معمولا ما بر اساس برنامه های اتوماتیکِ عمدتا ناآگاهانه زندگی می کنیم. از جایی که به دنبال خودآگاهی و به اصطلاح Mindfulness برید کم کم متوجه میشید
می فهمید شما خودتون این زندگی رو طراحی نکردید و فرایندها صرفا بر مبنای اتوماسیون هایی که در شما جا افتادن انجام می شن و شما نسبت به رفتارتون آگاهی ندارید
جالب اینکه هر مرحله رو که طی میکنید و مثلا یک حوزه از زندگیتون رو که بهبود میدید و خوشحالی میکنید بعدش تازه می فهمید n تا کار دیگه بوده که باید انجام میدادید و چقدر عقبید
انگار خواب بودید این همه وقت و تازه شاکی هم بودید که چرا در فلان زمینه پیشرفت نکردم.. هر چه زودتر خودآگاهی رو شروع کنید و بطور مداوم بهش توجه کنید بهبودتون بیشتره
از اینها گذشته آدمی که از خودآگاهی برخوردار نیست عملا اصلا زندگی نمیکنه. نمیفهمه زندگی چطور میگذره و در لحظه حال به سر نمی بره