اشعـار عاشقـانـه

[keykavoos]

می آیی و چون چاقویی روزم را به دو نیم می کنی
نیمی بهار هلهله زن
توفان های سرخوش
نیمی که نیامده بودی هنوز
و بوی نان کپک زده را می دهد.

ای زن!
پرنده ی معتکف در روحم!
انگور رهایی بخش!
نور خنک شده!
ای زمین!
به من
بیست و چهار ساعت کامل ببخش
روز یخ زده ام را
در گرمای تنت آب کن
جرعه جرعه در گلوی این پرنده ی بسمل بریز

می آیی و چون چاقویی روزم را نصف می کنی
می روی
پاره های تنم
در اتاقم می ماند.


استاد محمد شمس لنگرودی

[neko_24]

مي روم شايد كمي حال شما بهتر شود
مي گذارم با خيالت روزگارم سر شود
از چه مي ترسي برو ديوانگي هاي مرا
آن چنان فرياد كن تا گوش عالم كر شود

[neko_24]

مانده ام در كوچه هاي بي كسي
سنگ قبرم را نمي سازد كسي
سوختم خاكسترم را باد برد
بهترين يارم مرا از ياد برد

[abrekhashen]

[
گفتی ملول شدی از نشست ما
خدمتی بر اید زه دست ما
بی تو نباشد نشست ما
مشکل توان رسید به بالای پست ما
گفتم غم تو باشد فراق ما
از دست تو بر نیاید کمک به ما
خوی تو باشد در سرشت ما
فتح تو باشد امید ما










CENTER][/CENTER]

رفتیم اگر ملول شدی از نشست ما

فرمای خدمتی که برآید ز دست ماگفتی ملول شدی از نشست ما
خدمتی بر اید زه دست ما
بی تو نباشد نشست ما
مشکل توان رسید به بالای پست ما
گفتم غم تو باشد فراق ما
از دست تو بر نیاید کمک به ما
خوی تو باشد در سرشت ما
فتح تو باشد امید ما


برخاستیم و نقش تو در نفس ما چنانک

هر جا که هست بی تو نباشد نشست ما


با چون خودی درافکن اگر پنجه می‌کنی

ما خود شکسته‌ایم چه باشد شکست ما


جرمی نکرده‌ام که عقوبت کند ولیک

مردم به شرع می‌نکشد ترک مست ما


شکر خدای بود که آن بت وفا نکرد

باشد که توبه‌ای بکند بت پرست ما


سعدی نگفتمت که به سرو بلند او

مشکل توان رسید به بالای پست ما

[salazarsnape]

اين بار هم که
تاول پاهايم خشک شود
دوباره عاشقت مي‌شوم
دوباره راه مي‌افتم
دوباره
گم مي‌شوم.
اي بانو
بيا حواسمان را پرت کنيم
مال هرکسي دورتر افتاد
عاشق تر است.
اول خودم.
حواسم را بده تا پرت کنم.

کیکاووس یاکیده

[MEHR IMAN]

اولدوز سایاراق گوزله میشم هر گئجه یاری
گئج گلمه ده دیر یار، یئنه اولموش گئجه، یاری
گوزلر آسیلی، یوخ نه قارالتی نه ده بیرسس
باتمیش قولاغیم،گورنه دوشور مکده دی داری
یاتمیش هامی، بیر اللاه اویاقدیر، داها بیر من
مندن آشاغی کیمسه یوخ، اوندان دا یوخاری
قورخوم بودی یار گلمه یه، بیردن یاریلا صبح
باغریم یاریلار، صبحوم آچیلما، سنی تاری!
گلمز، تانیرام بختیمی، ایندی آغارار صبح
قاش بیله آغاردیقجا داها باش دا آغاردی!
عشقین کی قراریندا وفا اولمیاجاقمیش
بیلمم که طبیعت نیه قویموش بو قراری....................

[iranzerozone]

مرا عهدیست با آن دلبر خلوت نشین من!

