اشعـار عاشقـانـه

[iranzerozone]

بکردی ساغر لب را نهان٬ خمخانه خمخانه.

مکن مرواری چشمم چنین٬ گلدانه گلدانه.

فلک رنگین کنم از دیدن روی گلستانت٬

کنم جان در قدم هایت چنین٬ نذرانه نذرانه.

بیا تا تنگ گیرم در بغل آن سرو سیمینت٬

بیندازم تن ناز تو را٬ بر شانه بر شانه.

بخوابانم به تخت ِ سینه ام، بوسم لب نابت.
که تاج ِعشق تو زیبد به سر٬ شاهانه شاهانه.

بکن ناز و ادا با آن بدن در شوخی و الفت٬
بسازم حلقه دستم بر کمر، مردانه مردانه.

برم این پنجه ها با ناز٬ اندر حلقه ی مویت.

کشم عطری زگیسویت همه٬ درشانه درشانه.

دم گرم لبانت را کنم آب ِ حیات خود.

بسازم بازوانم را به تو٬ کاشانه کاشانه.

مرا دیده، لب ِگل را نمودی غنچه ی خندان.

شدم در سحر چشمانت بسی٬ مستانه مستانه.

خرامیدی به پیش من ز تمکین نگاه تو٬

خلل درعقل من آمد، شدم دیوانه دیوانه.

اگر دادی یکی بوسه٬ چنانت سخت می بوسم٬

که افتی در پی من از پی٬ پیمانه پیمانه.

[siya22]

بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست
آه ...! بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رُخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مسئله ی دوری و عشق
و سکوت تو جواب همه ی مسئله هاست

[siya22]

عشق تا بر دل بیچاره فروریختنی است
دل اگر کوه ، به یکباره فرو ریختنی است

خشت بر خشت برای چه به هم بگذارم
منکه میدانم دیواره فروریختنی است

آسمانی شدن از خاک بریدن می خواست
بی سبب نیست که فواره فروریختنی است

از زلیخای درونت گریز ای یوسف
شرم این پیرهن پاره فروریختنی است

هنر آن است که عکس تو بیفتد در ماه
ماه در آب که همواره فروریختنی است

[extreme2006gh]

بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست
آه ...! بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رُخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مسئله ی دوری و عشق
و سکوت تو جواب همه ی مسئله هاست

بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست
آه ...! بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رُخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست

بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مسئله ی دوری و عشق
و سکوت تو جواب همه ی مسئله هاست


با اجازه یه بیت جا مونده بود که من گذاشتم

[AHMAD_inside]

تو .... در برابر خورشيد روز آزادي
و در مقابل ستارگان شب نيز ... آزادي
هنگامي كه نه خورشيدي هست نه ماهي نه ستاره اي .

تو آزادي هنگامي كه
بر هر آنچه تو را در بر ميگيرد ... چشم مي بندي
اما در عين حال
تو برده هماني كه دوستش داري...
بخاطر اينكه دوستش داري !!
و برده همان كسي هستي كه دوستت دارد
بخاطر اينكه دوستت دارد

[AHMAD_inside]

سوگند

به جز حضور تو
هیچ چیز این جهان بیکرانه را
جدی نگرفته ام
حتی عشق را ...

حسین پناهی

[siya22]

قلب ِ بزرگ که بود ،
آن خورشید
که در آن ظلمات دور
شکست و شکسته زنده ماند !

[siya22]

به همان سادگی
که کلاغ سالخورده
با نخستین سوت قطار
سقف واگن متروک را
ترک می گوید
دل ،
دیگر
در جای خود نیست
به همین سادگی !

[mehrzad3344]

يك شبي پروانگان جمع آمدند درمضيفي طالب شـــمع آمدند

جمله مي گفتند مي بايد يــكي كـــاو خبر آرد ز مطلوب اندكي

شديكي پروانه تاقصري زدور درفضاي قصرجست ازشـمع نور

بازگشت ودفتر خودبـاز كــرد وصف اوبر قدرفهم آغاز كـــرد

ناقدي كاوداشت درمجمع مهي گفت:اورا نيست ازشمع آگــهي

شديكي ديگرگذشت از نور در خويش را بر شمع زد ازدور در

پر زنان در پرتو مطلوب شــد شمع غالب گشت و اومغلوب شد

بازگشت او نيز مشتي راز گفت از وصال شمـــع شرحي باز گفت

ناقدش گفت:اين نشان نيست اي عزيز همچو آن يك كي نشان دارد تو نيز

ديگري برخواست مي شدمست مست پاي كـوبـان بـر ســر آتش نشست

دست در كش كردبا آتش به هم خويشتن گم كردبا او خوش به هم

چون گرفت آتش ز سر تاپاي او ســرخ شـدچون آتشـي اعــضاي او

ناقدايشان چون ديد او را ز دور شمع با خود كرده هم رنگش ز نور

گفت:اين پروانه در كارست وبس كس چه داند؟اين خبردار است و بس

آن كه شدهم بي خبر هم بي اثر از ميان جــملــه او دارد خـــــــبــر

تا نگردي بي خبر ازجسم وجان كـــي خبــــريابي ز جانان يك زمان

[siya22]

بگذار بگریم من و بگذار بگریم
بگذار در این نیمه شب تار بگریم

درماتم پژمردن گلهای امیدم
بگذار که چون ابر به گلذار بگریم

مرغ دل من پر زد و افتاد به دامش
بگذار بر این مرغ گرفتار بگریم

غمخوار من خسته به جز دیده ی من نیست
بگذار به غمخواری خود زار بگریم

او رفت و امید دل من دور شد از من
بگذار که در دوری دلدار بگریم

در ورطه ی دیوانگی ام می کشد این عشق
بگذار بر این عاقبت کار بگریم

او خنده زنان رفت و مرا اشک فشان کرد
بگذار بگریم من و بگذار بگریم

*********************
در مورد شعرهای قبلیم که پاک شدن فکر نمیکنم دلیلش درست باشه چون همشون عاشقانه بودن وبی ارتباط با موضوع تاپیک نبودن در هر حال امیدوارم سلیقه ای عمل نشه