت درد و سينه درد نيز استفاده مي شود .
10)براي درمان اسهال و اسهال خوني حتما از دم كرده زردچوبه استفاده كنيد .
11)زردچوبه در قديم براي درمان رماتيسم و سل بكار مي رفته است .
12)براي درمان التهاب لثه ، زردچوبه را دم كرده و آنرا قرقره كنيد .
13)تحقيقات اخير دانشمندان نشان دادن است كه زردچوبه از سرطان جلوگيري مي كند بنابراين حتماسعي کنید در غذاها از زرد چوبه استفاده کنید.

مضرات :
با تمام مزاياي گفته شده بايد اشاره كرد كه زياده وري در زردچوبه براي قلب مضر است ولي البته اگر آنرا با ليمو ترش استفاده كنيد اثرات مضرآنرا خنثي مي سازد

[Marichka]

عوارض مربوط به گوش:

Schmilt درخصوص وقوع التهاب گوش خارجي و آسيب غشاء تيمپانيك به دنبال استفاده از گروهي از بي‌حس كننده‌هاي موضعي، مانند مايع Bonain كه حاوي فنل، منتول و هيدروكلرايد كوكائين است، گزارش مي‌دهد. اين مطلب، كه آيا علت اصلي وقوع اين عوارض منتول مي‌باشد، مشخص نيست.

عوارض قلبي ـ عروقي:

برادي كاردي، در يك بيمار معتاد به سيگارهاي منتول گزارش شده است، در حالي كه استفاده زياد شيريني‌هاي حاوي peppermint ايجاد فيبريلاسيون نموده است. درهر دو مورد، كاهش مصرف peppermint يا منتول، شرايط را بهبودي مي‌بخشد.

عوارض پوستي:

بروز عوارض خفيف در پوست و غشاء مخاطي در قسمت‌هاي پيشين توضيح داده شد. تحقيقات انجام گرفته در لهستان نشان مي‌دهد كه تقريباً 1% بيماران نسبت به منتول واكنش نشان مي‌دهند. به طور شديدتري، parys، درخصوص يك مورد سوختگي شيميايي دست در يكي از كاركنان يك كارخانه داروسازي گزارش مي‌دهد كه به دنبال ريختن اسانس خالص peppermint بر روي دست عارض شده است و بعد از اين حادثه، استفاده از دستكش براي حفاظت بيشتر توصيه گرديد. شيوع عوارض مختلف، به دنبال مصرف نادرست يا اتفاقي اينگونه فرآورده‌ها، نشان مي‌دهد كه در هنگام تهيه يا مصرف محصولات حاوي منتول يا اسانس به خصوص در زمان استفاده از اسانس خالص براي درمان روماتيسم، مي‌‌بايست احتياطات لازم مبذول شود.

عوارض معدي ـ روده‌اي:

اگرچه peppermint موارد استفاده متعددي در درمان ناراحتي‌هاي معدي ـ روده‌اي دارد، (به قسمت فارماكولوژي مراجعه شود)، با اين وجود، مطالبي در مورد التهاب معده و روده و تشديد بيماري‌هاي معدي ـ روده‌اي به دنبال استفاده از فرآورده‌هاي حاوي peppermint مانند شيريني‌جات گزارش شده است. عوارض گزارش شده عبارتند از: التهاب و تورم لب، التهاب شديد مري، التهاب معدي، اسهال و پانكراتيت. به اين ترتيب توجه محققين به اين مطلب معطوف شد كه وجود peppermint در فرآورده‌هاي آنتي اسيد معده، ممكن است بعضي از ناراحتي‌هاي معدي ـ روده‌اي را تشديد نمايد. در يك مورد، تجويز اسانس peppermint آهسته رهش در يك بيمار مبتلا به اسهال مزمن، منجر به سوزش مقعد گرديد كه مربوط به دفع peppermint مي‌باشد. زماني كه اسهال كنتر گرديد، عارضه مذكور برطرف شد، زيرا اسانس براي مدت طولاني‌تري در مسير دستگاه گوارش باقي مانده و بدون ظهور احساس سوزش، بيمار به خوبي آن را تحمل نمود. بررسي در مورد كپسول‌هاي E.C. حاوي پوش اسانس peppermint نشان مي‌دهد كه احتمال دارد ابتلاء قبلي به سوزش معده و ترش كردن معده در اثر مصرف اين نوع كپسولها تشديد شود.

