اشعار سکوت، تنهایی و مرگ

[Mehrnaz1368]

مرا تنها گذار
ای چشم تبدار سرگردان!
مرا با رنج بودن تنها گذار.
مگذار خواب وجودم را پر پر کنم.
مگذار از بالش تاریک تنهایی سر بردارم
و به دامان بی تارو پود رویا بیاویزم...

[sara_girl]

بی تو بودن کار من نیست
تا دلت نرفته برگرد.....

[MosaferJade]

اشک آسمان نعمت زمین است
اگر دلت غمگین است شاید برای کسی نعمتی در راه است
پس خود را سبک کن

[MusicManiac]

تقصیر تو نیست
مقصرمعلم دستور زبان است !
که یادم نداده بود
که من با هر تویی
.........ما نمی شود !!!

[actros 1843]

مرگ يک بار رخ نميدهد...
زيرا همه ما هر روز چند بار ميميريم
هر بار که با آرزوها٬ عطوفتها٬ علايق و پيوندهای خود وداع می کنيم
می ميريم......................

[actros 1843]

زندگي
حقيقت
مرگ
كجا خواستم زندگي كردن،
حقيقت كرد مجبورم
كجا خواستم چنين مردن،
حقيقت كرد در گورم
حقيقت مرگ، زندگي ست
حقيقت زندگي، مرگ ست..

[F l o w e r]

جهنـــــم اینجاســــت
وقتـــــی من امــــروز می میـــرم
و باز فــــــردا زنده ام . . .

[F l o w e r]

با صد هزار مردم , تنهایـــی . .
بی صد هزار مردم , تنهایـــــــی . .

[MosaferJade]

امروز نگاهم همه سوی قبله بود
خبری از مهدی زهرا نبود
انتظار هم عالمی دارد ولی
چشم ما لایق به دیدار گل طاها نبود
__________________
فردا بهار است آقا کجایی
بر زخم این دل مرحم گذاری
دل بی قرارم چشم انتظارم
خانه خرابم آقا کجایی
__________________
اللهم عجل لولیک الفرج

[F l o w e r]

تو به انـــدازه تنهایـــــی من زیبایی ،

من به انـدازه زیبایی تو تنهایـــــــــم ..