خرید لپ تاپ استوک
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
تو هرگز دلتنگی چشمانم را ندیدی
و تصویر خاموشی قلبم را در روشنای آرزوهایت
تو فریاد سکوتم را در میان واژگان روزمره زندگی نشنیدی
تو فرصتی نداشتی
برای برداشتن سیب سرخی از دستانم
فرصتی نداشتی برای باور کردن باورهایم
جاده ها چنان تو را در خود گرفتار کرده اند
که لحظه ای توان ایستادن نداری
تو فرزند سفر بودی
و من نواده سکوت خویشتن
دیگر انتظارت را به انتظار نخواهم نشست
برو مسافر
جاده قدم های تو را دلتنگ است ...
Last edited by Rainy eye; 02-02-2011 at 18:55.
این قافله عمر عجب می گذرد
دریاب دمی که با طرب می گذرد
ساقی غم فردای حریفان چه خوری
پیش ار پیاله را که شب می گذرد
دستی به کرم به شانه ی ما نزدی
بالی به هوای دانه ی مــــــــا نزدی
دیـــــــــــر است دلم چشم به راهت دارد
ای عشـــق ، سری به خانه ی ما نزدی
======================================
==========================
==============
تو را من چشم در راهم شباهنگام که می گیرند بر شاخ تلاجن
سایه ها رنگ سیاهی
و از آن دل خستگانت راست اندوهی فراهم
تو را من چشم در راهم
شباهنگام در آن دم که بر جا درّه ها
چون مرده مارانند، خفتگانند
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی بند
گرم یاد آوری یا نه
من از یادت نمی کاهم
Last edited by Mehran-King; 04-02-2011 at 10:59.
بگذار سر به سینه ی من تا که بشنوی
آهنگ اشتیاق دلی دردمند را
شاید که بیش از این نپسندی به کار عشق
آزار این رمیده ی سر در کمند را
بگذار سر به سینه ی من تا بگویمت
اندوه چیست، عشق کدامست، غم کجاست
بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان
عمریست در هوای تو از آشیان جداست
دلتنگم، آنچنان که اگر بینمت به کام
خواهم که جاودانه بنالم به دامنت
شاید که جاودانه بمانی کنار من
ای نازنین که هیچ وفا نیست با منت
تو آسمان آبی آرام و روشنی
من چون کبوتری که پرم در هوای تو
یک شب ستاره های تو را دانه چین کنم
با اشک شرم خویش بریزم به پای تو
بگذار تا ببوسمت ای نوشخند صبح
بگذار تا بنوشمت ای چشمه ی شراب
بیمار خنده های توام ، بیشتر بخند
خورشید آرزوی منی ، گرم تر بتاب
===============================
فریدون مشیری
"شعر تنهایی" از کتاب "غم تنهایی"
دست‌هایم چه پیر و فرتوت‌اند
دست، نه! دسته‌های تابوت‌اند
روزی این دست‌ها جوان بودند
نازک و نرم و مهربان بودند
مانده امروز از آن همه پاکی
زان همه چیرگی و چالاکی
پوستی تیره و چروکیده
استخوانی تکیده، پوسیده
شده نشخوارِ یادها، کارم
خویش را این چنین می‌آزارم
گاه زین پیر مانده در زندان
یاد کی می‌کنند فرزندان
گاهی از من سراغ می‌گیرند
لیک اما ز دیدنم سیرند
سرد و نامهربان و ناهنجار
رفع تکلیف می‌کنند انگار
چه کنم درد من نمی‌دانند
خواهش جان من نمی‌خوانند ...
مرگ در قلب من استمرگ در ذهن من استمرگ هم راز و هم اواز من استلحظه ای از بدنم دور نمی گردد...پیش من جفت من استمن همیشه به همه می گفتم:نکند ترس به دل راه دهید از مردنو هنوزم به همین معتقدمزندگی مثل گلیستکه سر قبر عزیزی روییدو تو ان را چیدیپس تو هم یک مرگییا که چون شعله ی شمعوسط راه سراشیبی بادباد هم یک مرگ استمرگ همچون سنگیستکه رها می گردداز سر انگشت پسر بچه ی شادشیشه ی پنجره ی خانه ی دل میشکندسنگ هم یک مرگ است و پسر بچه خدا...مرگ همچون اسیستکه خدا در وسط بازی مشروط قمارشرط ان عمر بشرلحظه ای رو کرده ستحال ان شاخه گل زیبا رادر درون یک تنگه پر از اب زلال و قند استگر گذارید ز لطفزندگی می گیردزندگی بعد از مرگیا که ان شعله ی شمعدر پناه تن یک ایینه ی پراحساسزنده می ماند و خوشزندگی منشوریستکه اگر نور درونش تابیهفت رنگش بینیاز جهنم تا حورااز سرخ تا اوج بنفشمن از این مرگ نمی ترسیدمتا زمانی که به من گفت:بیا تا برویممن از او ترسیدملحظه ای لرزیدمرو به خود کردم و با خود گفتم:تو که این گونه قشنگش خواندیپس چرا ترسیدی؟!مرگ در پاسخ من چیزی گفت:لحظه ی تلخ وداعاز دوصد دلبند استعمر تو شیشه ی ان پنجره ایستکه به دست پسرک می شکنددل من از سنگ است.هیچ کس از پس این لحظه نبردست خبرهر کسی از نظر خویش کند تفسیرشزندگی پست ترین بازی تکرار زمانست ولیهمه در بازی تکراری ان می لولندهیچکس خسته از این بازی نیستپس بیا تا برویمهیچ کس تا نرود پی نبرد ان جا چیست؟پس تو هم هیچ مگولحظه ای خشکم زدو سپس مرگ به من گفت:که ای گل روییده به قبر بغلیتو بیا تا برویممرگ من کودک دلبند خودم بودکه من را می چید
شاعر: شهاب س
تو رفتی . .
اورفتــــــــــ
کسی دیگر
داشتــــــــ خداحافظی می کرد
و من در میانــــــــ این تنهاییــــــــ
گوشه ای غبار می گرفتمـــــــ
مثل مجسمهـــــــ ای شکستهـــــــ . .
ساعت 9 یه خیابون من تنها
یه عالم فکر نم بارون چند تا رؤیا
آدما تصویر کوتاه تو خیابون
یخ زده خاطره ها تو نگاشون
تو پیاده رو انگار تو رو می بینم
چقدر شکل تویه بزار ببینم
رد شدی؟ یاکه هنوز همونجا هستی؟
منو میبینی؟ یاباز چشماتو بستی؟
زیر پامون ،خش خش برگای زرد
مثل دوستیمون هوا خیلی سرد، اما چه خوب بود
یک کافی شاپ ،قهوه و تلخی حرفات
چشماتو ، بغض منو ، سردی دستات ، اما چه خوب بود
اما چه خوب بود
دلم یه جوری شد
همون نگاه بود
خاطرات ما دو تا همینجاها بود
انگاری چند سال پیش ،همین روزا بود
فک کنم اون آخری خاطره ها بود
خیلی دیره وقت فکر کردن ندارم
نمیدونم چرا باز یادم میارن؟
دوست دارم فکر نکنم اما نمیشه
اون نگاه ،دیگه ازم جدا نمیشه
اه,
ابرهائی که چو من,تنها
ابر تصویرند,ابر سایه و رنگند;
چشمشان دارد دریغ از گریه هم حتی,
گر چه می دانم چو من غمگین و دلتنگند.
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