عوارض تنفسي:

مارتيندل هشدار مي‌دهد كه فرآورده‌هاي دارويي مخصوص بيني، حاوي منتول، ممكن است در كودكان ايجاد اسپاسم گلوت نمايد و كلاپس شديد نيز در نوزادان به دنبال مصرف موضعي منتول گزارش شده است. (به قسمت عوارض آلرژيك مراجعه كنيد).

قابليت جهش‌زايي و سرطان‌زايي:

مطالعات انجام گرفته در مورد قابليت جهش‌زايي منتون نشان مي‌دهد كه اين ماده در آزمايش انجام گرفته در سالمونلا / ميكروزم‌هاي پستانداران، موتاژن مي‌باشد، اما منتول، جزء اصلي peppermint و يا اسانس peppermint موتاژن نيست، با وجودي كه منتون 30% اسانس را تشكيل مي‌دهد. در مورد قابليت سرطان‌زايي اسانس آن اطلاعي در دست نمي‌باشد. اما تحقيقات اخير در مورد درصد شيوع سرطان‌ مري نشان مي‌دهد كه اين سرطان در بين معتادين به سيگار منتول نسبت به بقيه افراد درصد شيوع بالايي دارد. هرچند كه تحقيق اخير مختصر بوده و محدود به يك گروه و نژاد خاص مي‌باشد.

[Marichka]

عوارض معدي ـ روده‌اي:

اثرات جانبي معدي ـ روده‌اي عبارتند از: تهوع، استفراغ (در بعضي موارد همراه خون) سوزش گلو، دردهاي شكمي و اسهال، كه به طور مكرر در بسياري از گزارشات مربوط به مسموميت ناشي از خوردن فرآورده‌هاي حاوي Pennyroyal ديده شده است.

عوارض كبدي:

گزارشات نشان مي‌دهد كه احتمال مسموميت كبدي در اثر خوردن اسانس Pennyroyal وجود دارد، كه عوارض آن عبارتند از: نكروز شديد كبدي در قسمت مركزي لوبول‌ها و بزرگ شدن كبد. به نظر مي‌رسد، پولگون و يا متابوليت‌هاي آن مسئول بروز اثرات سمي در كبد باشند. Gordon و همكارانش متوجه شدند كه ظاهراً، بعد از تجويز پولگون در موش، متابوليت‌هاي هپاتوتوكسيك با واسطه سيستم سيتوكروم 450ـP تشكيل مي‌شوند. Buechel و همكارانش براي جلوگيري از مسموميت كبدي، بلافاصله بعد از خوردن اسانس Pennyroyal، استيل سيستئين تجويز كردند.

مطالعات بسياري بر روي حيوانات، به منظور تشخيص عوارض جانبي اسانس Pennyroyal و پولگون بر روي بافت كبدي، انجام گرفته است. تحقيقات متعددي توسط Gordon و همكارانش صورت گرفته است تا مشخص نمايد، كداميك از ترپن‌هاي اسانس Pennyroyal، بعد از خوردن آن، در كبد اثرات سمي ايجاد مي‌نمايد و يا اينكه كداميك از اشكال ساختماني ترپن‌ها براي ايجاد پاسخ‌هاي هپاتوتوكسيك نقش مهم‌تري دارند. علاوه بر اين، آنها درخصوص نقش احتمالي گلوتاتيون در تغيير دوز سمي تحقيقاتي انجام دادند. محققين دريافتند كه اسانس Pennyroyal در دوزهاي 400 ميلي‌گرم بر كيلوگرم به بالا، به فرم داخل صفاقي در موش‌هاي نر ايجاد صدمات شديد و حاد در شش‌ها و كبد مي‌نمايد. در نواحي مركزي لوبول‌هاي كبدي و سلول‌هاي اپيتليال برونشيول‌هاي شش‌ها نكروز سلولي ديده شده است. تجزيه نمونه‌هاي اسانس Pennyroyal بدست آمده از فروشگاه‌هاي «غذاي سالم» از طريق متد «گاز كروماتوگرافي موئين»، نشان دهنده وجود تركيبات مونوترپن متعددي مي‌باشد. پولگون، ترپن اصلي بوده و بيش از 80% ترپن‌هاي موجود در اسانس‌هاي مورد آزمايش را تشكيل مي‌دهد. مشخص شده است كه پولگون و 2 ترپن ديگر، ايزوپولگون و منتوفوران، براي كبد و شش سمي هستند. بر پايه نتايج به دست آمده از آزمايشات بافت‌شناسي در مورد نكروز، افزايش آنزيم GPT1 در پلاسما و تخليه گلوتاتيون كبدي، محققين دريافتند كه «پولگون» ترپن اصلي مسئول در نكروز بافتي است.

