ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
دکتر شريعتي : کلاس پنجم که بودم پسر درشت هيکلي در ته کلاس ما مي نشست که براي من مظهر تمام چيزهاي چندش آور بود ،آن هم به سه دليل ؛اول آنکه کچل بود، دوم اينکه سيگار مي کشيد و سوم - که از همه تهوع آور بود- اينکه در آن سن و سال، زن داشت. !... چند سالي گذشت يک روز که با همسرم از خيابان مي گذشتيم ،آن پسر قوي هيکل ته کلاس را ديدم در حاليکه خودم زن داشتم ،سيگار مي کشيدم و کچل شده بودم
برایت دعا می کنم تا خدا از تو بگیرد هر آنچه که خدا را از تو می گیرد. (شریعتی)
حسین (ع) بیشتر از آب تشنه لبیک بود. افسوس که بجای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند. و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند
زنده بودن را به بیداری بگذرانیمکه سالها به اجبار خواهیم خفت !!!!
خدایا به من عنایتی فرما تاوقتی میخواهم در مورد راه رفتن کسی قضاوت کنم کمی با کفش های او راه رفته باشم .
راه سوم.....
چه تنگنای سختی است!
یک انسان یا بماند یا برود....
و این هردو ،
اکنون برایم از معنی تهی شده است.
و دریغ که راه سومی نیست!
------------------------------------------
دفتر های سبز//// دکتر علی شریعتی
من درکهکشان عشق به توغرقه وتوتنها ستارهء نورانی این کهکشان عظیم مرا ازرؤیاهای خود ترد کردی وتنها به اعماق کورشدهء
کهکشانی فرستادی که راه برعبورهرستارهء نورانی بسته وخود را ازچشمان اوربودی نمی دانم چه شد که آن عظمت روزهای عشقت
وعشقم به پایان رسید وتنها برای من خاطره های چه خوش وتلخ به یادگار دارد وتورا نمی دانم نمی دانم که حتی ذخیره ای ازخاطرات آن
روزها درمغزوفکرت باقی است یا نه که دیگرصدا ونبض قلبت را ازمن دریغ می داری به راستی چه پیش می آید که عشقی با آن حرارت
وگرمی رو به سردی وفراموشی گذارده و بازیگران این عشق به فرتهء نابودی و فراموشی می روند وتنها خاطرات تلخ وشیرین روزها،
خنجربه قلبهای خسته گذارده وحتی با سیب معرفت خنجرنفرت می خوری و کس ازسردرون کهکشانی به آن زیبایی و فروغ خبری ندارد
واین تنهایی است که او را می پوساند و به انزوایی می کشاند که هیچ کس را رخصت ورود به آن نمی دهد وروز به روز ولحظه به لحظه
ستاره های درونی این کهکشان می میرند وتنها یادی ازاو شاید به جای ماند وتو را نمی دانم که چگونه می توانی آن روزهای شورمرا
فروگذاری وحتی با مرگ ستاره ها وکهکشان این ذخم خورده درامان باشی ونه عذابی ونه دردی ازعشق برسینه گذاری نمی دانم وفقط
این جمله درذهن پتک می کوبد که عشق آمدنی بود نه آموختنی .
هر رفتنی رسیدن نیست ولی برای رسیدن باید رفت......
Last edited by part gah; 14-02-2011 at 20:18.
خدایا به من عنایتی فرما تاوقتی میخواهم در مورد راه رفتن کسی قضاوت کنم کمی با کفش های او راه رفته باشم .
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط alone_boy