خيلي راغب نيستم با دوستاني كه كي روش را يك مربي معمولي ميدونن و تأثيري از اون در فوتبال ملي (نه باشگاهي) قائل نيستن بحث كنم. چرا كه اونها چشم به واقعيتها بسته اند و فقط نكات منفي را ميبينند.
براي پيشرفت در فوتبال راههاي مشخصي هست كه به وفور در موردش بحث شده و حتي راه حل برون رفت از اين وضعيت هم به تفصيل شرح داده شده و در اختيار فدراسيون هست. اما براي عملي شدن نياز به اجازه از بالا و تأمين بودجه است كه فعلاً فقط براي ظاهر سازي و مشغول نگهداشتن مردم دارن تيم داري ميكنن و كلي هزينه از جيب من و شما خرج ميشه و به جاي اينكه صرف زير ساخت فوتبال بشه صرف تأمين قرارداد هاي ميلياردي بازيكنان ليگ و برگزاري ليگ ميشه.
الگو برداري از يك كشور مترقي با شرايطي شبيه ما از لحاظ جسماني و سليقه ها و علايق در سبك بازي و سپس فراهم كردن زيرساختها براي پرورش بازيكنان مطابق اون روش بازي تدوين شده براي فوتبال آينده احتياج به كار عملي توسط كارشناسان همون كشور الگو (بدون حضور ايراني ها در رأس امور در سالهاي اول) داره كه به رئيس فدراسيوني احتياج داره كه جامع الشرايط باشه و به صورت طولاني مدت بر مسند رياست تكيه بزنه و در تمام مدت براش زحمت بكشه و انتظار بازدهي سريع هم ازش نداشته باشن.
آقاي يزداني خرم امتحانشو پس داده و بسيار خوب تونسته در هر فدراسيوني حضور داشته تأثير مثبتشو نشون بده. اتفاقاً من برخلاف بعضي از كارشناسان معتقدم نيازي نيست رئيس فدراسيون فوتبال سابقاً بازيكن بوده باشه يا دستي در فوتبال داشته باشه. تنها خصوصيتي كه براي اين شخص قائل هستم اينه كه توانايي يافتن راه حل براي هر مسأله اي به صورت حرفه اي و برنامه ريزي براي پيشرفت را داشته باشه.
از اونجا كه فعلاً براي برآورده شدن شرايطي كه عرض شد رغبتي يا توانايي از طرف دست اندركاران مشاهده نميشه امثال كي روش و حتي بالاتر هم اگر بيان نميتونن سبك بازي را بسيار زياد تغيير بدن. فقط در حد علمي كردن تمرينات و آموختن تاكتيكي خاص به بازيكنان ميتونه محدود بشه. البته ايشون در بعد فرماندهي تيم هم بسيار عالي عمل كرده و شخصاً با وجود علاقه اي كه به رحمتي، خلعتبري و عقيلي داشته و دارم از اين اقدام ايشون در جهت حفظ شأن پيراهن تيم ملي حمايت ميكنم و از نظر من بحث هايي كه بعضي از دوستان در خصوص نتيجه نگرفتن تيم ملي به علت عدم حضور اين عزيزان يا افرادي ديگر در تركيب اصلي مطرح ميكنن كاملاً بي مورد هست.
اما كي روش ميزان اشتباهات دفاع را به حداقل رسوند و الآن مهاجم هايي در اختيار داره كه از كمترين فرصت بهترين استفاده را ميكنن. ديگه دريافت گل هاي ساده با اشتباهاتي كه دليلش فقط ناهمآهنگي باشه خيلي خبري نيست و حالا كه اين مشكل اصلي تا حدودي برطرف شده بحث پلن B پيش كشيده ميشه كه اون هم به نظر من به آرامي قابل حله. شخصاً معتقدم امروز به علت اشتباه داور بازي از چنگ ما خارج شد و ديگه نتونستيم با 10 نفر اون اقتدار لازم قبل از ده نفره شدن را حفظ كنيم. در هر صورت هر نوع بازي با ده نفره شدن تحت تأثير قرار ميگيره مخصوصاً اگر مدتي زيادي از بازي اين حالت بر بازي حاكم باشه.
اما با تمام اين اوصاف از نظر من تيم كي روش با 70 درصد احتمال توانايي حضور در فينال و حتي قهرماني را هم داشت و شكست به اين شكل از عراق نميتونه دليلي بر ناتواني يا ناكارآمدي تاكتيك ايشون باشه.