در طي مطالعات بعدي، Gordon و همكارانش دريافتند كه پولگون، در موش، به وسيله مونو ـ اكسيژنازهاي ميكروزومي كبدي به يك هپاتو توكسين متابوليزه مي‌شود. ظاهراً، تشكيل متابوليت سمي، به وسيله سيتوكروم‌هاي 450ـP مربوط به فنوباربيتال، واسطه‌گري مي‌شود. محققين دريافتند كه پيش درماني با فنوباربيتال، در موش‌، موجب افزايش، و پيش درماني با ـ نفتوفلاوون، موجب كاهش ميزان نكروز كبدي ايجاد شده توسط پولگون مي‌گردد. بازدارندگان سيتوكروم 450ـP، مانند كبالت كلرايد و پيپرونيل بوتوكسايد، از مسموميت كبدي ناشي از پولگون، جلوگيري مي‌كند.ميزان نكروز كبدي ايجاد شده توسط پولگون مي‌گردد. بازدارندگان سيتوكروم 450ـP، مانند كبالت كلرايد و پيپرونيل بوتوكسايد، از مسموميت كبدي ناشي از پولگون، جلوگيري مي‌كند.

مشخص شده است كه يك آنالوگ پولگون كه به وسيله دوتريوم در گروه‌هاي متيل آليليك نشان‌گذاري شده است، به ميزان قابل توجهي نسبت به تركيب اصلي، سميت كمتري در كبد ايجاد مي‌كند. اين نتايج نشان مي‌دهند كه اكسيداسيون گروه متيل آليليك براي تشكيل متابوليت هپاتو توكسيك ضروري است. «منتوفوران» به عنوان متابوليت سمي پولگون، شناخته شده است و تحقيقات با پولگون نشان‌دار حاوي صراحتاً نشان مي‌دهد كه منتوفوران به وسيله يك سري واكنش‌هاي مرتب و پشت سرهم تشكيل مي‌شود كه عبارتند از: (a اكسيداسيون گروه متيل آليليك ـ (b تشكيل حلقه‌هاي داخل مولكولي به منظور تشكيل همي كتال ـ (c دهيدراسيون براي تشكيل فوران. اين مطلب كه آيا منتوفوران، تنها متابوليت پولگون مي‌باشد كه در پاتوژنز سميت كبدي دخالت دارد، و يا متابوليت‌هاي ديگري نيز مسئول هستند، شناخته شده نيست.مي‌دهد كه منتوفوران به وسيله يك سري واكنش‌هاي مرتب و پشت سرهم تشكيل مي‌شود كه عبارتند از: (a اكسيداسيون گروه متيل آليليك ـ (b تشكيل حلقه‌هاي داخل مولكولي به منظور تشكيل همي كتال ـ (c دهيدراسيون براي تشكيل فوران. اين مطلب كه آيا منتوفوران، تنها متابوليت پولگون مي‌باشد كه در پاتوژنز سميت كبدي دخالت دارد، و يا متابوليت‌هاي ديگري نيز مسئول هستند، شناخته شده نيست.

