به هر حال برگزاری بازی های دوستانه مناسب با رقبای قدرتمند و با کیفیت میتونه عیار تیم ملی رو به ما نشون بده .
کسب تجربه در بازی های سخت تر میتونه کمک بیشتری به بازیکنان ایرانی بکنه ولی تضمینی برای موفقیت نیست . ولی همین که از پیش باخته وارد مسابقات نشیم میتونه از نظر روانی به بازیکنان کمک کنه .
توان و کیفیت تیم در بازی های دوستانه سنگین بخوبی شناخته میشه و تا حدودی میتونیم بهتر تصمیم گیری کنیم .
از طرف دیگه فوتبال هم تا حدود زیادی تغییر کرده و فاصله های کمتر شده و نمیشه هیچ تیمی رو از پیش باخته دونست .
آرژانتین با تیمی مثل بولیوی مساوی کرده .
شاید تیم دوم ایران باشه که بتونه جلوی آرژانتین مساوی کنه . شاید هم ایران ببازه . ولی از حالا نمیشه نتیجه قطعی گرفت .
توی بالاترین سطح فوتبال بارها دیده شده که ضعیف ترین تیم ها جلوی حریفای قدر تونستن امتیاز بگیرن یا این که پیروز بشن .
البته خیلی موارد میتونه توی این نتیجه گیری ها تاثیر داشته باشه .
ولی صحبت اصلی ما اینه که اگه تیم با آماده سازی مناسب وارد رقابت ها بشه تاثیرش خیلی بیشتر از اینه که بدون هیچ برنامه خاصی بریم داخل مسابقات و پیش خودمون بگیم " ما که نمیتونیم آرژانتین رو ببریم . پس برای چی تلاش کنیم" !
اگه تفکر مسئولان همین باشه که همچنان باید منتظر درجا زدن تیم و فوتبال ایران باشیم .
اما اگه برنامه مناسبی ترتیب داده بشه و نقاط ضعف و قوت تیم بخوبی شناسایی بشه , میتونیم با برطرف کردن نقاط ضعف و کار بیشتر روی نقاط قوت میتونیم با شرایط بهتری وارد مسابقات بشیم .
به امید این که برنامه مناسبی ترتیب داده بشه و تیم ملی هم موفق باشه .