که می مانم هوا خواهش.

به کام آرزوی دل٬

صفای خلوت خاطر ازو خواهم.

فروغ چشم و نور دل بود٬ حورِ پری زادم!

ندارد هیچکس٬ یاری که من دارم٬ به زیبایی!

شراب خوشگوارم است٬ در پیمانه ی بختم.

قدش سرویست از بستان.

که می بالد چمن, گل می دهد, سر سبز میگردد.

فسونی از نگاهش٬ در بغل صد فتنه ها دارد.

لب لعل و خط مشکین٬

دهانش تنگ و لب شیرین٬

خموشی مُهر لب دارد.

ادب سنج است٬ دلداری که من دارم.

دو چشمان سیاهش شیشۀ الماس.

فتد گر عکس ابرویش به جام٬ چون هُرم آتش.

شفق در خون گردد٬ غرق از رشک هلال او!

دلم مهرش نهان دارد, چشمم می کند فاشش!

منم مستغرق و بیخود.

نه عقلم جا به جا٬ نی هوش.

دو چشمم٬ دیده بانش.

گوش در پیغام دلدارم.

تمام جسم و جانم را خیالش مسکن آرا شد.

نیاساید چو بسمل از تب و تابش دلم امشب.

زنخدان نگارم را بود٬ شیرین حلاوت ها!

چه آسان می نمود عشقش٬

ولی بر بست در پایم خدنگ غمزه زنجیرش.

ملک آساست تُرک من, پُر از جام غرور حُسن.

برندارم دست هرگز از تمنای وصالش.

مرا تا سایه رنگی است٬ باقی جسم و جانم را.

همه ذرات خاکی تنم را٬که هست لبریز از می عشقش٬

بسوزاند ز شوق آتش مهرش٬

و با آن جذبه ی جذابِ چشمانش٬

که او گهی بحر و گهی آتش٬ گهی گرداب و گه طغیانِ طوفان است.

ز وصلش سر زپا, پا تا به سر٬ ستاره بارانم!

ندانم سر ز پا٬ در خلوت تمکین گفتارش.

چنان محوم که مدهوشم ز حسرت.

گنگ و خاموشم حضورش را.

نهاد و عمقِ حیرت خانه ی هوشم گرفت آتش.

شدم از خود برون همچون گدا٬ نادیده دولت را.

که او بنشسته پیش چشم و من دربندِ آغوشش!!

[neko_24]

چون جاده به زخم رفتن آراست مرا
يك سينه تپش نفس نفس كاست مرا
اين بود تمام ماجراي من و او
مي خواستمش ولي نمي خواست مرا

[MEHR IMAN]

گفتی که :
-" چو خورشید، زنم سوی تو پر،
چون ماه، شبی می کشم از پنجره سر!"
اندوه که خورشید شدی،
تنگ غروب!
افسوس، که مهتاب شدی
وقت سحر!

[siya22]

من خسته ام ، تو خسته ای آیا شبیه من ؟
یک شاعر شکسته ی تنها شبیه من

حتی خودم شنیده ام از این کلاغها
در شهر یک نفر شده پیدا شبیه من

امروز دل نبند به مردم که می شود
اینگونه روزگار تو ــ فردا ــ شبیه من

ای هم قفس بخوان که ز سوز تو روشن است
خواهی گذشت روزی از اینجا شبیه من

من زنده ام به شایعه ها اعتنا نکن
در شهر کشته اند کسی را شبیه من

---------- Post added at 01:43 PM ---------- Previous post was at 01:40 PM ----------

همیشه در گرگم به هوا
از گرگ شدن فرار می کردیم
و اکنون
نا خواسته در تمامی بازی ها
گرگیم
بی آنکه از خودمان بترسیم
من از هفت سنگ می ترسم
می ترسم آنقدر...سنگ روی سنگ بچینیم
که دیواری ما را از هم بگیرد
بیا لی لی بازی کنیم
که در هر رفتنی
دوباره برگردیم..