انتظار مي‌رود، غيرفعال كردن سيتوكروم 450ـP، كه اكسيداسيون پولگون به منتوفوران را كاتاليز مي‌كند، از سميت كبدي جلوگيري نمايد. اين تئوري درصورتي عملي خواهد بود كه آسيب مستقيم به سيتوكروم‌ها اثرات هپاتو توكسيك ايجاد نكند. از آنجائي كه مي‌توان تقريباً 90% سيتوكروم‌هاي كبدي را به طور برگشت‌ناپذير غيرفعال نمود، بدون اينكه اثرات هپاتو توكسيك داشته باشند، اين مسئله نيز بعيد به نظر مي‌رسد، كه غيرفعال كردن مستقيم سيتوكروم 450ـP توسط پولگون نقش مهمي را در بروز مسموميت كبدي بازي كند.

Madyastha و همكارانش دريافتند كه تجويز پولگون به طور Invivo در روز mg/kg bw400 در روز به موش‌هاي صحرايي نر، سطح سيتوكروم‌هاي 450ـP ميكروزومي را به ميزان 32% و 76% به ترتيب در پايان ساعت‌هاي 24 و 96 از تجويز پولگون، كاهش مي‌دهد. هم‌چنين آنها دريافتند كه انكوباسيون ميكروزوم‌هاي كبدي به دست‌آمده از موش‌هاي صحرايي درمان شده با فنوباربيتال، با پولگون به مدت 15 دقيقه، به طور هوازي يا بي‌هوازي و درحضور و يا عدم حضور NADPH، موجب كاهش تقريباً 60% سيتوكروم‌هاي 450ـp مي‌گردد. نقصان سيتوكروم‌هاي 450ـP با نقصان گروه‌هاي هم ميكروزومي نيز همراه مي‌باشد. واكنش مخرب مذكور برگشت ناپذير، وابسته به زمان و در صورتي كه غلظت سوبسترا تا Mm10 باشد خطي بوده و از كينتيك درجه 1 پيروي مي‌كند. Mizutani و همكارانش آزمايشات متعددي ترتيب دادند تا مشخص نمايند كه آيا پولگون براي ايجاد اثرات سمي در كبد موش. احتياج به واكنش‌هاي اكسيداسيون بيوترانسفورماسيون دارد. آنها با تزريق داخل صفاقي پولگون، صدمات شديد كبدي ايجاد مي‌كردند كه با افزايش فعاليت GPT در سم و نكروز سلول‌هاي كبدي واقع در بخش مركزي لوبول‌ها مشخص مي‌شوند. درمان موش با ممانعت كنندگان آنزيم سيتوكروم 450ـP مانند A 525ـSKF، متيراپون، پيپرونيل بوتوكسايد و كربن دي سولفايد، از اثرات هپاتوتوكسيك پولگون جلوگيري كرده و يا به ميزان قابل توجهي كاهش مي‌دهد. تحريك آنزيم‌هاي سيتوكروم 450ـP با فنوباربيتال يا 3ـ متيل كولانترن موجب افزايش اثرات هپاتوتوكسيك پولگون نمي‌گردد. نتايج تحقيق مذكور موافق اين نظريه هستند كه برخي از متابوليت‌هاي پولگون مسئول صدمات كبدي درموش هستند.

به طور خلاصه، بيشتر تحقيقات انجام گرفته نشان مي‌دهند كه برخي از متابوليت‌هاي پولگون مسئول صدمات كبدي ناش از تجويز اين ماده مي‌باشند. هرچند كه Madyastha و همكارانش دريافتند كه پولگون ميزان سيتوكروم‌هاي 450ـP را كاهش مي‌دهد. ايجاد هماهنگي و تعادل بين دو مكانيسم: 1) غيرفعال كردن سيتوكروم‌هاي 450ـP توسط پولگون و 2) متابوليسم پولگون به متابوليت‌هاي سمي توسط 450ـP، يكي از مواردي است كه احتياج به تحقيقات بيشتري دارد تا مكانيسم‌هاي سميت ايجاد شده به وسيله مونوترپن‌ها را مشخص نمايد.

عوارض تنفسي:

همانطور كه در قسمت عوارض كبدي عنوان گرديد، Gordon و همكارانش دريافتند كه اسانس pennyroyal در موش‌هاي نر در دوزهاي 400 ميلي‌گرم بر كيلوگرم و بالاتر به طور داخل صفاقي در سلول‌هاي اپيتليال برونشيول‌ها ايجاد نكروز سلولي مي‌نمايد.

