اشعار سکوت، تنهایی و مرگ

[F l o w e r]

نمیدانم چــــرا رفتی ..
نمیدانم چرا ..
شاید خطا کــــردم ..
و تو بی آنکـــه فکر غربت چشمان مــــن باشی
نمیدانـــم کجا .. تا کی .. برای چه ..
ولــــی رفتـــــــی ..
و بعـــد از رفتنت باران چه معصومـــانه میبارید ..

[actros 1843]

سایه ی مرگ دو روزیست که به من میخندد

دل من جز تو به روی همه در میبندد

[actros 1843]

چه سرنوشت غريبی که آخرش مرگ است
که يک سرش تولد است و يک سرش مرگ است
عجب تساوی شومی که زندگی يک سو
وسط حريمِ مساوی جلو تَرَش مرگ است

[MusicManiac]

برو ای خوب من ، هم بغض دریا شو ، خداحافظ !

برو با بی کسی هایت هم آوا شو ، خداحافظ !

تو را با من نمی خواهم که « ما » معنا کنم دیگر …

برو با یک « من» دیگر بمان « ما » شو ، خداحافظ !

[actros 1843]

چرا ترسیدی امشب منم اینجا نشستم
ببین اینجا کنارت پیشت تنها نشستم
بازم رو سنگ قبرت گل مریم گذاشتم
همونی که میخواستی روی قلبم نوشتم

[Hadi King]

سیاهی زیر چشم هایم را

دوست دارم

جای پای رفتن توست

[actros 1843]

بیچاره تنهایی
این عروس نگون بخت
آه و اشک را دوست ندارد
اما همنشین همیشگی اش .
چشم امیدش به دلی ناامید
و شکستن سکوتش

[actros 1843]

و چه زیباست مردن...
اگر آن گوشه ی عذلت میری
و چه زیباست مردن...
اگر آن با ده ی غم سر گیری
وچه زیباست مردن...
اگر آن ابر به رسوایی غم می بارد
و چه زیباست مردن...
اگر این خلق نفهمید تو چه ها میگویی
وچه زیباست مردن...
که دم مرگ عزیزت بر خود میدیدی
و چه زیباست مردن...
که دم جان کندن
پرو بالت همه آبین باشند...
و چه زیباست مردن...

[4MaRyAm]

اگر او برای تو ساخته شده..

من برای تو ویــــــــــران شده‌ام...

[SHIRIN 1843]

به دوش خسته نهادیم کوله بار شکست
غریب وغم زده رفتیم تا دیار شکست
نصیب ما همه ويراني است و ويراني
به روزگار تباهی به گیر ودار شکست ...