قابليت جهش‌زايي و سرطان‌زايي:

Anderson و همكارانش به وسيله آزمايش ميكروزوم‌هاي پستاني و سالمونلا، پتانسيل جهش‌زايي اسانس نعناع، منتول، منتول و پولگون را بررسي نمودند. آنها دريافتند كه غلطت‌هاي 800،160،32 و 4/6 ميلي‌گرم پولگون در هر plate در رشته‌هاي تحت آزمايش سالمونلا مانند TA100 , TA1535 , TA98 , TA1537، اثرات جهش‌زايي نشان نمي‌دهند. درخصوص پتانسيل سرطان‌زايي فرآورده‌هاي حاوي pennyroyal مدركي در دست نمي‌باشد.

[Marichka]

پژوهشگران مي‌گويند قطعه قطعه كردن و بسته بندي ميوه‌ها تاثيري بر ويتامين سي و ساير آنتي اكسيدان‌هاي آنها ندارد.
به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس از دويس، محققان دانشگاه "كاليفرنيا" در اين مطالعه تحقيقاتي را بر روي آناناس، انبه ، طالبي، هندوانه، توت فرنگي و كيوي خريداري شده از مراكز عمده‌فروشي انجام دادند.
اين ميوه‌ها به آزمايشگاهي در دانشگاه كاليفرنيا واقع در دويس منتقل شدند. نيمي از هر نوع ميوه قطعه قطعه شد و نيم ديگر بطور كامل و دست نخورده باقي ماند.
سپس تمام ميوه‌ها در شرايط يكسان به مدت ‪۹‬روز در يخچال گذاشته شدند و بعد از آن از نظر ارزش غذايي آزمايش شدند. نتيجه آزمايش‌ها نشان داد ميزان تركيبات آنتي اكسيدان ميوه‌هاي قطعه قطعه شده تفاوت چنداني با ميوه‌هاي كامل نداشت.
در واقع ميزان برخي آنتي اكسيدان‌ها در انبه و هندوانه قطعه قطعه شده در اثر قرار گرفتن در معرض نور افزايش يافته بود.
مشروح اين مطالعه را مي‌توانيد در مجله "‪& Food Chemistry‬ ‪"Journal of Agricultural‬بخوانيد.

[Marichka]

عوارض جانبي:

اطلاعات به دست آمده از طريق مطالعه بر روي حيوانات:

اثرات سمي خاصي به دارو يا فرآورده‌هاي مايع حاصل از گياه نسبت داده نشده است. هرچند كه گونه‌هاي خاصي از اين گياه كه در يونان يافت مي‌شوند، Marsdenia erecta، به عنوان عامل ايجاد مسموميت‌هاي شديد در حيوانات علف‌خوار معروف هستند. جزء گليكوزيد استري كندورانگين، كه در هر دو گونه به ميزان برابر موجود است، مسئول اثرات سمي آن مي‌باشد.

در آزمايشات انجام گرفته بر روي حيوانات، علائم مشخصي از مسموميت بعد از تجويز وريدي، زيرپوستي يا خوراكي محصول خام جدا شده و از كندورانگين مشاهده شده است. اين علائم عبارتند از: افزايش ترشح بزاق، استفراغ، افزايش فعاليت همراه با كاهش تعادل، افزايش نبض و تنفس، حملات تشنجي و بالاخره مرگ، درنتيجه فلج تنفسي.

حدود 100 سال قبل، در يك مقاله، موارد مشابهي در مورد مسموميت با كندورانگين توضيح داده شده بود و تحقيقات بيشتر توسط Jodelbauer نيز اين موضوع را مشخص نمود. علائم مسموميت، مشابه علائم ايجاد شده توسط تزريق ساپونين‌ها مي‌باشد. با درنظر گرفتن فرم تجويز كندورانگين، مقادير LD براي گربه و سگ بدين قرار است:

20 ميلي‌گرم بر كيلوگرم به طور وريدي، 30 ميلي‌گرم بر كيلوگرم به فرم زيرپوستي و 45ـ40 ميلي‌گرم بر كيلوگرم به طور خوراكي، در طي آزمايشات انجام گرفته بر روي موش، محصولي از كندورانگين حاصل از M.erecta به فرم داخل صفاقي تجويز گرديد كه LD آن 300 ميلي‌گرم بر كيلوگرم برآورد شده است. Hayashi و همكارانش، طي تحقيقات خود درخصوص فعاليت ضدسرطاني كندورانگو گليكوزيدهاي تفكيك شده، مقادير LD50 را مشخص نمودند:

كندورانگو گليكوزيد Ao: 75 ميلي‌گرم بر كيلوگرم

كندورانگو گليكوزيد Bo: 615 ميلي‌گرم بر كيلوگرم

كندورانگو گليكوزيد Co: 375 ميلي‌گرم بر كيلوگرم

كندورانگو گليكوزيد Do: 630 ميلي‌گرم بر كيلوگرم

مقادير 2 مشتق ديگر Do، 603 و 642 ميلي‌گرم بر كيلوگرم مي‌باشد.

اطلاعات به دست آمده از طريق مطالعه بر روي انسان:

تاكنون، ظاهراً هيچ‌گونه عوارض جانبي مشخص در اثر تجويز مقادير درماني فرآورده‌هاي مايع دارو (كه قبلاً به آنها اشاره شد) مشاهده نشده است. مطابق بررسي‌هاي انجام شده توسط نويسنده، به تازگي، درخصوص سميت دارو يا تركيبات جدا شده آن، تحقيقي انجام نشده است.

باتوجه به دانسته‌هاي اخير، هيچ‌گونه استدلال مخالفي نسبت به استفاده درماني اين دارو يا فرآورده‌هاي مايع آن در غلظت‌ها و مقادير معمول وجود ندارد.

قابليت جهش‌زايي و سرطان‌زايي:

پوسته كندورانگو به شكل عصاره آبي يا متانولي، در رشته‌هاي TA100 , TA98 سالمونلاتيفي موريوم هيچ‌گونه جهشي ايجاد نكرده است. درخصوص قابليت سرطان‌زايي آن اطلاعي در دست نيست.

[Marichka]

عوارض جانبي:

اطلاعات به دست آمده از طريق مطالعه بر روي حيوانات:

اثرات سمي جين سينگ، از طريق آزمايش بر روي حيوانات و با استفاده از دوزهاي خيلي بالا، نه آنچه كه معمولاً در انسان استفاده مي‌شود، مشخص شده است. بنابراين، مطالعات درخصوص مسموميت حاد، مقادير LD50 مربوط به جزء ساپونين خنثي و خام (كه اختصاصاً حاوي Rc , Rb2 , Rb1 مي‌باشد) به دست آمده از P.ginseng را محدود 910ـ500 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن تعيين نموده است. اين آزمايش به فرم داخل صفاقي و بر روي موش انجام گرفته است. LD50 جزء مذكور، به فرم داخل وريدي 367 ميلي‌گرم بر كيلوگرم و به فرم خوراكي بيش از 5000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تعيين شده است. مقادير LD50 براي جزء ليپوفيليك به دست آمده از P.ginseng بين 3000ـ2000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم و براي جزء قطبي (حاوي Rg3 , Rg2 , Rg1) بين 1000ـ500 ميلي‌گرم بر كيلوگرم مشخص شده است. فرم تجويز، داخل صفاقي بوده و آزمايش بر روي موش انجام گرفته است. مقادير LD50 براي جين سينوزيدهاي خالص، به فرم داخل صفاقي در موش، در محدوده 305 ميلي‌گرم بر كيلوگرم (براي Rb2) تا 1340 ميلي‌گرم بر كيلوگرم ( براي Rf) تعيين شده است.

تغذيه خوك‌هاي نابالغ با عصاره الكلي و خالص نشده جين سينگ به مدت 7 روز و با دوز 2000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم در روز هيچ اثري بر روي وزن بدن، وضعيت گردش خون و يا ديگر پارامترهاي شيميايي و باليني نداشته است. تجويز خوراكي عصاره الكلي جين سينگ (دوز 15 ميلي‌گرم بر كيلوگرم در روز) به سگ‌هاي beagle به مدت 3 ماه هيچ اثري بر روي وزن بدن، عادت‌هاي غذا خوردن، رفتارهاي عمومي و پارامترهاي خوني ايجاد نكرده است. در آزمايشات ماكروسكوپيك و بافت‌شناسي هيچ اثر در اندام‌ها و بافت‌ها مشاهده نشده است. تغذيه طولاني مدت با پودر جين سينگ (به ميزان 25/0% در غذا) در موش‌هاي صحرايي به دت 6 ماه تأثيري در وزن بدن و اندام‌هاي داخلي، هيستولوژي اندام‌ها يا پارامترهاي خوني ايجاد نكرده است.

اطلاعات به دست آمده از طريق مطالعه بر روي انسان:

حدوداً از 10 سال پيش تاكنون نشريات بين‌المللي، مقالات بي‌شماري درخصوص عوارض جانبي جين سينگ يا تداخل آن با داروهاي ديگر ]به منظور اطلاع از كشفيات جديد به رفرانس مراجعه كنيد[. به چاپ رسانده‌اند. اگرچه بيشتر موارد مذكور، تجديد مقالات پيشين يا نامه‌ها و پيشنهاداتي به مدير نشريات مي‌باشد. مرجع اين مقالات، چندين آزمايش باليني، يك تحقيق كلينيك صورت گرفته در استراليا، 2 تحقيق كلينيكي انجام گرفته در آمريكا توسط siegel مي‌باشد. در 2 عدد از گزارشات مفروض است كه بين جين سينگ و فنلزين، مهار كننده آنزيم مونوآمينو اكسيداز، تداخل وجود دارد.

اگر فردي يكي از گزارشات را مورد تجزيه و تحليل قرار دهد، متوجه مواردي مي‌شود كه عبارتند از: 1) اطلاعات ناقص، به عنوان مثال در مورد: فرم دارويي جين سينگ، دوز و مدت زمان درمان، و 2) عموماً بيشتر تحقيقات مربوط به انگليس، آمريكاي شمالي يا استراليا مي‌باشد. در اغلب كشورهاي مذكور، فرآورده‌هاي حاوي جين سينگ به عنوان «دارو» مصرف نمي‌شوند بلكه اصطلاحاً جزء «غذا براي سلامتي» بوده و به طور قانوني تحت كنترل دارويي قرار نگرفته‌اند. اين مسئله، سلامت مصرف كنندگان را تهديد كرده و خطر بزرگي محسوب مي‌شود، زيرا در بسياري از اين محصولات، تقلبات دارويي (مانند جايگزيني P.ginseng با گياهان ديگر خانواده Araliaceae يا گياهان ديگر كم و بيش وابسته) يا اختلاطي از مواد گياهي سمي (مانند راولفيا، ماندراگورا يا گونه‌هاي كولا) يا وجود تركيبات شيميايي با قدرت بالا (فنيل بوتازون، آمينوپيرين، پروكائين، نيكوتينات و غيره) يافته شده است. بعضي از فرآورده‌ها با نام جين سينگ عرضه مي‌شوند ولي هيچ‌گونه جين سنوزيد در آن‌ها وجود ندارد.

به علاوه، Barna اخيراً اشاره نموده است كه براي «مكمل‌هاي غذايي براي سلامتي» موجود در فروشگاه‌هاي آمريكا ذكر دوز مصرفي بر روي برچسب لزومي ندارد و توصيه «به ميزان لازم» متداول و معمول مي‌باشد. گزارش‌هاي مربوط به عوارض جانبي (توضيح داده خواهد شد) احتمالاً نتيجه استفاده بي‌رويه و كنترل نشده از محصولات كنترل نشده است. اين مسئله، به وسيله گزارشي مبني بر «سندرم استفاده نادرست از جين سينگ» روشن شده است. مطلب مذكور به وسيله siegel در سال 1979 طي يك گزارش باليني درباره تحقيق انجام گرفته در لوس‌آنجلس در يك دوره 2 ساله بر روي 133 نفر از مصرف‌كنندگان جين سينگ، توضيح داده شد. سپس، مقاله منتشر شده به وسيله اطلاعات بيشتري تكميل شد. خلاصة تحقيق به قرار زير است:

بعد از يك دوره طولاني مدت تجويز جين سينگ با دوز روزانه 15 گرم (ميانگين: 3 گرم در روز)، 22 نفر از 133 بيمار شركت‌كننده در آزمايش عوارض جانبي متعددي مانند: فشار خون بالا، اغلب همراه با فشارهاي عصبي، بي‌خوابي، بثورات پوستي و اسهال صبحگاهي را تجربه كردند. مجموعه اين علائم و عوارض توسط siegel تحت عنوان «سندرم سوء استفاده از جين سينگ» (GAS) ناميده شده است. دوزهاي 15 گرم يا بيشتر جين سينگ در روز منجر به بروز اختلال در هوشياري و افسردگي در تعداد نامشخصي از بيماران گرديد. GAS به طور دوره‌اي در طي 12 ماه اول آزمايش ظاهر شد، اما بعد از گذشت 18 تا 24 ماه به ندرت مشاهده گرديد. به دنبال اين وضعيت، بيماران مذكور، دوز روزانه خود را به حدود 7/1 گرم جين سينگ كاهش دادند.

در اين تحقيق، از لحاظ روش‌شناسي، چند نقيصه مشاهده شده است: تمامي شركت‌كنندگان در آزمايش، بيماران سرپايي و غيربستري در بيمارستان بودند، هيچ اطلاعي در مورد خصوصيات و وضعيت شركت‌كنندگان درج نشده است، تنوع فراواني از محصولات جين سينگ (مانند: ريشه‌ها، كپسول‌ها، قرص‌ها، چاي و عصاره) استفاده شده است، دوز مصرفي كنترل شده نمي‌باشد، هيچ اطلاعي درخصوص تركيبات و اجزاء موجود در فرآورده و چگونگي تجويز دارو گزارش نشده است. به غير از آزمايش فشارخون كه براي عموم ثبت شده بود، در بقيه موارد، تنها احوال شخصي شركت‌كنندگان گزارش شده است.

در يك تحقيق ديگر، Siegel عوارض جانبي محصولات جين سينگ آمريكائي (چاي، كپسول، عصاره، ريشه و كرم‌هاي آرايشي) را بر روي دو گروه از داوطلبين آزمايش نمود. گروه اول شامل 10 فرد معتاد به دارو و گروه دوم شامل 8 نفر كه به طور طبيعي دارو را استفاده مي‌كردند، بودند. عوارض جانبي فقط، در مورد مصرف‌كنندگان گروه اول گزارش گرديد و با آنچه در تحقيق اول مشاهده شده بود، مقايسه شد. در تحقيق اخير نيز همان نقايص تحقيق اول، به خصوص عدم كنترل دوز مصرفي و تنوع زياد محصولات موجود در بازار، مشاهده گرديد. شناخت تمامي محصولات مشكل است، حتي Siegel، خود در سال 1977 اظهار داشت كه تنوع و توزيع گسترده محصولات بدون نام جين سينگ در آمريكا، امري عادي است. در يك كنفرانس علمي منعقد در كره در سال 1980، در جريان يك بحث موشكافانه و دقيق درخصوص مقاله مذكور، Siegel، ناچاراً برخي از فرضيات خود را در رابطه با خطرات و مضرات داروي جين سينگ و احتمال استفاده ناصحيح از اين دارو، انكار كرد. در آخر، وي پذيرفت كه عوارض جانبي اين دارو، در صورت استفاده از محصولات استاندارد شده جين سينگ و كاربرد دوز صحيح و كنترل شده، ظاهر نخواهد شد. محققين ديگر نيز متوجه نقايص و شكست‌هاي موجود در طرح آزمايشي مطالعات Siegel گرديدند. به نظر مي‌رسد اصطلاح GAS در آمريكا محدود شده و احتمالاً فقط شامل كيفيت بعضي از «غذاها براي سلامتي» و چگونگي مصرف توسط برخي از مصرف‌كنندگان خاص موجود در آمريكا مانند سوءاستفاده‌كنندگان از داروي جين سينگ مي‌باشد.